Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Αποκάλυψη: Στην ηλεκτρονική αλληλογραφία Παπακωνσταντίνου – Παπανδρέου κρύβονται τα μυστικά της λίστας!


20130119-192906.jpgΆμεση υποχρέωση της εξεταστικής η άρση απορρήτου και η πρόσβαση των μελών στην ηλεκτρονική αλληλογραφία των δύο ανδρών τουλάχιστον την επίμαχη περίοδο.
Το πρώτο “χτύπημα” ήταν η απώλεια όλων, μα όλων των ηλεκτρονικών υπολογιστών του Παπακωνσταντίνου, πέραν του επίμαχου CD. Κάποιοι έσπευσαν να πουν ότι είχε κάνει την λίστα φύλλο και φτερό, παρά τα όσα υποστηρίζει, που πιθανόν να υπήρχαν ίχνη όχι μόνον σε έναν υπολογιστή.
Οι δικές μας πληροφορίες όμως λένε ότι αυτό που έτρεμε ο έκπτωτος τσάρος ήταν τα ίδια τα ηλεκτρονικά αρχεία που κρύβοντο στους υπολογιστές, ειδικά αυτά της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με τον Παπανδρέου! Εκεί βρίσκονται και τα στοιχεία που στέλνουν τον 
“μέγα στοχαστή” εξπρές στο ειδικό δικαστήριο.
Η συμμορία του μνημονίου είναι πλέον αρκετά προσεκτική. Θυμάστε τον άλλον “κομπιουτεράκια”, τον Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ που προδόθηκε ακριβώς από στοιχείο του ηλεκτρονικού του ταχυδρομείου! Την επίμαχη επιστολή στο αφεντικό του στο ΔΝΤ! Σπεύδοντας μετά να υποστηρίξει ότι “του το έκλεψαν, άρα είναι προϊόν κακουργήματος, άρα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί”, δικαιολογίες που βέβαια ορθώς, ο Πεπόνης δεν δέχτηκε.
Το στοιχείο αυτό ενδυναμώνεται και από το εκπληκτικό άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου στα ‘Επίκαιρα”, αποκαλύπτοντας ότι για κάθε ενέργεια του ο πρώην τσάρος, έστελνε email στον μεγάλο στοχαστή. Σε αυτά τα μηνύματα υπήρχαν όλες μα όλες οι ενέργειες του περιγραφικά και ο μέγας στοχαστής έδινε ανάλογα την έγκριση του ή τις κατευθύνσεις.
Άρα η αναγκαιότητα πρόσβασης σε αυτή την αλληλογραφία, τουλάχιστον από τα μέλη της εξεταστικής είναι αναγκαία. Όπως ακριβώς έγινε και στην υπόθεση της Siemens.
Όπως αποδεικνύει βέβαια η εξαφάνιση των υπολογιστών, οι άνθρωποι έχουν κάνει ότι μπορούν για να καλύψουν τα ίχνη τους όλο αυτό το διάστημα. Είναι όμως βέβαιον, ότι ο διοικητής της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, Μ. Σφακιανάκης, θα τα καταφέρει και αυτή την φορά.
Αναμένουμε λοιπόν.
Read more

Με ή χωρίς τσιπάκι η νέα ευρωπαϊκή άδεια οδήγησης; – video



Σχετικά με τις ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το νέο δίπλωμα οδήγησης θέλουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:
α) Για το εάν θα έχει ή όχι τσιπάκι το νέο διπλωμα οδήγησης, θα αποφασίζει κάθε χώρα ξεχωριστά (1).
β) Οι ανταλλαγές προσωπικών δεδομένων των πολιτών μεταξύ των χωρών διευρύνονται, η “Ευρωπαϊκή ηλεκτρονική διακυβέρνηση” προχωράει, χωρίς να ερωτόμαστε καν, για το που και ποιά στοιχεία μας θα μοιράζονται μέσω του συστήματος REPSER (2) !!!
Διαβάστε κατωτέρω τα αποσπάσματα από την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για
το νέο δίπλωμα οδήγησης:
(1) ” …………
Ταυτόχρονα, η επικοινωνία μεταξύ των εθνικών αρχών θα βελτιωθεί με τη δημιουργία δικτύου επικοινωνίας για τις άδειες οδήγησης μεταξύ τους. Η τακτική επερώτηση του δικτύου αυτού, που ονομάζεται RESPER, θα επιτρέψει την εφαρμογή των νέων και αυστηρότερων κανόνων σχετικά με την απαγόρευση της έκδοσης άδειας σε οδηγούς των οποίων η άδεια έχει ανακληθεί, ανασταλεί ή περιορισθεί.
Η άδεια οδήγησης δεν παρέχει απλώς τη δυνατότητα πρόσβασης σε όλα τα είδη των οχημάτων σε πολλές χώρες της ΕΕ, αλλά μπορεί να χρησιμεύσει και ως έγγραφο ταυτότητας. Επομένως, η προστασία κατά της πλαστογράφησης αποτελεί μείζονα λόγο ανησυχίας. Οι νέες άδειες είναι σχεδόν αδύνατον να πλαστογραφηθούν. Η προστασία κατά της πλαστογράφησης υποστηρίζεται από ευρωπαϊκό ηλεκτρονικό σύστημα ανταλλαγής δεδομένων που θα διευκολύνει τη διαχείριση των αδειών οδήγησης από τις διοικήσεις και θα συμβάλει στον καλύτερο εντοπισμό της πλαστογράφησης όσον αφορά τις άδειες οδήγησης.
…………………………”
(2) ” ………………………………………
Επιπλέον, θα επιτρέπεται στα κράτη μέλη, εφόσον το επιθυμούν, να εισάγουν μικροκύκλωμα στην άδεια. Η αντιγραφή στο μικροκύκλωμα των στοιχείων που είναι τυπωμένα στην κάρτα αυξάνει την προστασία κατά της πλαστογράφησης και ταυτόχρονα εξασφαλίζει την προστασία των δεδομένων. Βεβαίως, η ευρωπαϊκή νομοθεσία για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, θα πρέπει να τηρείται.
……………………………………..”
Τα ανωτέρω αποσπάσματα είναι από την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:
http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-13-10_el.htm
Ακόμη μια ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το ίδιο θέμα:
Η ιστοσελίδα του νέου Ευρωπαϊκού διπλώματος οδήγησης:
http://ec.europa.eu/transport/road_safety/topics/behaviour/driving_licence/index_en.htm
Δείτε κι ένα διαφημιστικό της νέας άδειας οδήγησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που το λιγότερο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άτεχνο και κακόγουστο…
Read more

