“Νταβατζήδες” και Χρυσή Αυγή ονειρεύονται συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ!
Εδώ και μήνες, οι “νταβατζήδες” που περνούσαν γεννεές 14 τον ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά τον θέλουν κυβέρνηση. Οχι, δεν είναι “μυστήριο”. Οι βαρώνοι θεωρούν ότι κρατούν πλέον αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (ενδεικτική η περίπτωση Σταθάκη), γεγονός που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην ενδεχόμενη “βλάβη συμφερόντων τους”.
Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας ακροβατεί μεταξύ των “επενδυτών” και κάποιων γραφικών απολειφαδιών της εποχής Αλαβάνου, τότε που το κόμμα λειτουργούσε ως παρακράτος του Παπανδρέου (εποχήΚαραμανλή). Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι “συνιστώσες” που αρθρώνουν διαφορετική άποψη, αλλά αυτοί που παριστάνουν τους εν δυνάμει υπουργούς και ασκούν υψηλές δημόσιες σχέσεις. Οι τοκογλύφοι της Τρόικας εύχονται να δουν έναν Τσακαλώτο ή έναν παλιμπαιδίζοντα απολύτως διαχειρίσιμο Μηλιό στην κυβέρνηση, από ότι έναν Παναγιώτη Λαφαζάνη, έναν Ρούντι Ρινάλντι, ανθρώπους ακέραιους και ιδεολόγους.
Όλα λοιπόν θα εξαρτηθούν από το πόσο ευάλωτος θα αποδειχθεί ο Αλέξης Τσίπρας σε αυτές τις πιέσεις. Αυτό που επίσης δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση είναι πως οι “χρυσαυγοφάγοι” εκδότες προωθούν ένα τέτοιο σχέδιο που νομοτελειακά θα κάνει την Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση. Ένα δώρο άνευ προηγουμένου σε αυτό που υποτίθεται ότι πολεμούν. Είναι γεγονός πως η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ είναι το ιδανικό σενάριο για την Χρυσή Αυγή, αφού αυτόματα δημιουργεί ένα δίπολο που στο παραμικρό “ατύχημα” θα την φέρει στην εξουσία.
Εδώ υπάρχουν κάποιες θεωρίες συνωμοσίας από το 2010, σύμφωνα με τις οποίες το καταληκτικό σενάριο του μνημονίου είναι όντως ο εθνικός διχασμός και μία κυβέρνηση τύπου Γούναρη ή Ιωαννίδη για να “τελειώσει το έργο”. Σε αυτό συντείνουν και απόψεις που λένε “δεν είναι δυνατόν να θέλουν να πολεμήσουν την Χρυσή Αυγή και να αφήνουν στο απυρόβλητο τους καθοδηγητές της που σήμερα βρίσκονται στην κυβέρνηση”.
Οι νταβατζήδες πάντως έχουν αποδείξει πως δεν δίνουν δεκάρα για την πατρίδα και τον λαό. Ως αρχιτέκτονες της καταστροφής, ακόμα και το πιο ακραίο σενάριο δεν πρέπει να θεωρείται “άκρατη συνωμοσιολογία”.