Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Σμύρνη, τὸ μεγαλύτερο σύμβολο τῆς προδοσίας.


Σμύρνη, τὸ μεγαλύτερο σύμβολο τῆς προδοσίας.Μπορ ν γράφω κα ν διαβάζω γιτελείωτες ρες, σ,τι φορ στν Μικρσία, τν Πόντο κα τν κλεμμένη λλάδα. Μία λλάδα πο τελικς οδέποτε παψε νπάρχ, κάτω π οεσδήποτε συνθκες, λλ κάθε φορπροσαρμοζόταν, ναλόγως το βαρβάρου πο εχε νντιμετωπίσ. (Ὅ,τι δῆλα δὴ κάνει καὶ τώρα….!!! Κι ἐκεῖ κι ἐδῶ!!!)
Θυμ
μαι λοιπν ν μο λέ γιαγι Πολυξένη, παιδάκι ἐγὼ τότε, πς λθαν κουρελιασμένοι, ξεβράκωτοι, πεινασμένοι, ξαθλιωμένοι. Πς στ χωριά τους δνταν πλούσιοι λλταν ρχοντες. Δλα δ καθες εχε τν τρόπο του κα δνγινόταν βάρος στος γύρω του.  ζωές τους ταν καλ δομημένες κα ο κοινωνίες τους εημερούσαν.φθονία, σ τροφή, ταν κδηλη. Τ χωράφια τους ελογημένα. Τ μέλια τους, τ κρασιά τους, τ κρέατά τους περιζήτητα. Τὰ χωριά τους καὶ οἱ πόλεις τους διαρκῶς σὲ ἀνάπτυξι.
 Κα
 σ μίαν στιγμ χάθηκαν λα. χι διότι δείλιασαν  διότι δν πολέμησαν διότι δν ντεξαν νπερασπιστον τν τόπο τους κα τ πατρογονικά τους.λλ διότι, ς συνήθως, προδόθηκαν. Ἀπὸ Κερκόπορτες ἄλλως χάναμε πάντα. Ὄχι ἀπὸ ἀπουσία πολεμιστῶν…

γνονθρωποι. γαθοί, μ τν κυριολεκτικννοια τορου. Προδομένοι, πως τόσες κα τόσες φορές, πρχαιοτάτων τν. ρημωμένοι. Τσακισμένοι. λλπάντα τοιμοι ν σταθον ρθιοι, κόμη κα μέσα σ συνθκες τεχνητς φτώχειας, πρ κειμένου ν τ ξαναφτιάξουν λα π τν ρχή. 
Κα τ ξανάφτιαξαν. πως θ τ ξαναφτιάξουν, ἐὰν παιτηθ καπάλι…
Κι λλην φορχω παρουσιάσ τ παραπάνω ταινιάκι. Οτε θέλω νφαίνομαι ς νοσταλγός. Δν εναι κε τ θέμα μας. Τ θέμα μας εναι στν δικία κα στ ψεύδη, δίως σ ατ πο πασχίζουν ν μς παρουσιάσουν ς λήθειες, τ τελευταα χρόνια.  γενοκτονία, ληστεία, τ πλιάτσικο πρξε κα θ παραμέν πάντα χαραγμένη στγονίδιο τς νθρωπότητος. σες νοησίες, παπαρολογίες κασυναρτησίες επωθον.
Δ
ν εχαν λοιπν λοι ο Μικρασιτες λληνες ρχοντικά. Εχαν μωςλοι τ σπίτι τους, τ χωράφι τους, τν δουλειά τους κα εημεροσαν. Δν ζοσαν λοι στν Σμύρνη. λλ σ κάθε χωριό, σ κάθε γωνιατς τς ελογημένης μερις το πλανήτου ονθρωποι εχαν δουλέψ γερ τν Γ κα Γ τος πέστρεφε τος καρπούς της κα τδρα της. Δν ταν λοι φοπλιστς  τραπεζτες. μως λοι, πλνλαχίστων ξαιρέσεων, ταν νθρωποι το μόχθου κα τς προκοπς.χι το τζμπα.ρκε ν σς π πς  γιαγι Πολυξένη εχε μ τ σάρωθρον κατεβάσ σχεδν να μέτρο τ χμα στν αλή. Τ χμα σκούπιζε,ταν πι εχε κάν τ πάντα ν λάμπουν.
Προκομένοι 
νθρωποι. Προκομένοι κα πάντα, καθ’  ,τι λληνες, κυνηγημένοι.
Φιλονόη.