Φάκελος Παιδεία: Οι ευθύνες όλων μας


Φωτο: seminariadimosiografias.blogspot.com
Φωτο: seminariadimosiografias.blogspot.com
Πέρα από τις χρόνιες παθογένειες του νεοελληνικού κράτους όπως τα δημοσιονομικά, ή η αγροτική μεταρρύθμιση, ένας από τους πλέον πολύπαθους τομείς δράσης και επίδρασης είναι η Παιδεία. Δεν θα διαφωνήσει κανείς σ’ αυτό. Δεν θα μπούμε στις λεπτομέρειες, και τα επιμέρους, αλλά θα δούμε το θέμα της Παιδείας, μέσα από το πρίσμα των σημερινών προβλημάτων, και θα προσπαθήσουμε όχι να βρούμε λύσεις, -υπάρχουν άλλοι πολύ πιο ειδικοί σ’ αυτό- αλλά να διατυπώσουμε ένα όραμα.
Συνοπτικά και εν είδει προοιμίου, τα προβλήματα της Παιδείας είναι πάμπολλα, τόσο θεωρητικά, όσο και πρακτικά, μεθοδολογικά ή υλικοτεχνικά. 
Πολλαπλές, ημιτελείς και άστοχες μεταρρυθμίσεις, έχουν αποπροσανατολίσει επί σειρά ετών μαθητές, γονείς και διδάσκοντες, χωρίς καμία εξ αυτών να εξιολογηθεί επαρκώς ως προς την αποτελεσματικότητά της. 
Πολλαπλοί υπουργοί θέλησαν να αφήσουν το “στίγμα” τους κάνοντας βαρύγδουπες προγραμματικές δηλώσεις και άγαρμπους πειραματισμούς στα κεφάλια και το μέλλον των μαθητών.
Σύμβουλοι, παρατρεχάμενοι, εμπειρογνώμονες και ειδικοί, με το αζημίωτο πάντα, να αντιλαμβάνονται το θέμα της Παιδείας κατά το δοκούν. 
Δάσκαλοι και καθηγητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αντίστοιχα, κακοπληρωμένοι, χωρίς κίνητρα, ενίοτε κυνικοί από το “σύστημα” των οποίων υπήρξαν ή εξακολουθούν κι αυτοί να πέφτουν θύμα, αδυνατούν να δώσουν αυτό που μπορούν, ενώ οι λίγοι που επιμένουν ακόμη, συνήθως νεοδιόριστοι και φρέσκοι, γρήγορα “προσαρμόζονται” στο να κάνουν οικονομία δυνάμεων. Κακώς εννοούμενος συνδικαλισμός, συντεχνιασμός και κομματοκρατία.
Τυχάρπαστα, σπασμωδικά μέτρα εκσυγχρονισμού με εισαγωγή υπολογιστών, εισαγωγή καινοφανών, ή αδόκιμων, σε κάθε περίπτωση ξενικών ή αποξενωτικών νεολλογισμών, ελέω ΠΑΣΟΚ κυρίως: “το νέο σχολείο”, “δια βίου μάθηση”, και πολλά άλλα τέτοια “μοσχεύματα” απ’ το εξωτερικό, εκεί που σπούδασαν οι κανακάρηδες του πολιτικού κατεστημένου.
Πανεπιστήμια – άντρα απειθαρχίας ή και αναρχίας, βρώμικα, με ελλιπείς υποδομές σε βιβλιοθήκες και εργαστήρια ή με ανεπαρκείς πόρους. Κι εδώ κομματισμός, ευνοιοκρατία, σκανδαλώδεις προαγωγές στις πρυτανείες, υφαρπαγή πνευματικής ιδιοκτησίας, αντιγραφές, συγγράμματα κόπυ πέιστ, βαθμολογητική αυθαιρεσία, απουσία έρευνας και καινοτομίας. Και πάλι θύμα, πρωτίστως και εντέλει, ο φοιτητής. Ο οποίος πλέον δεν γνωρίζει καν αν θα μπορέσει να βρει δουλειά. Η Παιδεία νοσεί. Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως εάν το κράτος έριχνε περισσότερα χρήματα στον τομέα της Παιδείας θα έλυνε και πολλά απ’ τα ανωτέρω προβλήματα. Σήμερα, ο κρατικός προυπολογισμός προβλέπει ένα πενιχρό 2,6 τοις εκατό ενώ το σύμφωνα με το Μνημόνιο, αυτό το ποσοστό πρέπει να μειωθεί κι άλλο. Πόσο ακόμη;
Τα προβλήματα όμως της Παιδείας, δεν σχετίζονται αποκλειστικά με την σημερινή οικονομική συγκυρία. Αυτά που περιγράφουμε πιο πάνω προυπήρχαν και του Μνημονίου, και της κρίσης, και της εισαγωγής του ευρώ. Διότι είναι τυπικά προβλήματα ….παιδείας, δηλαδή τρόπου σκέπτεσθαι και ενεργείν.
Η ανοργανωσιά, η προχειρότητα, οι περιστασιακές σκοπιμότητες, η κουφιομυαλοσύνη, η μικροσυμφεροντολογία είναι μερικές απ’ τις βαθύτερες αιτίες, συνιστούν το κέντρο του σεισμού, όχι το επίκεντρο. 
Σε τί διαφέρει η παιδεία απ’ τη μόρφωση και την εκπαίδευση; Εκπαιδευτικός δεν είμαι, έχω όμως μια εμπειρική, απλή και πρακτική άποψη και αυτή θα διατυπώσω για τον προβληματισμό σας. Η εκπαίδευση είναι η χρηστική μόρφωση, η δημιουργία/απόκτηση δεξιοτήτων για την εξεύρεση εργασίας αύριο. Εκπαιδεύομαι πχ υδραυλικός, γιατρός, μάγειρας, μοδίστρα. Η μόρφωση είναι ευρύτερο πεδίο, και περιλαμβάνει χρηστικές, αλλά και μη χρηστικές γνώσεις. Πρακτικά ειδωμένο, ένας δεινός σταυρολεξολύτης θα μπορούσε να περάσει για ιδιαιτέρως μορφωμένο άτομο. Η Παιδεία όμως είναι η ανώτερη στάθμη και βαθμίδα ενός νοήμονος πολίτη με συνειδητή ταυτότητα. Είναι το σύνολο των γνώσεων, των δεξιοτήτων, αλλά και των αξιών, των πιστεύω, του τρόπου σκέπτεσθαι, και δραν. Παιδεία είναι πλέον το συνώνυμο του λατινικού κουλτούρα, και είναι αυτό που οδηγεί στη δημιουργία του πολιτισμού. Σας είπα, ειδήμων δεν είμαι.
Ποιος ο σκοπός του σχολείου -κι εννοώ και τις τρεις βαθμίδες μ’ αυτόν τον όρο- λοιπόν; Κατά ποια έννοια υπηρετεί κι εξυπηρετεί τους στόχους της εκπαίδευσης, της μόρφωσης και της παιδείας; Είναι αποκλειστικός ο ρόλος ή πολλαπλός;
Το ελληνικό σχολείο ακόμη και σήμερα, μέσα σε όλα τα δεινά και τις κακοτυχίες του, εξακολουθεί να μην υστερεί ιδιαίτερα σε σχέση με άλλα σχολεία του κόσμου. Και υδραυλικούς βγάζει, και γιατρούς, και μάγειρες και μοδίστρες. Βγάζει όμως Έλληνες; Βγάζει Πολίτες; Βγάζει σκεπτόμενα άτομα; Φοβάμαι πώς όχι. Πατάει πάνω σε κάποιο εθνικό όραμα η Παιδεία; Δημιουργεί όραμα η ίδια στους Έλληνες μαθητές, και αυριανούς πολίτες; Φοβάμαι πως όχι.
Η παπαγαλία, η αποστήθιση, η μη διαλεκτική ανάγνωση, η παθητική γνώση, η αδυναμία έκφρασης και σκέψης ήταν και εξακολουθούν να είναι κυρίαρχα χαρακτηριστικά της κρατικής παιδείας εδώ και δεκαετίες. Δεν είναι τυχαίο. Οι ελίτ δεν θέλουν σκεπτόμενους ανθρώπους, διότι αυτοί είναι οιωνεί επικίνδυνοι.
Αν διαβάσετε την Πολιτεία του Πλάτωνα, μέγας ποιητής και φιλόσοφος ο ίδιος, θα διαπιστώσετε πως κυριολεκτικά “εξορίζει” απ’ την ιδανική πολιτεία του τους ποιητές και τους φιλοσόφους. Είναι υπηρέτες του Λόγου, έξοχοι χειριστές της γλώσσας, της στιβαρής και συγκροτημένης σκέψης, του ελεύθερου και ατρόμητου πνεύματος, εραστές της τόλμης και του θάρρους, και τέτοιους η άρχουσα ελίτ τους φοβάται. Από την εποχή του Πλάτωνα μέχρι σήμερα, περνώντας από τον Μακιαβέλι, τον υπαρκτό σοσιαλισμό του Λένιν ή την κάθε δικτατορία, διαπιστώνουμε πως οι ποιητές, οι φιλόσοφοι, οι δάσκαλοι, οι πνευματικοί άνθρωποι κυνηγήθηκαν.
