Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Η πρόεδρος της Αργεντινής για την Ελλάδα.


Proedros_Argentinis_950x330.jpg
Τον Ιανουάριο του 2012 η πρόεδρος της Αργεντινής είχε προειδοποιήσει την Ελλάδα:..
Στο τέλος θα σας οδηγήσουν να ξεπουλήσετε τα πάντα και όταν τα ξεπουλήσετε θα διαπιστώσετε ότι δεν ξεπεράσατε την χρεοκοπία αλλά τότε θα είναι αργά, θα χρεοκοπήσετε όπως χρεοκοπήσαμε και εμείς στην Αργεντινή.
Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που η χώρα απελευθερώθηκε από τον ζυγό του ΔΝΤ κι όμως οι κάτοικοί της είναι ακόμη στους δρόμους. Όσο κι αν ψάξεις δεν θα βρεις χώρες στις οποίες οι συνταγές του ΔΝΤ έφεραν ανάπτυξη και ευημερία. Μπορεί να ήταν διεφθαρμένες όπως στην περίπτωση της Αργεντινής και της Ελλάδας, μόνο που η παρουσία του ΔΝΤ κάθε άλλο παρά αντιμετώπισε τα φαινόμενα της διαφθοράς.
Κι αυτή η αίσθηση είναι διάχυτη και στη χώρα μας: Η Τρόικα επιλέγει να συμμαχήσει με τα πιο νοσηρά επιχειρηματικά συμφέροντα, ενώ στην χώρα μας υπάρχουν αξιόλογοι νέοι και μη διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες οι οποίοι προσπαθούν να αναπνεύσουν κάτω από την μπότα της νοσηρής διαπλοκής. Ήταν τέτοιου είδους φαινόμενα που οδήγησαν και την Αργεντινή στα σαγόνια του καρχαρία.
ΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕ Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Η ισχυρή μεσαία τάξη της Αργεντινής, που αποτελούσε τη «ραχοκοκαλιά» της κοινωνίας και της οικονομίας της, σταδιακά διαλύθηκε προς όφελος μίας ολιγάριθμης διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Το 60% του πληθυσμού σε μία δεκαετία βρέθηκε κάτω από το όριο της φτώχειας με το 55% των εργαζομένων να είναι ανασφάλιστοι.
Η διόγκωση του δημοσίου τομέα, η διαφθορά και η φοροδιαφυγή απεδείχθησαν, όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, καρκινώματα για την οικονομία.
Ο πληθωρισμός καταδυνάστευε τη χώρα, οι τιμές, μήνα με το μήνα, αυξάνονταν ραγδαία και οι πολίτες έβλεπαν, ανήμποροι να αντιδράσουν, το νόμισμά τους να χάνει καθημερινά την αξία του.
Ως αποτέλεσμα των παραπάνω, το χρέος της Αργεντινής ανήλθε στο 41% από 29% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, μεταξύ 1993 και 1998.


Το 1997, η γειτονική Βραζιλία βρέθηκε σε βαθιά κρίση, η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του βραζιλιάνικου νομίσματος κατά 50% της αρχικής του αξίας. Οι εξαγωγές της Αργεντινής προς τη Βραζιλία εκμηδενίστηκαν, ενώ αυξήθηκαν κατακόρυφα οι εισαγωγές.

Παράλληλα, η άνοδος της τιμής του δολαρίου, με το οποίο ήταν συνδεδεμένο το αργεντίνικο νόμισμα, κατέστησε τα προϊόντα της Αργεντινής μη ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές, πλήττοντας θανάσιμα κάθε κλάδο παραγωγικής δραστηριότητας.
Το 1998, η Αργεντινή είχε φτάσει να δανείζεται από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές με επιτόκιο 10,5% και αναγκαστικά κατέφυγε για πρώτη φορά στο ΔΝΤ.
Το ΔΝΤ είχε χορηγήσει δάνεια 7,2 δισ. δολ. το 1999 και 39,7 δισ. δολ. τον Δεκέμβριο του 2000, όμως οι όροι ήταν ασφυκτικοί. Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκαν και οι καταθέσεις πάγωσαν.
Την ίδια περίοδο, οι επενδυτικές τράπεζες συνέχιζαν να προωθούν το χρέος της χώρας στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, με ακόμα υψηλότερες αποδόσεις. Προώθησαν ένα Debt Swap (ανταλλαγή χρέους), όπου οι ιδιοκτήτες ομολόγων αποκτούσαν το δικαίωμα να πάρουν νέα ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας με ευνοϊκότερους όρους. Το σκεπτικό ήταν να μεταφερθεί η εξόφληση του χρέους από το 2001 στο 2005. Πράγματι, 30 δισ. δολάρια άλλαξαν διάρκεια ζωής και επτά επενδυτικές τράπεζες εισέπραξαν 100 εκατ. δολάρια σε προμήθειες.
ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΤΟΥ ΝΤΕ ΛΑ ΡΟΥΑ
Όμως, μέσα σε μερικές μόλις εβδομάδες, η Αργεντινή κατέληξε ξανά χωρίς χρήματα, γιατί οι αγορές δεν πείστηκαν για την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής της.
Στα τέλη του 2001, η κρίση οδήγησε την κοινωνία σε σημείο ανάφλεξης. Το ξέσπασμα της λαϊκής οργής ήλθε, όταν ο κεντροαριστερός ντε λα Ρούα, απαγόρευσε την ανάληψη μετρητών από τις τράπεζες, πέραν του ποσού των 250 δολαρίων το μήνα.
Εργάτες, υπάλληλοι και αγρότες μάχονταν στους δρόμους της Αργεντινής και ο Ντε λα Ρούα πρόλαβε να διαφύγει με ελικόπτερο από την ταράτσα του προεδρικού μεγάρου, για να γλυτώσει από την οργή του όχλου.
Ο νέος πρόεδρος, Νέστορ Κίρτσνερ, έκανε στάση πληρωμών και δεν αναγνώρισε το χρέος. Δεν συμπεριέλαβε ούτε ένα νεοφιλελεύθερο οικονομολόγο στο επιτελείο του και απαίτησε από τους δανειστές και το ΔΝΤ τη διαγραφή του.
Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι δανειστές και το ΔΝΤ ΔΙΕΓΡΑΨΑΝ το 75% της οφειλής και δέχθηκαν την αποπληρωμή των υπολοίπων με προνομιακούς όρους.


Βέβαια αξίζει να σημειώσουμε πως μόλις λίγες μέρες πριν οι κάτοικοι της Αργεντινής διαδήλωναν κατηγορώνατς την Κίρσνερ για διαφθορά!
Read more

Εκτροχιασμένο... θράσος!!!!


Read more

Ελ.Αρβανιτακη - Θελω Να Σε Δω

Read more

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;



Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
egerssi@otenet.gr
www.apostoloupanos.gr
Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012 στη Βουλή των Ελλήνων, συζητήθηκε από την ολομέλειά της, σε μια επεισοδιακή συνεδρίαση και εγκρίθηκε με ισχνή πλειοψηφία 153 βουλευτών, το πολυνομοσχέδιο των οικονομικών και εργασιακών μέτρων της σκληρής λιτότητας, του οποίου η εφαρμογή από την προδοτική κυβέρνηση Σαμαρά, επιβάλλει έναν εργασιακό μεσαίωνα, ο οποίος θα διαλύσει όλες τις Ελληνικές οικογένειες. Αυτοί, οι 153 βουλευτές που ψήφισαν την εφαρμογή αυτών των μέτρων τα οποία εξαθλιώνουν το λαό και παραχωρούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην κ. Μέρκελ, ανήκουν στις κοινοβουλευτικές ομάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Όμως, η τρικομματική κυβέρνηση των Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη βγήκε κοινοβουλευτικά βαριά τραυματισμένη αφού δεν τα ψήφισαν οι βουλευτές, Κασαπίδης (ΝΔ), Σκανδαλίδης, Γκερέκου, Μπόλαρης, Κουτσούκος, Παραστατίδης, Κασσής (ΠΑΣΟΚ) καθώς και όλη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ και ταυτόχρονα έχασε τη δεδηλωμένη αφού όλη η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται απέναντί της.
Ποιος όμως, είναι Πρωθυπουργός αυτής της χώρας; Είναι ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος συνειδητά υλοποίησε ένα σχέδιο διάλυσης της πατρίδας μας οδηγώντας τη χώρα στις δαγκάνες των κερδοσκόπων-τοκογλύφων του ΔΝΤ και υποθηκεύοντας τη χώρα και το λαό της στο επονείδιστο Μνημόνιο;
Όχι βέβαια! Πρωθυπουργός της χώρας είναι ο κ. Σαμαράς. Ο «αντιμνημονιακός» κ. Σαμαράς.  Αυτός ο οποίος σε όλους τους τόνους διατυμπάνιζε με πάθος και οργή στο «Ζάππειο 2», στις 12 Μαΐου 2011, και κατηγορούσε, εμμέσως πλην σαφώς, την Κυβέρνηση Παπανδρέου, για το αδίκημα της Εσχάτης προδοσίας: «… Έχουμε μια κυβέρνηση που η ίδια ενοχοποιεί τον εαυτό της. Γνωρίζουμε ότι η προετοιμασία της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε ξεκινήσει από καιρό, όταν τότε οι διεθνείς αγορές δάνειζαν ακόμα άνετα την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επεδίωξε τότε, ότι άλλες χώρες προσπάθησαν να αποφύγουν και δεν διαπραγματεύθηκε τίποτε…». Επίσης συνεχίζοντας έλεγε: «…σας καλώ όλους πρώτα να κατεδαφίσουμε μαζί τα φαντάσματα που επί δεκαετίες μας στοιχειώνουν, τα φαντάσματα του λαϊκισμού, του κρατισμού, της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, της φαυλότητας, της μισαλλοδοξίας και της εύκολης τακτοποίησης των Εθνικών θεμάτων….Ελπίδα, σ’ ένα λαό που νιώθει προδομένος. Αυτοπεποίθηση σε ένα λαό που τον ξεγέλασαν, τον πίκραναν και τον προσέβαλαν, που όμως δεν γονατίζει και δεν το βάζει κάτω. Εμείς στοιχηματίζουμε ακριβώς σε αυτό, ότι ο Ελληνικός λαός δεν το βάζει κάτω και το στοίχημα θα το κερδίσουμε. Να θυμάστε μπορούμε καλύτερα. Να ξέρετε αξίζουμε καλύτερα. Να είστε σίγουροι και να μου έχετε εμπιστοσύνη…».
Στη συνέχεια ο κ. Σαμαράς, υπέρμαχος του αντιμνημονιακού αγώνα,  δεσμεύθηκε με την δημιουργία της Κυβέρνησης Παπαδήμου, πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι ειδικού σκοπού, με μόνη αποστολή την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, του PSI και της διενέργειας Εθνικών εκλογών. Μέσω της υπογραφής, όμως, της δανειακής σύμβασης συνέπλευσε ξεκάθαρα και ανοικτά με εκείνες τις μνημονιακές δυνάμεις που οδήγησαν την Ελλάδα στο δρόμο της καταστροφής, σε ένα δρόμο δηλαδή, χωρίς γυρισμό. Έτσι, τα φληναφήματα περί Ζαππείου 1, 2, 3 και των βαρύγδουπων εξαγγελιών αυτού και της πολιτικής καμαρίλας του (Μηταράκης, Σταικούρας, Λαζαρίδης, Μουρούτης κ.α.) έχουν ήδη παραπεμφθεί στον κάλαθο ανακύκλωσης της ΝΔ και προφανώς θα χρησιμεύσουν για τις ξυλόσομπες των αθώων θυμάτων τους, μετά τις αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης, καθιστώντας απαγορευτική την αγορά του για τα μικρά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας μας.
Γιατί, όμως, μας παραξενεύει η νεοφιλελεύθερη-νεοταξική στάση του κ. Σαμαρά; Ο κ. Σαμαράς δεν μεταλλάχτηκε. Απλά άλλαξε προσωπείο. Άλλωστε, πόσες φορές το έχει πράξει αυτό κατά το παρελθόν!
Δεν είναι ο ίδιος, ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζανετάκη, αλλά και ως υπουργός Εξωτερικών στην Οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα κατά την περίοδο 1989-90, δεν διαφώνησε όταν εδραιώθηκε η πρακτική των απευθείας αναθέσεων των ψηφιακών παροχών στον ΟΤΕ, από τις εταιρείες Siemens και Intracom; Δεν ξεσήκωσε έναν ολόκληρο λαό το ΄93, δήθεν για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και σήμερα ισχυρίζεται πως δικαιώθηκε, όταν είναι υπέρμαχος της διπλής ονομασίας στη διένεξη με τη γείτονα χώρα; Μήπως, έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη το ΄93, με την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή Γιώργου Συμπιλίδη, για τις ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ προς την Intracom και τη Siemens, μπρος στο διαφαινόμενο κίνδυνο, να πουληθεί ο ΟΤΕ στους Ιάπωνες (συμφωνία Μητσοτάκη-Μάνου); Έτσι, δεν αποδεικνύεται η διαχρονική του σχέση με τη Siemens, όταν στα ΚΥΣΥΜ που συμμετείχε, ως Υπ. Οικονομικών αρχικά και μετέπειτα ως ΥΠ.ΕΞ., στα οποία λαμβάνονταν πάντα ενωτικές αποφάσεις για την Intracom και τη Siemens; Πότε στήριξε στα χρόνια της 10ετούς «πολιτικής του ερήμου» τη ΝΔ; Απεναντίας, συνεργάσθηκε και βοήθησε επιλογές και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ.  Χαρακτηριστικά την Άνοιξη του 1995, με τη λήξη της δεύτερης προεδρικής θητείας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν επίκειτο νέα εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου για να εκλέξει Πρόεδρο και να αποφύγει τις εκλογές διατηρώντας την κυβέρνησή του, χρειαζόταν τουλάχιστον 180 ψήφους από τους 300 της Βουλής. Ο τότε πρωθυπουργός ήρθε τελικά σε συμφωνία με την Πολιτική Άνοιξη με στόχο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρώην υπουργός Κωστής Στεφανόπουλος, με τις ψήφους του ΠΑΣΟΚ και της Πολιτικής Άνοιξης, όπως και έγινε. Αυτό έφερε σε δύσκολη θέση τη ΝΔ και τον Πρόεδρό της Μιλτιάδη Έβερτ, οι οποίοι επιζητούσαν τη διεξαγωγή εκλογών, προκειμένου να εκμεταλλευτούν τη ραγδαία πτώση της δημοτικότητας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Ο Μ. Έβερτ και πολλά στελέχη της ΝΔ, μετά την εκλογή Στεφανόπουλου, επιτέθηκαν με βαρύτατες εκφράσεις εναντίον του κ. Σαμαρά. Δεν είναι ο ίδιος, ο οποίος αργότερα, το 2004 βρέθηκε ουρανοκατέβατος στη Ν.Δ. και παρουσιάσθηκε ως «Καραμανλικός», όταν ο ίδιος είχε αποπεμφθεί από το Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών το ΄93, εποχή που δεν ήθελε να ακούει το όνομα του «εθνάρχη» (παραμένουν αλησμόνητα τα άρθρα του «κολλητού», του την εποχή εκείνη, δημοσιογράφου κ. Νάσου Τσαγκανέλη κατά του Κώστα Καραμανλή); Δεν είναι ο ίδιος Σαμαράς, ο οποίος είχε ανύπαρκτο έργο  στην Ευρωβουλή, ως Ευρωβουλευτής την περίοδο 2004-2007, όταν κατέθεσε όλες και όλες εννέα ερωτήσεις; Γιατί, λοιπόν, διερωτόμαστε που δεν διαπραγματεύτηκε καθόλου με την κ. Μέρκελ, προστατεύοντας τα συμφέροντα της Ελλάδος και της παρέδωσε αμαχητί την πατρίδα μας; Δεν είναι ο ίδιος που ως Υπουργός Πολιτισμού της Κυβέρνησης Καραμανλή, προκειμένου να ικανοποιήσει τα τοπικιστικά ένστικτα των ψηφοφόρων του στη Μεσσηνία, αποφάσισε λίγες ημέρες πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, να μεταφέρει διοικητικά το Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα από την Ηλεία στη Μεσσηνία; Δεν ήταν σφοδρή τότε η αντίδραση του «Ντορικού» Βουλευτή Ηλείας, κ. Κοντογιάννη, που στη συνέχεια τον «μάζεψε» εκ νέου στη ΝΔ, στο πλαίσιο του συναινετικού γάμου με την Ντόρα Μπακογιάννη; Δεν είναι ο ίδιος ο οποίος υπηρέτησε 9 μήνες (ελέω Αβέρωφ), με ευεργετική διάταξη στο Πολεμικό Ναυτικό, όταν την εποχή εκείνη η στρατιωτική θητεία ήταν 28-32 μήνες; Δεν είναι ο ίδιος ο οποίος μας είπε προεκλογικά (συνέντευξη e-nikos), πως συντηρείτο τα 10 χρόνια που ήταν στην πολιτική του έρημο, εργαζόμενος σε πιτσαρία και ως ελεύθερος επαγγελματίας; Θα είχε την ευγενή καλοσύνη να μας προσκομίσει τις αποδείξεις παροχής υπηρεσίας που όλα αυτά τα χρόνια εξέδωσε;
Ωστόσο, στις 29 Νοεμβρίου 2009, στην εκλογή νέου Προέδρου, όλοι οι δεξιοί ψηφοφόροι ανεξαρτήτως ηλικίας, προσπάθησαν να ξεχάσουν το κακό παρελθόν του κ. Σαμαρά, πιστεύοντας σε κάποια ψήγματα πατριωτισμού του, λόγω κυρίως της οικογενειακής καταγωγής του. Έτσι, πληγωμένοι στοιβάχτηκαν σε ατέλειωτες ουρές, προκειμένου να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους, που “θα τα άλλαζε όλα” για το καλό της πατρίδας, τοποθετώντας στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας της κεντροδεξιάς παράταξης τη νεοφιλελεύθερη και νεοταξική, Ντόρα Μπακογιάννη, αναγκάζοντάς την να αποχωρήσει και να ιδρύσει νέο κόμμα στις 21 Νοεμβρίου 2010.
Ποιος όμως, θα περίμενε πως ο κ. Σαμαράς θα αποδεικνυόταν περισσότερο νεοφιλελεύθερος και νεοταξίτης, φίλος των τραπεζιτών, ακόμη και από την Ντόρα Μπακογιάννη;
Καταλήγοντας, είναι απόλυτο πιστεύω μου, πως η κυβέρνηση Σαμαρά αλλά και ο ίδιος μετρούν πλέον ημέρες στη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτή τη στιγμή είναι το περισσότερο αντιπαθητικό πολιτικό πρόσωπο στην Ελληνική κοινωνία. Και όμως, είχε την δυνατότητα να αδράξει την ιστορική για τον τόπο ευκαιρία και να γραφτεί το όνομά του με χρυσά γράμματα στο πάνθεον των μεγάλων του Γένους μας. Εκείνος, όμως, απεμπόλησε αυτό το θείο δώρο, συντασσόμενος με τους δανειστές μας που ήδη ρουφούν το αίμα του λαού μας.
http://aienaristeyein.com
Read more

