Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Άνοιγμα στην κοινωνία

Κατηγορία Politis-gr blog
Ημερομηνία ανάρτησης: 20 Μαρτίου 2010.

Το άνοιγμα στην κοινωνία είναι η κυρίαρχη εισήγηση που θα καταθέσει ο κ. Αντώνης Σαμαράς στο προσυνέδριο της Ν.Δ. που θα γίνει σήμερα στη Θεσσαλονίκη.

Θα προτείνει να εκλέγεται απευθείας από το λαό -από μέλη, αλλά και από φίλους- ο πρόεδρος του κόμματος, της ΟΝΝΕΔ, οι πρόεδροι των ΝΟΔΕ, τα μέλη του συνεδρίου που θα γίνεται κάθε δύο χρόνια και των άλλων διοικητικών οργάνων.

Μερικές από τις προτάσεις του κ. Α.Σαμαρά για αλλαγές στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι:

- Άνοιγμα στη νέα γενιά, με την καθιέρωση της ακόλουθης καταστατικής δέσμευσης : Το 25% των μελών του Συνεδρίου, όπως και όλων των αιρετών οργάνων, να απαρτίζεται από άτομα μέχρι 35 ετών. Εξακολουθεί να ισχύει η ποσόστωση των γυναικών κατά 30%.

- Διαδικασία πολιτικής λογοδοσίας του Προέδρου του Κόμματος, σε κάθε Εθνικό Συνέδριο, που θα συνέρχεται ανά διετία.

-Καθιερώνεται Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία θα αξιολογεί διαρκώς τις δομές, τις δράσεις και τις λειτουργίες του Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Θα καταρτίζει και θα συγκροτεί, επίσης, Εθνικό Μητρώο Στελεχών, ώστε να μην αισθάνονται τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος ότι ο καθημερινός αγώνας που δίνουν και οι προσπάθειες τους δεν τυγχάνουν της σωστής αξιολόγησης και εκτίμησης που επιβάλλεται, από την Κεντρική Διοίκηση.

- Οι Τοπικές Οργανώσεις του Κόμματος μετεξελίσσονται σε «Οργανώσεις Κοινωνικής και Πολιτικής Πρωτοβουλίας», προσανατολισμένες σε δράσεις κοινωνικής ευθύνης, ανάλογα με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κάθε τοπική κοινωνία. Αξιοποιείται το κίνημα του Εθελοντισμού και εισάγεται ο θεσμός της «Κοινωνικής εργασίας» για το Περιβάλλον, τη Φτώχεια, τη Δημόσια Υγεία, τις Ευαίσθητες Κοινωνικές Ομάδες κ.λ.π.

- Δημιουργείται μονάδα Στρατηγικού Σχεδιασμού, στελεχωμένη από ειδικούς επιστήμονες για την επιστημονική ενίσχυση και υποστήριξη του έργου της Νέας Δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα και για τη χάραξη των ευρύτερων κατευθύνσεων της εφηρμοσμένης πολιτικής στα θέματα άμεσου ενδιαφέροντος της Ελληνικής Κοινωνίας.

- Εισάγονται θεσμοί και λειτουργίες «Ηλεκτρονικής Δημοκρατίας», σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας του Κόμματος: «Διαδραστικό Κόμμα», με ανοιχτές διαδικασίες ηλεκτρονικής διαβούλευσης, ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων, άμεσης διαδικτυακής επικοινωνίας με τον Πρόεδρο και τα μέλη της ηγεσίας κ.λ.π.

- Καθιερώνονται διαδικασίες πλήρους Οικονομικής Διαφάνειας στη λειτουργία και τη διοίκηση του Κόμματος και ιδιαιτέρως στη συλλογή των οικονομικών του πόρων.
Read more

Απέσπασαν δάσκαλο σε βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στα Γιάννενα...

Aπό το http://epirusgate.blogspot.com/

Η ανακολουθία λόγων και έργων της Υπουργού Παιδείας κ. Άννας Διαμαντοπούλου, όσον αφορά τις αποσπάσεις εκπαιδευτικών, επιβεβαιώνεται και στα Γιάννινα. Παρά τις εξαγγελίες της Υπουργού για δραστικό περιορισμό των αποσπάσεων και την επισήμανσή της ότι πρώτα πρέπει να καλύπτεται το κενό και έπειτα να γίνει η απόσπαση εκπαιδευτικού, στο μέσο της σχολικής χρονιάς αποσπάστηκε δάσκαλος της ΣΤ’ τάξης του 27ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων σε γραφείο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να έχει προηγηθεί η αναπλήρωσή του.
Αυτό, όπως αναφέρει...

σε ανακοίνωσή της η Δ.Α.Κ.Ε. Ιωαννίνων, προκάλεσε αλυσιδωτή αναστάτωση στη λειτουργία των σχολείων της περιοχής και χρειάστηκε η μετακίνηση δασκάλου από άλλο σχολείο για να καλυφθεί το κενό.
Η Δ.Α.Κ.Ε. επισημαίνει ακόμη τη σιωπή του Προέδρου του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών, ο οποίος – υπενθυμίζει – πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου- με την ύπαρξη έστω και μισού κενού, έπαιρνε «σεργιάνι» όλα τα τηλεοπτικά κανάλια και τις εφημερίδες κινδυνολογώντας και φέρνοντας την καταστροφή;Το εντυπωσιακό είναι, όπως προσθέτει η ΔΑΚΕ, ότι ο Πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων υπηρετεί στο συγκεκριμένο σχολείο, από το οποίο έγινε η απόσπαση, επισημαίνοντας ότι έχει ως γνώμονα το λαϊκισμό και την αυτοπροβολή και όχι ως πρώτη προτεραιότητα το σχολείο και το δάσκαλο.
Αναρτήθηκε από press.gr@hotmail.com
Read more

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Αποφασισμένη η Γαλλία να στριμώξει στη γωνία τη Γερμανία με αφορμή τό ελληνικό πρόβλημα. Διάσωση από ΕΕ χωρίς την Γερμανία (!!)....

Επιμένει η Γαλλία μέχρι τέλους στό στρίμωγμα τής Γερμανίας στη γωνία και την απομόνωσή της με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα...
Οι Γερμανοί έχουν στυλώσει τα ποδάρια αλλά είναι και αυτοί διχασμένοι...
Οι Γερμανοί τεχνοκράτες (Ακερμαν κλπ) είναι υπέρ τής ελληνικής διάσωσης ...
Οι πολιτικοί όμως (Μέρκελ κλπ) αρνούνται να θυσιαστούν πολιτικά με δεδομένη την απόλυτη αντίθεση τού γερμανικού λαού....
Οι Γάλλοι επιμένουν στό στρίμωγμα τής Γερμανίας και μιλάνε γιά διάσωση τής Ελλάδας χωρίς τη συμμετοχή τής Γερμανίας....
Αυτό όμως θα θέσει τη Γερμανία στό περιθώριο (!!!)

Νά πούμε εδώ ότι απ' οτι φαίνεται ο Παπανδρέου έχει κάνει όλες τις συνενννοήσεις με το ΔΝΤ και τούς Αμερικανούς και έχει πάρει το οκ και απο Ομπάμα (ταξίδι στήν Αμερική) και απο τον Στρός Κάν (τού ΔΝΤ)....
Δηλαδή η απειλή περί ΔΝΤ είναι πραγματική...
Παρ' όλα αυτά φαίνεται ότι εάν χρειαστεί η Ευρώπη θα κινηθεί χωρίς τη συμμετοχή τής Γερμανίας και αυτό είναι το σενάριο πού παίζει τώρα...
Θά αναλάβει δηλαδή η Γαλλία να συντονίσει τήν διάσωση με την συμμετοχή και άλλων σε εθελοντική βάση....

Βέβαια αυτό είναι αρκετά περίεργο...
Δημιουργείται έτσι ένα ρήγμα εντελώς επίσημα μέσα στήν ΕΕ....
Νά σημειώσουμε ότι η Monde (αυτή τη στιγμή το θέμα το έχει πρωτοσέλιδο στήν ιστοσελίδα της) πού παίρνει γραμμή απο μέσα απο το γαλλικό προεδρικό μέγαρο μιλάει γιά ρίσκο αυτοαπομόνωσης πού παίρνει η Γερμανία (Or la chancelière, confrontée à une opinion publique largement hostile à une aide à la Grèce, continue à traîner des pieds, au risque de s'isoler de ses principaux partenaires en Europe.) αρνούμενη τήν διάσωση τής Ελλάδας...
Φαίνεται όμως ότι ο Σαρκοζής είναι αποφασισμένος να το κάνει προκειμένου να μη δεί τον Στρός Κάν (ο οποίος είναι φίλος τού Παπανδρέου) να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στήν Ευρώπη...
Από wolf-jimmy278
Read more

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Η Ελλάδα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο

Παραδοσιακά, το «θα ήταν καλό να απευθυνθείς στο ΔΝT» δεν ήταν κάτι που θα έλεγες σε συμπαθείς γείτονες και στενούς συμμάχους. Τις τελευταίες δεκαετίες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο συνδέθηκε με την υπερβολικά σκληρή δημοσιονομική λιτότητα, την ακραία έλλειψη πολιτικής ευαισθησίας και -από την περίοδο της ασιατικής χρηματοπιστωτικής κρίσης του 1997-1998- με ένα έντονο στίγμα. Χώρες δανείζονταν από το ΔΝΤ μόνο υπό μεγάλη πίεση, όταν κάθε άλλη λύση είχε αποτύχει- και όταν πολύ απλά δεν υπήρχε κανένας άλλος τρόπος να πληρώσουν για αναγκαίες εισαγωγές.

(Για την Ισλανδία για παράδειγμα, που κατέρρευσε το 2008, η μόνη εναλλακτική στη χρηματοδότηση του ΔΝΤ ήταν η σίτιση των κατοίκων της με τοπικά μόνο προϊόντα, δηλαδή κατά κύριο λόγο ψάρια).

Το ΔΝΤ, ωστόσο, έχει αλλάξει αρκετά τα τελευταία χρόνια, κυρίως υπό τη διακυβέρνηση του Ντομινίκ Στρος Καν, του σημερινού του γενικού διευθυντή. Ο Στρος Καν, πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και διεκδικητής του τίτλου του υποψηφίου των Σοσιαλιστών για τη γαλλική προεδρία, έχει προωθήσει αλλαγές, που επιτρέπουν στο ΔΝΤ να δανείζει χωρίς όρους σε ορισμένες περιπτώσεις και να δίνει μεγαλύτερη προτεραιότητα στον να προστατεύεται το κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας (στο οποίο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων τα επιδόματα ανεργίας και το σύστημα ιατροφαρμακευτικής κάλυψης). Έχει επίσης απομακρύνει αισθητά το ΔΝΤ από την εμμονή του με τα μέτρα δημοσιονομικής λιτότητας (ένα από τα μεγάλα λάθη των πρώτων χρόνων ζωής του, με τραυματικές συνέπειες στην Ινδονησία και την Κορέα στα τέλη του 1997).

Η Ελλάδα αδιαμφισβήτητα αντιμετωπίζει σήμερα ένα σοβαρό πρόβλημα. Οι μεγάλες ευκαιρίες που προσφέρονται από την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση έχουν σε μεγάλο βαθμό χαραμιστεί. Και τα χαμηλότερα επιτόκια της τελευταίας δεκαετίας- τα οποία, έφτασαν σε γερμανικά επίπεδα και για την Ελλάδα από τη στιγμή που επετράπη, μάλλον γενναιόδωρα, η ένταξή της στην ευρωζώνη- οδήγησαν σε αυξημένα ελλείμματα και διόγκωση του χρέους της χώρας.

Η Γερμανία και η Γαλλία- ως de facto ηγέτιδες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης - επεξεργάζονται ένα σχέδιο στήριξης αλλά έχουν ξεκαθαρίσει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να περικόψει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα και άλλες δαπάνες. Τα εργατικά σωματεία της χώρας γνωρίζουν τι σημαίνει αυτό και έχουν κατέβει στους δρόμους.