Και το σημερινό “ελληνικό” σχολείο, προιόν ενός κράτους δέσμιου σάπιων πολιτικών, αργυρώνητων ταγών, πουλημένων ηγετών, τυχάρπαστων “εκπαιδευτικών”, φυγόπονων μαθητών  έχει στήσει στον τοίχο 4 χαρακτηριστικά μαθήματα: τη γλώσσα, τα θρησκευτικά, τη λογική/φιλοσοφία και την αγωγή του πολίτη.
Κι όμως, αυτά τα 4 είναι οι θεμέλιοι λίθοι του πολιτισμού μας, και οι θεμέλιες λύσεις όλων των υπολοίπων σημερινών προβλημάτων μας.
Επί τροχάδην: και τα 4 μαθήματα υπήρχαν και υπάρχουν και προφανώς θα υπάρχουν στη “διδακτέα ύλη”. Είτε ως βασικά, είτε ως επιλογής. Είτε ως κύρια μαθήματα κατεύθυνσης, όταν πια ο τελειόφοιτος λυκειόπαις ετοιμάζεται να επιλέξει ανάμεσα σε θεωρητικές ή πρακτικές επιστήμες, είτε ως γενικά επιστητά. Και αργότερα ως πανεπιστημιακά μαθήματα, είτε ως κύρια, είτε ως επιλογής.
Αυτή τη στιγμή όμως, θα δώσουμε έμφαση όχι σε λύσεις και μεθοδολογικά ζητήματα, ούτε θα αναλωθούμε σε τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά θα διατυπώσουμε ένα όραμα, το όραμα μιας Ελληνικής Παιδείας, δηλαδή θα περιγράψουμε τα εκ των ων ουκ άνευ εργαλεία για τη δημιουργία ελληνικής συνείδησης. Αυτή είναι σήμερα το μεγάλο ελλειματικό μας ισοζύγιο.
Τα μαθήματα αυτά είναι τα κατ’ εξοχήν μαθήματα η διδαχή των οποίων μπορεί να δημιουργήσει ταυτότητα, στοχασμό, κριτική σκέψη, έρευνα, περιέργεια, φιλομάθεια, αγάπη για τη αλήθεια, την δικαιοσύνη, τη γνώση, αφοσίωση στην ευνομία, την φιλοπατρία, την κοινωνική αλληλεγγύη. Είναι μαθήματα μέσω της εφαρμογής των οποίων, το άτομο μαθαίνει να σκέπτεται και να δρα μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Δεν μας λείπουν οι στείρες γνώσεις, μας λείπει η επίγνωση της Γνώσης, η συνείδηση, το εθνικό όραμα. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο μιας κοινωνίας είναι τα κεφάλια των παιδιών της, όπως λέει κι ο Καργάκος.
Έχουμε καταντήσει μια κοινωνία κατακερματισμένη, “ασύνδετη”, συντεχνιακή με την πιο φτωχή έννοια του όρου, μια κοινωνία αντίπαλη του εαυτού της, και αυτό πολύ πριν τα μνημόνια και τις δανειακές. Θα έλεγα μάλιστα ότι αυτά είναι το αποτέλεσμα των ανωτέρω φαινομένων κι όχι η αιτία. Δεν θα είχαμε φτάσει εδώ, εάν είχαμε μια άλλη Παιδεία. Κι αυτό κάποτε πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά και σε βάθος. Αυτό που συμβαίνει σήμερα, η οικονομική κρίση, είναι σαν συθέμελος σεισμός. Έχουν ανοίξει οι τάφοι και ανέβηκαν τα οστά στην επιφάνεια, ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Είναι πολιτιστική πλέον η κρίση που βιώνουμε. Και μπορεί να επιχειρηματολογήσει κανείς πάνω στο ομόγλωσσον, το ομότροπον, το ομόαιμον και το ομόθρησκον, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να επικαλεστεί ούτε την ομόνοια ούτε την ομοψυχία.
Τα σπουδαία αυτά μαθήματα παραδοσιακά διδάσκονταν με τον ίδιο τρόπο που διδάσκονταν και όλα τα υπόλοιπα. Την παθητική παπαγαλία. Στα μάτια μαθητών αλλά και δασκάλων -όχι όλων, αλλά οι φωτεινές εξαιρέσεις προκαλούσαν θλίψη, τόσο σπάνιες ήταν- τα μαθήματα αυτά δεν ήταν παρά ένα …βιβλίο με κεφάλαια, που έπρεπε να μαθευτεί απ’ έξω απ’ τους μεν, να διδαχθεί από τους δε. Ανά τρίμηνο, διαγώνισμα τάξης και “έλεγχος”. Τελικές προαγωγικές εξετάσεις προς Ιούνιο μεριά. Τελικός βαθμός στο ενδεικτικό. Εγγραφή το επόμενο σχολικό έτος, στην επόμενη τάξη.
Κι όμως η Γραμματεία μας είναι από τις πλέον πλούσιες παγκοσμίως, ευρείες, στιβαρές και επίκαιρες για τα προβλήματα του σύγχρονου ανθρώπου, τόσο η “κοσμική” όσο και η θεολογική. Και τελικά είναι να αναρωτιέται κανείς: η ανεπάρκεια της Παιδείας των εκπαιδευτικών δημιουργεί ανεπάρκεια στην παιδεία των μαθητών ή το αντίστροφο; Τα ανεπαρκή θεμέλια ξεκινώντας από το δημοτικό φτάνουν μέχρι το πανεπιστήμιο όπου πια να βγάζουν ανεπαρκείς δασκάλους, οι οποίοι δεν αποδίδουν στην τάξη; Ή συμβαίνει κάτι συνθετότερο που δημιουργεί αυτά τα αποτελέσματα;
Μήπως τελικά το πρόβλημα εστιάζεται στην μεθοδολογία και στην ανύπαρκτη διασύνδεσή του με την έννοια του εθνικού οράματος; Διότι πρόκειται περί δύο διαφορετικών εννοιών. Η μεθοδολογία προσιδιάζει στην στρατηγική, μέσω της οποίας επιτυγχάνεται το εθνικό όραμα.
Μια άλλη μεθοδολογία, αντί του φυγόπονου ψιττακισμού: η κοπιώδης διαλεκτική. Η διαλεκτική του κειμένου με τον αναγνώστη, του εκπαιδευτικού με τον μαθητή, του κειμένου με τον εαυτό του, την εποχή του, την κοινωνία του, την εποχή μας και την κοινωνία μας.
Ένα διττό όραμα: πορεία του Έθνους στο μέλλον μέσα από την γόνιμη κατάκτηση, ήτοι και τη γνώση και την επίγνωση του παρελθόντος. Και πολιτειακή, θεσμική αναγέννηση του Κράτους μέσα από τη Δημοκρατία. Όπου Δημοκρατία σημαίνει οριοθέτηση, γνώση και τήρηση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, σ’ ένα κράτος ευνομίας, ένα κράτος δικαίου. Oσο πιο πεπαιδευμένη είναι μία κοινωνία, τόσο πιο πραγματική, πιο απτή η δημοκρατία της.
Εάν δεν μπολιαστούν μ’ αυτές τις ιδέες, τα ιδανικά, τα πιστεύω και τις αξίες τα παιδιά, οι έφηβοι και οι νέοι, στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο, και το Λύκειο, με τί θα μπολιαστούν; Στα 18 έχουν ήδη δικαίωμα ψήφου. Με ποια κριτική σκέψη, με ποια κριτήρια θα αξιολογήσουν σε ποιον θα αναθέσουν να καθορίσει το μέλλον τους μέσα από τις κρατικές πολιτικές; Πώς θα διακρίνουν το δημαγωγό και τον ψεύτη, από τον ευεργετικό δωρητή; Πώς θα διακρίνουν το κλειστό, οπισθοχωρητικό πνεύμα από το ανοιχτό, που θέλει να τρέξει μπροστά; Κι όταν λέω δωρητή, εννοώ τον οποιονδήποτε θα ενεργήσει με κριτήριο το συμφέρον του έθνους και όχι το προσωπικό του ή της τσέπης του. Αυτόν που θα προσφέρει, όχι αυτόν που θα βουτήξει.
Το ΠΑΣΟΚ εισήγαγε ένα νεολλογισμό, την έκφραση “δια βίου μάθηση”. Αγγλικούρα στην πραγματικότητα, που στα ελληνικά δεν σημαίνει τίποτε. Και γιατί να μην χρησιμοποιήσουμε το “γηράσκω αεί διδασκόμενος”; Σημειολογικά είναι απείρως συνθετότερο και βαθύτερο. Ο δάσκαλος δεν διδάσκει. Μαθαίνει, δια της διδασκαλίας. Και σ’ αυτό τον εκ-παιδεύει ο μαθητής. 
