Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Έξω τώρα οι οικονομικοί δολοφόνοι του ΔΝΤ.

20130209-184131.jpgΤα καθάρματα που υποτίθεται με την “τεχνογνωσία” τους θα βοηθούσαν στην “ανάπτυξη”. Τα ελεεινά υποκείμενα που τα έβαλε από την πισω πόρτα ο ελεεινότερος πολιτικός που πέρασε από την χώρα. Τα κτήνη με τα “Vulture Funds” που τυχαία κέρδισαν δισεκατομμύρια γνωρίζοντας κάθε βήμα της συμμορίας Παπανδρέου, απο το selective default μέχρι το ύψος του κουρέματος και το buy back των 
ομολόγων, αφού απλούστατα ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΑ ΟΡΓΑΝΩΝΑΝ. Καμαρώστε τους…
Και βγαίνει σήμερα το πολιτικό απόβλητο που ονομάζεται Σημίτης, να παραστήσει τον σωτήρα.





http://olympia.gr/2013/02/09/%CE%AD%CE%BE%CF%89-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85/#more-234842
Read more

ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ : Η Ιστορική α πόφαση 460/2013 της Ολομέλειας ΣτΕ …!


ste.jpg
Εμείς στο όνομα του Ελληνικού Λαού θα ανοίξουμε πόλεμο …Με όποιον πάει εναντίον του !

Η απόφαση 460/2013 Ολομέλειας ΣτΕ – Οριστικά αντισυνταγματική η αυτόματη χορήγηση ιθαγένειας και η συμμετοχή αλλοδαπών στις Δημοτικές Εκλογές

%CE%A0%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF+%CE%98%CE%AD%CE%BC%CE%B1+05.02.2013.jpg
Οριστικά αντισυνταγματικές 3 χρόνια μετά την υπ’ αριθμόν 6342/2010 αίτηση ακυρώσεως μου κρίθηκαν με την υπ’ αριθμόν 460/2013 απόφαση Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) οι διατάξεις των άρθρων 1Α του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας & 14-21 & 24 του Ν. 3838/2010 & ακυρώθηκαν αντίστοιχα οι υπουργικές αποφάσεις του Υπουργού Εσωτερικών για την απονομή ιθαγένειας σε αλλοδαπούς λόγω γέννησης στην Ελλάδα από αλλοδαπό γονέα – αλλοδαπούς γονείς με τουλάχιστον 5 ή 5+ έτη παραμονής & λόγω φοίτησης σε Ελληνικό Σχολείο, καθώς & για τη συμμετοχή αλλοδαπών στις Δημοτικές Εκλογές 
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου έκανε δεκτή τόσο την αίτηση μου όσο & την υπ’ αριθμόν 350/2011 απόφαση του Δ’ Τμήματος επί της αιτήσεως μου, που είχε κηρύξει 2 χρόνια πριν τις ως άνω διατάξεις αντισυνταγματικές
Διαβάστε τι προηγήθηκε στο http://syntagmagr.blogspot.com/2012/11/blog-post.html
Η είδηση, όπως την κατέγραψε η Δημοσιογράφος κ. Βασιλική Κόκκαλη της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ:
Δημοσιεύθηκε η απόφαση του ΣτΕ
Διαβάστε τη συνέχεια στο:
Read more

Συγχώνευση των σχολείων! Τι προσπερνάνε τα υπ. Οικονομικών και Παιδείας


Πριν λίγες μέρες το Υπουργείο ζήτησε καταστάσεις που θα αναγράφουν την  χωρητικότητα των σχολικών  αιθουσών (διαστάσεις) και φυσικά το κάνει για να δει πόσους μαθητές μπορεί να χωράει μια αίθουσα ...1,5 τ,μ περίπου  για κάθε μαθητή μας λένε. Άρα σε αίθουσες σαν τη δική μου που είναι περίπου 40 τμ χωράνε ακόμα (κατά τη δική τους άποψη) αυτούς άλλοι 10 περίπου μαθητές.
Σαν ΔΑΣΚΑΛΑ όμως ,που ακόμα πονάει την εκπαίδευση και μάχεται για το μέλλον των μαθητών της ανοίγοντάς τους παράθυρο στην ελπίδα μέσα στους χαλεπούς καιρούς της κρίσης που βιώνουν αυτά και οι οικογένειές τους  έχω  υποχρέωση να επισημάνω στο  Υπουργείο ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ  που συγχωνεύει ΣΧΟΛΕΊΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΑΤΆΘΕΣΗ ΤΟΥ Υπουργείου Παιδείας  (ας μη ξεχνάμε ότι στόχος του είναι "Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΤΟΜΕΑ")κάποιες βασικές αρχές του ΝΕΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ..
ΞΕΧΝΑΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ...Την ΟΜΑΔΟΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΑΘΗΣΗ που σημαίνει: τα παιδιά όχι καθισμένα ανά θρανίο σε δυάδες αλλά πλέον σε ομάδες των 4 ή 5 και που πρέπει τις  τοποθετήσεις έτσι ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν πρόσβαση οπτική στον πίνακα (και αν έχεις την τύχη να έχεις διαδραστικούς  πίνακες να έχουν και εκεί οπτική πρόσβαση)… ΞΕΧΝΑΝΕ τους χώρους εργασίας που πολλές φορές είναι ακόμα και το πάτωμα (πχ για να ζωγραφίσουμε σε χαρτί του μέτρου ή να κάνουμε μεγάλα κολλάζ για ημερήσιες διαθεματικές δραστηριότητες και όχι μόνο).. ΞΕΧΝΑΝΕ τις βιβλιοθήκες και τους χώρους που έχουμε -αν είμαστε τυχεροί -για να αφήνουμε τα βιβλία μας στο σχολείο κάτι που  μας έλεγαν και τόνιζαν από την αρχή οι σχολικοί μας σύμβουλοι όταν ήρθαν τα νέα βιβλία στο σχολείο . ΞΕΧΝΑΝΕ  τη χρήση νέων τεχνολογιών που σημαίνει ότι οι  μονάδες υπολογιστών μαζί με τις έδρες πιάνουν χώρο. ΞΕΧΝΑΝΕ ότι μας ζητούν να διαμορφώνουμε χώρους για την ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ. ΞΕΧΝΑΝΕ ότι ο δάσκαλος πια κινείται στην τάξη και θέλει χώρο για να βρίσκεται συνεχώς δίπλα από τα παιδιά και ανάμεσα στα παιδιά.  ..ΞΕΧΝΑΝΕ την απόσταση του πρώτου μαθητή από τον πίνακα που  πρέπει να είναι 2 μέτρα που σημαίνει περίπου 8 τμ το λιγότερο κενά.ΞΕΧΝΑΝΕ ότι ΑΚΟΛΟΥΘΟΎΜΕ  ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ βάση της ατομικής εξέλιξης του μαθητή (εξατομικευμένη διδασκαλία στην τάξη και άρα δίνουμε προσοχή στο κάθε παιδί ,ότι πια θέλουμε χρόνο επεξεργασίας των  PROJECT που κάνουν οι ομάδες των παιδιών,  ΞΕΧΝΑΝΕ  ότι ζητάνε προώθηση της κριτικής σκέψης ,εκτός αν νομίζετε ότι αναπτύσσεται με το να ακούν τα παιδιά μόνο χωρίς να συμμετέχουν σε δραστηριότητες… ΞΕΧΝΑΝΕ ότιπροωθούν την αξιολόγηση βάση Portfolio που απαιτεί χρόνο  από το χρόνο δασκάλων, καθηγητών και μαθητών  ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΕΡΝΆΝΕ βέβαια ΌΤΙ ο δάσκαλος χρειάζεται χρόνο για να ελέγξει τετράδια , εργασίες. τη γνώση που απέκτησαν οι μαθητές' και να παρουσιάσει τη νέα ύλη με τρόπους που ξεφεύγουν από τη δασκαλοκεντρική μέθοδο..
ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ που επιβάλλουν περικοπές σε όλα τα υπουργεία έχουν ξεχάσει τους παράγοντες  "παιδί και Εκπαίδευση" και συγχωνεύουν τάξεις ,στοιβάζουν παιδιά στο όνομα της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ και  ΑΠΌ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ είναι ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ στο παρελθόν ΚΑΙ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ..Πιστεύουν μάλλον, γιατί δεν εξηγείται αλλιώς ,ότι ο σημερινός   δάσκαλος- καθηγητής ακολουθεί εκείνες τις μεθόδους..Τότε που έκανε μόνος  του το  μάθημα και οι μαθητές απλά άκουγαν ,τότε που σε σήκωνε ο δάσκαλος  στον πίνακα- ανα τρεις παρακαλώ- και η βίτσα από οξυά σαν απειλή  στα χέρια του δασκάλου  για να προκαλέσει φόβο και δέος , τότε που η παπαγαλία πήγαινε σύννεφο ,τότε που ο δάσκαλος ασχολιόταν με τους "καλούς" μαθητές και άφηνε τους άλλους στη  μοίρα τους ,τότε που στοιβάζονταν 30( και 40 παιδιά  πολλές φορές) σε μια αίθουσα παρακολουθώντας το δάσκαλο και τον πίνακα, σαν στρατιωτάκια ακούνητα και αμίλητα με δεμένα τα χέρια στο θρανίο, τότε που κανένας μαθητής δεν είχε το δικαίωμα να πει την άποψή του ,να προκαλέσει συζήτηση, να εκφράσει μια άποψη αντίθετη και αν το τολμούσε η βίτσα έπαιρνε τη θέση του τιμωρού και το αυτί σου κοβόταν από το τράβηγμα του ή ένιωθες να ξεριζώνονται  τρίχες καθώς τράβαγε ο δάσκαλος  τις  φαβορίτες  σου στο όνομα της απείθειας και της πειθαρχίας...
ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΟΙ ΚΎΡΙΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΘΕΛΟΥΝ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΟΥ 1960-1980..ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΚΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ " ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ? ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΤΑ ΑΠΣ ΤΑ ΔΕΠΠΣ ,ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΔΚΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ή ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ"ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ" και  μετά να  περάσουν και από ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ..
Β.Μ
Μια ΔΑΣΚΑΛΑ μέσα από χιλιάδες
Read more