Εάν η Ελλάδα είχε ακόμη το νόμισμά της, τα πάντα θα ήταν πιο εύκολα. Όπως και στην περίπτωση της Βρετανίας από το 2008 και μετά, θα είχαμε μία ραγδαία υποτίμηση της ισοτιμίας του ελληνικού νομίσματος. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί το εργατικό κόστος, αποκαθιστώντας έτσι την ανταγωνιστικότητα (όπως και στην Ασία μετά την περίοδο 1997-98), αυξάνοντας παράλληλα τις τιμές των στοιχείων ενεργητικού και διευκολύνοντας έτσι τους δανειολήπτες των οποίων τα χρέη ξεπερνούν την αξία του υποθηκευμένου ακινήτου τους.

Αλλά η Ελλάδα, όπως και οι άλλες ασθενείς οικονομίες της Ευρωζώνης, που είναι γνωστές στους επικριτές τους με το ακρωνύμιο PIIGS (Portugal, Ireland, Italy, Greece, Spain) έχουν παραδώσει το εργαλείο της νομισματικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στη Φραγκφούρτη, και επομένως δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με τα νομίσματά τους. Έτσι λοιπόν η Ελλάδα- και γενικότερα οι PIIGS - καλούνται να περιστείλουν τη ζήτηση, να περικόψουν τους μισθούς και να μειώσουν το ανθρώπινο δυναμικό του δημόσιου τομέα. Η τελευταία φορά, που είδαμε τέτοιου είδους "βιαστική" δημοσιονομική λιτότητα, ήταν όταν οι χώρες ακόμη ήταν συνδεδεμένες στον Κανόνα του Χρυσού, και είχε οδηγήσει σε παράταση της Μεγάλης Ύφεσης κατά τη δεκαετία του '30.

Αυτή είναι μία κατάσταση κομμένη και ραμμένα στα μέτρα του "νέου ΔΝΤ" υπό τον Στρος Καν. Από τις αρχές του 2009 το Ταμείο έχει αισθητά περισσότερους πόρους για τη χρηματοδότηση χωρών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, για να απαλύνει τις επιπτώσεις της κρίσης και να προσφέρει ενός είδους ρελέ ασφαλείας διεθνούς διάστασης. Η ιδέα δεν είναι να αποτρέψει τις αναγκαίες κινήσεις προσαρμογής- για παράδειγμα στη μορφή της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος - αλλά να τις ξεδιπλώσει στο πέρασμα του χρόνου, να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και να λειτουργήσει ως εγγύηση της αξιοπιστίας της κυβέρνησης.

Tο ΔΝΤ δημιουργήθηκε προς τη λήξη του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ως μία σύμπραξη των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης. Η Ευρώπη διατηρεί ισχυρή εκπροσώπηση στο Ταμείο και ανέκαθεν επέλεγε τον επικεφαλής του. Μάλιστα οι περισσότερες αναδυόμενες αγορές (στην Ασία, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική) διαμαρτύρονται για υπερ-εκπροσώπηση της Ευρώπης και υπέρμετρη παρέμβαση στον τρόπο λειτουργίας του. Παρόλα αυτά σε αυτή τη στιγμή της ευρωπαϊκής κρίσης, αν και υπάρχει ακόμη χρόνος για δράση, το Ταμείο παραμένει στο περιθώριο.

Αυτό συμβαίνει, εν μέρει, επειδή η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, θέλει αυτόν τον καιρό να διασφαλίσει ότι ο επόμενος επικεφαλής της ΕΚΤ θα είναι Γερμανός και επομένως δεν θέλει μεγαλύτερη εμπλοκή του ΔΝΤ στις υποθέσεις της ευρωζώνης. Το ΔΝΤ ευλόγως μπορεί να υποστηρίξει ότι οι πολιτικές της ΕΚΤ είναι υπερβολικά συσταλτικές- οδηγώντας σε ισχυρό ευρώ και πολύ χαμηλό πληθωρισμό- και επομένως δεν είναι πλέον κατάλληλες για κράτη- μέλη, που βρίσκονται στο χείλος της χρηματοοικονομικής κατάρρευσης. Εάν το ΔΝΤ ανελάμβανε να βοηθήσει τις ασθενέστερες οικονομίες της Ευρώπης θα έθετε υπό αμφισβήτηση την επικρατούσα ιδεολογία των αξιωματούχων στη Φραγκφούρτη.

Ο πραγματικός λόγος όμως είναι πολύ πιο απλός. Όταν ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, προώθησε την υποψηφιότητα του Ντομινίκ Στρος Καν για τη θέση του γενικού διευθυντή του ΔΝΤ, ήθελε ουσιαστικά να οδηγήσει έναν παλιό και πιθανώς μελλοντικό αντίπαλο σε ένα μακρινό μέρος, για το οποίο ελάχιστο ενδιαφέρον υπήρχε. Όταν ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση ο Στρος Καν βρέθηκε στην κεντρική σκηνή.

Καθώς η διεξαγωγή των γαλλικών προεδρικών εκλογών του 2012 πλησιάζει το τελευταίο πράγμα, που χρειάζεται ο Σαρκοζί είναι να δει τον Στρος Καν να αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο στη διάσωση της ευρωζώνης. Θα ακούσουμε πιθανότατα κάθε είδους παραπλανητική δικαιολογία από πηγές της Ε.Ε. για τον αποκλεισμό του ΔΝΤ: «Το Ταμείο είναι υπερβολικά αμερικανικό», «Η Ευρώπη πρέπει να λύσει μόνη τα προβλήματά της» και «το ΔΝΤ δεν είναι ο κατάλληλος οργανισμός για τέτοιες περιπτώσεις». Δεδομένης της έκτασης της ελληνικής κρίσης, όλες ακούγονται επιφανειακές. Κάποιες φορές η ιστορία κινείται από βαθύτερες δυνάμεις πέραν του ελέγχου μας και κάποιες φορές από απλή τύχη. Και άλλες φορές, όπως σήμερα, πολλά επηρεάζονται από τις σκόπιμες, προσωπικές επιδιώξεις βραχυπρόθεσμης τακτικής προσώπων, που έχουν μπροστά τους εκλογές.

Οι ηγέτες της Ε.Ε. θα προσπαθήσουν σκληρά να κρατήσουν το ΔΝΤ στο περιθώριο. Αυτό δεν είναι καλό νέο για την Ελλάδα ή για όποιον ενδιαφέρεται για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

ΣΑΪΜΟΝ ΤΖΟΝΣΟΝ*

* Ο Simon Johnson, πρώην κορυφαίος οικονομολόγος του ΔΝΤ, είναι καθηγητής στη σχολή Sloan School of Business του ΜΙΤ, μέλος του ινστιτούτου Peterson και συγγραφέας του υπό έκδοση βιβλίου «13 Bankers» (13 Τραπεζίτες).

Copyright: Project Syndicate, 2010.http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1790898
Read more

Μην παίζετε με το πιστόλι του ΔΝΤ - θα μας πάρει καμιά αδέσποτη...

3/17/2010 11:27:00 πμ Δημοσιεύθηκε από Παραπολιτική
Ετικέτες δντ, οικονομική κρίση Tο Νοέμβρη του 1993 ο Πάγκαλος έκανε μια ομιλία που άφησε εποχή. Είχε πει τότε ότι η Γερμανία είναι ένας “γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού”. Και είχε γίνει το έλα να δεις σε όλη την Ευρώπη.

Εκτός από μια κορυφαία άσκηση ύφους, αυτού του ύφους που δεν έχει δεύτερο θεράποντα, η ρήση αποκτά μια ενδιαφέρουσα επικαιρότητα – ακριβώς γιατί πέρα από τη δριμύτητα της διατύπωσης πηγαίνει στην ουσία της πολιτικής σύμβασης πάνω στην οποία χτίστηκε το εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι δυο μεγάλοι, που χωρίς αυτούς Ένωση δεν υπάρχει, έβαλαν ο καθένας ό,τι είχε: η Γερμανία το θησαυροφυλάκιο. Και η Γαλλία την πυρηνική ισχύ (χωρίς αυτήν ούτε τότε, αλλά ούτε και σήμερα, δεν υπάρχει δύναμη με διεθνή ισχύ και εμβέλεια) και τις πολιτικές επεξεργασίες.

Δεν είναι κάτι καινούργιο ότι όποιος βάζει τα λεφτά αισθάνεται πως πρέπει να τα έχει όλα, ακριβώς επειδή βάζει τα λεφτά. Η Γερμανία δύο φορές έως τώρα εξαργύρωσε με πολιτικά ανταλλάγματα τη...

...συνέπειά της στην καταβολή του δικού της μεριδίου, δηλαδή τη διαρκή στήριξη των οικονομικών της Ένωσης.

Η μία ήταν με τη δική της ενοποίηση, με την αποδοχή από τους άλλους εταίρους, στην Ευρώπη, αλλά και τον κόσμο, της απορρόφησης της Ανατολικής Γερμανίας – κάτι που δεν ήταν διόλου αυτονόητο για τους υπόλοιπους.

Η δεύτερη ήταν όταν υπαγόρευσε εκείνη τους όρους, στη συνθήκη του Μάαστριχτ, για τη δημιουργία του ευρώ – κομμένους και ραμμένους στα μέτρα του μάρκου και του δικού της παραγωγικού μοντέλου, της δικής της οικονομικής παράδοσης και διαχειριστικής κουλτούρας. Το μοντέλο αποδείχτηκε ότι δουλεύει άριστα σε φάσεις ανάπτυξης και βαριανασαίνει στις ανηφόρες της ύφεσης και των κρίσεων.

Η Γερμανία (αντίθετα με τους Γάλλους που έχουν άλλη οπτική για τις διεθνείς σχέσεις) αρνείται ότι μπορεί μια νομισματική συνθήκη να μην είναι μια απαρέγκλιτη νομική δέσμευση – αλλά στην πράξη ένα πλαίσιο διαρκούς διαπραγμάτευσης. Και θέλει να κρεμάσει την Ελλάδα στη μέση της Γκραν-Πλας των Βρυξελλών προς παραδειγματισμό των άλλων ελλειμματικών και ως σύμβολο της δύναμής της.

Αυτό -το τόσο κρίσιμο- που μένει να διευκρινιστεί είναι πώς θα το κάνει αυτό: βασανίζοντάς μας, όπως συμβαίνει, μέχρι στο τέλος να συμφωνήσει με το τσιγκέλι, ή ουσιαστικά αποβάλλοντάς μας από την ευρωζώνη, για ένα ακραίο μήνυμα, αναλαμβάνοντας όσους κινδύνους συνεπάγεται για την ίδια και την Ευρώπη, κινδύνους που φαίνεται να καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα στα Ηλύσια Πεδία παρά στην Καγκελλαρία.

Όσο για εμάς, στην πιο κρίσιμη φάση του παιχνιδιού, είναι καλό να αποφύγουμε απρόβλεπτες κινήσεις.

Μπροστά στην τευτονική ακαμψία, σωστά έβαλε ο Παπανδρέου το πιστόλι του ΔΝΤ πάνω στο τραπέζι. Απλώς μερικοί φαίνεται ότι το πέρασαν για πασχαλινό. Και παίζουν μαζί του, ενώ έπρεπε να το κοιτάνε με τρόμο.

Το παιχνίδι με το πιστόλι είναι πολύ επικίνδυνο. Αν είναι σοκολατένιο, μπορεί να μας λιώσει στα χέρια. Αν είναι αληθινό, να εκπυρσοκροτήσει.

Σε όλο τον κόσμο, το ΔΝΤ δεν είναι ζαχαρωτό, είναι κινίνο. Και αρχίζει να φτιάχνεται ένα κλίμα στην Αθήνα ότι η έλευσή του θα είναι ανακούφιση και χαρούμενη παρέλαση. Παρέλαση θα είναι. Χαρούμενη, δεν νομίζω...

To διάβασαμε στο www.freecity.gr.
Read more

Έρχεται σαρωτικός ανασχηματισμός

Από Factorx Τετ. 17 Μαρ 2010, 11:14 στην/στις κατηγορίες Επισημαίνουμε.