Αλλά έχω κάτι διαφορετικό κατά νου, εδώ. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη χώρα είναι η ανυπαρξία βιβλιοθηκών πάσης βαθμίδας, είτε είναι σχολικές, είτε πανεπιστημιακές, είτε δημόσιες. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Οι περισσότερες, αν όχι όλες, είναι κλειστές το …καλοκαίρι με το σκεπτικό ότι δεν θα πατήσει κανείς, ή ότι οι υπάλληλοί τους θα λείπουν ούτως ή άλλως διακοπές. Σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρώπης κι αν το πει κανείς αυτό, θα τον κοιτάξουν με απορία. Πώς είναι δυνατόν να κλείνει μια βιβλιοθήκη; Κι όμως είμαστε όλοι μαθητές, και όλοι δάσκαλοι ταυτόχρονα, καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Πόσο σύγχρονοι δεν ήταν οι Πτολεμαίοι όταν φιλοδόξησαν να κάνουν την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας τη μεγαλύτερη πηγή γνώσης όλου του κόσμου και της της εποχής τους; Τί άλλο θέλουμε να κατανοήσουμε όταν έχουμε τέτοια παραδείγμα “λογικής” μέσα στην ίδια μας την Ιστορία; Είναι δυνατόν να κλείνουν οι βιβλιοθήκες; Πόσο δίκιο δεν είχε πάλι ο Πλάτων όταν διαπίστωνε πως το πάθος της γνώσης είναι ακόρεστο, και πως όσο το ταίζεις τόσο εντείνεται η αίσθηση της πείνας που σου δημιουργεί;
Είναι δυνατόν να αδυνατεί ένας ενήλικος να σπουδάσει; Ή ένας συνταξιούχος; Αυτά είναι απτή πραγματικότητα στην βάρβαρη Δύση, και αποδεικνύεται αυτό από τα πολλαπλά προγράμματα των κολλεγίων και των πανεπιστημίων που προβλέπουν ώρες διδασκαλίας πρωινές ή απογευματινές, ή βραδυνές. Ή προβλέπουν σπουδές άνευ πτυχίου ή εξετάσεων, με την έκδοση ενός απλού πιστοποιητικού παρακολούθησης του κύκλου των μαθημάτων.
Φυσικά και δεν μπορούν να σπουδάσουν όλοι, δεν είναι όλοι του διαβάσματος, δεν έχουν την υπομονή, κατάκοποι από τη συνεχή βιοπάλη. Δεκτόν. Αλλά επειδή εδώ μιλάμε για οράματα και Πολιτισμό, είναι λυπηρή η διαπίστωση ότι με το Βιβλίο ο Έλληνας έχει την τραυματική σχέση του καταναγκαστικού ψιττακισμού. Δεν είναι του διαβάσματος, δεν το απολαμβάνει, δεν ηδονίζεται με το Βιβλίο. Ο μέσος Έλληνας φοβάμαι πώς είναι της τηλεόρασης και όχι του βιβλίου. Είναι της αίσθησης και όχι της σκέψης. Είναι του στιγμιαίου και όχι της διάρκειας.
Δεν θα ενέπιπτε στον ευρύτερο ρόλο διάπλασης συνείδησης, χαρακτήρα και πνεύματος της κρατικής Παιδείας να εμφυσήσει την αξία της γνώσης και της ανάγνωσης στον σημερινό Έλληνα;
Και μιας και μιλάμε για κρατική Παιδεία, τί να σκεφτούμε για την ιδιωτική Παιδεία; Την θέλουμε ή όχι; Την χρειαζόμαστε ή όχι; Θα βοηθούσε την κρατική Παιδεία να βγει από τη νωχέλεια και τη νιρβάνα της δημοσιουπαλληλικής λογικής και του μονοπωλείου;  Έχουμε ιδιωτικά δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια, αλλά όχι πανεπιστήμια. Γιατί;
Άλλη σημαντική πτυχή και ακανθώδες θέμα σχετικό με το όραμα που θα υπηρετούσε η Παιδεία. Οι απαντήσεις δεν θα είναι εύκολες όταν το ίδιο το ερώτημα δεν έχει διασαφηνιστεί και το πρόβλημα οριοθετηθεί: δεδομένης της υπαρκτής πλέον παρουσίας παιδιών μεταναστών στα ελληνικά σχολεία, η κρατική Παιδεία μεριμνά για τον εξελληνισμό του ξενικού στοιχείου; Ίσως να σκεφθούν πολλοί “όλοι αυτοί να ξεκουμπιστούν και να φύγουν”. Γιατί όχι; Να φύγουν, αλλά μέχρι να φύγουν τί θα κάνει το σχολείο με τα παιδιά των μεταναστών; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μέριμνα, και σχέδιο να εξελληνισθούν, ή έστω εκείνες οι περιπτώσεις που “προσφέρονται” για κάτι τέτοιο ή είναι δεκτικές σε κάτι τέτοιο; Και δεν αναφέρομαι στις γελοιότητες του λαθρονόμου του Ραγκούση για συνοπτικές ελληνοποιήσεις μεταναστών μετά από 3 ή 5 χρόνια. Το σχολείο δεν διαρκεί ούτε 3 ούτε 5, αλλά 12 χρόνια. Αναφέρομαι στις πιο τρυφερές και άρα πιο εύκολα διαπλάσιμες ηλικίες.
Το σχολείο είναι ένας ισχυρός θεσμός κοινωνικοποίησης του ατόμου, και δημιουργίας ταυτότητας και συνείδησης. Ποιο είναι το ζητούμενο, ποθούμενο όραμα ελληνικής Παιδείας μέσα απ’ το σχολείο;
Πιο πρακτικό ζήτημα το επόμενο: ειδωμένο υπό την στενότερη έννοια της εκπαίδευσης, το σχολείο πρέπει να συνδεθεί με τις οικονομικές ανάγκες της χώρας ή όχι και γιατί; Δεν είναι παράδοξο που όλη η Ελλάδα είναι γεμάτη σχολές …διοίκησης επιχειρήσεων, και μάλιστα μοιράζουν μάστερ και διδακτορικά, ενώ είναι κοινή γνώση πώς οι δομές της ελληνικής οικονομίας ήταν πάντα στραμμένες στην ιδιοκατανάλωση, τον μικρό αγροτικό κλήρο και τις ΜΜΕ; 
Είναι μήπως τυχαίο που κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων είδαν το Πανεπιστήμιο όχι σαν εθνική πηγή δημιουργίας υπεραξίας μέσα από την έρευνα και την καινοτομία, αλλά ώς πρόχειρη μικροκομματική λύση τόνωσης της ζήτησης κατοικίας και της καταναλωτικής κίνησης της περιφέρειας μέσα από την τεχνιέντως δημιουργηθείσα “εσωτερική μετανάστευση” των φοιτητών; Δεν αποδείχθηκε αυτό μια κοντόθωρη, καιροσκοπική και αντεθνική εντέλει πολιτική. που σήμερα οδηγεί στο κλείσιμο τη μία μετά την άλλη σχολή, ενώ δεν κατάφερε να αναχαιτίσει την αποψίλωση της επαρχίας από τους ντόπιους πληθυσμούς, είτε λόγω υπογεννητικότητας, είτε λόγω ανεργείας;
Δεν είναι επίσης τραγικό το γεγονός που πλείστοι όσοι φοιτητές μας διαπρέπουν σε μεταπτυχιακά ερευνητικά προγράμματα του εξωτερικού, και οι εκεί κοινωνίες τους αρπάζουν απ’ τα μαλιά κυριολεκτικά να μην τους χάσουν, προσφέροντάς τους δουλειά και απρόσκοπτο πεδίο ανάπτυξης του αντικειμένου σπουδών τους, και εμείς γυρνάμε την πλάτη στην έρευνα και την καινοτομία;
Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ακόμη, και θα επανέλθουμε σίγουρα. Σε κάθε περίπτωση είναι επιτακτική η ανάγκη να βγεί η Παιδεία από τη στενή κομματική αντιπαράθεση, και να καταστεί υπερκομματική. Δεν νοείται πλέον τα κόμματα προεκλογικά να διαφοροποιούνται στα της Παιδείας. Πρέπει να υπάρξει ένας καθολικός διάλογος και συμφωνία όλων, κομμάτων αλλά και κοινωνίας, να αντιμετωπιστεί η Παιδεία ως άμεση προτεραιότητα και απόλυτη σπουδαιότητα τόσο σε επίπεδο εθνικού οράματος, όσο και σε επίπεδο πραγματικής οικονομικής ανάπτυξης.
Read more