Yes, we can!

dakepekoz: Αναδημοσιεύουμε άρθρο της 30ης Σεπτεμβρίου 2009. Διαβάστε το και σκεφθείτε, γιατί δεν ακούσθηκαν αυτές οι φωνές και επιβεβαιώνονται σαν τις Κασσάνδρες! Σκεφθείτε και ποιες φωνές ακούγονται πάλι σήμερα και ποιες παραμένουν ψίθυροι από το ίδιο σύστημα! Αυτές να τις προσέξουμε! Ίσως δεν είναι ακόμη και τώρα αργά! Ναι, μπρούμε!!!!

Ψήφο στο Γιωργάκη= Ψήφος στην Αμερική και το Σόρος

            Ας μη τυφλωνόμαστε από την οργή και την αηδία και ας μην ακούμε τις σειρήνες της δημοκοπίας και των ΜΜΕ: Αυτούς τους μηχανισμούς της αυθάδους απάτης.

            Το διακύβευμα αυτών των εκλογών (το έχουμε υπογραμμίσει κουραστικά) είναι μόνο τα εθνικά θέματα. Γι’ αυτό και έχουν εξοριστεί από τις συζητήσεις των γενιτσάρων απατεώνων της «ενημέρωσης».

            Ό,τι ακούγεται γύρω από την οικονομία, τη διαφθορά και τις αδικίες είναι θορυβώδης απάτη. Πάνω από 35 χρόνια τα ίδια και τα ίδια λένε, πάνω από 35 χρόνια υποσχέσεις, διαπιστώσεις και επιταγές χωρίς αντίκρισμα.

            Τα ίδια λόγια σε καρμπόν επαναλαμβάνει και η διαβόητη «αριστερά». Ηθικολογικές διαπιστώσεις και κοινωνικούς αναθεματισμούς. Και το χειρότερο: Ανέξοδα αιτήματα και συνθήματα εντός του καθορισμένου, ασφυκτικού καπιταλιστικού πλαισίου.

            Ενώ αυτή η καθεστωτική «αριστερά» έχει εγκαταλείψει κάθε κοινωνικό αγώνα, ενώ έχει συντρίψει κυριολεκτικά κάθε πολιτική και οργανωτική δυνατότητα για λαϊκούς αγώνες (με την προώθηση και επικύρωση της αλλοδαπής λαίλαπας), δημαγωγεί εκλογικά με κούφιες φόρμες αιτημάτων για τη σωτηρία του καπιταλισμού!!!

            Η «αριστερά» εξαπατά πολλαπλώς: Ζητά την εκλογική της ενίσχυση και δημοκοπεί ανέξοδα, ενώ γνωρίζει ότι και η ίδια στην κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει ΤΙΠΟΤΑ. Οι νόμοι του καπιταλισμού και οι μηχανισμοί του κεφαλαίου και της Ε.Ε. είναι που καθορίζουν την οικονομική πολιτική και όχι οι κυβερνητικοί διαχειριστές.

            Οι αλλαγές πάνω στους άξονες της καθεστωτικής πολιτικής δεν γίνονται ποτέ όταν συμμετέχεις διαχειριστικά στην κρίση, τη σήψη και τη διαφθορά του συστήματος που διαχειρίζεσαι.
          
            Οι αλλαγές γίνονται με τους οργανωμένους, μαζικούς λαϊκούς αγώνες ΚΟΝΤΡΑ στην πολιτική και στα ιδεολογήματα του καθεστώτος. Αυτή η «αριστερά» όχι μόνο πλέον έχει καταστρέψει κάθε τέτοιο μετερίζι λαϊκού αγώνα, συνακόλουθα έχει γίνει και ανίκανη για κάθε κοινωνικό αγώνα, αλλά και προωθεί με υπερβάλλοντα ζήλο τα ιδεολογήματα της πλανητικής Νέας Τάξης.

            Αυτή η «αριστερά» έχει πεθάνει. Μη συντηρείτε ένα πτώμα με τη ψήφο σας…

            Το διακύβευμα, λοιπόν, είναι ο εθνικός όλεθρος που έρχεται.

            Αναμφίβολα καμία λύση δεν μπορεί να δοθεί και εδώ με την ψήφο, δηλαδή εκλογικά. Και εδώ απαιτούνται αγώνες, σκληροί λαϊκοί αγώνες.

            Ωστόσο, μπορούμε με την ψήφο μας να καθυστερήσουμε τον εθνικό μας όλεθρο, να χαλάσουμε, έστω προσωρινά, τα γενοκτονικά σχέδια των «νταβάδων» της υφηλίου.

            Είναι πολιτικά πολύ σημαντικό να πούμε ένα ΟΧΙ σε αυτούς που προωθούν τη γρήγορη προγραφή μας, σε αυτούς που απαιτούν εδώ και τώρα τις εθνικές μας συμφορές.