Μπορεί το Μαξίμου να το διαψεύδει επισήμως και ανεπισήμως, σύμφωνα ωστόσο με αποκλειστικές πληροφορίες του antinews.gr, ο Γ. Παπανδρέου έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε σαρωτικό ανασχηματισμό, αμέσως μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου.

Οι αλλαγές δε θα αφορούν τα πρόσωπα αλλά και τη δομή της κυβέρνησης καθώς θα υπάρξει δεύτερος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με αντικείμενο την πορεία της ελληνικής οικονομίας και νέες θέσεις υφυπουργών για να συμπληρωθούν κενά που έχουν διαπιστωθεί.

Ο πρωθυπουργός έχει συζητήσει το θέμα μόνο με πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος με στόχο να αιφνιδιάσει θετικά την κοινή γνώμη και να εγκαινιάσει μία νέα περίοδο μετά τις οριστικές αποφάσεις (φθηνό δάνειο ή ΔΝΤ) κατά τη Σύνοδο Κορυφής την ημέρα της εθνικής εορτής.

Το όνομα του Λουκά Παπαδήμου είναι το επικρατέστερο για να αναλάβει αντιπρόεδρος για την οικονομία, αμέσως μετά τη λήξη της θητείας του τον Μάιο στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Προς αντικατάσταση οδεύουν η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Μπατζελή, η υπουργός Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, ο υπουργός Πολιτισμού Π. Γερουλάνος, αλλά και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας, καθώς αναμένεται η μετακίνηση του υπουργού Επικρατείας Χ. Παμπούκη στη θέση του επικεφαλής στο υπουργείο Εξωτερικών.

Αν και πολλοί αναμένουν την επιστροφή έμπειρων στελεχών στη νέα κυβέρνηση, οι πληροφορίες του antinews.gr επιμένουν ότι ο Γ. Παπανδρέου θα εκπλήξει για άλλη μία φορά το εσωτερικό του κόμματός του, με νέα πρόσωπα και σε κάποιες περιπτώσεις άγνωστα (περίπτωση Πεταλωτή).

Μάχη θα δοθεί μέχρι την τελευταία στιγμή ανάμεσα στον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και την υπουργό Οικονομίας Λ. Κατσέλη, καθώς αναλόγως με το ποια γραμμή θα επικρατήσει τελικά για την ελληνική οικονομία, ένας ή μία από τους δύο αναμένεται να αποχωρήσει από το οικονομικό επιτελείο. Θεωρείται πάντως ότι ο κ. Παπακωνσταντίνου έχει τις προδιαγραφές καλύτερης συνεργασίας με τον Λ. Παπαδήμο.

Σταθεροί (εκτός απροόπτου) αναμένεται να παραμείνουν ο υπουργός Υποδομών Δ. Ρέππας, Εργασίας Α. Λοβέρδος, Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδης, Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, ενώ το μοναδικό σενάριο μετακίνησης του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοϊδη είναι η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του για το δήμο της Αθήνας.

Ταυτόχρονα με τις αλλαγές στην κυβέρνηση, αναμένεται να γίνει και η αντικατάσταση του Σ. Ξυνίδη από τη θέση του γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου, από πρόσωπο επίσης νέο και άγνωστο της αμέσου εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού.
Read more

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Αθήνα, 16/03/2010
Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
απαντώντας σε ερωτήσεις σας σχετικά με τις μεταθέσεις και τη λειτουργία των συμβουλίων που συμμετέχω ως αιρετός εκπρόσωπος, σας ενημερώνω τα εξής:

Α) Μεταθέσεις
Με βάση τις εκτιμήσεις των διοικητικών υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας, οι μεταθέσεις θα ανακοινωθούν πριν το Πάσχα και θα είναι αρκετά μειωμένες συγκριτικά με το παρελθόν.
Η καθυστέρηση οφείλεται στην παράταση που δόθηκε στις Διευθύνσεις Π.Ε. και τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης έως την Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010 για την επεξεργασία των στοιχείων μεταθέσεων. Μόνο το τελευταίο 15νθήμερο έχουν αποσταλεί τέσσερα έγγραφα (25/2/10, 4/3/10, 8/3/10, 12/3/10) σε μια προσπάθεια του Υπουργείου να περιορίσει τις μεταθέσεις με το σκεπτικό πως αυτές πρέπει να ανταποκρίνονται απολύτως στην οργανική και λειτουργική πραγματικότητα των σχολικών μονάδων.
Ο περιορισμός του αριθμού των μεταθέσεων θα δημιουργήσει προβλήματα στη λειτουργία των σχολικών μονάδων και στους εκπαιδευτικούς.

Β) Λειτουργία Συμβουλίων
Σήμερα δε λειτουργεί κανένα συμβούλιο, που συμμετέχω ως αιρετός, εκτός του ΚΥΣΠΕ.
Το συμβούλιο Διευθυντών και Προϊσταμένων Εκπαίδευσης συνεδρίασε τελευταία φορά στις 28/08/2009. Το Συμβούλιο Σχολικών Συμβούλων συνεδρίασε τελευταία φορά στις 17/12/2009. Εδώ και μήνες δεν έχει συνεδριάσει ούτε το Συμβούλιο Επιλογής Συντονιστών Εκπαίδευσης Εξωτερικού.
Είναι εύλογο να βρίσκονται σε εκκρεμότητα αρκετά θέματα, όπως κάλυψη κενών θέσεων Σχολικών Συμβούλων και Προϊσταμένων Γραφείων, ορισμός Προϊσταμένων Τμημάτων Επιστημονικής Καθοδήγησης, πειθαρχικά, κλπ.
Η πολιτική ηγεσία καθυστερεί αδικαιολόγητα την ανασυγκρότηση των Συμβουλίων, παρά το γεγονός ότι η αρμόδια υπηρεσία προώθησε σχέδιο ανασυγκρότησης των Συμβουλίων Σχολικών Συμβούλων και Προϊσταμένων Γραφείων.
Η καθυστέρηση συγκρότησης και λειτουργίας των συμβουλίων δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά…
Πάντα στη διάθεσή σας

Παληγιάννης Βασίλης
Read more

Νέο Σχολείο… Παλιά τερτίπια…

Η πρόσφατη παρουσίαση του σχεδίου του «νέου σχολείου» που η κ. Υπουργός Παιδείας παρουσίασε με τον τίτλο «Πρώτα ο μαθητής» μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να χαρακτηριστεί ως «έκθεση ιδεών». Μελετώντας κανείς προσεκτικότερα τις 37 σελίδες του και συνδυάζοντάς τες με τις συχνές… ερμηνευτικές δηλώσεις της κ. υπουργού είτε στην τηλεόραση (ΣΚΑΪ 8-3), είτε σε εφημερίδες (π.χ. Καθημερινή 28-2) μέσα στο ήδη διαμορφωμένο τοπίο της μείωσης των δαπανών για το «νέο σχολείο» δεν αργεί να καταλάβει ότι οι μεγαλόστομες εξαγγελίες δεν είναι τίποτε περισσότερο από εικονική πραγματικότητα στα πλαίσια ενός εξαθλιωμένου οικονομικά συστήματος. Τα προβλήματα, όμως, θα πάψουν αίφνης να υπάρχουν αφού το νέο σχολείο θα είναι «ανοιχτό στην κοινωνία, σε αρμονική σύνδεση με τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης» (σελ. 6 του σχεδίου) όπου « Η νέα διοικητική δομή της χώρας, αποτελεί τη βάση για μια νέα σχέση παιδείας και κοινωνίας, με μεταφορά νέων αρμοδιοτήτων…» (Η… αποκέντρωση με «ρόλο στους τοπικούς φορείς» με άλλη διατύπωση).
Για τη, δεδομένη, δυστυχώς, αποτυχία του ψηφιοποιημένου εγχειρήματος ο ένοχος έχει ήδη βρεθεί. Δεν είναι άλλος από τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς.
«Κοπάνα» των εκπαιδευτικών καταγγέλλει το ΒΗΜΑ στις 19-2 αναφερόμενο στις σκόπιμα και ψευδώς διογκωμένες στον αστρονομικό αριθμό 18.000 από την ίδια την υπουργό περίφημες αποσπάσεις. Αξίζει βέβαια για την αποκατάσταση της αλήθειας να επαναλάβουμε ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Παιδείας, οι αποσπασμένοι δάσκαλοι σε φορείς ανέρχονται σε 893 ενώ το σύνολο των αποσπασθέντων εκπαιδευτικών της Π.Ε. σε φορείς ανέρχεται σε 2.385. Κι ας μην ξεχνάμε ότι οι αποσπάσεις στους παραπάνω φορείς γίνονται για την εξυπηρέτηση διοικητικών και εκπαιδευτικών αναγκών.
Όσο για την κ. υπουργό εμφανίζεται πλέον με νέα τακτική. Στο κείμενο και στις τηλεοπτικές εμφανίσεις της επαινεί τους εκπαιδευτικούς για το έργο τους τονίζοντας το χαμηλό επίπεδο των αμοιβών τους και την τεράστια αδικία που υφίστανται. (Ταυτόχρονα η κυβέρνηση, της οποίας είναι μέλος, επιβάλλει τη δραστική μείωση των αποδοχών τους).
Την ίδια στιγμή δεν παραλείπει να «κλείσει πονηρά και με νόημα το μάτι» σ’ όλους όσους τους κατηγορούν ότι εργάζονται λίγο.
Μιλά για επιμόρφωση τα Σαββατοκύριακα και τ’ απογεύματα (οι εκπαιδευτικοί προφανώς δεν έχουν οικογένειες), αφήνει υπόνοιες όταν ερωτάται για «αξιοποίηση» των καλοκαιρινών διακοπών («το βλέπουμε κι αυτό» είπε στο ΣΚΑΪ), τονίζει πως πρέπει να εξαντλούν το ωράριό τους (λες και δε γίνεται αυτό, όταν σε πάμπολλες περιπτώσεις αναγκάζονται να κάνουν υποχρεωτικές υπερωρίες).
Το απόλυτα απαράδεκτο, όμως, βρίσκεται στον τρόπο που «πλασάρεται» η αλλαγή στον τρόπο πρόσληψης. «Διασφάλιση ενός αντικειμενικού… τρόπου επιλογής και πρόσληψης με βάση τις αρχές της αξιοκρατίας και της διαφάνειας». (Με λίγα λόγια οι εκπαιδευτικοί ως τώρα προσλαμβάνονταν με υποκειμενικό, μη αξιοκρατικό και αδιαφανή τρόπο και επομένως είναι αυτοί που έχουν οδηγήσει στον κατήφορο τη δημόσια εκπαίδευση κι όχι η απαξίωση κι εγκατάλειψή της από την πολιτεία). Φράσεις που εντάσσονται μέσα σ’ ένα γενικότερο κλίμα στοχοποίησης και σκόπιμης παραπλάνησης της κοινής γνώμης για ευνόητους λόγους.
Τονίζεται η ανάγκη για «εξορθολογισμό του συστήματος με βάση τις πραγματικές ανάγκες» (σελ. 19) (προφανώς ως τώρα οι διορισμοί γίνονται στον αέρα και τα κενά που παρουσιάζονται όλη τη χρονιά είναι οφθαλμαπάτη). Τονίζεται, επίσης, η ανάγκη ενεργοποίησης του θεσμού του δόκιμου εκπαιδευτικού για να… «υποστηριχτεί ο νέος εκπαιδευτικός ώστε να αποδώσει καλύτερα στο έργο του» !!!
Ιδιαίτερη μνεία γίνεται από την κ. υπουργό σε κάθε της συνέντευξη για την ανάγκη διενέργειας ελέγχων. «Τα σχολεία θα λογοδοτήσουν» τονίζει με στόμφο και αυστηρότητα. «Πρέπει να σταματήσει η λογική της ασυδοσίας στα σχολεία», «Στην εκπαίδευση πρέπει να υπάρξει ηθική» δηλώνει. Έλεος!
Καμία όμως κουβέντα για την υποχρηματοδότηση, τα γραμμένα στο πόδι και μακριά από τις τάξεις αναλυτικά προγράμματα και βιβλία, τις ανύπαρκτες υποδομές, τα πολυπληθή τμήματα, την παντελή έλλειψη συντονισμού στη διοίκηση που οδηγεί σε καθυστερημένες και δίχως σωστή κατανομή προσλήψεις εκπαιδευτικών. Απόλυτη σιωπή και για την χρόνια απουσία προσλήψεων διοικητικού προσωπικού που γεννά τις αποσπάσεις εντός αλλά και εκτός της εκπαίδευσης.
Ως κερασάκι στην τούρτα ήρθε να προστεθεί ο διαχωρισμός των εκπαιδευτικών σε «θιασώτες της στασιμότητας» (απλήρωτοι ωρομίσθιοι και αδιόριστοι που διαμαρτύρονταν στην εκδήλωση για τη σχολική καινοτομία), και «τα πρότυπα που χρειαζόμαστε». Πώς αλήθεια θα χαρακτήριζε όλους τους εκπαιδευτικούς που, αθόρυβα και σεμνά, εδώ και πολλά χρόνια, υιοθετούν καινοτόμες δράσεις και μεθόδους ως καθημερινή πρακτική στη διδασκαλία τους;
Εν κατακλείδι, το Σεπτέμβριο, το στοίχημα του Υπουργείου είναι:
• Να λειτουργήσουν τα σχολεία με τραγικά μικρότερο αριθμό διορισμών (50% μόνιμοι και 70% αναπληρωτές), με ελάχιστους (σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις) ωρομίσθιους δίχως κενά!!!
• Με κατά πολύ μειωμένα τα κονδύλια για την εκπαίδευση, να «απέχει η λογική των ωραίων ιδεών από το πόσο κοστίζουν» και να μετατραπούν τα σχολεία σε ψηφιακούς παραδείσους.
• Οι χαμηλότερα αμειβόμενοι, σε σύγκριση με όλο το δημόσιο τομέα, εκπαιδευτικοί την ίδια ώρα που τους μειώνουν κι άλλο τις αποδοχές ενώ ταυτόχρονα γίνονται στόχος για όλα τα δεινά του εκπαιδευτικού συστήματος, «να είναι πρωταγωνιστές» .
Επιτέλους, μπορεί να έχουμε μειωμένες αποδοχές όχι όμως και μειωμένη νοημοσύνη, κυρία Υπουργέ.
Από τη Δ.Α.Κ.Ε./Π.Ε.
Read more