Η Ηπειρος της Πεντατονίας-Το τραγούδι του νεκρού αδελφού (Οπτικοακουστικό)



Η Ήπειρος – το φτωχότερο χωράφι της Ευρώπης, κατά την πρόσφατη στατιστική της ΕΟΚ – αλλά ίσως το πιο πλούσιο από πολιτισμική άποψη, προσπαθεί να επιβιώσει πεισματικά εδώ και 15.000 — τουλάχιστον – χρόνια, αν και το επίσημο ελληνικό κράτος δέχεται ότι η ιστορία του ξεκινά μόλις το 6000 π.Χ.Το ιδιαίτερο μουσικό του χαρακτηριστικό, η πεντατονική μουσική, είναι ίσως ό,τι πιο πολύτιμο μας παραδόθηκε από τον αρχαίο ηπειρώτικο λαό. Αυτό που οι λόγιοι μουσικοί θεωρούν ως «μουσικό λάθος» ξεκίνησε από την Ήπειρο και ταξείδεψε με τους ικανότατους Ηπειρώτες ναυτικούς, καραβανιέρηδες εμπόρους και κτίστες-πετράδες, σ’ όλον τον κόσμο : Κεντρική Αφρική, Ινδία, Καύκασο, Ιμαλάια, Νότια Κίνα, Πολυνησία, Περού, Ινδιάνους, Λαπωνία, Γροιλανδία, Κέλτες, Ιρλανδία, κλπ. όπου είχε τη δύναμη και το σθένος να σταθεί σαν αυτόνομη μουσική.
«Του νεκρού αδελφού» (διαρκείας 30΄), συλλεγμένο ψηφίδα-ψηφίδα, στίχο-στίχο, μελωδία-μελωδία από διάφορους τόπους και ανθρώπους κι ερμηνευμένο από διάφορους τραγουδιστές-φωνές, που παραπέμπει σε αρχαία ελληνική τραγωδία, καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά την συνέχεια αυτού του λαού, αυτού του πολιτισμού!
Έτσι αποδεικνύεται γιατί γεννήθηκε και «έκατσε» η πεντατονία σε μια ορεινή περιοχή, όπως η Ήπειρος, και από ανθρώπους που έβρισκαν φυσικό καταφύγιο στις πολυάριθμες σπηλιές του τόπου τους.
Read more

Σε ποιον χρωστά τώρα η Ελλάδα μετά το Μνημόνιο


Σε ποιον χρωστά τώρα η Ελλάδα μετά το Μνημόνιο
Πανικός επικρατούσε στις ευρωπαϊκές πρωτίστως, αλλά και στην αμερικανική και σε άλλες διεθνείς χρηματαγορές στις αρχές του 2010, πριν από τρία μόλις χρόνια, όταν με αιχμή του δόρατος την Ελλάδα ξεσπούσε η πανευρωπαϊκή κρίση του δημόσιου χρέους.

Τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, της τράπεζας των κεντρικών τραπεζών του πλανήτη, εξηγούσαν γιατί οι τραπεζίτες των ισχυρότερων χωρών του κόσμου, οι τραπεζίτες των ιδιωτικών τραπεζών, βρίσκονταν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος μόνο της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας προς τις ξένες τράπεζες, μη συμπεριλαμβανόμενου δηλαδή του εσωτερικού χρέους κάθε χώρας, ανερχόταν στο τέλος του καλοκαιριού του 2010 σε... 2,5 τρισ. (!) δολάρια.

Η Ισπανία χρωστούσε 1,1 τρισ. δολάρια σε ιδιωτικές τράπεζες του εξωτερικού, η Ιρλανδία 0,8 τρισ., η Πορτογαλία 322 δισ. και η Ελλάδα τα λιγότερα (278 δισ.) - προσοχή, μιλούμε για το άθροισμα του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους σε ξένες τράπεζες. Μόνο οι τέσσερις αυτές χώρες χρωστούσαν συνολικά 570 δισ. δολάρια σε γερμανικές τράπεζες, 440 δισ. σε γαλλικές, 430 δισ. σε βρετανικές, 390 δισ. σε αμερικανικές και 680 δισ. δολάρια σε τράπεζες άλλων χωρών. Απειλούνταν δηλαδή να τιναχτεί στον αέρα το ευρωπαϊκό, ίσως και το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα! Αν μάλιστα πρόσθετε κανείς στα ποσά αυτά και το 1,4 τρισ. δολάρια που χρωστούσε τότε ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας της Ιταλίας σε ξένες τράπεζες, προσεγγίζαμε τα 4 τρισ. δολάρια χρέη των πέντε χωρών των PIIGS στις τράπεζες των ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου.

Γι' αυτό και δημιουργήθηκαν τα πάσης φύσεως Μνημόνια και οι εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας που τα συνοδεύουν - για να σώσουν τις ιδιωτικές τράπεζες των πλούσιων χωρών με έξοδα των λαών της Ευρώπης! Μετά από σχεδόν τρία χρόνια μνημονιακής πολιτικής, τι έχει γίνει με το ελληνικό δημόσιο χρέος; Πριν από τα Μνημόνια, το μισό και πλέον δημόσιο χρέος της χώρας μας ήταν σε ξένες ιδιωτικές τράπεζες. Οποιαδήποτε στάση πληρωμών εκείνη την εποχή θα προκαλούσε θύελλα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Σήμερα όμως σε ποιους χρωστάμε;

Οι αλλαγές στη δομή του ελληνικού δημόσιου χρέους που έχουν συντελεστεί έχουν ανατρέψει τα πάντα εκ βάθρων. Τώρα η Ελλάδα χρωστάει πάνω από 190 δισ. ευρώ στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Το ποσό αυτό μάλιστα μετά και τη δανειακή δόση του Μαρτίου θα έχει ξεπεράσει τα 200 δισ. ευρώ και θα αντιστοιχεί περίπου στο 70% του ελληνικού χρέους! Αλλα 45 περίπου δισ. ευρώ ελληνικού δημόσιου χρέους, που αντιστοιχούν γύρω στο 14% του συνολικού χρέους μας, κατέχει η ΕΚΤ.

Αν σε αυτά προσθέσουμε και 5 δισ. που χρωστάει η χώρα στην Τράπεζα της Ελλάδος, παρατηρούμε ότι σχεδόν το 75% του δημόσιου χρέους της χώρας μας έχει... «κρατικοποιηθεί» σε ευρωπαϊκό επίπεδο! Οι ξένοι ιδιώτες επενδυτές δεν κατέχουν πλέον παρά ελληνικά ομόλογα αξίας 35 δισ. ευρώ, ποσό που δεν αντιστοιχεί πλέον ούτε στο 12% του συνολικού χρέους. Μετά το «κούρεμα» όμως, έχει και σε αυτά συντελεστεί μια ουσιώδης διαφοροποίηση του χαρακτήρα τους.

Ολα είναι πλέον ομόλογα υπαγόμενα στο αγγλικό δίκαιο, με τερατώδεις ρήτρες που μόνο μια επαναστατική κυβέρνηση θα μπορούσε να μην αποπληρώσει. Οσο για τις ελληνικές εμπορικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και κάποιους δυστυχείς Ελληνες πολίτες που αγόρασαν κρατικά ομόλογα νομίζοντας ότι είναι «σίγουρη» συντηρητική επένδυση και τους οποίους λήστεψαν αδίστακτα ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς με το «κούρεμα» και την «επαναγορά» τρώγοντας το 75% (!) των χρημάτων τους, τώρα πια έχουν μόνο 18 δισ. ευρώ - λίγο πάνω από το 5% του συνολικού χρέους. Μάλιστα το σύνολο σχεδόν αυτού του ποσού είναι τοποθετημένο σε έντοκα γραμμάτια πολύ βραχύβια, ακόμα και... ενός (!) μηνός.

Αυτά τα έντοκα γραμμάτια τα φορτώνει κάθε μήνα σχεδόν η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ στις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, γιατί κανένας ξένος επενδυτής δεν θέλει να συμμετάσχει σε αγορά οποιουδήποτε ελληνικού κρατικού τίτλου δανείου, με μοναδική εξαίρεση τους πιο τυχοδιώκτες κερδοσκόπους, τους επονομαζόμενους «γύπες». Η Ελλάδα δηλαδή μέσω του Μνημονίου έχει δεθεί χειροπόδαρα από τους ξένους δανειστές, ενώ παράλληλα έχει εξουδετερωθεί πλήρως ο κίνδυνος για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αφού το 75% του χρέους της έχει ήδη «ευρω - κρατικοποιηθεί» και το ποσοστό αυτό θα προσεγγίζει το 85% (!) στα τέλη του επόμενου μήνα. Από την άλλη πλευρά, αυτή η «ευρω - κρατικοποίηση» σημαίνει ότι μπορεί να διαπραγματευθεί τα πάντα σε πολιτικό επίπεδο.Πανικός επικρατούσε στις ευρωπαϊκές πρωτίστως, αλλά και στην αμερικανική και σε άλλες διεθνείς χρηματαγορές στις αρχές του 2010, πριν από τρία μόλις χρόνια, όταν με αιχμή του δόρατος την Ελλάδα ξεσπούσε η πανευρωπαϊκή κρίση του δημόσιου χρέους.
Τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, της τράπεζας των κεντρικών τραπεζών του πλανήτη, εξηγούσαν γιατί οι τραπεζίτες των ισχυρότερων χωρών του κόσμου, οι τραπεζίτες των ιδιωτικών τραπεζών, βρίσκονταν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος μόνο της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας προς τις ξένες τράπεζες, μη συμπεριλαμβανόμενου δηλαδή του εσωτερικού χρέους κάθε χώρας, ανερχόταν στο τέλος του καλοκαιριού του 2010 σε... 2,5 τρισ. (!) δολάρια.

