Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Τρίχες;

 Ο Αλή Μοχαμαντιάν, ένας 45χρονος δάσκαλος σε μια κουρδική πόλη στο δυτικό Ιράν, πρόσεξε ότι ένας οκτάχρονος μαθητής του είχε γίνει στόχος κακομεταχείρισης από τους συμμαθητές του διότι είχε χάσει όλα του τα μαλλιά από μια σπάνια πάθηση. 
  Σε ένδειξη συμπαράστασης, ξύρισε ο ίδιος το κεφάλι του και φωτογραφήθηκε μαζί με τον μαθητή. Δεν πέρασαν πολλές μέρες, και όλοι οι μαθητές της τάξης είχαν ξυρίσει τα κεφάλια τους παρά το κρύο του χειμώνα, ενώ η κακοποίηση του συμμαθητή τους σταμάτησε. Ο δάσκαλος έγινε εθνικός ήρωας, η κυβέρνηση του Ιράν πρόσφερε οικονομική βοήθεια για την πάθηση του μαθητή, και η ιστορία έκανε τον γύρο του κόσμου. 
     Διάβασα την είδηση στη χθεσινή Guardian, όπου οι αναγνώστες σχολιάζουν θετικά το διδακτικό παράδειγμα του δασκάλου, τονίζοντας ότι τελικά μπορεί ένας μόνο άνθρωπος να αλλάξει μια άσχημη κατάσταση γύρω του, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Τι θα λέγατε; Τρίχες; Δεν νομίζω.