Αυτή η ζωή δεν είναι δικιά μας…




Tου ανιχνευτή 

Zούμε μια ζωή που δεν είναι δικιά μας!
Οι εικόνες της, τα γεγονότα που τρέχουν σαν τρένο με μεγάλη ταχύτητα, ο πακτωλός των πληροφοριών που μας βομβαρδίζει ολημερίς και ολονυχτίς σε βαθμό κορεσμού και εξόντωσης, τα γαβγίσματα από τoυς νάνους της TV που θέλουν να μας πείσουν ότι είναι γίγαντες και η παράνοια ότι είναι η φυσιολογική ζωή…που περνά μπροστά από τα αποσβoλωμένα μας μάτια σαν να…μην είναι η δικιά μας ζωή! Αλλά κάποιων άλλων… Κάποιων άλλων φουκαράδων που τους ενοχοποιούν συλλογικά. Που τους τόνισαν κάποιοι, υποτιθέμενοι εκπρόσωποι της υποτιθέμενης δημοκρατικής βούλησης, ότι μαζί τα έφαγαν κι ότι χρωστάνε για πολλές μελλοντικές ενσαρκώσεις στον τόπο αυτό, χρωστάνε καράβια από ευρώ σε απροσδιόριστης προέλευσης χρέη…αλλά σε ποιον ακριβώς; πότε; πώς; γιατί; Ποιες αόρατες οντότητες, με κουστουμαρισμένους πολιτικούς, οικονομολόγους, τραπεζίτες, δημοσιογράφους ως εκπροσώπους τους επί των λαών, είναι αυτές που κρίνουν όλους τους ανθρώπους υπόδικους, ενόχους, απλά και μόνο επειδή ίσως υπάρχουν..
Και φθάσαμε να ζούμε μια ζωή που δεν φαντάζει δικιά μας!

Κι όπως μας έμαθαν με τα νέα ταιριαστά για μας ήθη (οι καταχραστές του ιδρώτα μας, του παραγόμενου πλούτου από εμάς, που τώρα μετατρέπονται σε κατήγορούς μας), ξυπνάμε με το φόβο του βηξίματος των “αγορών” και κοιμόμαστε με την ανατριχίλα της προσμονής για ολοένα και πιο ψυχοπαθητικά σε βάρος μας μέτρα, που απορρέουν από το λόξιγγα του χερ Σόιμπλε ή τις ατάκες και γκριμάτσες της φροϋλάιν Μέρκελ, που μοιάζει με κακόγουστο αντίγραφο της “σιδηράς κυρίας” Θάτσερ (που της έκαναν πρόσφατα και ταινία τρομάρα της). Και να περιμένουμε σαν πρεζόνια την επόμενη “σωτήρια” δόση, η οποία όμως δεν καταλήγει ποτέ στις δικές μας τσέπες για τις δικές μας βασικές (και υποσιτιζόμενες) ανάγκες!
Και μας τρώει μια επίμονη αίσθηση ότι αυτή δεν μπορεί να είναι η δικιά μας ζωή!
Ναι! Το ένστικτό μας δεν κάνει λάθος! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΖΩΗ! 

Ούτε αυτός ο κόσμος ο αληθινός, παρά μια καρικατούρα του αληθινού κόσμου, μια διαστροφική και αποτυχημένη εκδοχή του, ένα νοσηρό πισωγύρισμα του 21ου αιώνα σε περασμένες εποχές δυο τουλάχιστον αιώνες πριν, μια συλλογική παράκρουση που δημιουργούν στο μυαλό μας αυτοί που πάντα πάσχιζαν να μας έχουν κλινικά νεκρούς μέσω των ιών του Φόβου και του κατακερματισμού.
Είναι απλά ένα τεχνητά προκαλούμενο βραχυκύκλωμα που μας τίναξε κάτω στο χώμα και ίσως είναι καλό τελικά για εμάς, γιατί η ισχυρή δόνησή του μπορεί να μας βοηθήσει να συνέλθουμε. Και να σηκωθούμε πάνω. Όρθιοι, ευθυτενείς. Κι αφού, πολύ πριν τις κρίσεις και τις επικρίσεις, μέσω του θεού-καταναλωτισμού, της τροφοδότησης ενός ανούσιου σταρ σύστεμ, του σε βάρος των άλλων βολέματος, της αδιαφορίας για τον άλλο, της πελατειακής σχέσης με κοινούς απατεώνες που αναρριχούνταν στο δημόσιο βίο με την ανοχή μας, του χλευασμού προς κάθε μορφή εντιμότητας και ευθιξίας ως…βλακείας και του εθισμού στο ψέμα αντί να τιμάμε την αλήθεια, κι αφού, λοιπόν, είχαμε χάσει για ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ τους εαυτούς μας…

Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία να τους ξαναβρούμε, ή καλύτερα να τους ανακαλύψουμε από την αρχή! Και να συμφιλιωθούμε με τα λάθη μας. Και να αγκαλιάσουμε όσα κακά μας έτυχαν, ακόμη και ως αναπόφευκτες συνέπειες του νόμου αιτίας-αποτελέσματος. Και να τα ξορκίσουμε. Και κυρίως να κοιτάξουμε κατάματα τους φόβους μας και τις κατάρες που μας κρατούσαν ως τώρα σκυφτούς και σκεβρωμένους. Και να τα ερμηνεύσουμε, να τα κατανοήσουμε, να μάθουμε απ’αυτά, να τα αφήσουμε να φύγουν μακριά μας σαν κάτι που γίνεται πολύ φυσικά.
Και να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλο όχι με δυσπιστία, αλλά με συμπάθεια, συντροφικότητα, ελευθερία πνεύματος και αισιοδοξία…Γιατί ό,τι και όποιοι φοβόμασταν ως τώρα είναι αυτοί που, στην πραγματικότητα, μας φοβόντουσαν πάντα! Από την εποχή των αυτοκρατοριών και κατασκευασμένων θρησκειών που νομιμοποιούσαν την ελέω θεού δουλεία στην Εξουσία, της φεουδαρχίας, της αποικιοκρατίας, της βιομηχανικής επανάστασης, της σταλινικής και εθνικοσοσιαλιστικής τυραννίας, της οικονομικής υποδούλωσης στις αγορές του καπιταλισμού και της γεμάτης εξόφθαλμα κουσούρια παγκοσμιοποίησης προς όφελος των ολιγαρχών και των πολυεθνικών παρασίτων και banksters…

Σας το λέω, αυτός ο κόσμος από πολύ παλιά ΔΕΝ ήταν ποτέ για εμάς και τούτη, τώρα, η ζωή Δεν είναι με τίποτα δική μας. Δεν έχει καμιά σχέση με ανθρώπινα όντα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό σε φιλοσοφικό, πνευματικό, υλικό πεδίο… Είναι ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ, αυτό που θέλουν εκείνοι για εμάς. Τους ευχαριστούμε λοιπόν για τα ισχυρά ηλεκτροσόκ σε βάρος μας και… ας τους δείξουμε ότι δεν καήκαμε, αλλά αναγεννηθήκαμε από τις στάχτες μας σαν το μυθικό πουλί το φοίνικα* και γι’αυτό είμαστε σοφότεροι και δυνατότεροι από ποτέ και είμαστε πάρα πολλοί και… αυτή η ζωή ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ! Πραγματικά!
(Κι αν διαφωνούν ας επιβιβαστούνε μέσα σε τίποτα διαστημόπλοια της NASA ή σ’αυτά που τελευταία φτιάχνουν οι ιδιωτικές τους εταιρείες κι ας ψάξουν για άλλους πλανήτες-θύματα, αν μπορούν! Βρε ουστ!!!)


* (απελθέτω από εμάς η Χ.Α)
Read more

Η θετική αξιολόγηση προϋπόθεση για την προαγωγή των εκπαιδευτικών


http://www.tovima.gr/society/article/?aid=493410
Με την υπηρεσιακή κατάσταση των εκπαιδευτικών θα συνδέεται στο μέλλον η αξιολόγησή τους καθώς εάν χαρακτηριστούν «ελλιπείς» δεν θα προάγονται.
Αυτά περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων στο προεδρικό διάταγμα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών το οποίο καταθέτει σύντομα σε διαβούλευση από το υπουργείο Παιδείας.