Η Ισπανία χρωστούσε 1,1 τρισ. δολάρια σε ιδιωτικές τράπεζες του εξωτερικού, η Ιρλανδία 0,8 τρισ., η Πορτογαλία 322 δισ. και η Ελλάδα τα λιγότερα (278 δισ.) - προσοχή, μιλούμε για το άθροισμα του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους σε ξένες τράπεζες. Μόνο οι τέσσερις αυτές χώρες χρωστούσαν συνολικά 570 δισ. δολάρια σε γερμανικές τράπεζες, 440 δισ. σε γαλλικές, 430 δισ. σε βρετανικές, 390 δισ. σε αμερικανικές και 680 δισ. δολάρια σε τράπεζες άλλων χωρών. Απειλούνταν δηλαδή να τιναχτεί στον αέρα το ευρωπαϊκό, ίσως και το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα! Αν μάλιστα πρόσθετε κανείς στα ποσά αυτά και το 1,4 τρισ. δολάρια που χρωστούσε τότε ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας της Ιταλίας σε ξένες τράπεζες, προσεγγίζαμε τα 4 τρισ. δολάρια χρέη των πέντε χωρών των PIIGS στις τράπεζες των ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου.

Γι' αυτό και δημιουργήθηκαν τα πάσης φύσεως Μνημόνια και οι εξοντωτικές πολιτικές λιτότητας που τα συνοδεύουν - για να σώσουν τις ιδιωτικές τράπεζες των πλούσιων χωρών με έξοδα των λαών της Ευρώπης! Μετά από σχεδόν τρία χρόνια μνημονιακής πολιτικής, τι έχει γίνει με το ελληνικό δημόσιο χρέος; Πριν από τα Μνημόνια, το μισό και πλέον δημόσιο χρέος της χώρας μας ήταν σε ξένες ιδιωτικές τράπεζες. Οποιαδήποτε στάση πληρωμών εκείνη την εποχή θα προκαλούσε θύελλα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Σήμερα όμως σε ποιους χρωστάμε;

Οι αλλαγές στη δομή του ελληνικού δημόσιου χρέους που έχουν συντελεστεί έχουν ανατρέψει τα πάντα εκ βάθρων. Τώρα η Ελλάδα χρωστάει πάνω από 190 δισ. ευρώ στα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ. Το ποσό αυτό μάλιστα μετά και τη δανειακή δόση του Μαρτίου θα έχει ξεπεράσει τα 200 δισ. ευρώ και θα αντιστοιχεί περίπου στο 70% του ελληνικού χρέους! Αλλα 45 περίπου δισ. ευρώ ελληνικού δημόσιου χρέους, που αντιστοιχούν γύρω στο 14% του συνολικού χρέους μας, κατέχει η ΕΚΤ.

Αν σε αυτά προσθέσουμε και 5 δισ. που χρωστάει η χώρα στην Τράπεζα της Ελλάδος, παρατηρούμε ότι σχεδόν το 75% του δημόσιου χρέους της χώρας μας έχει... «κρατικοποιηθεί» σε ευρωπαϊκό επίπεδο! Οι ξένοι ιδιώτες επενδυτές δεν κατέχουν πλέον παρά ελληνικά ομόλογα αξίας 35 δισ. ευρώ, ποσό που δεν αντιστοιχεί πλέον ούτε στο 12% του συνολικού χρέους. Μετά το «κούρεμα» όμως, έχει και σε αυτά συντελεστεί μια ουσιώδης διαφοροποίηση του χαρακτήρα τους.

Ολα είναι πλέον ομόλογα υπαγόμενα στο αγγλικό δίκαιο, με τερατώδεις ρήτρες που μόνο μια επαναστατική κυβέρνηση θα μπορούσε να μην αποπληρώσει. Οσο για τις ελληνικές εμπορικές τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και κάποιους δυστυχείς Ελληνες πολίτες που αγόρασαν κρατικά ομόλογα νομίζοντας ότι είναι «σίγουρη» συντηρητική επένδυση και τους οποίους λήστεψαν αδίστακτα ο Βενιζέλος και ο Σαμαράς με το «κούρεμα» και την «επαναγορά» τρώγοντας το 75% (!) των χρημάτων τους, τώρα πια έχουν μόνο 18 δισ. ευρώ - λίγο πάνω από το 5% του συνολικού χρέους. Μάλιστα το σύνολο σχεδόν αυτού του ποσού είναι τοποθετημένο σε έντοκα γραμμάτια πολύ βραχύβια, ακόμα και... ενός (!) μηνός.

Αυτά τα έντοκα γραμμάτια τα φορτώνει κάθε μήνα σχεδόν η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ στις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, γιατί κανένας ξένος επενδυτής δεν θέλει να συμμετάσχει σε αγορά οποιουδήποτε ελληνικού κρατικού τίτλου δανείου, με μοναδική εξαίρεση τους πιο τυχοδιώκτες κερδοσκόπους, τους επονομαζόμενους «γύπες». Η Ελλάδα δηλαδή μέσω του Μνημονίου έχει δεθεί χειροπόδαρα από τους ξένους δανειστές, ενώ παράλληλα έχει εξουδετερωθεί πλήρως ο κίνδυνος για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αφού το 75% του χρέους της έχει ήδη «ευρω - κρατικοποιηθεί» και το ποσοστό αυτό θα προσεγγίζει το 85% (!) στα τέλη του επόμενου μήνα. Από την άλλη πλευρά, αυτή η «ευρω - κρατικοποίηση» σημαίνει ότι μπορεί να διαπραγματευθεί τα πάντα σε πολιτικό επίπεδο.

Δελαστίκ
Read more

Έγγραφο «φωτιά» του 2010 για μείωση του ελλείμματος


  ΟΛΑ  ΗΤΑΝ  ΠΡΟΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ  


" Το ΔΝΤ ουδέποτε υποχρέωνε μία κυβέρνηση να περιορίσει το δημοσιονομικό έλλειμμα κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες σε ένα μόνο έτος (στόχο που τον χαρακτήρισε υπερβολικά φιλόδοξο  και μάλλον ανέφικτο) καθώς δεν υφίστατο προηγούμενο σε ιστορία παγκόσμιας οικονομίας "  
αναφέρει το τηλεγράφημα που είχε αποστείλει στις 29 Μαρτίου 2010 ο Π. Ρουμελιώτης, τότε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ 
Με αυτό προειδοποιούσε τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας ότι ...

«υψηλόβαθμα στελέχη του ΔΝΤ θεωρούν πως μόλις συμφωνήσει η Ελλάδα να μπει σε μνημόνιο, θα πρέπει ταυτόχρονα να προχωρήσει σε μεγάλη αναδιάρθρωση του χρέους της, προκειμένου να καταστεί επιτυχές και βιώσιμο το πρόγραμμα».
Το συγκεκριμένο τηλεγράφημα, κοινοποιήθηκε όπως υποστηρίζει ο κ.Ρουμελιώτης και στον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και τον τότε υπουργό οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου.
Τρεις ημέρες αργότερα και συγκεκριμένα την 1η Απριλίου του 2010, το ανώτατο διπλωματικό στέλεχος της ελληνικής πρεσβείας κ. Βράιλας με άκρως απόρρητο και επείγον τηλεγράφημα από την Ουάσιγκτον, ενημερώνει την ελληνική κυβέρνηση ότι 
στελέχη του ΔΝΤ αμφισβητούν έντονα το αν μπορεί το ελληνικό πρόγραμμα να αποδειχθεί βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση.
Ο πρέσβης τόνιζε μάλιστα πως το ΔΝΤ, χαρακτήριζε το στόχο «άπιαστο» και επεσήμαινε πως αν δεν υπάρξει αναδιάρθρωση θα υπάρξει έξαρση των κοινωνικών αντιδράσεων.

ellinonpaligenesia.blogspot.gr
Read more

Τα Σκόπια χρηματοδότησαν 2 ΜΚΟ στην Ελλάδα!