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ!

Λίγοι οργανισμοί προκαλούν τόσο έντονα συναισθήματα όσο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς ότι ελάχιστοι από όσους το μισούν γνωρίζουν ακριβώς τη δράση και το σκοπό του... Ο επικεφαλής του Ταμείου, Dominique Strauss Kahn, έκανε μια ομιλία στην Κωνσταντινούπολη πριν από πέντε μήνες, όταν ένας Τούρκος φοιτητής από το ακροατήριο του πέταξε το παπούτσι του, φωνάζοντας «Έξω κλέφτες του ΔΝΤ». Τέτοιου είδους επιθέσεις είναι ένα μάλλον μικρό τίμημα που καλείται να πληρώσει το ΔΝΤ και τα στελέχη του μπροστά στον αναβαθμισμένο διεθνή ρόλο που του έδωσε η τελευταία οικονομική κρίση, βγάζοντάς το από την αφάνεια και το όνειδος προηγούμενων φιάσκων. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ιδρύθηκε το 1944, όταν εκπρόσωποι 45 χωρών από όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στο Bretton Woods για να θέσουν τις βάσεις μιας νέας οικονομικής τάξης, ελπίζοντας να αποτρέψουν την επανάληψη μιας κρίσης τόσο σοβαρής όσο εκείνη της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του ‘30. Στόχος του ΔΝΤ είναι να προωθήσει τη νομισματική συνεργασία σε διεθνές επίπεδο, να διευκολύνει την ισορροπημένη ανάπτυξη και το παγκόσμιο εμπόριο, να διασφαλίσει τη σταθερότητα των ισοτιμιών και να παράσχει πόρους στα μέλη του που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το ισοζύγιο πληρωμών. Στην πράξη, όμως, η δράση του Ταμείου έχει προκαλέσει σοβαρότατες επικρίσεις: Με έδρα την Ουάσιγκτον και δομή που δίνει στις οικονομικά ισχυρότερες χώρες μεγαλύτερη επιρροή στις αποφάσεις του, το ΔΝΤ κατηγορείται ότι επιβάλλει τα συμφέροντα του Λευκού Οίκου και των δυτικών επιχειρηματικών κολοσσών ανά τον πλανήτη. Επιπλέον, και σύμφωνα με την εφημ. Ισοτιμία, πολυάριθμες μελέτες αποδεικνύουν ότι η εμπλοκή του Ταμείου στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου συνοδεύτηκε στις περισσότερες περιπτώσεις από δραματική αύξηση της φτώχειας και των ασθενειών. Έχει βέβαια ο οργανισμός αυτός και το δικό του Βατερλό, που ήρθε με την εμπλοκή του στην Αργεντινή. Από το 1999 έως το 2001 η χώρα συνήψε μια σειρά από συμφωνίες «διάσωσης» με το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Κατά προσφιλή του τακτική το Ταμείο επέβαλε μέτρα λιτότητας, όπως περικοπή των δημοσίων δαπανών και αύξηση των φόρων, που κλιμάκωσαν την κρίση και τον πανικό. «Σαν τους γιατρούς του Μεσαίωνα που επέμεναν να προκαλούν αιμορραγία στους ασθενείς τους και επαναλάμβαναν τη διαδικασία αυτή, όταν η απώλεια αίματος επιδείνωνε την κατάστασή τους, οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ διέταξαν λιτότητα και περισσότερη λιτότητα, μέχρι το τέλος», έγραφε το 2002 ο Νομπελίστας οικονομολόγος Paul Krugman.

Οι εσφαλμένοι χειρισμοί έφεραν στην Αργεντινή βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος, μαζικές πτωχεύσεις, απογείωση της ανεργίας και, τελικά, τη χρεοκοπία. Αυτό θεωρείται το μεγαλύτερο φιάσκο του ΔΝΤ• αλλά δεν είναι το μοναδικό. Οι αναλύσεις που σε τακτά χρονικά διαστήματα δημοσιεύει ο οργανισμός είναι γνωστές για τις κοινοτοπίες και συχνά για την αστοχία τους. Προς τα τέλη του 2007 το Ταμείο παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης στην οικονομική πολιτική της ιρλανδικής κυβέρνησης και προέβλεπε διατηρήσιμη ανάπτυξη για μια χώρα, που τελικά αποδείχτηκε το πρώτο κομμάτι του ντόμινο στην κρίση που σήμερα πλήττει την περιφέρεια της Ευρωζώνης.

Θέλοντας να δείξει ότι έχει διδαχτεί από τα λάθη του παρελθόντος, ο οργανισμός ανέλαβε κεντρικό ρόλο στη διεθνή προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κρίσης του 2008. Με τα δάνεια που χορήγησε σε χώρες της αναδυόμενης Ευρώπης, επιχείρησε να δημιουργήσει ανάχωμα απέναντι στο ντόμινο που απειλούσε την περιοχή με μια νέα ασιατική κρίση. Όμως, παρά τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο, οι αξιωματούχοι από την Ουάσιγκτον κατέφτασαν και πάλι στις χώρες αυτές με τη γνωστή συνταγή λιτότητας στις βαλίτσες τους. Το σχέδιο πέτυχε στην περίπτωση της Ουγγαρίας, η οποία ανακτά σταδιακά την εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών. Αλλά δεν είχε τα ίδια αποτελέσματα στη Ρουμανία, μια χώρα που βυθίστηκε στην πολιτική κρίση εξαιτίας των σκληρών όρων που έθεσε το ΔΝΤ για τη χρηματοδότησή της. Παρά τα ακόμα αμφίβολα αποτελέσματα των τελευταίων δραστηριοτήτων του, το G20 αποφάσισε να αναβαθμίσει το ρόλο (αλλά και να ενισχύσει σημαντικά τα διαθέσιμα κεφάλαια) του ΔΝΤ. Ενδεχομένως μη έχοντας καλύτερη εναλλακτική λύση, ανέθεσε στον οργανισμό καθήκοντα εγγυητή της σταθερότητας του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος. Έπειτα και από αυτή την αναβάθμιση, το Ταμείο περιμένει με περισσή ανυπομονησία να παρέμβει και στην ελληνική υπόθεση. Παρά τις διαβεβαιώσεις των αρμόδιων αρχών ότι η ελληνική κρίση χρέους θα αντιμετωπιστεί σε ευρωπαϊκά πλαίσια, το ΔΝΤ δεν χάνει ευκαιρία να δηλώσει ότι είναι πρόθυμο να παράσχει -πέραν της τεχνικής συνδρομής που του έχει ήδη ζητηθεί- και οικονομική ενίσχυση.

Εξάλλου, εάν η κρίση του 2008 έφερε το ΔΝΤ στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, η προβολή τυχόν διάσωσης της Ελλάδας θα έβαζε τον Strauss Kahn στο κλαμπ των ισχυρότερων προσωπικοτήτων του κόσμου, κάτι που εξυπηρετεί ιδανικά τις πολιτικές του φιλοδοξίες. Ο επικεφαλής του οργανισμού έχει αφήσει να εννοηθεί ότι σκοπεύει να επιστρέψει στην ενεργό πολιτική άμα τη λήξει της θητείας του το 2012, και να διεκδικήσει την προεδρία του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος, σε μία διαδρομή που θα τον φέρει αντιμέτωπο με το Nicolas Sarkozy στις επόμενες προεδρικές εκλογές, το Μάιο του έτους αυτού.