Όπως αναφέρεται στο προεδρικό διάταγμα «η τελική βαθμολογία και ο συνολικός ποιοτικός χαρακτηρισμός κάθε αξιολογούμενου εκπαιδευτικού, θα προκύπτει από το άθροισμα της βαθμολογίας κάθε κριτηρίου δια του αριθμού των κριτηρίων. Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς σε περισσότερα του ενός κριτηρίου ανά κατηγορία χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς».
«Οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται συνολικά ελλιπείς εγγράφονται στον πίνακα των μη προακτέων που προβλέπονται στην παρ 4 του άρθρου 8 του νόμου 4024/11» αναφέρεται στο ίδιο κείμενο.
Η εκπαιδευτική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα διενεργείται από τους Σχολικούς Συμβούλους στην υπηρεσιακή Περιφέρεια των οποίων ανήκουν οι σχολικές μονάδες στις οποίες υπηρετούν. Εάν οι αξιολογούμενοι υπηρετούν σε περισσότερες από μια σχολικές μονάδες οι οποίες ανήκουν σε υπηρεσιακές περιφέρειες περισσότερων σχολικών Συμβούλων, θα αξιολογούνται από όλους τους κατά τόπο αρμόδιους Σχολικούς Συμβούλους. Η διοικητική αξιολόγησή τους από τους διευθυντές των σχολικών μονάδων ή εάν υπηρετούν σε περισσότερα του ενός σχολεία, από τους διευθυντές όλων αυτών των σχολικών μονάδων.

Η διοικητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών θα διενεργείται μεταξύ 1ης Φεβρουαρίου και 31ης Μαρτίου κάθε έτους και θα επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Η εκπαιδευτική αξιολόγηση θα διενεργείται μία, τουλάχιστον, φορά ανά τριετία σε συνεχές συγκεκριμένο διάστημα που δεν υπερβαίνει τους δύο μήνες (διμηνιαία αξιολογική περίοδος).
Η διαδικασία που περιγράφεται στο προεδρικό διάταγμα είναι η εξής: ο αξιολογούμενος εκπαιδευτικός, θα συμπληρώνει και θα υποβάλλει έκθεση αυτοαξιολόγησης του το αργότερο εντός 5 ημερών πριν από την έναρξη της αξιολογικής περιόδου.
Οι αξιολογητές πριν την ολοκλήρωση της αξιολόγησης θα προσκαλούν εγγράφως τους αξιολογούμενους σε συγκεκριμένη ημέρα και ώρα σε συνάντηση συζήτησης.
Κριτήρια αξιολόγησης
Τα κριτήρια αξιολόγησής τους μεταξύ άλλων θα είναι το παιδαγωγικό κλίμα που διαμορφώνουν στη σχολική τάξη και η οργάνωσή της, η «αξιολόγηση» από μέρους των εκπαιδευτικών των δυνατοτήτων και του επιπέδου των μαθητών τους, οι διδακτικές ενέργειές τους, η συνολική προετοιμασία των μαθητών για τη διδασκαλία, οι τυπικές διοικητικές σχέσεις και ικανότητές τους, η επικοινωνία και συνεργασία με γονείς και φορείς, τα τυπικά προσόντα τους και επιστημονική ανάπτυξη, επιστημονική κατάρτιση και η ανάπτυξή τους επαγγελματικά.
Σε αξιολόγηση θα τίθενται όλοι οι φορείς της εκπαίδευσης, περιφερειακοί διευθυντές, διευθυντές, σχολικοί σύμβουλοι.
Η εκπαιδευτική αξιολόγηση θα περιλαμβάνει τα στάδια προγραμματισμού και προετοιμασίας της παρακολούθησης διδασκαλιών, παρακολούθηση δύο τουλάχιστον, διδασκαλιών και μετα-αξιολογικής συζήτησης.
Όπως είναι φυσικό, οι αξιολογούμενοι θα δικαιούνται να υποβάλλουν ενστάσεις ενώπιον δευτεροβάθμιων οργάνων αξιολογικής κρίσης.
Για τους δόκιμους εκπαιδευτικούς θα συντάσσονται κατά τη διάρκεια της διετούς δοκιμαστικής υπηρεσίας δύο εκθέσεις διοικητικής και δύο εκπαιδευτικής αξιολόγησης.
Κατά τα άλλα για τους δοκίμους εφαρμόζεται ό,τι και για τους άλλους εκπαιδευτικούς.
Και οι εκπαιδευτικοί όμως θα μπορούν να αξιολογούν τους προϊσταμένους αξιολογητές τους. Η αξιολόγηση αυτή θα είναι έγγραφη, επώνυμη και προαιρετική και θα υποβάλλεται στον άμεσο προϊστάμενο του αξιολογητή που υπόκειται στην αξιολόγηση των υφισταμένων του. Ο αποδέκτης της αξιολόγησης των υφισταμένων θα εκτιμά και χρησιμοποιεί κατά την κρίση του τις αξιολογήσεις.
Read more

ΡΩΣΙΚΑ ΠΛΟΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Στην Ανατολική Μεσόγειο κατευθύνονται πλοία του ρωσικού Στόλου της Μαύρης Θάλασσας με επικεφαλής το καταδρομικό «Μόσχα». Στο ίδιο τμήμα της θαλάσσιας αυτής λεκάνης έχουν προωθηθεί μοίρες του Βόρειου Στόλου και του Στόλου της Βαλτικής Θάλασσας της Ρωσίας.
Νωρίτερα διέσχισε τα Στενά του Βοσπόρου το μεγάλο αποβατικό πλοίο του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας «Σαράτοφ».  Μοίρα πλοίων του Στόλου του Ειρηνικού Ωκεανού με επικεφαλής των μεγάλο ανθυποβρυχιακό πλοίο «Στρατάρχης Σάποσνικοφ» δεν απέχει πολύ από τον Περσικό Κόλπο. Σε περίπτωση ανάγκης ο στολίσκος αυτός μπορεί γρήγορα να διασχίσει τη Διώρυγα του Σουέζ και να βρεθεί επίσης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Για ποιο λόγο εκδηλώνεται αυτή η δραστηριότητα του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού; Φυσικά τα ρωσικά πολεμικά πλοία δεν έχουν σκοπό να κάνουν κρουαζιέρα στη Μεσόγειο θάλασσα. Πρόκειται για ένα συμβολικό παρών, μια επίδειξη της ρωσικής σημαίας στις ακτές της κυριευμένης από τον εμφύλιο πόλεμο Συρίας. Αλλά δεν είναι και όλα αυτά, τα οποία γράφονται συχνά σε δυτικά και τουρκικά ΜΜΕ, ότι υποτίθεται η Μόσχα προτίθεται να εφαρμόσει ένα σχέδιο απομάκρυνσης Ρώσων πολιτών ή ακόμη και να φυγαδεύσει από τη Συρία τον πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ. Ο επίσημος εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών διέψευσε κατηγορηματικά αυτές τις φήμες, όπως και την ύπαρξη ενός «μυστικού αμερικανο-ρωσικού σεναρίου».

Την ίδια στιγμή πολλοί έστρεψαν την προσοχή τους στο ότι την παραμονή της εμφάνισης στη Μεσόγειο των ρωσικών πολεμικών πλοίων οι ΗΠΑ απέσυραν από εκεί το αεροπλανοφόρο «Αϊζενχάουερ», το αποβατικό ελικοπτεροφόρο «Ιβοτζίμα» και δύο αντιτορπιλικά. Αυτή η απόφαση ερμηνεύθηκε από τον Λευκό Οίκο ως ανάγκη «να μειωθεί η ένταση στην περιοχή». Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, όπως δήλωσε ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ στη Συρία Μπραχίμι, «η κατάσταση στη Συρία αποτελεί έναν μεγάλο κίνδυνο όχι μόνο για το συριακό λαό, αλλά και για τις γειτονικές χώρες και τον κόσμο συνολικά». Μάλιστα, σύμφωνα με τον Μπραχίμι, στη χώρα αυτή «εκτός από τις ένοπλες δυνάμεις της συριακής αντιπολίτευσης δρουν και εξτρεμιστικές ομάδες».