20130209-103203.jpgΕΡΕΥΝΕΣ ΤΟΥ ΣΔΟΕ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΕΥΠ
«ΣΤΗ ΦΑΚΑ» ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Οι «περίεργες» διαδρομές του χρήματος
Ποιους σκοπούς είχαν τα εμβάσματα
Οι περίεργες διαδρομές του χρήματος, ο σκοπός, αλλά και τα φυσικά πρόσωπα
που έλαβαν «δώρα», βρίσκονται στο μικροσκόπιο έρευνας που ξεκίνησε το ΣΔΟΕ
για μεταφορές μεγάλων χρηματικών ποσών από τα Σκόπια στην Ελλάδα, στα ταμεία
ΜΚΟ και των προσώπων που τις διαχειρίζονται.
Αυτή, είναι η πρώτη όψη του νομίσματος, καθώς, όπως εύκολα μπορεί να
αντιληφθεί κανείς, αφού από την πρώτη στιγμή «μυρίζει» ότι πρόκειται για
εθνικό θέμα, στις έρευνες συμμετάσχει και η ΕΥΠ. Η δε Εθνική Υπηρεσία
Πληροφοριών, συνδέει τη δράση συγκεκριμένων οργανώσεων και πρόσωπα με κόμμα,
το οποίο έχει ταχθεί υπέρ της αναγνώρισης της ΠΓΔΜ με το όνομα «Μακεδονία»
και όλα όσα. απορρέουν από κάτι τέτοιο: Την αναγνώριση «μακεδονικής»
γλώσσας, αλλά και «μακεδονικής» μειονότητας.
Εμβάσματα
Το σενάριο, μπορεί να μοιάζει με ακραίο κατασκοπευτικό θρίλερ, όμως η
αποκάλυψή του (η ολοκλήρωση της έρευνας αναμένεται μέσα στους επόμενους
μήνες) θα αποτελέσει βόμβα μεγατόνων στο πολιτικό και διπλωματικό (και όχι
μόνο) σκηνικό της χώρας.
Πάντως ο ΣΔΟΕ, από τα πρώτα στοιχεία της μέχρι στιγμής έρευνας, διαπιστώνει
ότι τα εμβάσματα από τα Σκόπια, δεν πήγαν απευθείας στις ΜΚΟ, αλλά στα
φυσικά πρόσωπα που προϊσταντο αυτών.
Για την έναρξη της έρευνας, βέβαια, δόθηκε αφορμή. Πρόκειται για καταγγελίες
μεταξύ των ΜΚΟ για «διασπάθιση χρημάτων» που δόθηκαν από τα Σκόπια «για τη
στήριξη της μειονότητας». Παρά το γεγονός ότι οι καταγγελίες δεν ήταν
επίσημες, σε θεσμικά όργανα, έφτασαν στα «αυτιά» των ανδρών του ΣΔΟΕ, οι
οποίοι διαπίστωσαν ότι όντως είχαν σταλεί εμβάσματα από τη γειτονική χώρα
προς την Ελλάδα.
Οι αρχικές υποψίες ήταν ότι πρόκειται για διακίνηση μαύρου χρήματος.
Φαίνεται όμως ότι η υπόθεση εμπλέκεται «άγρια», καθώς οι έρευνες δείχνουν
μέχρι στιγμής ότι πρόκειται για. κρατικό χρήμα των Σκοπίων. Αυτό ήταν που
έδωσε μεγάλο βάθος στην υπόθεση, μαζί με τη διαπίστωση ότι αποδέκτες των
εμβασμάτων ήταν πρόσωπα, τα οποία παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε Μη
Κυβερνητικές Οργανώσεις, που, με τη σειρά τους, «ξεχωρίζουν» επειδή κατά
κοινή παραδοχή δρουν αντεθνικά.
Πρόκειται για ΜΚΟ που κατά κύριο λόγο έχουν τη βάση τους στη Βόρεια Ελλάδα
και έχουν κατηγορηθεί ότι παίζουν το «παιχνίδι» των Σκοπιανών και των
Τούρκων. Επί της ουσίας λειτουργούν ως. γραφεία Τύπου των πιο εθνικιστικών,
ακραίων και αλυτρωτικών θέσεων των γειτόνων. Επί σειρά ετών μάλιστα
διατυπώνονταν ερωτήματα ως προς το ποιοι και γιατί θα μπορούσαν να υποκινούν
αυτές τις ΜΚΟ με υπόνοιες μέχρι και για ανάμειξη πανίσχυρων διεθνών
προσωπικοτήτων, όπως ο Τζορτζ Σόρος.
Το αστείο (;) της υπόθεσης είναι ότι το «ξεψάχνισμα» των εμβασμάτων δείχνει
πως τα χρήματα δεν στέλνονταν μόνο από τα Σκόπια, αλλά και από τρίτες χώρες,
όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Εδώ, οι Αρχές εκτιμούν ότι πρόκειται για ποσά που
έχουν συγκεντρωθεί από το φιλοσκοπιανό λόμπι κατά τη διάρκεια γκαλά και
εράνων και έχουν αποσταλεί στην Ελλάδα, χωρίς βέβαια τίποτα να αποκλείεται
και εδώ.
Το μεγάλο ερώτημα το οποίο διερευνούν πάντως (σε πρώτη, τουλάχιστον φάση) οι
Αρχές, είναι το κατά πόσο τα ποσά αυτά έχουν δηλωθεί και φορολογηθεί και αν
ξοδεύτηκαν στη συνέχεια με διαφανείς διαδικασίες.
Ένα ακόμα ερώτημα είναι το αν για το συγκεκριμένο θέμα θα υπάρχουν
αποκαλύψεις «στην ώρα» ,καθώς το θέμα των Σκοπίων και της ονομασίας τους,
ανοίγει ξανά. Το «παζάρι» ξαναρχίζει, τόσο με τις παρεμβάσεις του Νίμιτς,
όσο και κυρίως στο ταξίδι του Αντώνη Σαμαρά στην Ουάσιγκτον, το οποίο
αναμένεται να πραγματοποιηθεί στα τέλη Μαρτίου.
ΟΙ ΕΓΚΑΘΕΤΟΙ ΤΩΝ «ΓΕΡΑΚΙΩΝ» ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΑΛΩΝΙΖΟΥΝ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
«Ανοίγει» και το θέμα των Τούρκων πρακτόρων
Οι αποκαλύψεις, πάντως, έρχονται να προστεθούν σε ένα παζλ για τη δράση στην
Ελλάδα Σκοπιανών και Τούρκων απεσταλμένων των «γερακιών» της Άγκυρας. Η
δράση τους, κυρίως στη Θράκη, έχει προκαλέσει αντικείμενο προβληματισμού. Σε
αυτή την περίπτωση, πάντως, η κυβέρνηση, παρά τις απτές αποδείξεις που έχει
στα χέρια της, προτιμά να κρατά στάση χαμηλών τόνων (σε αντίθεση με την
Τουρκία που εμμένει να προκαλεί, παρότι έχει «λερωμένη τη φωλιά» της).
Χαρακτηριστικό παράδειγμα και πρόσφατο, η έγγραφη καταγγελία που κατατέθηκε,
τόσο στις δικαστικές αρχές, όσο και στο ΥΠΕΞ, από Πομάκο ιμάμη στην
Κομοτηνή. Ο εξαναγκασθείς σε παραίτηση ιμάμης, καταγγέλλει ότι εκβιάζεται
και απειλείται από τον Τούρκο Πρόξενο και παρακρατικούς, όπως τον
ψευδομουφτή, Ιμπραήμ Σερίφ επειδή τολμά να είναι ασφαλισμένος στο ελληνικό
Δημόσιο, να αναγνωρίζει τον νόμιμα εκλεγμένο μουφτή της Ξάνθης, κ. Τζελαλή
και να «μην προσκυνά την Τουρκία».
Παρότι υπήρχαν όλα τα στοιχεία που ενέπλεκαν πρόσωπα και υποθέσεις με την
Τουρκία και κατεδείκνυαν την χρηματοδότηση προσώπων από την Άγκυρα εντός
ελληνικής επικράτειας με σκοπό την πρόκληση σύγχυσης («δεν είστε Έλληνες,
είστε Τούρκοι, απαρνηθείτε την Ελλάδα, γονατίστε στην Τουρκία») αλλά και την
σαφή εμπλοκή παρακρατικών με επίσημους διπλωματικούς φορείς της γείτονος, το
ελληνικό ΥΠΕΞ προτίμησε να επιδώσει ένα διάβημα στην Άγκυρα. Η οποία βέβαια,
υποκρίθηκε ότι δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα. Και κάπως έτσι, έληξε η
υπόθεση.
Υπάρχουν βέβαια και πολλά προηγούμενα: Όπως η κατάθεση συλληφθέντα της
Εργκένεκον στους εισαγγελείς της Πόλης ότι είχαν στήσει «παραμάγαζο» στην
Αθήνα με «ανθρώπους τους» που είχαν σκοπό να προκαλούν ένταση μεταξύ
Τουρκίας- Ελλάδας. Ή την παραδοχή του Μεσούτ Γιλμάζ, ότι Τούρκοι πράκτορες
έκαιγαν ελληνικά δάση.
Read more

Και όμως, η Θράκη παραδόθηκε…!



Είναι γνωστό πως η Τουρκία εκφράζεται -με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο και σε κάθε ευκαιρία- για την Θράκη, χρησιμοποιώντας αλυτρωτικούς επιθετικούς χαρακτηρισμούς προκειμένου να εγκαθιδρύσει -στα πλαίσια του πολιτικού και διπλωματικού της λόγου- όρους οι οποίοι ενέχουν de facto μία άκρως επικίνδυνη πολιτική, με σοβαρότατα στοιχεία παρεμβατισμού στα εσωτερικά της Ελλάδας.

Η χρήση του όρου «τουρκικός», για τον πληθυσμό των μουσουλμάνων κατοίκων της Θράκης, δεν αποτελεί απλώς μία εξόφθαλμη παραβίαση της συνθήκης της Λοζάνης, αλλά είναι μία ευθεία παρέμβαση της Άγκυρας στην προσπάθειά της να δημιουργήσει – «χτίσει» μία εθνική τουρκική μειονότητα εντός της Ελλάδας, προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσει στα επόμενα βήματα της πολιτικής «ήπιας ισχύος» που μέχρι στιγμής χρησιμοποιεί.

Όμως, αν και η αυθαίρετη χρήση του συγκεκριμένου όρου από την πλευρά της Τουρκίας (και όλων των πολιτικών της, ανεξαιρέτως πολιτικού κόμματος στο οποίο βρίσκονται), απαντάται με χλιαρότητα (και σύμφωνα με πολλούς παρατηρητές – αναλυτές, με μεγάλες δόσεις φοβικότητας) από το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και τις εκάστοτε Ελληνικές κυβερνήσεις, δεν μπορεί να συνεχίσει να παραμένει αναπάντητη η χρόνια και ταυτόχρονη προκλητικότητα των εξ ανατολών γειτόνων της Ελλάδας, οι οποίοι επιμένουν στην χρήση ενός πολύ συγκεκριμένου όρου όταν αναφέρονται στην Θράκη, χαρακτηρίζοντάς την ως «Δυτική Θράκη».

Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα κινούνται και τα καλοπληρωμένα ανθυποπρακτορίδια (και άλλες λινάτσες που παριστάνουν τους πολιτικούς ταγούς, τους δημοσιογράφους ή μετέχουν στην «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης», μία παράνομη κυβέρνηση η οποία αποτελείται από πρώην και νυν μουσουλμάνους βουλευτές και άλλα «αστέρια» τουρκοφρόνων εντεταλμένων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής) πουαποφεύγουν να χρησιμοποιούν τον όρο «Ελληνική», ενώ είναι πολύ σπάνιες οι αναφορές τους στην Ελλάδα και εξαντλούνται σε διάφορες φαιδρές καταγγελίες εις βάρος της χώρας στην οποία ζουν και που απευθύνονται προς τα μέλη της μουσουλμανικής κοινότητας της Θράκης.