            Είναι πολιτικά εξαιρετικά σημαντικό να αντισταθούμε και με τη ψήφο μας, να καθυστερήσουμε, όσο μπορούμε την γενοκτονία μας, ελπίζοντας, ότι αύριο, θα υπάρξει λαϊκή εθνική αντίδραση και αντίσταση.
            Στα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει. Πολιτικά δεν έχει εκφραστεί ακόμα. Πρέπει με την ψήφο μας να δώσουμε κάποια πίστωση χρόνο σε αυτό…

            Με αυτά τα δεδομένα και αφήνοντας στην άκρη τα αισθήματα αηδίας και μηδενισμού, πρέπει να «χαλάσουμε» τα σχέδια των «νταβάδων»: διεθνών και εγχώριων.

            Αν απαλλαχτούμε από την οργή και την αηδία, μπορούμε εύκολα να διακρίνουμε τι πρέπει να κάνουμε.

            ΠΡΩΤΑ απ’ όλα να μαυρίσουμε τα κόμματα αυτά που οι «νταβάδες» υστερικά τα προωθούν και τα διαφημίζουν: Το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑ.Ο.Σ.

            Το τι προωθούν και ποιους αφηνιασμένα προβάλλουν οι μηχανισμοί του «νταβάδικου» παρακράτους και των ΗΠΑ αποτελεί αλάθευτο πολιτικό κριτήριο.

            Το ΑΝΤΙΘΕΤΟ ακριβώς πρέπει να κάνουμε!!!

            Ο Γιωργάκης πρέπει να μαυριστεί πάση θυσία («πάση Θεού»!!!).
            Αν θριαμβεύσει αυτός ο άνθρωπος (υπουργείο των Εξωτερικών των ΗΠΑ και του Σόρος) τότε μηδέν εις το πηλίκον («μηδέν εις το πηλήκιον»!!!).

            Το ίδιο ισχύει για τον Καρατζαφέρη: Την παρακρατική αυτή τσόντα των «νταβάδων»!

            Ο Κώστας Καραμανλής δεν πρέπει να συντριβεί.

            Πρέπει να ξεπεράσουμε τα στερεότυπα των παλιών ιδεολογημάτων μας, τα αντιδεξιά μας σύνδρομα και την οργή μας.
             Η αποχή σε αυτή την κρίσιμη εθνική καμπή είναι ολέθρια πράξη…
Read more

Προς "Κεντροδεξιά Ελιά" ο Αντώνης Σαμαράς


Προς "Κεντροδεξιά Ελιά" ο Αντώνης Σαμαράς
Του Ανδρέα Παναγόπουλου
Όταν ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας μίλησε στην Κ.Ο. της ΝΔ για να την ενημερώσει για τα μέτρα δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αιφνιδιάστηκαν. Ο καθηγητής Στουρνάρας “ανήκε” πολιτικά στο ΠΑΣΟΚ και ίσως πολλοί θα θυμούνται την “παράσταση” διαμαρτυρίας του Ευάγγελου Βενιζέλου γιατί ο Αντώνης Σαμαράς επέλεγε για τη “καυτή” θέση του υπουργού Οικονομικών στελέχη που είχαν ρίζες στο ΠΑΣΟΚ όπως ο προκάτοχος του κ. Στουρνάρα, τραπεζίτης Βασ. Ράπανος.
Μετά την ομιλία του κ. Στουρνάρα στην Κ.Ο. της ΝΔ την περασμένη Κυριακή συνεργάτες του κ. Σαμαρά έλεγαν ότι “εντοιχίσαμε, τον Γιάννη στην ΝΔ”. Το σχόλιο είχε την έγκριση του πρωθυπουργού και είναι προφανές ότι είχε πολλούς αποδέκτες εντός και εκτός ΝΔ.
Ο κ. Σαμαράς στηρίζει ανεπιφύλακτα τον κ. Στουρνάρα ενώ οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ θεωρούν πως έχουν “πολύ καλή χημεία”. Ανεξάρτητα, όμως απ’ αυτό, ο κ. Στουρνάρας είναι ένα από τα πρόσωπα που εντάσσονται σε ένα στρατηγικό σχέδιο που έχει εκπονήσει ο πρωθυπουργός.
Στόχος του κ Σαμαρά, είναι η δημιουργία της “Κεντροδεξιάς Ελιάς” στα πρότυπα της Ιταλικής κεντροαριστερής Ελιάς. Στον σχηματισμό –που δε θα καταργεί κατ’ ανάγκην τη ΝΔ- θα ενταχθούν πολιτικά στελέχη που θα είναι προσηλωμένα στην ευρωπαϊκή ιδέα και θα αναγνωρίζουν και θα προωθούν την ιδέα των μεταρρυθμίσεων ώστε η χώρα να γίνει ανταγωνιστική και βιώσιμη εντός του ευρώ. Μπορεί να είναι και πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ που βρίσκονται εκτός πολιτικής. Η ιδέα είναι απλή : Στις επόμενες εκλογές θα συγκρουστούν η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά.
Όμως το κρίσιμο ερώτημα είναι πότε θα γίνουν εκλογές. Γιατί για να υλοποιηθεί ο στρατηγικός στόχος προϋπόθεση είναι να έχουν αποδώσει και ορισμένα μέτρα και να έχει αρχίσει να ανακάμπτει η οικονομία. Και όπως φαίνεται, σε αυτή τη φάση, οι αστάθμητοι παράγοντες είναι πολλοί και το ατύχημα είναι εύκολο να συμβεί.
http://tanea24.gr/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%82-
Read more

Μπορεί να είναι τόσο ξεφτιλισμένοι οι Ευρωπαίοι.????

Εν μέσω εντάσεων και πρωτοφανούς φθοράς το Ελληνικό Κοινοβούλιο ενέκρινε το πακέτο των πρόσθετων μέτρων που απαιτούσαν δανειστές και εταίροι προκειμένου να συνεχίσουν την απρόσκοπτη χρηματοδότηση της χώρας και να διατηρήσουν τη θέση της στην ευρωζώνη. 

Η απαίτηση και η συνοδεύουσα αυτήν προσαρμογή - δημοσιονομική και μεταρρυθμιστική - σκληρή όσο καμία άλλη και μοναδική στον κόσμο, προκάλεσε όπως ήταν αναμενόμενο φθορές στην κυβέρνηση και στα κόμματα που την στηρίζουν.


Συνολικά επίσης το ελληνικό πολιτικό σύστημα εδέχθη πίεση εξουθενωτική και απολύτως διαβρωτική.
Ωστόσο παρά τις φθορές οι δυνάμεις που στηρίζουν την κυβέρνηση σήκωσαν το κόστος και ανέλαβαν την ευθύνη να προχωρήσουν. Και το έπραξαν με την προσδοκία μιας συνολικής λύσης του ελληνικού προβλήματος.

Αυτή ήταν άλλωστε και η υπόσχεση της κυρίας Μέρκελ και των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ειδικά η γερμανίδα καγκελάριος ήλθε επί τούτου στην Αθήνα προκειμένου να ενισχύσει τον κ. Σαμαρά προς την κατεύθυνση υπερψήφισης των μέτρων. 

Όλοι θυμούνται τις προτροπές των γερμανών και άλλων ευρωπαίων πολιτικών να προχωρήσουμε πρώτα ώστε να απολαύσουμε στη συνέχεια έμπρακτη συμπαράσταση και αμέριστη βοήθεια.

Και όντως το δέλεαρ δεν είναι αμελητέο. Βάσει της συμφωνίας του περασμένου Μαρτίου η «πειθαρχική» Ελλάδα έχει να λαμβάνει αρκετά. 

Και συγκεκριμένα τη μεγάλη δόση του Οκτωβρίου των 31,3 δισ. ευρώ, την ουδέποτε εισπραχθείσα δόση του Σεπτεμβρίου ύψους 5 δισ. ευρώ και εκείνη του προσεχούς Δεκεμβρίου ύψους 8,3δισ. ευρώ.

Δηλαδή συνολικά κοντά στα 45 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 25 για δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, 4 δισ. για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους στον ιδιωτικό τομέα και τα υπόλοιπα για την χρηματοδότηση υποχρεώσεων της χώρας.