Σε αυτό το πλαίσιο προκαλεί ενδιαφέρον η αποφασιστικότητα, με την οποία δρουν στο Μαλί οι ένοπλες δυνάμεις της Γαλλίας εναντίον ισλαμιστικών εξτρεμιστικών ομάδων. Και μάλιστα δρουν, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ρωσικού ΥΠΕΞ Γκενάντι Γκατίλοφ, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτό γεννά τη σκέψη ότι οι θέσεις Δύσης και Ρωσίας σχετικά με τις προοπτικές της συριακής διευθέτησης αρχίζουν να προσεγγίζουν η μία την άλλη λόγω του φόβου ότι σε αντικατάσταση του καθεστώτος Άσαντ στη Δαμασκό θα έλθουν παρόμοιες, όπως στο Μάλι, εξτρεμιστικές ομάδες.

Το γεγονός της παρουσίας της «Αλ Κάιντα» στη Συρία επιβεβαίωσε σε συνεδρίαση της ισραηλινής κυβέρνησης και ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου.Τι θα γίνει όμως με την Τουρκία; Όπως σημειώνει το Haberturk, η Άγκυρα οφείλει τώρα να ερμηνεύσει με ορθό τρόπο τη ρωσική θέση σχετικά με το Συριακό ζήτημα και την ενίσχυση της παρουσίας του ρωσικού πολεμικού Στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο. Στο πλαίσιο αυτό, όπως συστήνει το Haberturk, η τουρκική διπλωματία είναι καιρός να προχωρήσει με πιο αποφασιστικά βήματα προς την πολιτική και διπλωματική διευθέτηση της κρίσης στη Συρία. Σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύει να βρεθεί εκτός του διεθνούς διπλωματικού πλαισίου. 
http://www.agioritikovima.gr/diethni/15186-r%CE%BFika-ploia-t?utm_source=twitterfeed&utm_medium=facebook
Read more

Νέα πρόκληση από το ΔΝΤ! Τώρα που έφυγε η ξαδέλφη, θέλουν ξένους μάνατζερς στο ΤΑΙΠΕΔ!

20130119-163723.jpgΝομίζουν ότι απευθύνονται σε μαϊμούδες… Μία μόλις ημέρα μετά την αποκάλυψη του Ολυμπία ότι κρατούσαν στο συρτάρι την έκθεση από τον Δεκέμβρη του 2012, αλλά την δημοσίευσαν μόλις μια μέρα μετά την “αθωωτική” ψηφοφορία στην βουλή, τώρα δεν τους αρέσουν και οι μάνατζερς στο ΤΑΙΠΕΔ!
Λίγες ημέρες μετά την εκδίωξη της ξαδέλφης του Παπακωνσταντίνου!
Δηλαδή, μέχρι πρότινος το ΤΑΙΠΕΔ ήταν μια χαρά, γεμάτο άριστους μανατζαραίους, μέχρι την στιγμή που έφυγε η εθνική μας ξαδέλφη. Τότε αυτομάτως, το ΤΑΙΠΕΔ γέμισε άσχετους 
και ανεπαρκείς, σύμφωνα με το ΔΝΤ. Που βεβαίως πρέπει να αντικατασταθούν από ξένα όρνεα…
Ποιούς νομίζουν ότι δουλεύουν;

http://olympia.gr/2013/01/19/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-
Read more

Ο λεπρός και η πράσινη λίγδα


του Σωτήριου Καλαμίτση
Ο Απαπακωνσταντίνου πρέπει να είναι ένα από τα πιο μισητά πρόσωπα στην Ελλάδα. Τον σιχαίνομαι κάθε φορά που τον θυμάμαι με το σακίδιο στην πλάτη να το παίζει και πολύ άνετος σε ευρωπαϊκά συμβούλια θέλοντας να μας δείξει ότι ....
οι αντικονφορμιστές αντιεξουσιαστές κατέλαβαν την εξουσία και θα κόψουν το σβέρκο τους για να αμβλύνουν τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Αυτός και η Μπιρμπίλη, με το σακίδιο Luis Vuitton παρακαλώ, θα πρέπει να καταταγούν στο Πάνθεον της σοσιαλιστικής κουλτουρογκλαμουριάς. Αυτό το δοχείο νυκτός που βγήκε να το παίξει μάγκας και παρέδωσε τη χώρα δεμένη χεροπόδαρα στους δανειστές της μαζί με τον ηγέτη του ΓΑΠ. Αλήθεια, οι αστυνομικοί, τους οποίους πληρώνω εγώ, για να τον φυλάνε, πώς να αισθάνονται άραγε που ίσως θα πρέπει να δώσουν και τη ζωή τους για να προστατεύσουν αυτό το ζόμπι; Αυτοί οι άνθρωποι που έδωσαν όρκο να φυλάττουν το Σύνταγμα και την πατρίδα, πώς να νοιώθουν άραγε που φυλάνε ένα κτήνος, το οποίο έχει παραβιάσει επανειλημμένως και καταφώρως το Σύνταγμα εξαθλιώνοντας τον ελληνικό λαό; Που αυτοσχεδίαζε ως μαθητευόμενος μάγος κλείνοντας τ’ αυτιά του σε όσα έμπειρα στελέχη του κόμματός του τού υπεδείκνυαν τις σωστές λύσεις και ασχολούμενος με SMSάκια στο κινητό του;

Όσο και να τον μισώ, όμως, οφείλω να του αναγνωρίσω όλα τα δικαιώματα που πρέπει να έχει τη δυνατότητα να ασκεί ένας εν δυνάμει κατηγορούμενος. Οφείλω να τον ακούσω με προσοχή όσο και αν γυρίζουν τ’ άντερά μου μετά από κάθε ηλιθιότητα που εκστομίζει. Αυτό έπρεπε να κάνουν και εκείνοι που θα απεφάσιζαν, αν η Βουλή θα προχωρούσε σε διερεύνηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών του. 

‘Ομως, την ώρα που ο Απαπακωνσταντίνου υπερασπιζόταν τον εαυτό του από του βήματος της Βουλής, τον παρακολουθούσε το πολύ το 10% των κριτών του. Τόσο μεγάλο ενδιαφέρον έδειξαν όλοι οι άλλοι που θα καθόριζαν την τύχη του. Είχαν, βλέπετε, πάρει κομματική γραμμή και ένοιωθαν τη συνείδησή τους αναπαυμένη. Γιατί να μπαίνουν σε σκοτούρες; Αφού ο σοφός Αρχηγός είχε αποφασίσει γι’ αυτούς πριν από αυτούς και χωρίς αυτούς, προς τί η ανάλωση φαιάς ουσίας; Δεν με εξέπληξε φυσικά η στάση αυτή, αφού θυμάμαι ότι κάτι παρόμοιο είχε γίνει και με τον Άκη. Ήταν προαποφασισμένη η παραπομπή του, εξ ου και ο γίγαντας της πολιτικής Πρωτόπαππας είχε ζητήσει από το Προεδρείο της Βουλής να συντομεύουν τη διαδικασία, ώστε να φύγουν το συντομότερο οι βουλευτές για τις περιφέρειές τους με τις τεράστιες περιφέρειές τους. Ήταν Παρασκευή απόγευμα και δεν μπορούσαν τα συντρόφια να διαθέσουν δύο ώρες ακόμη για τον παρ’ ολίγον Αρχηγό τους και πρωθυπουργό της χώρας. Τουλάχιστον να τον ακούσουν θλιμμένοι για την κατάντια του και την κατάντια τους. Την κατάσταση είχε σώσει τότε ένας πολιτικός αντίπαλος του Άκη, ο Δένδιας, ο οποίος είναι ο μόνος που διαμαρτυρήθηκε γι’ αυτή τη συμπεριφορά των πράσινων κηφήνων και επέμενε να ολοκληρωθεί η διαδικασία με τη δέουσα άνεση.