Το «φαινόμενο» της μη χρήσης των λέξεων Ελλάδα ή Ελληνική είναι σκόπιμο και δημιουργεί θέμα γεωγραφικού προσδιορισμού, το οποίο ενώ αποτελεί για τις Ελληνικές κυβερνήσεις σοβαρό ζήτημα για τον ονομασία της ΠΓΔΜ (σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις των ειδικών κυβερνητικών αξιωματούχων, υπουργών και πρωθυπουργών), στην περίπτωση της Θράκης φαίνεται πως δεν αποτελεί κάποιο σπουδαίο ζήτημα για εκείνους που θεσμικά είναι επιφορτισμένοι με εκείνα τα θέματα που χρήζουν αντιμετώπισης εκ μέρους της Ελληνικής πολιτείας, λόγω εμπεριεχομένου σε αυτά υψηλού εθνικού κινδύνου.

Έτσι, ξεκινώντας να έρθει κάποιος από την Κωνσταντινούπολη προς την Ελλάδα και ακολουθώντας την τουρκική εθνική οδό που οδηγεί προς τα Ελληνοτουρκικά σύνορα, διαπιστώνει πως δεν υπάρχει ούτε μία πινακίδα που να ενημερώνει πως ο δρόμος οδηγεί στην Ελλάδα!!! Όλες οι πληροφοριακές πινακίδες αναφέρονται πως ο δρόμος οδηγεί στην… Δυτική Θράκη!!!

Πού αποσκοπεί η αποφυγή του όρου «Ελληνική» από την πλευρά της Άγκυρας για την Ελληνική Θράκη;

Δεν γνωρίζουν οι κύριοι του υπουργείου Εξωτερικών πως επιτρέποντας την χρήση του συγκεκριμένου γεωγραφικού όρου, δημιουργούν μείζονα ζητήματα τα οποία δύνανται να λειτουργήσουν ως τροχοπέδη πολύ δυσάρεστων εκπλήξεων από την πλευρά της Άγκυρας, αλλά και αρνητικότατων εξελίξεων για την Ελληνικότητα της Ελληνικής Θράκης;

Η αποφυγή σοβαρής και σε υψηλότατους τόνους παρέμβασης του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών προς την Άγκυρα για χρησιμοποίηση του όρου «Ελληνική Θράκη» αντί του «Δυτική Θράκη», αποτελεί δυστυχώς ακόμη μία «ήττα» και σιωπηλή ανεξήγητη παραδοχή εκ μέρους του κράτους των Αθηνών, οδηγώντας στην άτυπη παράδοση της Θράκης σε καθεστώς συγκυριαρχίας… 

Δεν είμαστε σε θέση ούτε να επιβάλλουμε έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης στους κατά το Σύνταγμα αρμοδίους αξιωματούχους του Ελληνικού κράτους.

Όμως, η παράλειψη ή η αποφυγή αντιμετώπισης ενός –για πολλούς όχι και τόσο σπουδαίου- ζητήματος, μήπως τελικά σταθεί αιτία να αντιμετωπισθεί ένα τεράστιο βραχυπρόθεσμο ή μεσοπρόθεσμο πρόβλημα;

Τα μεγαλύτερα λάθη δεν γίνονται όταν αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα. Τα μεγαλύτερα προβλήματα όμως δημιουργούνται όταν δεν τα αντιμετωπίζεις επειδή φοβάσαι πως θα κάνεις λάθος. 

Εάν οι χθεσινοί, οι σημερινοί ή οι αυριανοί κυβερνώντες την Ελλάδα δεν κατανοήσουν πως η αδράνεια δημιουργεί φοβικότητα και αυτή δημιουργεί τεράστια προβλήματα, πολύ φοβόμαστε πως τελικά η Άγκυρα θα κατορθώσει πολύ σύντομα να δημιουργήσει μείζονα και ανυπέρβλητα εθνικά προβλήματα, εξαναγκάζοντας την Ελλάδα σε μία νέα τεραστίων διαστάσεων εθνική ήττα, την οποία οι ιστορικοί θα καταγράψουν και ως εθνική προδοσία, αφού η Τουρκία θα κατορθώσει να κερδίσει έναν "πόλεμο" χωρίς να κάνει τίποτε απολύτως… 

Το χειρότερο όμως είναι πως η Ελλάδα θα χάσει αυτόν τον "πόλεμο" επειδή οι αρμόδιοι και σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα υπεύθυνοι δεν τόλμησαν να αντιδράσουν είτε γιατί οι προκλήσεις ήταν μικρές –αλλά πολλές- είτε επειδή ήταν μεγάλες αλλά ο φόβος τους να αποτύχουν πολύ μεγαλύτερος…

ΥΓ: Κύριοι της κυβέρνησης, αν δεν είστε σε θέση να υπεραπιστείτε και να επιβάλλετε την χρήση του όρου "Ελληνική Θράκη" στους τούρκους συνομιλητές σας και την κυβέρνηση της Άγκυρας, τότε σαφέστατα δεν είστεσε θέση να υπεραπιστείτε όχι μόνο τη Θράκη αλλά κα οτιδήποτε Ελληνικό. Εκτός και εάν δεν θέλετε την Θράκη να εμφανίζεται ως Ελληνική... Ως εκ τούτου δεν είστε ανίκανοι, αλλά επικίνδυνοι για την διαχείριση εθνικών θεμάτων. 
Κωνσταντίνος
Read more

«Νεκρανάσταση» Σημίτη: Ανοίγει μέτωπο με τον Καραμανλή


«Νεκρανάσταση» Σημίτη: Ανοίγει μέτωπο με τον Καραμανλή (video)Μια πολιτική διαμάχη που επικρατεί από τον Απρίλιο του 2000 επανέρχεται στο προσκήνιο. Ο θόρυβος που άρχισε με τις πολιτικές προκλήσεις του υπουργού κ. Γιάννη Στουρνάρα εναντίον των πεπραγμένων της κυβέρνησης υπό τον κ. Κώστα Καραμανλή και η απάντηση που δόθηκε μέσω non paper που διανεμήθηκε σε θυρίδες βουλευτών καταδεικνύει τον σκιώδη ρόλο του «συστήματος Σημίτη» στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και της χώρας. Ύστερα από εβδομάδες παρασκηνιακών ζυμώσεων, ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης ξαναβγαίνει στο προσκήνιο. Αν και ορισμένοι κάνουν λόγο για πολιτική νεκρανάσταση.
Δεν επέλεξε τυχαία να δώσει συνέντευξη στη γερμανική εφημερίδα “Handelsblatt” τείνοντας χείρα βοηθείας προς τους πολιτικούς συνομιλητές του ήδη από το 1996, την πολιτικο-οικονομική ελίτ του Βερολίνου. Ίσως διότι καμμιά ελληνική εφημερίδα δεν θα δεχόταν να φιλοξενήσει συνέντευξή του μετά την κατακραυγή που έχουν προκαλέσει δηλώσεις, ενέργειες και πεπραγμένα του.
Ο κ. Κώστας Σημίτης στέλνει μήνυμα προς την καγκελάριο κ. Άνγκελα Μέρκελ και τον ανυποχώρητο υπουργό Οικονομικών κ. Βόλφγκαγκ Σόιμπλε ώστε να δρομολογήσουν πρόγραμμα νέου «κουρέματος» του ελληνικού χρέους, αυτή τη φορά με τη συμμετοχή θεσμικών πιστωτών.
Ο πρώην πρωθυπουργός προβαίνει σ’ αυτήν την πολιτική παρέμβαση προκειμένου να δοθεί επιπλέον πολιτική ισχύς στην τρικομματική κυβέρνηση υπό τον κ. Αντώνη Σαμαρά, η οποία δεν έδωσε και την καλύτερη εικόνα στις Βρυξέλλες. Επιπροσθέτως, οι Ευρωπαίοι δεν κρύβουν πως το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει όσο κι αν προσπαθεί να επιβάλλει τις κατευθύνσεις της τρόικας και των δανειστών ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας, μην υπολογίζοντας το κοινωνικό και το πολιτικό κόστος. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα εμφανίζεται ο κ. Σημίτης να κρούει (δήθεν) τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση στην Ελλάδα, «προειδοποιώντας» τόσο την κοινή γνώμη της χώρας μας, όσο και τους Ευρωπαίους.
Με καθυστέρηση πολλών ετών έρχεται να διαπιστώσει ότι «η κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα κινδυνεύει αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση», χωρίς ωστόσο να κάνει την αναγκαία  αυτοκριτική για το σύστημα προσώπων που συγκροτήθηκε επί της πρωθυπουργίας του για να διαχειριστεί τα δημόσια οικονομικά με μαγειρέματα «δημιουργικής λογιστικής» που προκάλεσαν σκάνδαλα όπως αυτό του Χρηματιστηρίου, αποκάλυψαν υποθέσεις όπως της “Siemens”, διόγκωσαν τα ελλείμματα με άσκοπους εξοπλισμούς από τους οποίους φαίνεται πως πλούτισαν διάφορα πρόσωπα.
Ο πρώην πρωθυπουργός τολμά να διαπιστώσει ότι υπάρχει απογοήτευση στους Έλληνες πολίτες για την οικονομική κατάσταση καθώς βλέπουν το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς να καταστρέφεται, αλλά δεν εξηγεί ποιος κυβερνούσε την Ελλάδα όταν υποθηκεύονταν οι περιουσίες των πολιτών στις τράπεζες μέσω δανείων, καρτών, πιστωτικών προνομίων και ελκυστικών στεγαστικών δανείων.
Δήλωση φιλογερμανικών φρονημάτων και επίθεση σε Καραμανλή
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος», ο κ. Σημίτης τονίζει ότι οι δύο χώρες (Γερμανία και Ελλάδα) θα πρέπει να συνεργαστούν χωρίς να δίνουν σημασία σε δηλώσεις που πυροδοτούν την ένταση, επιβεβαιώνοντας την πολιτική προσήλωσή του στη σφαίρα επιρροής του Βερολίνου από την εποχή που κομπορρημονούσε για την εμπιστοσύνη που έδειχνε στο πρόσωπό του ο πρώην καγκελάριος κ. Γκέχαρντ Σρέντερ. Υπογραμμίζει, πάντως,  το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν αντέδρασε έγκαιρα στην κρίση και ότι παρέμεινε απλός θεατής των εξελίξεων.
Επιρρίπτει τέλος ευθύνες και στην κυβέρνηση του κ. Κώστα Καραμανλή λέγοντας ότι «Η τότε κυβέρνηση ακολούθησε το 2004 μια λαϊκίστικη πολιτική δαπανών υπό το σύνθημα “εμείς δίνουμε περισσότερα από τους άλλους”. Έτσι το πελατειακό σύστημα βίωσε μια άνθηση, το κράτος διόρισε περισσότερα από 150.000 άτομα, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε πεντέμισι χρόνια κατά 130 δισ. ευρώ, από 95,4% του ΑΕΠ το 2003 σε 129,4% στα τέλη του 2009».
Όπως υπογραμμίζουν πολιτικοί παρατηρητές, αντί να κάνει την αυτοκριτική του ο κ. Σημίτης ξανανοίγει ένα μέτωπο προσωπικής αντιπαράθεσης με τον κ. Καραμανλή και το επιτελείο του, το οποίο άνοιξε την άνοιξη του 2000 με παρότρυνση προσώπων της ντόπιας διαπλοκής. Στις εκλογές που έγιναν τον Απρίλιο του 2000, κάποιοι θυμούνται πολλοί καλά πώς κινητοποιήθηκαν παλλινοστούντες από τη Γεωργία ή ομάδες αθίγγανων που υποστήριξαν το «εκσυγχρονιστικό» όραμα του κ. Σημίτη και των «στρατηγών» του (λέγε με Θόδωρο Τσουκάτο, Γιώργο Πανταγιά, Τάσο Μαντέλη ή ακόμα και Σταύρο Σουμάκη).
Η συγκυρία δεν είναι τυχαία αφού πίσω από την πραγματική αντιπαράθεση του παλαιού, «εκσυγχρονιστικού» και διεφθαρμένου βαθέως συστήματος ΠΑΣΟΚ με τη «Νέα Δημοκρατία» βρισκόταν και βρίσκεται το επιτελείο Σημίτη, το οποίο έχει καταβάλλει αγωνιώδεις προσπάθειες να ρίξει όλα τα βάρη και τις ευθύνες στην περίοδο 2004 – 2009. Ο θυμός του κ. Σημίτη έναντι του κ. Καραμανλή ξεχειλίζει άλλωστε στο περιεχόμενοτου βιβλίου “Εκτροχιασμός” που παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο, όπως θα δείτε και στο σχετικό ρεπορτάζ που μετέδωσε τότε το “Mega”.  Δείτε όμως τι είχε πει και ο κ. Καραμανλής στη Βουλή, στις 3 Ιουλίου 2007 για το αποκαλούμενο “βαθύ ΠΑΣΟΚ”.
Τα γεγονότα και αριθμοί λένε άλλα απ’ αυτά που διαρρέουν τα “παπαγαλάκια” του “εκσυγχρονισμού” και δεν παραποιούνται. Άλλωστε οι δίαυλοι επικοινωνίας του κ. Σημίτη με το Μαξίμου μέσω του κ. Στουρνάρα φαίνεται να ικανοποιούν «νταβατζήδες» της ντόπιας διαπλοκής αλλά και των διεθνών τοκογλύφων.
Δεν ψιθυρίζεται τυχαία άλλωστε ότι ο πρωθυπουργός των Ιμίων φέρεται να μελετά τι έκανε και τι έλεγε ο κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και επιχειρεί να κινηθεί αναλόγως. Κάποιοι προφανώς έχουν διαβεβαιώσει τον κ. Σημίτη ότι θα διαδεχθεί τον κ. Παπούλια στο θώκο του ύπατου πολιτειακού άρχοντος. Κι αν το κόμμα – σφήνα που θα καλύψει το κενό που διαπιστώνει ο κ. Σημίτης στον δημοκρατικό χώρο συσταθεί με ηγέτη τον κ. Στουρνάρα και υποστηρικτές τους «Ευρωδημοκρατικούς» κ.κ. Γκίκα Χαρδούβελη, Μιλτιάδη Νεκτάριο και Πλάτων Τήνιο θα έχει επιτύχει τους στόχους του.
Ίσως τότε ο μεγάλος «εκσυγχρονιστής» μετατρέψει το Προεδρικό Μέγαρο σε Μέγαρο των ελαιών όπου το δόγμα ασκήσεως εξουσίας θα συνίσταται από μία γερμανική λέξη: “Untergang” (ήγουν τουτέστιν δηλαδή: πτώση).
Read more