Οι παρεμβάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου

Ασιατική κρίση (1997-1998: ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ): Την ώρα που το ντόμινο της ασιατικής κρίσης απειλεί να φτάσει μέχρι την Ιαπωνία, το ΔΝΤ δίνει δάνεια 55 δισ. δολαρίων στην Κορέα, 17 δισ. στην Ταϊλάνδη και 23 δισ. στην Ινδονησία. Είναι η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής διάσωση του ΔΝΤ και συνοδεύεται από το πρόγραμμα που έμεινε γνωστό ως SAP (structural adjustment policies), μέσω του οποίου επιβάλλονται μέτρα λιτότητας όπως η περικοπή των κρατικών δαπανών, η αύξηση των επιτοκίων, η αναδιάρθρωση του χρηματοοικονομικού συστήματος, η ανάκληση αποφάσεων για την προστασία του εμπορίου και η ρευστοποίηση αφερέγγυων επιχειρήσεων. Τα προγράμματα προκαλούν σημαντική υποτίμηση των νομισμάτων, κύμα χρεοκοπιών, δραματική απώλεια θέσεων εργασίας και αύξηση των τιμών στα είδη καθημερινής κρίσης, πυροδοτώντας κοινωνική αναταραχή και βίαιες εκδηλώσεις.
Αργεντινή (1999-2001: ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ): Στα τέλη του 2000 και υπό την απειλή χρεοκοπίας, εξασφαλίζει δάνειο 40 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ. Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους του οργανισμού θεωρείται αποτυχημένη, κυρίως γιατί επέβαλε τους ίδιους όρους λιτότητας που είχαν χρησιμοποιηθεί και κατά την ασιατική κρίση του ’97. Το 2001 η χώρα δεν αποφεύγει τη χρεοκοπία και το τραπεζικό της σύστημα καταρρέει. Ακολουθούν τρία χρόνια επώδυνης οικονομικής συρρίκνωσης και πολιτικής κρίσης. Με την αποπληρωμή μεγάλου μέρους των δανείων, το 2006, η Αργεντινή κάνει το πρώτο βήμα για την ανάκτηση της οικονομικής της ανεξαρτησίας.
Τουρκία (κατ΄ επανάληψη): Αποτελεί τακτικό «πελάτη» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς έχει λάβει κατ’ επανάληψη δάνεια. Μερικά παραδείγματα αποτελούν τα 4 δισ. δολάρια του 1999, τα 7,5 δισ. δολάρια του 2000 και το 3ετές πρόγραμμα των 10 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2004. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι η εμπλοκή του στην οικονομία της Τουρκίας έχει στεφθεί από επιτυχία, όμως, εξαιτίας των αυστηρών όρων που θέτει, αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους Τούρκους, με αποτέλεσμα οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του οργανισμού να αποτελούν συχνό φαινόμενο. Έτσι, ο Erdogan απέφευγε με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια της τελευταίας οικονομικής κρίσης να προσφύγει στο ΔΝΤ, γνωρίζοντας ότι οι απαιτήσεις του οργανισμού για μειώσεις κρατικών δαπανών και αναδιάρθρωση προϋπολογισμού θα στοίχιζαν πολιτικά και μάλιστα σε μία εποχή που η χώρα διένυε προεκλογική περίοδο.
Ισλανδία (2008: ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ): Ήταν η πρώτη βιομηχανική χώρα που χρειάστηκε τη διάσωση του ΔΝΤ από τη συμφωνία της Βρετανίας το 1976. Υπό την απειλή χρεοκοπίας, η Ισλανδία πήρε δάνειο 2,4 δισ. δολαρίων. Ο οργανισμός, όμως, καθυστερεί την εκταμίευση των δόσεων σε μια εκβιαστική κίνηση που στοχεύει να πιέσει τη χώρα να αποζημιώσει τη Βρετανία και την Ολλανδία για τα χρήματα που έχασαν οι πολίτες τους στις ισλανδικές τράπεζες. Παράλληλα, επιβάλλει σκληρούς όρους, όπως μείωση κατά 10% των δαπανών όλων των υπουργείων και αύξηση των επιτοκίων.
Ουκρανία (2008: ΚΡΙΣΗ): Εν μέσω προβλημάτων ρευστότητας λόγω της κρίσης του 2008, πήρε δάνειο 16,5 δισ. δολαρίων. Όμως, οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές δαπανών, πωλήσεις τραπεζών και ενίσχυση του χρηματοοικονομικού συστήματος ενέτειναν την πολιτική κρίση της χώρας. Βλέποντας ότι οι όροι του δεν ακολουθούνται, το ΔΝΤ πάγωσε τη συνεργασία του.
Ουγγαρία (2008): Η αύξηση των επιτοκίων, η κατάργηση του 13ου μισθού στο δημόσιο, η μείωση της 13ης σύνταξης και η περικοπή των δαπανών των υπουργείων ήταν μερικοί από τους όρους που έθεσε το ΔΝΤ για το δάνειο των 25 δισ. δολαρίων.
Λευκορωσία (2008: ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ): Για το ασυνήθιστα μεγάλο (για τα δεδομένα της χώρας) δάνειο των 2,5 δισ. δολαρίων, συμφώνησε να προχωρήσει στην υποτίμηση του νομίσματος κατά 20% και να παγώσει τους μισθούς.
Λετονία (2008: ΑΔΙΕΞΟΔΟ) ΔΝΤ και ΕΕ αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη χώρα κατά την κρίση του 2008, με ένα δάνειο 1,7 δισ. δολαρίων. Ενώ οι κινήσεις περικοπής δαπανών ικανοποίησαν τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ θεώρησε ότι η Λετονία δεν επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, με αποτέλεσμα να επιβάλει αυστηρότερους όρους. Το ρήγμα ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ προκάλεσε καθυστερήσεις στην εκταμίευση των δόσεων.
Πακιστάν (2008: ΑΔΙΕΞΟΔΟ): Εξασφάλισε δάνειο 7,6 δισ. δολαρίων. Ως αντάλλαγμα αναγκάστηκε να αναστείλει τις επιδοτήσεις σε ενέργεια, πετρέλαιο και λιπάσματα, να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, να αυξήσει τους φόρους και τα επιτόκια.
Σερβία (2009: ΑΝΕΡΓΙΑ): Χρειάστηκε δάνειο 3 δισ. ευρώ για να ξεπεράσει την κρίση του 2008. Για να το εξασφαλίσει συμφώνησε σε σκληρούς όρους, όπως η απώλεια του 1/5 των 70.000 θέσεων εργασίας του δημοσίου τομέα και το πάγωμα των μισθών.
Ρουμανία (2009: ΚΡΙΣΗ): Οι όροι λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ για το δάνειο των 20 δισ. ευρώ, το 2009, έριξαν την κυβέρνηση της Ρουμανίας, προκαλώντας την αναστολή της εκταμίευσης των δόσεων. Η ροή της χρηματοδότησης φαίνεται να αποκαθίσταται, καθώς η νέα κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα όπως η σύνδεση των συντάξεων με τον πληθωρισμό, έναντι του μέσου όρου των μισθών.
Σρι Λάνκα (2009: ΑΝΕΡΓΙΑ): Αν και οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα, το ΔΝΤ συμφώνησε να δώσει δάνειο 2,5 δισ. δολαρίων στη Σρι Λάνκα για να αντιμετωπίσει την τελευταία οικονομική κρίση και να ανοικοδομήσει τη χώρα μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου.
Μεξικό (1995: ΦΤΩΧΕΙΑ 50%): Το ΔΝΤ συνεργάστηκε με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για το δάνειο των 30 δισ. δολαρίων που έδωσε το 1995. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων που επέβαλε, ο αριθμός των Μεξικανών που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασε το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.
Ρωσία (κατ΄ επανάληψη): Το ιστορικό του ΔΝΤ στη Ρωσία δεν είναι το καλύτερο. Η χώρα έλαβε δάνεια τουλάχιστον 20 δισ. δολαρίων από το 1992 έως το 1996 και άλλα 41,5 δισ. δολάρια το 2008, όμως, δεν προχώρησε ποτέ στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Λανθασμένες οικονομικές πολιτικές και κακοδιαχείριση (αφού αρκετά δισ. από τα δάνεια εκλάπησαν), οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Βραζιλία (1998, 2002: ΑΝΕΡΓΙΑ): Έλαβε 41,5 δισ. δολάρια το 1998 και άλλα 30 δισ. δολάρια το 2002. Το ΔΝΤ ζήτησε από τη Βραζιλία να εμφανίσει πλεονασματικό προϋπολογισμό, κάτι που σήμαινε χρόνια περικοπών στις δαπάνες και τις θέσεις εργασίας του δημοσίου.
Βρετανία (1976): Η κατάρρευση της στερλίνας έναντι του δολαρίου το 1976 έριξε τη Βρετανία σε μία οικονομική και πολιτική κίνηση. Η κυβέρνηση των Εργατικών προχώρησε στην ταπεινωτική κίνηση της προσφυγής στο ΔΝΤ (που μέχρι τότε βοηθούσε οικονομικά μόνο χώρες του τρίτου κόσμου) και ζήτησε δάνειο 2,3 δισ. στερλινών. Το τίμημα ήταν βαρύ, καθώς το ΔΝΤ απαίτησε από το Λονδίνο επώδυνες περικοπές κρατικών δαπανών.
Και εις άλλα με υγεία!!!
Read more

Η «Νέα Γιάλτα» και ο δρόμος προς το ΔΝΤ

Από Factorx Τρ. 16 Μαρ 2010, 21:16 στην/στις κατηγορίες Επισημαίνουμε.


Μετά τις σημερινές δηλώσεις του κ. Παπανδρέου, του κ. Πεταλωτή και του …κ. Καρατζαφέρη οι οποίες κινούνται στο γενικό πνεύμα «αν δεν μας βοηθήσει η ΕΕ θα προσφύγουμε στο ΔΝΤ, κρίνουμε σκόπιμο να αναδημοσιεύσουμε το άρθρο που δημοσιεύσαμε στις 5/3/2010 με τίτλο

«Η Νέα Γιάλτα και η έξοδος από την ΟΝΕ»

Είναι τυχαία άραγε και αποτέλεσμα μόνο «λαϊκής αγανάκτησης» η αντιγερμανική και αντιευρωπαϊκή υστερία που καλλιεργείται από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση;

Τι θα έκανε ένας ηγέτης που νοιάζεται για την ανεξαρτησία της χώρας του στην θέση του κ. Παπανδρέου;

Θα προσπαθούσε να πείσει τον γαλλογερμανικό άξονα να τον βοηθήσει. Θα πήγαινε πρώτα στον παραδοσιακό φίλο μας τον Σαρκοζί για να τον βάλει να πείσει την αχώνευτη την Μέρκελ. Τα εξοπλιστικά μας μάραναν. Τόσα και τόσα έφαγαν οι πράσινοι επιτηδευματίες με τις αγορές του αιώνα, τα ξεφούσκωτα «Ζουμπρ» και τα ΤΟΡ με την μόνιμη αφλογιστία. Στα Rafale και τα Eurofighter θα κολλήσουμε; Που ΄σαι Αντρέα με τον Λούβαρη και τα Μιράζ.

Κλιμακώνει τη στρατηγική της σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο η κυβέρνηση εν όψει του σημερινού ταξιδιού-αστραπής στο Βερολίνο και της συνάντησης με την καγκελάριο κυρία Ανγκελα Μέρκελ, γράφει σήμερα εφημερίδα της κυβερνήσεως, το ΒΗΜΑ. Και ο Παπανδρέου απειλεί τον γαλλογερμανικό άξονα με το ΔΝΤ προσθέτουν οι άλλες φιλοκυβερνητικές φυλλάδες;

Αυτό που δεν λέει κανείς είναι ότι ΔΝΤ=ΗΠΑ. Εντελώς. Όπως δεν λένε ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν, δεν αντέχουν, να αναλάβουν και τη Νότια Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τους άλλους προβληματικούς. Και ότι επικεντρώνονται πλέον στον έλεγχο της Κεντρικής Ευρώπης, της αυλής τους. Αφήνοντας τα Βαλκάνια στους Αμερικανούς.

Πράγμα το οποίο μας το είπαν πρώτοι οι σύντροφοι Πούτιν και Μεντβέντεφ, όταν στην επίσκεψη του Γιώργου στην Μόσχα του είπαν να πάμε στο ΔΝΤ. Δηλαδή στις ΗΠΑ.

Μας είπαν δηλαδή ανοικτά «ανήκετε στην σφαίρα επιρροής του Ομπάμα» και άντε…κι εσείς και ο αγωγός σας.

Τι θα έκανε ένας σώφρων ηγέτης; Αφού τα έβρισκε με τους Γαλλογερμανούς, θα έβαζε την Ανγκελα, ή τον Νικολά, να του τα φτιάξουν και με την Ρωσία. Αυτός ο πανέξυπνος όμως έβαζε θέμα αγωγών στην προεκλογική εκστρατεία. Και τώρα βάζει τον Πάγκαλο να εκνευρίζει την Άνγκελα. Είδατε όμως κανέναν Πάγκαλο ή άλλον να κάνει παρόμοιες δηλώσεις για τους Αμερικανούς; Δεν το πρόσεξε κανείς σας;

Αν δεν καταλάβατε ακόμα, δείτε σχετικά την κόντρα για την αντιπυραυλική άμυνα και τα γεωπολιτικά παιχνίδια ΗΠΑ – Ρωσίας – Γερμανίας – Γαλλίας στην Κεντρική Ευρώπη και τα ανταλλάγματα. Δείτε επίσης τις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά που δεν προλαβαίνουμε να γράψουμε, επειδή έχουμε πήξει.

Τώρα λοιπόν ο ΓΑΠ θα πάει στον Ομπάμα. Θα πάει για να διαπραγματευθεί, ή για να ακούσει μόνο τις εντολές και να προσκυνήσει, αφού φρόντισε τόσον καιρό επιμελώς να μείνει χωρίς συμμάχους;

Παράδειγμα: Αντί να παζαρέψει σκληρά και να ζητήσει από τον Ομπάμα να «πάρει» τουλάχιστον την Κύπρο, φρόντισε μόνος του με τον Δρούτσα να δηλώσει και να δείξει (πηγαίνοντας στον Ερντογάν) ότι είναι διατεθειμένος να συμφωνήσει εν των προτέρων.

Οι αγωγοί δεν ήταν ένα γερό χαρτί για παζάρι; Τι το έκανε; Το έκαψε πρόωρα.

