Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Γιατί τόση πρεμούρα για συναίνεση; Τι ετοιμάζουν;


Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι σχεδόν ξαφνικά το ντόπιο κατεστημένο (κυρίως μέσω των ΜΜΕ) και η τρόϊκα, επιζητούν διακαώς τη συναίνεση. Και όταν λένε συναίνεση, μην πάει ο νους σας ότι θέλουν τη συναίνεση του λαού με κάποιο δημοψήφισμα. Όχι βέβαια. Ο λαός είναι γραμμένος στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Επιζητούν τη συναίνεση των πολιτικών ηγεσιών των δύο κομμάτων εξουσίας (Παπανδρέου και Σαμαρά), αφού όλοι γνωρίζουν ότι το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία είναι....
κόμματα αρχηγικά. ΄Έτσι κι αλλιώς τα υπόλοιπα «πρόβατα» που είναι στα κομματικά μαντριά θα ακολουθήσουν και το ξέρουν.

Όμως, για να αρχίσει αυτό το γαϊτανάκι της συναίνεσης ξαφνικά και μάλιστα η τρόϊκα το βάζει ως δήθεν προαπαιτούμενο (αν είναι δυνατόν), αυτό σημαίνει ότι κάτι πολύ σοβαρό ετοιμάζουν και πάντως πολύ σοβαρότερο από το μέχρι στιγμής μνημόνιο. Τι μπορεί να είναι αυτό;;

Τέσσερα πράγματα μπορεί να σχεδιάζουν:

1) Είτε σχεδιάζουν να πάνε τη χώρα σε κάποια μορφή σκληρής αναδιάρθρωσης του χρέους, η οποία θα σημαίνει χρεοκοπία και την οποία δεν μπορεί να αποφασίσει μόνο του το ΠΑΣΟΚ.

2) Είτε σχεδιάζουν μεγάλες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, κάτι που δεν μπορεί να σηκώσει μόνο του το ΠΑΣΟΚ.

3) Είτε σχεδιάζουν μια γιγαντιαία επιχείρηση ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και ξεπουλήματος των ΔΕΚΟ, με διαδικασίες express, χωρίς να τηρηθούν οι νόμιμες διαδικασίες των διαγωνισμών.

4) Είτε τέλος, σχεδιάζουν την απευθείας υποθήκευση τμημάτων της δημόσιας περιουσίας για τη λήψη νέου δανείου. Ακούγεται για 60 δις ευρώ.

Μπορεί φυσικά να σχεδιάζουν κάποιο συνδυασμό από τα πιο πάνω ή και όλα μαζί ανάλογα.

Εμείς, με όση φωνή διαθέτουμε, ένα πράγμα μόνο έχουμε να πούμε.
Εάν οι αποφάσεις που θα ληφθούν αφορούν τις δύο πρώτες περιπτώσεις, απλά θα εξαφανιστούν τα κόμματα που θα το επιχειρήσουν.
Εάν όμως οι αποφάσεις αφορούν τις δύο τελευταίες περιπτώσεις, τότε δεν θα πρόκειται απλά για λανθασμένες πολιτικές πράξεις και αντισυνταγματικές ενέργειες, αλλά για πράξεις προδοσίας του ελληνικού λαού, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του.

Είμαστε περίεργοι να δούμε ποιοι θα πάρουν αυτές τις αποφάσεις.