Barclay James Harvest - Poor Man's Moody Blues HD

Read more

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΝΑΝ ΤΩΡΑ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ… ΔΕΚΑΕΞΙ ΝΗΣΙΑ


20130209-134720.jpg
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Συνεχίζονται οι τουρκικές προκλήσεις σχετικά με το κυρίαρχο καθεστώς των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο, με την διαφορά ότι τώρα τα «παράνομα κατεχόμενα» από την Ελλάδα νησιά, σύμφωνα με τους Τούρκους, έγιναν δεκαέξι, δηλαδή αυξηθήκαν από τα τρία που διεκδικούσαν πριν λίγες μέρες.
Την σκυτάλη των τουρκικών προκλήσεων πήρε τώρα ο Kamer Genç, βουλευτής του Λαϊκού κόμματος της τουρκικής αντιπολίτευσης, της περιοχής του Tunceli. Ο εν λόγω 
Τούρκος βουλευτής σε δηλώσεις που έκανε στην μεγάλης κυκλοφορίας τουρκική εφημερίδα, Vatan, υποστήριξε ότι η Ελλάδα κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και όλων των διεθνών συνθηκών, έχει εισβάλει και κατέχει παράνομα περί τα δεκαέξι νησιά του ανατολικού Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου. Τα νησιά αυτά, σύμφωνα με τις τουρκικές απόψεις, ανήκουν δικαιωματικά στην Τουρκία. Μάλιστα ο Kamer Genç επικαλείται τις συνθήκες της Λοζάννης, του 1923, καθώς και την συνθήκη των Παρισίων, του 1947, για να δικαιολογήσει τις τουρκικές απόψεις, χωρίς βέβαια να μας εξηγεί από που βγάζει αυτά τα αυθαίρετα συμπεράσματα γιατί οι συνθήκες αυτές έχουν καθαρίσει με σαφή τρόπο την ελληνικότητα αυτών των νησιών.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Τούρκο βουλευτή, τα νησιά Kouyn, Hurşıt, Fornoz, Eşek, Nergizçik, Bulamaç, Kalolimnos, Keçi, Sakarcılar Koçbaba, Ardacık, δηλαδή τα νησιά, Οινούσσες, Φιμενα, Φούρνοι, Αγαθονήσι, Άρκη, Φαρμακονήσι, Καλόλημνος, Πλατιά, Κυρά Παναγιά, Γυαλί, Σύρνα και τα ανήκοντα στην ανατολική Μεσόγειο, νότια της Κρήτης, (εκεί που τελευταία έχουν ανακαλυφθεί τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα), Gavdos, Dhia, Dionısades, Gaidhouronisi, Koufonisi, Γαύδος, Δία, Διονισιάδες, Γαιδουρονήσι, Κουφονήσι, κατέχονται παράνομα από την Ελλάδα
Μάλιστα ο Kamer Genç ισχυρίζεται ότι η τουρκική κυβέρνηση έχει στα χέρια της πρόσφατες μελέτες που αποδεικνύουν την παράνομη ελληνική κατοχή αυτών των νησιών και ότι τα νησιά αυτά ανήκουν δικαιωματικά στην Τουρκία. Απευθυνόμενος δε στον Τούρκο πρωθυπουργό, Ταΐπ Ερντογάν, ζητά να μάθει τι ενέργειες έχει κάνει στις συνομιλίες του με τους Έλληνες για να διεκδικήσει την τουρκική κυριαρχία αυτών των νησιών.
Όλα αυτά επιβεβαιώνουν ότι οι Τούρκοι στήνουν μια «πολύ ωραία ατμόσφαιρα» στο επικείμενο ταξίδι του κ Σαμαρά στην Άγκυρα, που θα γίνει στις 4 Μαρτίου, στα πλαίσια του «Συμβούλιου Ελληνοτουρκικής Συνεργασίας».
Κατά τα άλλα ο Ερντογάν διεκδικεί, όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, και το… βραβείο Νόμπελ ειρήνης, προς μεγάλη ζήλεια του δικού μας, του ΓΑΠ. Εμείς όμως, μην τυχόν και χάσουμε κάποιο επεισόδιο από τα τουρκικά σήριαλ.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Read more

ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΤΗΝ «ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ» - ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΒΑΖΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΝΗΣΙΩΝ ΣΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.!!!!










Mε τροπολογία που υπογράφεται από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Παναγιωτόπουλο και τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Νίκο Δένδια, 

η κυβέρνηση βάζει οριστικά φραγμό στις πωλήσεις νησιών ή νησίδων, ιδιωτικών ή και δημόσιων (αυτό το τελευταίο αφορά την "παρέα" του ΤΑΙΠΕΔ...) μετά τις αποκαλύψεις του defencenet.gr για τους εθνικούς κινδύνους που ελλοχεύουν από τις ανεξέλεγκτες αγοραπωλησίες τους.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έδωσε έντολή στον γραμματέα της κυβέρνησης Π.Μπαλτάκο να ερευνήσει το νομοθετικό πλαίσιο που υφίσταται μετά τις ... εξελίξεις που έφερε στο φως της δημοσιότητας το defencenet.gr (π.χ. περίπτωση νησίδων Τοκμάκια στην Μυτιλήνη και πώληση νησιού σε Τούρκο) και εντοπίστηκε αυτά που ήδη είχαμε σημειώσει: Ένα τεράστιο κενό για την εθνική ασφάλεια.