Επιπλέον η συμφωνία προέβλεπε και ελευθέρωση εντόκων γραμματίων ύψους 6 δισ. ευρώ που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας. Ακόμη, η ελληνική πλευρά εξασφάλισε στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης των μέτρων την επιμήκυνση επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο έτη, 

από το 2014 στο 2016 και ρυθμίσεις που θα οδηγούσαν στη βιωσιμότητα του χρέους και θα απάλλασσαν την Ελλάδα από την ανασφάλεια της επιστροφής στη δραχμή.

Αυτό είναι το συμφωνημένο αντάλλαγμα των μέτρων που ελήφθησαν την Τετάρτη.

Από την επομένη ωστόσο της ψήφισης των μέτρων οι εμπλεκόμενοι στην διευθέτηση του ελληνικού προβλήματος άρχισαν τα κόλπα. 

Ο Σόιμπλε μετέδωσε τις πρώτες αμφιβολίες για το χρόνο καταβολής της δόσης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επίσης φανέρωσε την πίεση στο ζήτημα του χρέους.

Ως γνωστόν το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών χρησιμοποίησε τις εκθέσεις του Ταμείου για να επιτύχει το κούρεμα των ιδιωτών την περασμένη άνοιξη. Και τώρα το Ταμείο επιστρέφει τα ίσα. 

Επειδή δεν θέλει να συνεχίσει να πληρώνει άλλο την Ελλάδα αναδεικνύει το βάρος του χρέους ώστε να επιτύχει αυτό πια το κούρεμα του επίσημου χρέους που θα επιβαρύνει τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Η αντιπαράθεση των δύο μερών είναι εμφανής διά γυμνού οφθαλμού και ήδη χρησιμοποιείται ως βάση αμφισβήτησης της Ελλάδας. Πιθανώς δε να αποτελέσει και ευκαιρία υπαναχωρήσεων από την πλευρά τους. 

Η ελληνική πολιτική ηγεσία πρέπει να είναι προετοιμασμένη γι' αυτό το ενδεχόμενο, για μια προσχηματική κωλυσιεργία από την μεριά των εταίρων και των δανειστών. 

Όπως είναι φανερό κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει ανεκτό. Αν ο κ. Σαμαράς διαπιστώσει τέτοιες διαθέσεις πρέπει να αντιδράσει πάραυτα. Και να απαιτήσει ταχεία απόδοση των υπεσχημένων. 

Η ελληνική πολιτική και η ελληνική κοινωνία δεν μάτωσαν για να δεχθούν τέτοιες εξευτελιστικές συμπεριφορές και στάσεις. 

 Αν επιχειρήσουν τέτοια προσβολή του αισθήματος του λαού δεν υπάρχει παρά ένας δρόμος, αυτός της οικειοθελούς αποχώρησης και αυτόματης ανατίναξης της ευρωζώνης. Οι ευρωπαίοι δεν μπορούν να παίζουν άλλο με τον ελληνικό λαό. Τελεία και παύλα...!!!!!!!
http://georgekaragiannis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_10.html
Read more

Spiegel: Η Τρόικα ζητά τα ονόματα των δημοσίων υπαλλήλων που θα απολυθούν


Spiegel: Η Τρόικα ζητά τα ονόματα των δημοσίων υπαλλήλων που θα απολυθούν

Ονόματα και...διευθύνσεις όλων των δημοσίων υπάλληλων που πρόκειται να απολυθούν μέχρι το τέλος του χρόνου φέρεται να θέτει ως όρο η Τρόικα για τη συνέχιση της βοήθειας προς την Ελλάδα, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel.


«Η Τρόικα αναμένει μέχρι τα τέλη του χρόνου την απόλυση 2.000 εργαζομένων του Δημοσίου και δεν ικανοποιείται πλέον μόνον με αριθμούς - θέλουν ονόματα και επώνυμα».
Αυτό αναφέρει κυβερνητικός υπάλληλος που γνωρίζει καλά τα των διαπραγματεύσεων, σύμφωνα με δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης του Spiegel.
Συνδικαλιστικός εκπρόσωπος που δεν κατονομάζεται, φέρεται μάλιστα να επιβεβαιώνει το αίτημα περί λίστας με τα ονόματα των προς απόλυση δημοσίων υπαλλήλων ενώ το περιοδικό αναφέρει πως η πρόσθετη αυτή αξίωση είναι δείγμα του κλίματος αμφισβήτησης για την πρόθεση της κυβέρνησης να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα.
Άμεση πάντως ήταν η αντίδραση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνη Μανιτάκη ο οποίος διέψευσε από το βήμα της Βουλής το δημοσίευμα του περιοδικού και δήλωσε πως σε κάθε περίπτωση οι «τυφλές» απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων είναι αντισυνταγματικές.


Πηγή: Spiegel: Η Τρόικα ζητά τα ονόματα των δημοσίων υπαλλήλων που θα απολυθούν | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/76002#ixzz2BpdBkkD2
Read more

Αρβανιτόπουλος: Οι εκπαιδευτικοί να σιτίζονται σε στρατόπεδα και φοιτητικές λέσχες


Ο υπουργός Παιδείας στην πρωινή εκπομπή του Σκάι του Γιώργου Αυτιά επανέλαβε προηγούμενες δηλώσεις του για την οικονονική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών.
Είπε, πάλι, ότι κατανοεί το πρόβλημα, και το υπουργείο Παιδείας φρόντισε, ύστερα από συνεννόηση, να μπορούν οι εκπαιδευτικοί, κυρίως της επαρχίας να πηγαίνουν στις φοιτητικές λέσχες να τρώνε ή αν υπάρχει κοντά κάποιο στρατόπεδο να πηγαίνουν σε στρατιωτική λέσχη για να φάνε.
Δείτε το βίντεο με τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας για τι σίτιση των εκπαιδευτικών.

Read more

Όταν ο Σημίτης παριστάνει τον εισαγγελέα στην Ελλάδα του 2012, μην απορούμε για την κατάντια μας.