Αμ, με τους Κινέζους; Αντί να φροντίσει να πάρει δάνειο με 3% όπως οι φίλοι μας οι Σέρβοι, τους απειλούσε με την Cosco. Και μετά έστελνε μεσολαβητή για το δάνειο την … Goldman. Ηλίθιοι είναι οι Κινέζοι να τα δώσουν στους Αμερικανούς;

Όσο για την αντιγερμανική υστερία, αφήνουμε στην φαντασία σας να βρει αν πέσαμε σε χοντρή προβοκάτσια όπως λέγαμε παλιά. Κατευθείαν στην αγκαλιά των ΗΠΑ με σημαιοφόρο τον Πάγκαλο.

Και ο ΓΑΠ πάει να δει πρώτον απ΄ όλους, εντελώς στο άσχετο, τον έτερο Αγγλοσάξωνα, τον Μπράουν.

Όλα αυτά τα απίθανα μόνο με ένα σενάριο εξηγούνται ενδεχομένως: Προετοιμασία της εξόδου από την ΟΝΕ !

Κατά τα άλλα θυμηθείτε και εκείνον τον Καραμανλή που έπαιζε σταθερά και ανυποχώρητα Γαλλία – Ρωσία. Μήπως ήξερε κάτι και την έκανε νωρίς;

FactorX

ΥΓ1

Μετά τις εξελίξεις στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας μα αφορμή το αρμενικό, προβλέπω η Μέρκελ να καλεί τον Ερντογάν στο Βερολίνο. Για να επιβεβαιωθεί έτσι το τρίγωνο Βερολίνο – Άγκυρα – Μόσχα. Θυμηθείτε επίσης τις επενδύσεις της Τουρκίας στην Μόσχα, ενώ εμείς εισάγουμε χιλιάδες Ρωσίδες.

ΥΓ2

Ο κ. Καρατζαφέρης μιλώντας σήμερα στην Βουλή χαρακτήρισε την αποστολή του Πρωθυπουργού στη Γερμανία εξαιρετικά δύσκολη και τους Γερμανούς «αυθάδεις», «Η Ακρόπολη δεν κατακτάται, γιατί υπάρχουν Έλληνες που την υπερασπίστηκαν, να απαντήσουμε στους αυθάδεις», είπε χαρακτηριστικά.

«His Master’s Voice» που θα έλεγε και μια φίλη μου Ρωσίδα χορεύτρια
Read more

Έρχεται Αρμαγεδών μέτρων για τους ασφαλισμένους!!!!

Από το Online-Press
Μετά τα σκληρά οικονομικά μέτρα και τη φοροκαταιγίδα, στο στόχαστρο της κυβέρνησης μπαίνουν τώρα οι συντάξεις. Πυροδοτώντας, έτσι, νέο γύρο αντιδράσεων από τα συνδικάτα, που θεωρούν ότι οι κυοφορούμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό θα αποτελέσουν τη «σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι». Ανεξάρτητα από το εάν «ιδρώνει το αφτί» των κυβερνώντων, το ζήτημα είναι ότι και στην περίπτωση του ασφαλιστικού φαίνεται ότι επιλέγεται η σκληρή γραμμή και όχι η πολιτική ήπιας προσαρμογής στις επιταγές της Κομισιόν.
Οι ρυθμίσεις που προωθούνται, και οι.....
οποίες αναμένεται να επισημοποιηθούν περί τα τέλη του μήνα, θα φέρουν σταδιακή μείωση έως και 26% στα ποσά των συντάξεων, δημιουργώντας καινούργια δεδομένα για όσους θα βγαίνουν στη σύνταξη με το νέο νόμο. Το «μυστικό» βρίσκεται στην αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων που θα δικαιούνται όσοι συνταξιοδοτηθούν ένα έως δύο χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου.
Αν προστεθεί και η αύξηση των ορίων ηλικίας, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι εργαζόμενοι θα περιμένουν να συμπληρώσουν τουλάχιστον 35 έτη ασφάλισης και να φθάσουν στο 65ο έτος της ηλικίας τους, προκειμένου να πάρουν μια σύνταξη μικρότερη κατά το ένα τέταρτο από αυτήν που θα έπαιρναν με το ισχύον σύστημα. Εφόσον, φυσικά, στο μεταξύ, δεν έχουν καταρρεύσει τα ασφαλιστικά ταμεία.
Αν η συμμόρφωση προς τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκεται στην αύξηση των ορίων ηλικίας και η σωτηρία των ασφαλιστικών ταμείων που εμφανίζουν ελλείμματα περνά από τη μείωση των συντάξεων, είναι βέβαιο ότι οι εργαζόμενοι θα κληθούν για μία ακόμη φορά να καταβάλουν το τίμημα.
Το κόστος από τις πολιτικές σπατάλης, κακοδιαχείρισης που ακολούθησαν τις τελευταίες δεκαετίες οι κυβερνήσεις -και, κυρίως, αυτές του ΠΑΣΟΚ- μετακυλίεται και πάλι στα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα και τους χαμηλοσυνταξιούχους, που θα δουν τη βασική σύνταξή τους να περιορίζεται στα 360 ευρώ, αντί η μεταρρύθμιση να οδηγεί στη διαμόρφωση ενός υγιούς, αλλά και δίκαιου, ασφαλιστικού συστήματος και τη λήψη θεσμικών και πρακτικών μέτρων, π.χ. για την αποτροπή της εισφοροδιαφυγής και την είσπραξη των εισφορών που οφείλονται.
(Άρθρο του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής)

Read more

Παραίτηση του Γραμματέα της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης Χρ.Παπαστεργίου

Την παραίτηση του υπέβαλε ο Γραμματέας της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης Χρήστος Παπαστεργίου, ύστερα από τη διάσταση που έχει πάρει το θέμα με τη διαφοροποίηση των μελών της Νομαρχιακής της Θεσσαλονίκης για το νομοσχέδιο για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από τους μετανάστες. Υπενθυμίζεται ότι για το ίδιο θέμα ο Θεόδωρος Πάγκαλος έχει αποκαλέσει “ηλίθιους” τα μέλη της Ν.Ε που κατέθεσαν τη...συγκεκριμένη πρόταση. Η επιστολή παραίτησης του Χρ.Παπαστεργίου, που έχει τεθεί στη διάθεση του Γραμματέα του κόμματος Σωκράτη Ξυνίδη, έχει αποσταλεί πριν από την παρέμβαση Πάγκαλου. Ακόμα όμως και αυτή η παρέμβαση του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης γεννά ερωτηματικά για τον τρόπο με τον οποίο έγινε γνωστή, καθώς υποτίθεται ότι τα λεγόμενα αυτά ειπώθηκαν σε κλειστή κομματική σύσκεψη. Πώς λοιπόν τότε έγιναν γνωστά και ποιός τα διέρρευσε; Η παραίτηση πάντως του Χρ. Παπαστεργίου ισχύει έως σήμερα και δεν έχει ανακληθεί.
(newsblog.gr)



Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/03/blog-post_2786.html#ixzz0iKCLK6tp
Read more

Η Ελλάδα εν μέσω σύγκρουσης Γαλλίας – Γερμανίας

Από Factorx Τρ. 16 Μαρ 2010, 01:11 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα.
Όταν τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια. Αυτό ακριβώς πάει να γίνει στην περίπτωση της Ελλάδας και της στήριξης ή όχι από την Ευρώπη. Ο γαλλογερμανικός άξονας φαίνεται ότι έχει αρχίσει να σπάει και αφορμή είναι η οικονομική κατάρρευση της χώρας μας. Βασική αιτία είναι ασφαλώς η επικράτηση στην Ευρώπη, η πρωτιά που διεκδικούν Γαλλία και Γερμανία.

Το ψυχρό κλίμα φάνηκε και κατά τη διάρκεια του Eurogroup της Δευτέρας. Από τη μια ο Ολι Ρεν έκανε λόγο για ολοκληρωμένο σχέδιο στήριξης και από την άλλη οι Γερμανοί δια στόματος Σόϊμπλε επέσειαν την απειλή εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ. «Έχουμε ανάγκη αυστηρότερους κανόνες -πράγμα που σημαίνει, σε ύστατη προσφυγή, να έχουμε τη δυνατότητα να βγάλουμε από τη ζώνη του ευρώ μια χώρα που δεν καταφέρνει να επαναφέρει σε τάξη τα δημόσια οικονομικά της», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.

Τόσο ο Ολι Ρεν όσο και οι Γερμανοί δε θέλουν επ’ ουδενί λόγο να προσφέρουν οικονομική στήριξη στην Ελλάδα και ζητούν αυστηρότερους όρους και τιμωρία της χώρας μας. Από την άλλη, η Γαλλία δια στόματος της Κ. Λάγκαρντ, στηρίζει την Ελλάδα και επιτίθεται στη Γερμανία αναφέροντας ότι: «Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας ενδέχεται να αποβεί αβάσταχτο για τους γείτονές της στην ευρωζώνη. Όσοι έχουν εμπορικό πλεόνασμα θα μπορούσαν να κάνουν κι εκείνοι κάτι. Ο καθένας θα πρέπει να συμβάλει όπως μπορεί“, τονίζει αφήνοντας αιχμές για την οικονομική κατάσταση της Γερμανίας.

Στη μέση της σύγκρουσης λοιπόν η Ελλάδα η οποία πάει χωρίς ξεκάθαρο προσανατολισμό για το τι θέλει, αλλά και χωρίς να ζητά κάτι. Θέλει η χώρα μας οικονομική βοήθεια ή όχι; Θέλει μόνο πολιτική στήριξη και εγγυήσεις για χαμηλότερα επιτόκια; Τίποτε δεν έχει ξεκαθαρίσει μέχρι τώρα, όμως το γεγονός πως μέχρι τον Ιούνιο πρέπει να βρούμε περί τα 25 δις για να πληρώσουμε ομόλογα που λήγουν, δείχνει το δρόμο που τελικά θα ακολουθηθεί.

Δεν αποκλείεται, πάντως, και η προσφυγή στο ΔΝΤ αφού έτσι κι αλλιώς και οι Βρυξέλλες ζητούν παράλογα μέτρα που θα τινάξουν στον αέρα την κοινωνική συνοχή και ηρεμία.
Read more

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ecofin, Eurogroup ... και συμβασιούχοι δήμων και νομαρχιών!

Στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup και την αυριανή του Ecofin οριστικοποιείται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον περίπου 35.000 από τους περίπου 90.000 συμβασιούχους δήμων και νομαρχιών.
Ήδη η Κομισιόν ασκεί έντονες πιέσεις για μείωση του προσωπικού στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά και γι’ αυτό οι σχετικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης για απολύσεις συμβασιούχων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα μέσω της κατάργησης των συμβάσεων έργου, της μη ανανέωσης συμβάσεων ορισμένου χρόνου, περιλαμβάνονται στην Έκθεση προόδου που έχει αποστείλει το υπουργείο Οικονομικών στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο της επιτήρησης.

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης οι 35.000 συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου στους δήμους και τις νομαρχίες θα λήξουν, καθώς οι 90.000 συμβάσεις που λήγουν μέχρι τον Απρίλιο θα αντικατασταθούν με μόλις 55.000 νέες. Ταυτόχρονα, το υπουργείο Οικονομικών προχωρά σε νέες περικοπές κρατικών κονδυλίων προς την τοπική αυτοδιοίκηση πιέζοντας τους νομάρχες και τους δημάρχους να προχωρήσουν σε περιστολές μισθολογικών δαπανών και σε καταργήσεις υπηρεσιών και φορέων.

Στο πλαίσιο αυτό το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει δώσει εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης να «περάσουν από κόσκινο» όλες τις συμβάσεις εργασίας, καθώς και τις μισθολογικές καταστάσεις και να παραδώσουν τα στοιχεία στις υπηρεσίες δημοσιονομικού ελέγχου.

Στόχος είναι να καταργηθούν συμβάσεις προσωπικού που δεν πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες ή έγιναν με απευθείας αναθέσεις (χωρίς διαγωνισμό), καθώς και περιπτώσεις εξόφθαλμα παχυλών αμοιβών, ενώ το μαχαίρι θα μπει βαθύτερα σε υπόγειες και με αδιαφανείς διαδικασίες προσλήψεις στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Πηγή: Έθνος



Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/03/ecofin-eurogroup.html#ixzz0iEVZ3Sqg
Read more

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Σύγκριση των οικονομικών μέτρων σε Ελλάδα και Πορτογαλία.....