Ο Π.Μπαλτάκος, ο οποίος εξ αρχής είχε δείξει ιδιαίτερη ευαισθησία για το θέμα,, κατόπιν διαβούλευσης με τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Τάξης συνέταξε την τροπολογία (η διατύπωσή της είναι "απόλυτη" και δεν επιδέχεται παρερμηνείας), η οποία υπογράφηκε άμεσα από τους υπουργούς, κατατέθηκε πριν λίγο στην Βουλή και κλείνει οριστικά την πόρτα σε επικίνδυνες καταστάσεις.

Στην τροπολογία αναφέρεται σαφώς ότι πλέον για να πουληθεί νησί χρειάζεται την άδεια των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Τάξης, σε διαφορετική περίπτωση η πώληση είναι άκυρη. Κατ'αυτό τον τρόπο ακυρώνεται και η όποια πώληση νησιού έχει γίνει σε Τούρκο, αφού ο νόμος έχει και αναδρομική ισχύ!

Ιδού η τροπολογία που κατατέθηκε στο νομοσχέδιο «Κύρωση της Συμφωνίας Για Εισαγωγή Τροποποιήσεων Σε Μερικές Διατάξεις της Συμφωνίας Αεροπορικών Μεταφορών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Κατάρ».

Αιτιολογική έκθεση

Η παρούσα διάταξη κατατείνει στη ρύθμιση της διαδικασίας που απαιτείται να ακολουθηθεί προκειμένου να αποκτηθούν από φυσικά ή νομικά πρόσωπα με δικαιοπραξία εμπράγματα ή ενοχικά δικαιώματα σε ιδιωτικές νήσους ή νησίδες και σε ακίνητα ιδιωτικών νήσων ή νησίδων, καθώς και σε ανήκουσες στο δημόσιο νησίδες.

Άρθρο....

Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 28 του ν. 1892/ 1990, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 της από 1.6.2012 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄128), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4086/ 2012 (Α΄195) αντικαθίστανται ως εξής:

«Για την απόκτηση με δικαιοπραξία εν ζωή εμπραγμάτων ή ενοχικών δικαιωμάτων από φυσικά ή νομικά πρόσωπα σε ιδιωτικές νήσους ή νησίδες και σε ακίνητα ιδιωτικών νήσων νησίδων, καθώς και σε ανήκουσες στο δημόσιο νησίδες, οπουδήποτε και εάν αυτές βρίσκονται, απαιτείται άδεια του Υπουργού Εθνικής Άμυνας που παρέχεται ύστερα από σύμφωνη γνώμη των Γενικών Επιτελείων. 

Με κοινή απόφαση των υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό με την έκδοση της ανωτέρω άδειας θέμα. Η μη τήρηση των ως άνω συνεπάγεται την αυτοδίκαιη ακυρότητα της σχετικής δικαιοπραξίας κατ΄ εφαρμογή του άρθρου 174 Α.Κ.».

Οπωσδήποτε είναι ευχάριστο το ότι ευαισθητοποιήθηκε άμεσα η κυβέρνηση και εξακολουθούν να υπάρχουν εθνικά ανακλαστικά, τουλάχιστον στα εμπλεκόμενα επίπεδα της ανωτέρω τροπολογίας.

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με μικρό στρατηγικό βάθος και μια αγορά περιοχής από Τούρκους σε ευαίσθητο στρατηγικά σημείο (ακόμα και κοντά σε στρατιωτικά αεροδρόμια της ενδοχώρας ή ναυτικές βάσεις) ελλοχεύει τεράστιους κινδύνους.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://georgekaragiannis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_9.html
Read more

Ο Κέννεντυ αποκαλύπτει τη Νέα Τάξη Πραγμάτων

Read more

Οδυσσέας Ελύτης: Δέν ὑπάρχει ἀσφαλέστερος δρόμος πρός τήν ἀποτυχία, εἴτε σάν ἄτομο σταδιοδρομεῖς εἴτε σάν σύνολο, ἀπό τήν ἔλλειψη τῆς γνησιότητας


Eφημερίδα Ελευθερία 15/6/1958


Ζητεῖται ἡ γνώμη σας, κύριε Ἐλύτη, ἡ ἐντελῶς ἀνεπιφύλακτη καί ἀδέσμευτη, ἐπάνω σέ ὅ,τι θεωρεῖτε ὡς τήν πιό κεφαλαιώδη κακοδαιμονία τοῦ τόπου. Ἀπό τί κυρίως πάσχουμε καί τί πρωτίστως μᾶς λείπει; Ποιά θά ὀνομάζατε «πρώτη μάστιγα» τῆς νεοελληνικῆς ζωῆς;

Ἀπό τί πάσχουμε κυρίως; Θά σᾶς τό πῶ ἀμέσως: ἀπό μιά μόνιμο, πλήρη, καί .....
κακοήθη ἀσυμφωνία μεταξύ τοῦ πνεύματος τῆς ἑκάστοτε ἡγεσίας μας καί τοῦ «ἤθους» πού χαρακτηρίζει τόν βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ στό σύνολο του!

Ἄ! Ἀρχίσαμε!… Μόνιμος, πλήρης καί κακοήθης ἀσυμφωνία!…

Βεβαίως! Ἀλλ᾿ ἀφῆστε με νά συνεχίσω. Αὐτή ἡ ασυμφωνία δέν εἶναι μιά συγκεκριμένη κακοδαιμονία, εἶναι, ὃμως, μιά αἰτία πού ἐξηγεῖ ὃλες τίς κακοδαιμονίες, μικρές καί μεγάλες, τοῦ τόπου αὐτοῦ. Ἀπό τήν ἡμέρα πού ἔγινε ἡ Ἑλλάδα κράτος ἕως σήμερα, οἱ πολιτικές πράξεις, θά ἔλεγε κανένας, ὅτι σχεδιάζονται καί ἐκτελοῦνται ἐρήμην τῶν ἀντιλήψεων γιά τή ζωή, καί γενικότερα τῶν ἰδανικῶν πού εἶχε διαμορφώσει ὁ Ἑλληνισμός μέσα στήν ὑγιή κοινοτική του ὀργάνωση καί στήν παράδοση τῶν μεγάλων ἀγώνων γιά τήν άνεξαρτησία του. Ἡ φωνή  τοῦ  Μακρυγιάννη δέν ἔχει χάσει, οὔτε σήμερα ἀκόμη, τήν ἐπικαιρότητά της. Σημειῶστε ὅτι δέν βλέπω τό πρόβλημα ἀπό τήν ἀποκλειστική κοινωνική του πλευρά, οὔτε κάνω δημοκοπία.

Δημοκοπία ἀσφαλῶς ὄχι. Πολιτική, ὅμως, ναί. Τό ἐντοπίζετε, δηλαδή, [τό πρόβλημα] κυρίως μέσα στόν χώρο τῆς πολιτικῆς – ἤ κάνω λάθος; Στό κέντρο μάλιστα τοῦ δικοῦ της χώρου. Ἐκεῖ μᾶς πάει τό πρόβλημα πού θέσατε, τῶν σχέσεων μεταξύ λαοῦ καί ἡγεσίας.

Μά ναί. Γιατί εἶναι βασικό. Εἶναι πρῶτο… κι ἄς εἶμαι ποιητής, ἐγώ πού τό λέω, μακριά πάντα ἀπό τήν «πολιτική». Κοιτάξτε: ὁ λαός αὐτός κατά κανόνα ἐκλέγει τήν ἡγεσία του. Καί ὅμως, ὅταν αὐτή ἀναλάβει τήν εὐθύνη τῆς ἐξουσίας –εἴτε τήν ἀριστοκρατία ἐκπροσωπεῖ εἴτε τήν ἀστική τάξη εἴτε τό προλεταριάτο–, κατά ἕναν μυστηριώδη τρόπο ἀποξενώνεται ἀπό τή βάση πού τήν ἀνέδειξε, καί ἐνεργεῖ σάν νά βρισκόταν στό Τέξας ἤ στό Οὐζμπεκιστάν!

Στό Τέξας καί στό Οὐζμπεκιστάν; Ποιητικές χῶρες!… Ἤ μήπως θέλετε νά πεῖτε: «Σάν νά βρισκόταν στή χώρα τοῦ ἑκάστοτε ρυθμιστικοῦ ‘‘ξένου παράγοντος’’; Τοῦ ἑκάστοτε… ‘‘προστάτου’’ μας;» Μήπως ἐκεῖ ἀκριβῶς ἔγκειται τό κακό;

Τό εἶπα μέ τρόπο, ἀλλά βλέπω ὅτι τό θέλετε γυμνό. Καί δέν ἔχω ἀντίρρηση νά τό ξαναπῶ φανερά, καί πιό ἔντονα: ἕνας ἀπό τούς κυριότερους παράγοντες τῶν «παρεκκλίσεων» τῆς ἡγεσίας ἀπό τό ἦθος τοῦ λαοῦ μας, εἶναι ἡ ἐκ τοῦ ἀφανοῦς καί ἐκ τῶν ἔξω «προστατευτική» κατεύθυνση. Ἀποτέλεσμα καί αὐτό τῆς ἀπώλειας τοῦ ἕρματος, τῆς «παράδοσης». Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι στήν ἐποχή μας ἡ ἀλληλεξάρτηση τῶν ἐθνοτήτων εἶναι τόση, πού ἡ πολιτική δέν μπορεῖ ν᾿ ἀγνοήσει, ὥς ἕναν βαθμό, αὐτό πού θά λέγαμε «γενικότερη σκοπιμότητα». Ὅμως, ὑπάρχει τεράστια διαφορά ἀνάμεσα στήν «προσαρμοστική πολιτική» καί στή δουλοπρέπεια! Αὐτό εἶναι τό πιό εὐαίσθητο σημεῖο τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, «τό τιμιώτατόν του»! Καί αὐτό τοῦ καταπατοῦν συνεχῶς, κατά τόν ἐξοργιστικότερο τρόπο, οἱ ἐκπρόσωποί του στήν ἐπίσημη διεθνῆ σκηνή!