20121110-140922.jpgΟ αρχιερέας της διαπλοκής, ο άνθρωπος με το μέγιστο μερίδιο ευθύνης της ηθικής, οικονομικής και εθνικής κατάρρευσης, βγήκε από την κρύπτη όπου απολαμβάνει τους καρπούς του έργου του παριστάνοντας τον εισαγγελέα.
Έχει μάλιστα το θράσος να κάνει κριτική και στην πολιτική …Παπανδρέου, του πνευματικού του τέκνου δηλαδή! Εάν είναι ένας άνθρωπος πάνω στον πλανήτη που φέρει μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ακόμα και από τον Παπανδρέου για την κατάντια της Ελλάδας, αυτός είναι ο Κώστας Σημίτης. Το ότι κυκλοφορεί ελεύθερος, αποτελεί την τρανταχτή απόδειξη του ρόλου της διαπλοκής στην Ελλάδα. Το οτι μιλά, αποδεικνύει ότι τον χαρακτηρισμό “καγκουρό” που έδωσε ο Γ. Παπανδρέου στους Έλληνες πολίτες, ο Σημίτης τον κάνει πράξη.
-Είναι δυνατόν να μιλά για τον Παπανδρέου αυτός που του έδωσε το δαχτυλίδι της 
διαδοχής σε μία διαδικασία – ύμνο νεοφεουδαρχίας και αδιαφάνειας; Ο άνθρωπος που τον χρησιμοποίησε στις βρωμερές και απάνθρωπες αποστολές, όπως τον βομβαρδισμό της Σερβίας…
-Είναι δυνατόν να μιλά για οικονομία, ο καταστροφέας της Ελληνικής οικονομίας; Ο άνθρωπος που εξανέμισε τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων αλλά και όλη την αστική παραγωγική ρευστότητα στο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου;
Ο άνθρωπος που υπέγραψε τις συμβάσεις των υποβρυχίων αλλά είναι ακόμα ελεύθερος, τις συμβάσεις των Ολυμπιακών, τις συμβάσεις της Siemens, της ΜΑΝ, της Benz;
20121110-144620.jpg
-Είναι δυνατόν να μιλά για διαφθορά, ο άνθρωπος που εξανέμισε το 2ο ΚΠΣ σε απ’ ευθείας αναθέσεις υπό τον ήχο των εξαγορασμένων αλλαλαγμών των νταβατζήδων; Ο εργοδότης του Πανταγιά που έστελνε τις πολιτικές αναλύσεις των “δημοσιογράφων” με φαξ από το μαξίμου; Το αφεντικό του Τσουκάτου που αναλάμβανε τον βρώμικο ρόλο της εξόντωσης των αντιφρονούντων και της βαλιτσοφορίας του διεφθαρμένου χρήματος;
-Μα το κυριότερο, είναι δυνατόν να γρυλλίζει ως πολιτική ύαινα πάνω από το κουφάρι της χώρας – θηράματος, για την “Ευρωπαϊκή διαχείριση της κρίσης”; Να ..συγγραφεί ο συγγραφέας του “Ομολόγου Δρυ”; Ο αρχιτέκτονας των Swaps που δολίως χάλκευσε τα μεγέθη της εισόδου μας στην ΟΝΕ για να μπορέσει να περάσει την λεόντειο και ληστρική ισοτιμία; Υπάρχει κάποιος οικονομολόγος που να διαφωνεί ότι αυτή ακριβώς η ισοτιμία ήταν η διαχρονική τροχοπέδη για την ανάπτυξη;
Κάνει κριτική λοιπόν, ο πολιτικός προϊστάμενος του Παπακωνσταντίνου και του τρισμέγιστου Στουρνάρα, θεωρώντας ότι λησμονήσαμε ποιός ανέδειξε και τους δύο. Ποιός τους είχε στενούς συμβούλους εκπαιδεύοντας τους όπως και τον πρώην πρωθυπουργό.
Υπό την πρωθυπουργία ποιού έμπαινε ο Χριστοφοράκος στο Μαξίμου για να μιλήσει στον “μυστικοσύμβουλο” Παπακωνσταντίνου; Επί Καραμανλή;
Ποίου σύμβουλος ήταν ο Στουρνάρας; Του Χαρίλαου Τρικούπη; Θυμάστε την Εμπορική;
Λογικό είναι να μην την θυμάστε. Τότε οι νταβατζήδες πανηγύριζαν για την “ισχυρή Ελλάδα” και το “Ολυμπιακό όνειρο”. Όταν ήλθε ο Καραμανλής, οι νταβατζήδες απειλούσαν για να γλιτώσουν τον ευεργέτη τους, Σημίτη, με ανήκουστα ψεύδη τύπου “Ολοταχώς για την ΓΓ του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ” και οι κουτόφραγκοι τα πίστευαν. Ενώ ο άνθρωπος θα μπορούσε να διεκδικήσει μόνο την προεδρία της Κου Κλουξ Κλαν, με τον κίνδυνο να θεωρηθεί και “ακραίος” από τα μέλη της…
Έτσι και σήμερα, ενώ κανείς από τους νταβατζήδες δεν έχει τολμήσει να ρωτήσει το αυτονόητο, δηλαδή:
“Πως είναι δυνατόν ρε παιδιά να είναι μέσα ο Άκης και έξω ο Σημίτης, όταν και οι δύο υπέγραψαν” την ίδια σύμβαση;”
Αντιθέτως, αποθεώνουν τον Σημίτη και την συγγραφική του δραστηριότητα, όπως αποθέωναν τον “μέγα στοχαστή”. Που ολοκλήρωσε το έργο του πολιτικού πατρός του…
Αλήθεια κύριε Σαμαρά, ο Στουρνάρας, αξιος απόφοιτος του ΙΕΚ Σημίτη πως σας προέκυψε;
Read more

Σημίτης: “Ο εκτροχιασμός” του Παπανδρέου, Καραμανλή


Σημίτης: "Ο εκτροχιασμός" του Παπανδρέου, Καραμανλήdakepekoz: Η μαϊμού της ιστορίας τολμάει και κρίνει!!!! Ο άνθρωπος που μας έβαλε στην Ο.Ν.Ε. με τη βοήθεια της Goldman Sachs, βάζει στο στόμα του και χαρακτηρίζει άτολμο το μοναδικό ηγέτη της μεταπολίτευσης που άσκησε εθνική πολιτική, όρθωσε το ανάστημά του στη νέα τάξη πραγμάτων, τόλμησε να αντιπαρατεθεί με τους σημερινούς μας κατακτητές!! Ο γνωστός, μοιραίος "τάπερμαν", κατά την αθάνατη Μαλβίνα ...εκτροχιάζεται για μια ακόμη φορά έχοντας, βεβαίως, πάντα τη στήριξη όλων των ελληνόφωνων κυβερνώντων σε κάθε πυλώνα της εξουσίας που λυμαίνεται αυτή τη χώρα!!!

«Ο εκτροχιασμός». Αυτός είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Κώστα Σημίτη που κυκλοφορεί τη Δευτέρα.
Σύμφωνα με τα Νέα, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις αιτίες του οικονομικού αδιεξόδου στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα και ασκεί κριτική και στα πολιτικά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Ο κ. Σημίτης αποδίδει ευθύνες και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, είτε δεν κατανόησε σε όλη τους τη διάσταση τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης, είτε προέταξε οικονομικές ιδιοτέλειες αντί της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Επιπλέον, αναφορά κάνει στα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στα χρόνια της κρίσης:
Για τον Κώστα Καραμανλή: Γράφει ότι «ακολούθησε τον παραδοσιακό τρόπο των επιλεκτικών παροχών σε ομάδες ψηφοφόρων. Κυβερνούσε με την ουτοπική ελπίδα ότι τα προβλήματα τακτοποιούνται από μόνα τους, αυτόματα, χάρη σε φιλικά χτυπήματα στην πλάτη, πλατιά χαμόγελα και καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις».
Για τον Γιώργο Παπανδρέου: «Ως πρωθυπουργός ήταν αμφίθυμος, για καιρό έμοιαζε να αρνείται την πραγματικότητα. Επί μήνες το κενό πολιτικής επιχειρήθηκε να καλυφθεί με δηλώσεις για τη διαφθορά. Χειρίστηκε την κρίση κυρίως ως επικοινωνιακό τέχνασμα. Η κυβέρνησή του απέτυχε να δρομολογήσει την πορεία προς την ανάκαμψη».
Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο: «Το αίτημα της Μέρκελ προς τον Παπαδήμο να συμμετάσχει κι αυτός “εκτάκτως” στο Eurogroup της 17/2/2012 επιβεβαίωνε πως για τους Ευρωπαίους βάραινε το ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ως υπουργός Οικονομικών, δεν διέθετε οικονομική πείρα, δεν είχε προσαρμοσθεί στο ευρωπαϊκό περιβάλλον και προκαλούσε τις αντιδράσεις ακόμα και όσων συμπαθούσαν την Ελλάδα.
Για τον Λουκά Παπαδήμο: «Πέτυχε να ανακόψει την ελεύθερη πτώση της χώρας, που προκάλεσε η αμφισβήτηση των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής της 26ης Οκτωβρίου 2011. Κατάφερε να συγκεκριμενοποιήσει αυτές τις αποφάσεις, να πραγματοποιήσει την αναδιάρθρωση του χρέους και να προωθήσει την εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής».
πηγή: Real.gr
Read more

Για το αύριο



Ζούμε το χειρότερο, αυτό μην το ξεχνάς. Κάθε μέρα που περνά γινόμαστε μάρτυρες αφόρητης κατάθλιψης, κάθε μέρα αποχαιρετάμε κι έναν Έλληνα που δεν αντέχει να ζήσει το παρακάτω, κάθε λεπτό αγωνιούμε για τους οικείους μας αν θα είναι υγιείς, κάθε στιγμή παρακολουθούμε τις ειδήσεις σαν να διαβάζουμε μια λίστα που θα έχει το δικό μας όνομα ως μελλοντικού καταδικασμένου, κάθε μέρα ζούμε το αφόρητο. Όλα μας φαίνονται ένας ανήφορος που δεν σταματά πουθενά. Κι όμως, επιβιώνουμε μέσα σε αυτό που μέχρι πριν δύο χρόνια το απευχόμασταν. Ο καθένας από μονάχος του βλέπει τον τοίχο να ορθώνεται μπροστά του και είναι εκατομμύρια οι στιγμές που δεν έχεις τα κουράγια πλέον να σκαρφαλώσεις ούτε ένα χιλιοστό πάνω από το έδαφος. Είναι στιγμές που θέλεις το έδαφος να καταρρεύσει , να τελειώνει αυτή η ιστορία, αυτός ο εφιάλτης που σε έβαλαν να διανύσεις.