Από το Antilogos-gr
Διαβάζει κανείς για τα μέτρα που λαμβάνει η Πορτογαλική κυβέρνηση (Σοσιαλιστική και αυτή...) για να τιθασεύσει τα ελλείμματα της χώρας και προσπαθήσει να τα συγκρίνει με τα μέτρα που έλαβε η Ελληνική κυβέρνηση θα εκπλαγεί ...

Τα "αδέρφια" μας Γουρουνάκια (P.I.G.S) οι Πορτογάλοι ψήφισαν ένα πρόγραμμα που προβλέπει μείωση του ελλείμματος κατάμία μονάδα το 2010 στο 8,3% του ΑΕΠ .
Το δικό τους σχέδιο προβλέπει όπως και το δικό μας , το έλλειμμα να επανέλθει το 2013 κάτω από το όριο του 3%, που προβλέπει το σύμφωνο σταθερότητας της ΟΝΕ.
Όπως και στην δική μας χώρα το.....
πρόγραμμα καταψήφισε το σύνολο της μη σοσιαλιστικής αριστεράς (τί "έκπληξη"!!!) ενώ η δεξιά της Πορτογαλίας "Έλλειπε" από την ψηφοφορία υποβοηθώντας με τον τρόπο της την υπερψήφιση του σχεδίου.

Το σχέδιο αυτό καθαυτό είναι ένα πολύ "χαλαρό" (σε σχέση με το Ελληνικό)πρόγραμμα που «βασίζεται πλειοψηφικά σε μία μείωση των κρατικών δαπανών» όπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Φερνάντο Τεϊσέιρα ντος Σάντος...

Για το 2010 και μέχρι το 2013, η κυβέρνηση της Πορτογαλίας αποφάσισε να παγώσει τους μισθούς στο δημόσιο τομέα και να συνεχίσει τη μείωση των υπαλλήλων του, εγγράφοντας στο νόμο ρύθμιση που προβλέπει μία πρόσληψη ανά δύο αποχωρήσεις.

Συγκρίνετε τώρα την παγωμάρα που έχει φέρει στην Ελληνική αγορά η βενζίνη στο 1,51€ , ο ΦΠΑ στο 21% , οι μειώσεις αποδοχών (κατάργηση μισθού στην ουσία) η παύση στην οικοδομική δραστηριότητα , οι απειλές για "Σαφάρι" , οι απειλές για "Τεκμήρια" , κλπ κλπ.

Θα περίμενε κανείς οι Ευρωπαίοι να "Μαλώσουν" τους Πορτογάλους που δεν ακολουθούν τα ΣΚΛΗΡΑ μέτρα της Ελλάδος , όπως και θα περίμενε να εκτοξευθούν τα Spreads για τα Πορτογαλικά ομόλογα ενώ να πέσουν κάθετα τα Ελληνικά Spreads.....
Αμ δέ.....
Τα Πορτογαλικά Spreads παραμένουν ΧΑΜΗΛΑ σε αντίθεση με τα Ελληνικά που ξαναπήραν την ανηφόρα ενώ κανείς Πολιτικός η δημοσιογράφος της Ε.Ε δεν λοιδώρησε την Πορτογαλία ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ.
Το Πορτογαλικό "Πρόβλημα" δεν είναι κάν στις πρώτες θέσης στις ειδήσεις των πρακτορείων ενώ αντιθέτως η Ελλάδα συνεχίζει να τραβά σχόλια (συνήθως αρνητικά...) πάνω της.

Κάτι δεν δένει εδώ...
Δεν είναι δυνατόν το "Αδελφό Γουρουνάκι" να έχει τα ίδια (σχεδόν) προβλήματα με το σπιτάκι του και ο "Κακός Λύκος" των αγορών και της Ε.Ε να μήν του κάνει επιθέσεις αλλά να έχει επικεντρωθεί στο δικό μας "σπιτάκι"...

Κάτι δεν ξέρουμε.....
Μήπως κάτι δεν έχει δημοσιοποιηθεί για την χώρα μας που μπορεί να είναι "κοινό μυστικό" για όλους πλην των ενδιαφερομένων ;;;
Μήπως συμβαίνει κάτι ...αλλο;;;



ΣΣ. Εμείς έχουμε να σημειώσουμε ότι, εκτός των άλλων, η Πορτογαλία δεν έχει Σκόπια, δεν έχει αγορές εξοπλισμών, δεν έχει Αιγαίο κ.λ.π.
Read more

Σχετικά με τις δηλώσεις της υπουργού Παιδείας

Αγαπητέ/ή συνάδελφε,

Το Σάββατο 13/3/2010 ήμουν και εγώ προσκεκλημένος στην Αθήνα στο Ι.Μ.Ε. στην “τιμητική” εκδήλωση με τίτλο ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Θα παρουσίαζα και εγώ τη δουλειά μου.
Λόγω οικογενειακού πένθους δε μπόρεσα να παραστώ.

Στο τέλος της παρουσίασής μου είχα σκοπό να κάνω μια εξαιρετικά τιμητική δήλωση και για τους συναδέλφους οι οποίοι δεν βραβεύονται, αλλά δουλεύουν ισάξια και παραπάνω από εμένα στο σχολείο μου ή και σε άλλα σχολεία. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ τους κάνουν υπέροχα project και πολύ όμορφες δουλειές με τα παιδιά τους στην τάξη. ΑΠΛΑ ΔΕ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ Ή ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΒΟΛΗ. ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΑΘΟΡΥΒΑ.

Η υπουργός μας, όπως και άλλοι υπουργοί στο παρελθόν για άλλη μια φορά έδειξαν το ήθος τους απέναντι στους συναδέλφους και κυρίως στους αδιόριστους. Και από εδώ φαίνεται ότι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΠΕΣΑ. Μόνο ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα.

Δεν πίστευα στα αφτιά μου και στα μάτια μου βλέποντας και ακούγοντας τις δηλώσεις της υπουργού μας στην τηλεόραση. Τα “καλά πρότυπα” από δω και τα “κακά πρότυπα” από κει. Δημιουργία πόλωσης. ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΚΟΥΝΑΝΕ ΤΙΣ ΚΕΦΑΛΕΣ ΤΟΥΣ.

Σας φέρνω παράδειγμα την ωρομίσθια γυμνάστριά μας που έρχεται από την Πάτρα 120 χιλιόμετρα δρομολόγιο 3 φορές την εβδομάδα κουβαλώντας της Παναγιάς τα μάτια κάθε φορά (μπάλες, κορίνες, παιχνίδια και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε) για να τους κάνει δραστηριότητες, αερόμπικ και πράγματα για να τα ευχαριστήσει.

Ξέρετε ότι έχω συνάδελφο που πληρώνει από την τσέπη του ποσά στα βιβλιοπωλεία για να αγοράζει και να χαρίζει βιβλία στους μαθητές του; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΔΟΥΛΕΥΤΑΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΑΒΕΥΤΕΙ…

Αυτοί οι συνάδελφοι προσβλήθηκαν και υποτιμήθηκαν το Σάββατο από την υπουργό μας με τις απαξιωτικές της δηλώσεις. ΝΤΡΟΠΗ. ΤΗΝ ΚΑΛΩ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ, ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΕ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΣΥΓΚΑΤΑΒΑΤΙΚΟ, ΑΛΛΙΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ.

Νομίζω ότι έχουμε χάσει το νόημα της εκπαίδευσης και τον προσανατολισμό μας με τη δημιουργία ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων. Ο ανταγωνισμός μάς αλλιώνει, χαλάει το ήθος μας και δημιουργεί εγωισμό και έπαρση. Εξάλλου κάτι τέτοιοι συνάδελφοι μού έκαναν καταγγελία στο γραφείο της υπουργού, το Γενάρη που μας πέρασε, χάνοντας την παρουσίαση της δουλειάς μου στη Σεβίλλη στα πλαίσια του συνεδρίου Etwinning. Μια από αυτές “καμάρωνε” κιόλας στην χθεσινή εκδήλωση.

ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΕΣ. ΔΕΝ ΤΙΣ ΘΕΛΩ ΤΕΤΟΙΕΣ ΤΙΜΕΣ. ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΑ ΕΚΕΙ.

Με πλήρη επίγνωση του λόγου μου,

Παπανδρέου Χρήστος, δάσκαλος
Read more

Βασικά βουλιάξαμε σύντροφοι…!

Δημοσιεύθηκε από olympiada στο Μαρτίου 14, 2010

Δεν πρόκειται για μέτρα, αλλά για στήσιμο στα…6 μέτρα! Όσοι θα «επιζήσουν» τελικά από το πρώτο εκτελεστικό απόσπασμα, μη χαίρονται, ακολουθεί δεύτερο. Το τρίτο, δηλαδή, η πρόσκληση προς το ΔΝΤ είναι έτοιμη, απλώς δεν επιδόθηκε

του Στέλιου Παπαθεμελή*
Δεν πρόκειται για μέτρα, αλλά για στήσιμο στα…6 μέτρα! Όσοι θα «επιζήσουν» τελικά από το πρώτο εκτελεστικό απόσπασμα, μη χαίρονται, ακολουθεί δεύτερο. Το τρίτο, δηλαδή, η πρόσκληση προς το ΔΝΤ είναι έτοιμη, απλώς δεν επιδόθηκε. Οικτρόν ιδείν και απίστευτον ειπείν!