Κι ὁ «ἐπίσημος» ὅρος τῆς δουλοπρέπειας αὐτῆς, κύριε Ἐλύτη; Μήπως εἶναι ὑποκριτικότερος ἀπ᾿  τό «προσαρμοστική πολιτική»; Ἐξοργιστικότερος;

Δέν μ᾿ ἐνδιαφέρει ὁ ἐπίσημος ὅρος τῆς δουλοπρέπειας. Μ᾿ ἐνδιαφέρει ἡ οὐσία. Κι ἐκεῖνο πού ξέρω εἶναι ὅτι μ᾿ αὐτά καί μ’ αὐτά ἐφτάσαμε σέ κάτι πού θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά ὀνομάσω «ψευδοφάνεια». Ἔχουμε, δηλαδή, τήν τάση νά παρουσιαζόμαστε διαρκῶς διαφορετικοί απ’ ὅ,τι πραγματικά εἴμαστε. Καί δέν ὑπάρχει ἀσφαλέστερος δρόμος πρός τήν ἀποτυχία, εἴτε σάν ἄτομο σταδιοδρομεῖς εἴτε σάν σύνολο, ἀπό τήν ἔλλειψη τῆς γνησιότητας. Τό κακό πάει πολύ μακριά. Ὅλα τά διοικητικά μας συστήματα, οἱ κοινωνικοί μας θεσμοί, τά ἐκπαιδευτικά μας προγράμματα, ἀρχῆς γενομένης ἀπό τούς Βαυαρούς, πάρθηκαν μέ προχειρότατο τρόπο ἀπό ἔξω, καί κόπηκαν καί ράφτηκαν ὅπως ὅπως ἐπάνω σ᾿ ἕνα σῶμα μέ ἄλλες διαστάσεις καί ἄλλους ὅρους ἀναπνοῆς.
«Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΠΕΤΥΧΕ ΩΣ ΓΕΝΟΣ ΑΛΛ᾿ ΑΠΕΤΥΧΕ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ»

Ὥστε, λοιπόν, ζητᾶτε «δικούς μας ὅρους ἀναπνοῆς»!

Ναί. Καί δέν πρόκειται βέβαια γιά «προγονοπληξία». Τά λέω, ἄλλωστε, αὐτά ἐγώ πού, σ᾿ ἕναν τομέα ὅπως ὁ δικός μου, κήρυξα μέ φανατισμό τήν ἀνάγκη τῆς ἐπικοινωνίας μας μέ τό διεθνές πνεῦμα, καί πού σήμερα μέ ἐμπιστοσύνη ἀποβλέπω στή διαμόρφωση ἑνός ἑνιαίου εύρωπαϊκοῦ σχήματος, ὅπου νά ἔχει τή θέση της ἡ Ἑλλάδα. Μέ τή διαφορά ὅτι ὁ μηχανισμός τῆς ἀφομοιώσεως τῶν στοιχείων τῆς προόδου πρέπει νά λειτουργεῖ σωστά, καί νά βασίζεται σέ μιά γερή καί φυσιολογικά ἀναπτυγμένη παιδεία. Ἐνῶ σ’ ἐμᾶς, ὄχι μόνον δέν λειτουργεῖ σωστά, ἀλλά δέν ὑπάρχει κἄν ὁ μηχανισμός αὐτός γιά νά λειτουργήσει! Καί μέ τή διαφορά ἀκόμη ὅτι, ἐκτός ἀπό ἐλάχιστες ἐξαιρέσεις, ἡ ἡγετική μας τάξη, στό κεφάλαιο τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἔχει μαῦρα μεσάνυχτα! Κοιτάξετε μέ προσοχή τά ἔντυπα πού εκδίδει ἡ ἴδια, ἤ πού προτιμᾶ νά διαβάζει, τά διαμερίσματα ὅπου κατοικεῖ, τίς διασκεδάσεις πού κάνει, τή στάση της ἀπέναντι στή ζωή. Οὔτε μιά σταγόνα γνησιότητας! Πῶς θέλετε, λοιπόν, ν᾿ ἀναθρέψει σωστά τή νέα γενιά; Ἀπό τά πρῶτα διαβάσματα πού θά κάνει ἕνα παιδί ὥς τά διάφορα στοιχεῖα πού θά συναντήσει στό καθημερινό του περιβάλλον, καί πού θά διαμορφώσουν τό γοῦστο του, μιά συνεχής καί άδιάκοπη πλαστογραφία καί τίποτε ἄλλο!
Θά μοῦ πεῖτε: εἶσαι λογοτέχνης, καλαμαράς, καί βλέπεις τά πράγματα ἀπό τή μεριά πού σέ πονᾶνε. Ὄχι, καθόλου! Καί νά μοῦ έπιτρέψετε νά ἐπιμείνω. Ὅλα τά ἄλλα κακά πού θά μποροῦσα νά καταγγείλω –ἡ ἔλλειψη οὐσιαστικῆς ἀποκεντρώσεως καί αὐτοδιοικήσεως, ἡ ἔλλειψη προγραμματισμοῦ γιά τήν πλουτοπαραγωγική ἀνάπτυξη τῆς χώρας, ἀκόμη καί ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο ἀσκεῖται ἡ ἐξωτερική μας πολιτική– εἶναι ζητήματα βαθύτερης ἑλληνικῆς παιδείας! Ἀπό τήν ἄποψη ὅτι μόνον αυτή μπορεῖ νά προικίσει ἕναν ἡγέτη μέ τήν ἀπαραίτητη εὐαισθησία πού χρειάζεται γιά νά ἐνστερνιστεῖ, καί ἀντιστοίχως νά ἀποδώσει, τό ἦθος τοῦ λαοῦ. Γιατί αὐτός ὁ λαός, πού τήν ἔννοιά του τήν ἔχουμε παραμορφώσει σέ σημεῖο νά μήν τήν ἀναγνωρίζουμε, αὐτός ἔχει φτιάξει ὅ,τι καλό ὑπάρχει – ἄν ὑπάρχει κάτι καλό σ᾿ αὐτόν τόν τόπο! Καί αὐτός, στίς ὧρες τοῦ κινδύνου, καί στό πεῖσμα τῆς συστηματικῆς ἡττοπαθείας τῶν ἀρχηγῶν του, αἴρεται, χάρη σ᾿ ἕναν ἀόρατο, εὐλογημένο μηχανισμό, στά ὕψη πού ἀπαιτεῖ τό θαῦμα!
Ὅσο, λοιπόν, καί ἄν εἶναι λυπηρό, πρέπει νά τό πῶ: ὁ Ἑλληνισμός, γιά τήν ὥρα τουλάχιστον, ἐπέτυχε ὡς γένος, ἀλλ᾿ ἀπέτυχε ὡς κράτος! Καί παρακαλῶ νύχτα μέρα τόν Θεό, καί τό μέλλον, νά μέ διαψεύσουν.

Πρίν κλείσομε, κύριε Ἐλύτη, τη συνέντευξη, κάτι πού ἐθίξατε στήν ἀρχή, τό τῆς παλαιᾶς ὑγιοῦς κοινοτικῆς ὀργανώσεως τοῦ λαοῦ μας, πού ἔχει χαθεῖ πιά, πῶς νομίζετε ὅτι θά μποροῦσε ν’ ἀναβιώσει; «Αν κατεβάλλετο προσπάθεια», πρός ποιά κατεύθυνση;

Σέ μιάν ἀναβίωση αὐθεντική δέν εἶναι δυνατόν πιά νά ἐλπίζουμε – ἀλίμονο! Ἑκατόν τριάντα καί πλέον ἔτη ἀχρησίας εἶναι ἀρκετά γιά ν᾿ ἀτροφήσουν ἀκόμη καί οἱ πιό ζωντανοί θεσμοί. Ὡστόσο, ὑπάρχει τρόπος νά πλησιάσουμε, μέ σωφροσύνη καί μελέτη, στή λύση τοῦ προβλήματος, καί αὐτό σαφώς πρός τήν πλευρά τῆς αὐτοδιοικήσεως, μέ τήν πιό αὐστηρή της ἔννοια.
Δέν εἶμαι ἀρμόδιος βέβαια νά σᾶς προτείνω σχέδια. Θά ἤθελα μόνο νά κάνω δύο παρατηρήσεις: ἡ μία εἶναι ὅτι κάθε ἀπόπειρα πρός τήν κατεύθυνση αὐτή θά πρέπει νά βασιστεῖ στή φυσική καί ἱστορική διαίρεση τῆς χώρας σέ μεγάλα διαμερίσματα, πού εἶναι μιά πραγματικότητα δοσμένη, καί ὄχι στή θεωρητική τῆς γεωοικονομίας, ὅπως ἄκουσα νά ὑποστηρίζεται ἀπό πολλούς. Θά εἶναι μεγάλο σφάλμα νά παραγνωριστοῦν οἱ ψυχολογικοί παράγοντες, ἀπό τούς ὁποίους πολλές φορές ἐξαρτᾶται τό μεγαλύτερο μέρος της ἐπιτυχίας.
Ἡ ἄλλη παρατήρηση εἶναι ὅτι τά μεγάλα αὐτά διαμερίσματα (μέσα στά ἑλληνικά μέτρα πάντοτε) θά πρέπει νά ὑποδιαιρεθοῦν σέ πολλές μικρές μονάδες, στενότερες καί ἀπό τήν ἐπαρχία, μέ ἀρχές δικές τους καί μέ τή δυνατότητα γιά κοινοπραξίες, προπάντων σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή γεωργία. Γιατί ὁ πρῶτος ἀντικειμενικός σκοπός εἶναι νά λυτρωθεῖ ὁ πολίτης ἀπό τό «ταμπού» τῆς ἐξουσίας! Καί θά λυτρωθεῖ μόνον ἄν ἔχει τρόπο νά παρακολουθεῖ ἀπό κοντά ποῦ καί πῶς ἀξιοποιοῦνται οἱ θυσίες του, οἰκονομικές καί ἄλλες, πού σήμερα καταβροχθίζονται ἀπό ἕνα μακρινό καί ἀόρατο Φάντασμα.

http://logotexnikesmikrografies.blogspot.gr

http://ksipnistere.blogspot.gr/2013/02/blog-post_1022.html
Read more