Σε γεμίζουν με ελπίδες όντα που διαχειρίζονται την ζωή σου αλλά και τον δρόμο που θα πάρει ο εφιάλτης σου και είναι τόσο μεγάλη η καταπόνησή σου που θέλεις να πιστέψεις ότι κάποιος από αυτούς θα σε βγάλει από το τέλμα. Είναι φυσικό να θέλεις να πιστέψεις κάπου γιατί το ξέρουμε όλοι μας πια ότι οι ανθρώπινες αντοχές είναι τεράστιες και εσύ δεν θέλεις να δεις που φθάνουν οι δικές σου. Δεν θέλεις να δεις τι μπορεί να αντέξουν ακόμα τα μάτια σου και η καρδιά σου. Ζήσε λοιπόν και την διορισμένη ελπίδα. Είναι και αυτό κομμάτι του παζλ. Είναι και αυτό ένα μέρος του σήριαλ που πρέπει να δούμε, θέλουμε δεν θέλουμε. Αλλά να μην ξεχνάς ότι ζεις το χειρότερο. Και το ζεις μόνο εσύ και κανένας σωτήρας σου. Κάθε μέρα που ξυπνάς να γνωρίζεις ότι ο ανήφορος είναι δικός σου και μόνο δικός σου. Η πολιτική ποτέ δεν είχε ανήφορο. Μόνο ευθείες και όταν ξεπηδούσε κάποια λακκούβα αμέσως έφτιαχνε παράδρομους για να συνεχίσει την πορεία της. Έτσι κάνει και τώρα που εσύ είσαι η λακκούβα της. Δεν θα σκοντάψει πάνω σου, θα σε προσπεράσει αδιαφορώντας αν εσύ έζησες το χειρότερο.

Αύριο λοιπόν, που θα ξυπνήσεις και πάλι μέσα στο χειρότερο να μην ξεχάσεις αυτά που έζησες μέχρι σήμερα. Να μην ξεχάσεις τους Έλληνες που δεν άντεξαν να δουν το παρακάτω, τους μελλοθάνατους που τους κόβουν μέρες από τις ήδη κομμένες μέρες τους, τους ασθενείς που μετράνε τα φάρμακα αγωνιώντας τι θα γίνει όταν τελειώσει και αυτή η καρτέλα, τα παιδιά που τα συμβουλεύουμε να μην κάνουν μεγάλα όνειρα γιατί εμείς σταθήκαμε πολύ μικροί για τα δικά μας, να μην ξεχάσεις τον εαυτό σου όταν γονάτισες από απελπισία, να μην ξεχάσεις τα ουρλιαχτά απόγνωσης συμπατριωτών σου, να μην ξεχάσεις ότι η εκ γενετής περηφάνια σου έγινε με μιας προσβολή, να μην ξεχάσεις ότι έζησες το αδιανόητο. Να μην ξεχάσεις ότι επέζησες μέσα σε ένα βομβαρδισμένο τοπίο χωρίς όπλα, χωρίς συμμάχους, χωρίς υποστήριξη. Να μην ξεχάσεις ότι σε ξέχασαν όλοι. Και στο χειρότερο που θα ζήσεις το νου σου μη και ξεχάσεις  ότι είσαι Έλληνας.

http://simplemangreek.blogspot.gr/search/label/%CE%93%CE%B9%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%20%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B9%CE%BF
Read more

νιπτω τας χειρας μου...

Read more

Άθλιες πράξεις ΑΘΛΙΩΝ ανθρώπων!



Σχετικά με το ΠΑΡΩΝ του Ψαριανού και του Οικονόμου της ΔΗΜΑΡ.
Στην πρώτη εκφώνηση του ονόματός τους ήταν έξω από την αίθουσα και σουλάτσαραν μέχρι να βεβαιωθούν ότι τα ΝΑΙ ήταν πάνω από 150 και μετά μπήκαν μέσα, και στη...
δεύτερη εκφώνηση ψήφισαν ΠΑΡΩΝ δηλώνοντας νομιμόφρονες στο κόμμα τους
Άθλιες πράξεις ΑΘΛΙΩΝ ανθρώπων.
Tasos Kourakis

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7476.html#more
Read more

Μόνο ο δάσκαλος μετράει!


 
Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στρατολογούν συστηματικά τους πιο προικισμένους για να τους εντάξουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό...Η ποιότητα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε μια χώρα δεν εξαρτάται ούτε από τις κρατικές δαπάνες, ούτε από το μέγεθος της τάξης, ούτε από τον «προοδευτικό» χαρακτήρα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων! Εξαρτάται από έναν και μοναδικό παράγοντα: την ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Τα επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο είναι εκείνα που καταφέρνουν να εντάσσουν στο διδακτικό τους προσωπικό τους πιο ταλαντούχους. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η έρευνα την οποία έκανε η γνωστή εταιρεία συμβούλων McKinsey. Στόχος της ογκώδους έρευνας -που πραγματοποιήθηκε τα έτη 2000 με 2007- ήταν να εντοπίσει τους παράγοντες εκείνους που παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας παιδείας.

Παίρνοντας ως άξονα αναφοράς τις επιδόσεις των διάφορων εκπαιδευτικών συστημάτων στον κόσμο -όπως προκύπτει από τη γνωστή έκθεση Piza του ΟΟΣΑ καθώς και άλλες ανάλογες μελέτες- καθώς και συνεντεύξεις με πάνω από 100 ειδικούς, πολιτικούς και εκπαιδευτικούς σε όλο τον κόσμο, η έρευνα της McKinsey προσπάθησε να εντοπίσει τα κοινά στοιχεία τα οποία έχουν όλα τα top εκπαιδευτικά συστήματα- όπως της Φινλανδίας, της Σιγκαπούρης, της Νότιας Κορέας κ.λπ. Ενα από τα πρώτα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι οι δαπάνες για την παιδεία καθώς και το μέγεθος της τάξης δεν φαίνεται να παίζουν ουσιαστικό ρόλο στις επιδόσεις των μαθητών.

Μεταξύ των ετών 1980 και 2005, οι δημόσιες εκπαιδευτικές δαπάνες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στις ΗΠΑ ανά μαθητή αυξήθηκαν κατά (αποπληθωρισμένο) 73%. Την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ προσέλαβαν περισσότερους δάσκαλους/καθηγητές με αποτέλεσμα η αναλογία εκπαιδευτικών/μαθητών να μειωθεί κατά 18%. Το μέγεθος των τάξεων στις ΗΠΑ το 2005 ήταν το μικρότερο στην ιστορία της χώρας. Όμως οι επιδόσεις των μαθητών το 2005 παρέμειναν στα επίπεδα του 1980. Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα και σε άλλες χώρες. Μεταξύ των ετών 1995-2004 χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ολλανδία και η Ιαπωνία αύξησαν θεαματικά τις δαπάνες τους για την παιδεία. Ομως οι μέσες επιδόσεις των παιδιών στα μαθηματικά ηλικίας 13 και 14 ετών, είτε παρέμεναν οι ίδιες είτε χειροτέρευσαν.

Τα τελευταία έτη κάθε χώρα στον ΟΟΣΑ αύξησε τον αριθμό του εκπαιδευτικού προσωπικού σε σχέση με τον αριθμό των μαθητών. Όμως όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η μείωση του μεγέθους της τάξης δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στις επιδόσεις των μαθητών. Από τις 112 μελέτες, μόνο οι 9 έδειξαν ότι υπάρχει ένας θετικός συσχετισμός. Οι άλλες 103 βρήκαν είτε ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση είτε ότι υπάρχει αρνητική σχέση -δηλαδή η μείωση του αριθμού των μαθητών σε μια τάξη όχι μόνο δεν βελτιώνει τις επιδόσεις αλλά ενίοτε τις χειροτερεύει. Η εξήγηση είναι απλή: στο βαθμό που η μείωση του μεγέθους των τάξεων σημαίνει περισσότερους καθηγητές, αυτό συνεπάγεται -με σταθερό το επίπεδο των δαπανών- αφ’ ενός λιγότερα χρήματα για κάθε καθηγητή και αφετέρου -και αυτό είναι το πιο σημαντικό- μειωμένες απαιτήσεις στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού.