«Εκτός ορίων ΠΑΣΟΚ» ονόμασε τα μέτρα του ο Πρωθυπουργός. Δύο μήνες πριν (όχι προεκλογικά, αν πάμε εκεί θα τρελλαθούμε όλοι) ο κ. Παπανδρέου στιγμάτιζε τα μέτρα που έλαβε τώρα δηλώνοντας ότι οδηγούν «σε κατάρρευση την οικονομία και σε φαύλο κύκλο ύφεσης». Τώρα ο φαύλος κύκλος έγινε φαυλεπίφαυλος και τετραγωνισμένος! Μας πάει ή όχι στο ΔΝΤ η Κυβέρνηση, η πολιτική της έχει όλη τη δυσοσμία του.
Αυτό όπου πηγαίνει τα κάνει γης Μαδιάμ. Εισβάλλλει ως δύναμη Κατοχής. Υποκαθιστά πλήρως την εκλεγμένη Κυβέρνηση. Κυβερνά με τα πιο ακραία δόγματα του νεοφιλελευθερισμού: σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία, πάση θυσία μείωση του ελλείμματος, ούτε υποψία αναπτυξιακού και αναδιανεμητικού προσανατολισμού στις επιλογές του. Και στις 68 χώρες που πήγε τις καταβαράθρωσε. Απώτερο παράδειγμα η Αργεντινή, εγγύτερο η Λετονία, ενδιάμεσο η Ουγγαρία. Το ΑΕΠ τους στο ναδίρ, η ανεργία στο ζενίθ, η φτώχεια επήλθε ως καταιγίδα. Πραγματικό τσουνάμι.
Τα μέτρα αφήνουν στο απυρόβλητο τους δράστες του εγκλήματος τους οποίους υποτίθεται αποσκοπούν να εντοπίσουν και να κολάσουν. Στο στόχαστρο τους οι ίδιοι οι «κολασμένοι», ήγουν οι μισθωτοί του δημόσιου τομέα (του ιδιωτικού τον άλλο μήνα) και σύμπασα η μικρών και μεσαίων εσόδων κοινωνία που μπαίνει στην προσκρούστεια κλίνη 5 (αριθμός πέντε) νέων έμμεσων φόρων. Οι πλούσιοι θα πληρώσουν τον ειδικό φόρο κάποιων ειδών πολυτελείας (θα βρουν αυτοί τρόπο να τον γλυτώσουν) και 1% έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 100.000 ευρώ αλλά πόσοι δηλώνουν τόσα;
Η μόνη αναφορά που γίνεται για αναπτυξιακά μέτρα είναι βαναύσως αντιαναπτυξιακή: Προβλέπει περιορισμό 5% (=500εκ. ευρώ) του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Μα αν υπάρχει κάποια ελπίδα εξόδου από αυτόν τον Αρμαγεδώνα είναι οι δημόσιες επενδύσεις.
Η Κυβέρνηση υπέκυψε μοιρολατρικά στις παρανοϊκές απαιτήσεις των κερδοσκόπων δανειστών ωσάν να είμεθα οι μόνοι στον κόσμο, στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη που δανείζονται.
Η επίσημη Ελλάς παρακολούθησε ως οικέτης (= δούλος) και ικέτης (= εκλιπαρών) την αγοραία επιθετικότητα των αγορών και την ένοχη συνέργεια στην εναντίον μας επίθεση των «επιφανών» εταίρων μας καθώς και την ενοχλητική απάθεια των άλλων που μετ’ ου πολύ θα είναι ομοιοπαθείς. Δεν προσήλθε με δυναμισμό και πνεύμα διεκδίκησης.
Η εναντίον μας επίθεση απέδειξε τη γύμνια των ευρωπαϊκών θεσμών και το κενό γράμμα της κοινοτικής αλληλεγγύης.Γιατί να ψάχνουμε δάνεια στους τοκογλύφους όταν υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, π.χ. Κίνα που δάνεισε πρόσφατα με 3% στην Σερβία;
Η Γερμανία, η ηγεσία της τα επικοινωνιακά της Μέσα ενεφάνισαν ξαφνικά(;) ένα αχαλίνωτο ανθελληνικό μένος.
Η γενικευμένη γερμανική επίθεση αποκαλύπτει μήπως απωθημένα τους για την ελληνική Αντίσταση 1940-44; Πάντως οι Γερμανοί είναι οι τελευταίοι που θα νομιμοποιούνταν σε τέτοιες συμπεριφορές απέναντι σε μια Ελλάδα στην οποία οφείλουν από το κατοχικό δάνειο και τις μηδέποτε καταβληθείσες επανορθώσεις για τα κακουργήματά τους στην Κατοχή 70 δισ. δολ. Και σε μια Ελλάδα που είναι απ’ τους καλύτερους πελάτες τους.
Η οικονομία χρεωκόπησε γιατί πριν από αυτήν χρεωκόπησε το πολιτικό σύστημα.
Ο λαός πρέπει να βρει το κουράγιο και να αναζητήσει στα σπλάχνα του την νέα ηγεσία που θα τον οδηγήσει από την τραγωδία στην κάθαρση. Στο δρόμο μιας κοινωνίας συνοχής, αλληλεγγύης, κοινού και δημοσίου συμφέροντος.
Εμπρός για ένα αγωνιστικό όραμα να κερδηθεί η χαμένη τιμή και ο χαμένος χρόνος, στο πεδίο οικονομικής δράσης που συγκοινωνεί με το μέλλον του τόπου.
Εργαλείο: οι δημόσιες επενδύσεις και νέες συνθήκες παραγωγής με δίκαιη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου στα πλαίσια ενός ανανεωμένου αναπτυξιακού μοντέλου ταχύρρυθμης ανάπτυξης.
Μας χτυπούν. Πασχίζουν να μας αποδυναμώσουν για να μας καταστήσουν ευάλωτη λεία στους σχεδιασμούς τους για τα μείζονα εθνικά μας ζητήματα.
Τέτοιες ώρες ισχύει ο λόγος του Ποιητή στον Δωδεκάλογο του Γύφτου:
Και μην έχοντας πιο κάτου άλλο σκαλί
να κατρακυλήσης πιο βαθιά
στου Κακού τη σκάλα
για τα’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί
θα αιστανθής να σου φυτρώνουν ω χαρά,
τα φτερά,
τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!
Read more

Η κοινωνία μυρίζει μπαρούτι

Από Factorx Κυρ. 14 Μαρ 2010, 12:09 στην/στις κατηγορίες Πρώτη Σελίδα.


Δύο έρευνες κοινής γνώμης που διεξάγονται αυτές τις μέρες, η μία για τη ΓΣΕΕ, με συνεντεύξεις σε ομάδες εργαζομένων ανά κλάδο και η άλλη για την ΑΔΕΔΥ, δείχνουν ότι η ένταση στο κοινωνικό πεδίο τείνει να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις.

Οι μετρήσεις αποκαλύπτουν μία κατακερματισμένη κοινωνική εικόνα, ενός κόσμου που έχει υπερβεί τα όρια της αγωνίας και ρέπει στην απόγνωση.

«Ναι» στις απεργίες

Σύμφωνα με τα πρώτα ευρήματα, στον ιδιωτικό τομέα καταγράφεται κατακόρυφη αύξηση των πιέσεων από τους εργαζόμενους προς τη ΓΣΕΕ για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων και, για πρώτη φορά, φαίνεται πως επιδοκιμάζονται ανοιχτά ορισμένες μορφές αντίδρασης που μέχρι προ τινος συναντούσαν τη γενική κατακραυγή, όπως οι καταλήψεις εργασιακών χώρων και κρατικών κτιρίων.

Παράλληλα, όμως, είναι εμφανής η απροθυμία για απεργίες διαρκείας που έχουν άμεσες επιπτώσεις στο εισόδημα των εργαζομένων.

Πάντως η πλειονότητα των πολιτών (62%), δηλώνει ισχυρή διάθεση συμμετοχής σε κινητοποιήσεις για τη διατήρηση του 13ου και 14ου μισθού και για τη διασφάλιση των συντάξεων. «Είχαμε προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι οι περικοπές αυτές θα αποτελέσουν αιτία πολέμου με την κοινωνία και η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώνεται και δημοσκοπικά», επισημαίνει ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Σ. Παπασπύρος.

Και στις δύο κορυφαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις η άποψη που διαμορφώνεται είναι ότι αν δεν υπάρξουν σύντομα διορθωτικές κινήσεις από την κυβέρνηση οι κοινωνικές αντιδράσεις θα γίνουν ανεξέλεγκτες. Τα πρώτα μηνύματα δόθηκαν με τις καταλήψεις του Γενικού Λογιστηρίου και του Εθνικού Τυπογραφείου στην Αθήνα, και στην Κομοτηνή με την κατάληψη δύο τραπεζών από τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων Λαναρά.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού δηλώνουν ανοιχτά τον προβληματισμό τους για τη συνέχεια των κοινωνικών αντιδράσεων υπογραμμίζοντας πάντως ότι «μέχρι τώρα είναι εύλογες και αναμενόμενες». Γι’ αυτό και οι οδηγίες προς τις αστυνομικές δυνάμεις ήταν να δείξουν αυτοσυγκράτηση και ανοχή, οδηγίες που σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη τηρήθηκαν μέχρι κεραίας.

Το επόμενο διάστημα «θα γίνει προσπάθεια προκειμένου να πειστούν όλες οι κοινωνικές ομάδες για την αναγκαιότητα των περιοριστικών μέτρων», ωστόσο, όπως αναγνωρίζουν στο μέγαρο Μαξίμου, «δεν πρόκειται για εύκολη υπόθεση».

Στο κοινωνικό πεδίο μεταφέρεται και το ενδιαφέρον και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία στην Αθήνα καλείται καθημερινά από τις Βρυξέλλες για αναλυτική ενημέρωση. Ενδεικτικό της ανησυχίας που διαγράφεται και σε τεχνοκρατικό επίπεδο είναι το γεγονός ότι την προηγούμενη Πέμπτη, ημέρα γενικής απεργίας, έγινε πολύωρη διάσκεψη για το μέγεθος των συλλαλητηρίων αλλά και τις καταλήψεις δημόσιων υπηρεσιών.
Read more

ΦΗΜΕΣ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑ

Νευρικότητα και ανησυχία από τα σενάρια για ευρύτερες αλλαγές στην κυβέρνηση και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα με αφορμή την υπόθεση Παπουτσή επικρατεί στο ΠαΣοΚ. Ο κ. Γ. Παπανδρέου κρατά κλειστά τα χαρτιά του, αλλά δείχνει με τις κινήσεις του ότι δεν έχει ακόμη αποφασίσει αν θα προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές, παρά την πίεση που υπάρχει από τον περίγυρο για καλύτερο... συντονισμό της κυβέρνησης. Προς το παρόν ισχύει η εντολή που έχει δώσει στους συνεργάτες του να αποτρέπουν κάθε συζήτηση για ανασχηματισμό. Ωστόσο στα στελέχη του κόμματος έχουν φουντώσει τα σενάρια για διορθωτικές κινήσεις καθώς πλέον δεν κρύβονται οι αδυναμίες της κυβέρνησης.Το πιο σοβαρό και άλυτο θέμα είναι η απόδοση του οικονομικού επιτελείου. Ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και η κυρία Λούκα Κατσέλη έχουν διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά την οικονομία και αυτή η διάσταση ανάμεσα σε δύο από τα κρισιμότερα υπουργεία έχει οδηγήσει το σύστημα, όπως επισημαίνουν υπουργοί και βουλευτές, σε εξόφθαλμες δυσλειτουργίες. Πάντως οι δύο υπουργοί μοιράζονται, σύμφωνα με τους συναδέλφους τους, την ίδια κοινοβουλευτική αδεξιότητα. Στην ατμόσφαιρα που επικρατεί ο χλιαρός χαιρετισμός του Πρωθυπουργού προς την κυρία Κατσέλη την Πέμπτη το βράδυ στη Βουλή κάθε άλλο παρά απαρατήρητος πέρασε.Οι συνεργάτες του κ. Παπανδρέου έχουν φτιάξει έναν μηχανισμό βαθμολόγησης των υπουργών αναλόγως των παραπόνων που διατυπώνονται για τον καθένα. Στην κορυφή της λίστας, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, βρίσκεται το όνομα της κυρίας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου . Η υπουργός Υγείας ξεκίνησε μια θητεία με υψηλές προσδοκίες, αλλά φαίνεται ότι βούλιαξε στα λιμνάζοντα ύδατα ενός χώρου με ισχυρές αντιστάσεις στις αλλαγές. Πέντε μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της νέοι διοικητές τοποθετήθηκαν μόνο στα νοσοκομεία της Αθήνας και οι περισσότεροι είναι πρόσωπα με ισχυρούς κομματικούς δεσμούς. Τα δι οικητικά συμβούλια δεν άλλαξαν πουθενά, ούτε οι διοικήσεις των εποπτευόμενων οργανισμών. Ωστόσο τα χρέη των νοσοκομείων αποτελούν βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του Προγράμματος Σταθερότητας.Ενα πρόσωπο που έχει αρχίσει να σχολιάζεται είναι ο υπουργός Πολιτισμού κ. Π. Γερουλάνος, ο οποίος αν και έχει στο χαρτοφυλάκιό του τη «βαριά βιομηχανία» της χώρας (πολιτισμό, αθλητισμό, τουρισμό) δεν φαίνεται να κινείται με ικανοποιητικούς ρυθμούς. Ορισμένοι τού χρεώνουν το τέλμα που υπάρχει στην ΕΡΤ, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι θα έπρεπε να συνεργαστεί πιο στενά με την κυρία Κατσέλη ώστε να εντάξει στο ΕΣΠΑ αναπτυξιακά έργα (βιολογικούς καθαρισμούς, ΧΥΤΑ, Κέντρα Υγείας κτλ.) στις τουριστικές περιοχές.Επιπλέον, η γκρίνια για τις αργές διαδικασίες της κυρίας Τίνας Μπιρμπίλη, το μυστήριο του κ. Δ. Δρούτσα ο οποίος παραμένει στάσιμος στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών, η υπερδραστηριοποίηση του κ. Χ. Παμπούκη , η ανασφάλεια για την επόμενη αγροτική κρίση που εκπέμπεται από το υπουργείο της κυρίας Κατερίνας Μπατζελή, καθώς και οι αδυναμίες του επικοινωνιακού επιτελείου πυροδοτούν διάφορα σενάρια, ορισμένα από τα οποία έχουν φτάσει και στο γραφείο του Πρωθυπουργού.
Ρεπορτάζ : Δήμητρα Κρουστάλλη(από ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής)
Read more