Ο κυριότερος παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει τις μαθητικές επιδόσεις είναι η ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού. ... 

Διάφορες μελέτες που λαμβάνουν υπόψη τους όλους τους παράγοντες δείχνουν ότι οι μαθητές που διδάσκονται από καλούς εκπαιδευτικούς θα προχωρήσουν με τριπλάσια ταχύτητα από ό,τι μαθητές με κακούς εκπαιδευτικούς. Οι επιπτώσεις για τον μαθητή, σύμφωνα με την έκθεση, ενός χαμηλής ποιότητας δασκάλου στα πρώτα χρόνια του σχολείου, μπορεί όχι απλώς να είναι αρνητικές αλλά και μη αντιστρέψιμες. Οπως δείχνει μια σειρά ερευνών, οι μαθητές που δεν κάνουν αρκετή πρόοδο τα πρώτα χρόνια στο δημοτικό σχολείο, λόγω ενός κακού δασκάλου, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψουν αργότερα.

Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στρατολογούν συστηματικά τους πιο προικισμένους για να τους εντάξουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό.

Αυτό το επιτυγχάνουν μέσω της αυστηρής επιλογής των ατόμων που θα φοιτήσουν σε παιδαγωγικές ακαδημίες ή ανάλογα ιδρύματα. Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο στρατολογούν τους δασκάλους από το κορυφαίο 5%- 30% των αποφοίτων. Στην Κορέα από το 5%, στη Φινλανδία από το 10% και στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη από το 30%. Αντίστροφα τα κακά εκπαιδευτικά συστήματα συνήθως ελκύουν τους χειρότερους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Μέση Ανατολή -όπου το επίπεδο της παιδείας είναι ιδιαίτερα χαμηλό- οι δάσκαλοι προέρχονται από το χειρότερο 30%. Το ίδιο παρεμπιπτόντως ίσχυε και μέχρι πρόσφατα στις ΗΠΑ!

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο των καλών εκπαιδευτικών συστημάτων είναι ότι δίνουν μεγάλη έμφαση στη σωστή επιλογή των ατόμων που θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο σχολείο (διευθυντές, γυμνασιάρχες λυκειάρχες). Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι χωρίς έναν αποτελεσματικό και ικανό ηγέτη, ένα σχολείο είναι αδύνατο να αναπτύξει μια κουλτούρα υψηλών προσδοκιών ή να προσπαθεί να επιτύχει συνεχή βελτίωση. Ο μοναδικός ρόλος και η μοναδική υποχρέωση του διευθυντή ενός σχολείου είναι να επιβλέπει την ποιότητα της διδασκαλίας του απασχολούμενου εκπαιδευτικού προσωπικού. Δεν έχει καμιά άλλη γραφειοκρατική υποχρέωση, έτσι ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο έργο του, που είναι η βελτίωση της διδασκαλίας των υφισταμένων του.

Υποσημείωση: Από τις 122 μελέτες του ΟΟΣΑ, μόνο οι 9 έδειξαν ότι η μείωση των μαθητών ανά τάξη και η αύξηση καθηγητών βελτιώνει τις μαθητικές επιδόσεις. Οι άλλες 103 κατέγραψαν ως κυριότερο παράγοντα την ποιότητα του εκπαιδευτικού.
 
http://greekteachers.gr/index.php/2012-01-21-22-19-06/996-2012-11-08-22-02-23
Read more

Και ξαφνικά ιδρύουν "υπερεθνικό" "Παρατηρητήριο Κρίσης" όπως στην Συρία!



Μία περίεργη υπόθεση εξελίσσεται με την δημιουργία από το ΕΛΙΑΜΕΠ το οποίο σημειωτέων χρηματοδοτείται από το ελληνικό ΥΠΕΞ ενός «Παρατηρητηρίου Κρίσης» για την Ελλάδα το οποίο θυμίζει έντονα το αντίστοιχο παρατηρητήριο που έχει ιδρυθεί από Σύρους αντιφρονούντες με απροσδιόριστους χρηματοδότες.
Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ΕΛΙΑΜΕΠ το ίδρυμα αναζητεί «ερευνητές για να στελεχώσει το νέο Παρατηρητήριο για την Κρίση που θα ξεκινήσει τη λειτουργία του την 1 Ιανουαρίου του 2013 με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σ. Νιάρχος». Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του ιδρύματος, «Βασικός στόχος του Παρατηρητηρίου θα είναι η συστηματική παρακολούθηση και ανάλυση των οικονομικών, πολιτικών και κοινωνικών όψεων της κρίσης στην Ελλάδα και την Ευρώπη γενικότερα, καθώς και η τεκμηριωμένη ενημέρωση και παρέμβαση στο δημόσιο διάλογο εντός και εκτός συνόρων».
Με απλά λόγια όπως αναφέρει η ανακοίνωση το «Παρατηρητήριο Κρίσης» για την Ελλάδα όχι μόνο θα συλλέγει πληροφορίες και θα ερευνά τα οικονομικά πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα της κρίσης που βιώνει η Ελλάδα, αλλά αυτόκλητα και χωρίς κάποια θεσμική θέση θα λαμβάνει θέσεις και θα παρεμβαίνει στον δημόσιο διάλογο τόσο στην Ελλάδα, όσο και εκτός συνόρων.
Πρόκειται ουσιαστικά για μία ακόμη περίπτωση όπου ένα ερευνητικό Ίδρυμα προσπαθεί να διαμορφώσει την κοινή γνώμη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για ένα θέμα αξιοποιώντας την πρόσβαση που έχει σε ΜΜΕ και στα κέντρα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, αφού όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Ιδρύματος, μέρος της απασχόλησης των ερευνητών του προγράμματος θα είναι  η   «Δικτύωση με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλους σχετικούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό – παρουσίαση θέσεων και απόψεων για την κρίση στην Ελλάδα, παρέμβαση σε δημόσιες συζητήσεις, προώθηση του έργου της ομάδας του ΕΛΙΑΜΕΠ μέσω του διαδικτύου».
Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι στην ανακοίνωση δεν αναφέρεται ο αληθινός λόγος για την έναρξη ενός τέτοιου προγράμματος το οποίο όπως παρουσιάζεται προκαλεί πολλά ερωτήματα για την αποστολή του, δεδομένης της προϊστορίας ανάλογων «Παρατηρητηρίων» σε άλλες χώρες για την παρακολούθηση και χειρισμό «κρίσεων» που υπάρχουν ή που θα μπορούσαν να προκύψουν.
Όπως απέδειξαν ανάλογες προσπάθειες στην Ρωσία οι οποίες διεκόπησαν από την ρωσική κυβέρνηση αλλά όπως και ο ίδιος ο G. Soros είχε ομολογήσει στο CNN το Νοέμβριο του 2009 η δημιουργία ΜΚΟ και παράλληλων πολιτικών δραστηριοτήτων σε μία χώρα μπορεί να μην έχουν και τόσο αθώο σκοπό.
Όπως ανέφερε στο δημοσίευμα του  CNN  «Soros: In revolutionary times the impossible becomes possible» (http://edition.cnn.com/2009/WORLD/europe/07/27/aoc.soros.opensociety/ind...) ο ίδιος ουγγροεβραίος μεγιστάνας, το 1984 ίδρυσε την πρώτη ΜΚΟ στην Ουγγαρία με σκοπό την εσωτερική διάβρωση της ουγγρικής κοινωνίας και του κομουνιστικού καθεστώτος. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Soros, το ίδρυμα του με προϋπολογισμό 3 εκατ. δολαρίων είχε μεγαλύτερη επιρροή στην ουγγρική κοινωνία από ότι το ίδιο το κράτος.
Φυσικά δεν θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ επιδιώκει την καταλυτική καθοδήγηση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας και του ελληνικού λαού. Όμως πουθενά στην ανακοίνωση δεν αναφέρεται ο αληθινός σκοπός αυτού του προγράμματος αφήνοντας πολλά αναπάντητα ερωτηματικά σε μέρες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κρίσιμες και πονηρές…..   
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Read more