Έτσι έγινε και με τον Απαπακωνσταντίνου. Οι περισσότεροι από τους σημερινούς βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τον χειροκροτούσαν τότε που έφερνε στη χώρα το ένα Μνημόνιο μετά το άλλο και τους κατάπτυστους εκτελεστικούς αυτών νόμους. Ήταν ο μουράτος, ο πρωτοκλασσάτος. Με κάθε παπάρα που έλεγε, οι παλαμοκρούστες χτυπούσαν τα χεράκια τους εις επιδοκιμασίαν.Προχθές όμως; Προχθές όλοι απέφυγαν αυτό το μίασμα. Είχε πάψει πια να είναι σύντροφος. Δεν είχε εξουσία. Ήταν βδέλυγμα. Ακόμη κι’ οι κλητήρες της Βουλής είχαν περισσότερη εξουσία από τον κάποτε κραταιό Απαπακωνσταντίνου. Περασμένα μεγαλεία.

Όπως και νάχει, όμως, το πράγμα, όφειλαν όλοι να δείξουν τον ελάχιστο σεβασμό σε έναν άνθρωπο που ίσως προσλάβει τη θέση του κατηγορουμένου για βαρύτατο και ατιμωτικό αδίκημα. Έπρεπε να τον ακούσουν με προσοχή, ώστε τουλάχιστον να μη του δώσουν το δικαίωμα να ισχυρίζεται αύριο ότι είναι αχάριστοι, αφού πολλοί εκ των πράσινων λυμεώνων ευεργετήθηκαν επί ημερών του.

Αυτή η εικόνα σε συνδυασμό με τη μυστική ψηφοφορία που έγινε φανερή και την παρουσία-απουσία του ΓΑΠ, ο οποίος δεν ντράπηκε να ψηφίσει μόνον στην κάλπη με το όνομα του Απαπακωνσταντίνου, έδειξε ότι δεν υπάρχει ίσιο παΐδι σ’ αυτόν τον τόπο. Τα καλά και συμφέροντα.

Ας θυμηθούμε τί είχε πει ο Δακρυοχοΐδης, όταν κυκλοφόρησε η φήμη ότι ήταν ενδεχόμενο να ξαναθέσει ο ΓΑΠ υποψηφιότητα για την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ! Αυτός δεν είχε πει ότι αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, όταν μια χώρα και ένας λαός έχουν διαλυθεί εξ αιτίας του; Αυτός ο ανθυποαφισοκολλητής τέταρτης κατηγορίας, ο αμελέτητος που δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί μετά Μνημόνια, επειδή ήταν επί 24ώρου βάσεως σε ανοικτή γραμμή με την αμερικανική πρεσβεία.
Τί πίκρα. Τί βρώμα. Τί δυσωδία.
Τελικά η πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού. Είναι η τέχνη της σταύρωσης ή της διάνοιξης οδών διαφυγής του πολιτικού αντιπάλου με χτυπήματα προς κάθε κατεύθυνση και μόνον κάτω από τη ζώνη.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Read more

Γιατί η Ελλάδα; Και γιατί τα Ελληνικά; Πηγή: www.lifo.gr

Η συναρπαστική ομιλία του γνωστού ελληνιστή Pedro Olalla στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας. [Επιλέξτε τους ελληνικούς υπότιτλους]   TΙPS: Μόλις πατήσετε το κουμπί του play, περιμένετε λίγο, μέχρι να φορτώσει η ταινία. Τότε εμφανίζεται η ένδειξη cc, στο δεξιά τμήμα της οθόνης, που υποδεικνύει τη λειτουργία υποτίτλων, όταν υπάρχουν. Κάντε κλικ για να ενεργοποιήσετε τους υπότιτλους της επιλογής σας | Μπορείτε να επιλέξετε μεγαλύτερη ή μικρότερη ανάλυση του video, ανάλογα με την ταχύτητα της σύνδεσής σας, κάνοντας κλικ στην επιλογή ανάλυσης (240p, 360p, 480p κλπ) Πατώντας το εικονίδιο του ηλεκτρικού λαμπτήρα, πάνω δεξιά, μαυρίζετε το φόντο της οθόνης για πιο άνετη παρακολούθηση. (Ευχαριστούμε τον Τίμο). Ένα ισπανικό βίντεο -με δυνατότητα επιλογής ελληνικών υποτίτλων- το οποίο μιλά για την προσφορά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στην ανθρωπότητα. Εκφωνήθηκε από τον γνωστό ελληνιστή Pedro Olalla στην Ημερίδα Κλασσικού Πολιτισμού του Σαγούντο της Ισπανίας, με αφορμή την πρόταση κατάργησης του μαθήματος των ελληνικών στην ισπανική εκπαίδευση, στην οποία πρόταση φυσικά και εναντιώνεται. Ενώ η υποστήριξη του ελληνισμού στο βίντεο είναι συγκινητική, ταυτόχρονα η ανάγνωσή του αποκλείει κάθε εθνικισμό και μάλιστα προτρέπει τον θεατή σε μια στάση ουμανιστική. Πηγή: www.lifo.gr
Read more

«Κατάπιαν» τη χορηγία-μαμούθ στον ΔΟΛ!



«Κατάπιαν» τη χορηγία-μαμούθ στον ΔΟΛ!
Από τη λίστα με τις χορηγίες του ΟΠΑΠ, απουσιάζει –μυστηριωδώς…- το ποσό των 800.000 ευρώ που έλαβε ο Οργανισμός Λαμπράκη εν μέσω πρωτοφανούς κρίσης!
Μείζον πολιτικό θέμα προκύπτει από τον κατάλογο με τις χορηγίες του ΟΠΑΠ για το 2012 και τις συμφωνηθείσες για το 2013, ο οποίος ήρθε σήμερα στη δημοσιότητα. Πέραν των εντυπωσιακών ποσών που κατευθύνθηκαν ακόμη και σε μέσα των οποίων η εμβέλεια –καταφανέστατα- δεν τα δικαιολογεί (δημιουργώντας ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά τους, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μέσα που απέφυγαν συστηματικά κατά το επίμαχο διάστημα να αρθρώσουν αντιπολιτευτικό λόγο), το μέγα ζήτημα που εγείρεται δεν προκύπτει από κάποιο μέσο που περιλαμβάνεται στη λίστα, αλλά από αυτό που απουσιάζει! Συγκεκριμένα, παρά την τεράστια δημοσιότητα που έλαβε η χορηγία των 800.000 ευρώ προς το Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, την οποία έχει αναδείξει το ρεπορτάζ του newsbomb.gr, ούτε ο οργανισμός, ούτε το ποσό εμφανίζονται στον κατάλογο! Όπως έχει γράψει το newsbomb.gr, η χορηγία-μαμούθ ήρθε σε μια χρονική στιγμή που ο ελληνικός λαός στενάζει υπό το βάρος των μνημονίων, των φορολογικών νομοσχεδίων και των χαρατσιών, δεκάδες χιλιάδες οικογένειες ζουν σε συνθήκες απόλυτης ανέχειας, ενώ οι αυτοκτονίες έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο. Μάλιστα, η συγκεκριμένη χορηγία –όπως προέκυψε από το ρεπορτάζ- έγινε προσπάθεια αρχικά να περάσει «δια της πλαγίας» και χωρίς να έχουν ληφθεί οι απαραίτητες εγκρίσεις και να έχουν γίνει οι απαραίτητες ενημερώσεις. Σύμφωνα, μάλιστα, με κάποιες πληροφορίες, αρχικά δεν είχε υποβληθεί καν σχετικό αίτημα!
Η απουσία αναφοράς του ΔΟΛ και των 800.000 ευρώ από τη λίστα που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας (τα στοιχεία ήλθαν μετά την έρευνα της εξαιρετικής Αριστέας Μπουγάτσου στην Ελευθεροτυπία, που είναι δεδομένο ότι τα στοιχεία της ανταποκρίνονται στα επίσημα που δηλώνει ο οργανισμός) αναδεικνύει σειρά «καυτών» ερωτημάτων:
1.      Πώς είναι δυνατόν να απουσιάζει μια χορηγία τόσο μεγάλου ύψους, όταν αναφέρονται ακόμη και πολύ μικρότερες, μέχρι και 15.000 ευρώ!
2.      Πώς είναι δυνατόν να μην αναφέρεται καν ο ΔΟΛ, όταν αναφέρονται ακόμη και μέσα για τα οποία τα ποσά των χορηγιών είναι «μη διαθέσιμα»;
3.      Μήπως η απουσία τόσο της αναφοράς στο ΔΟΛ, όσο και στο ποσό-μαμούθ των 800.000 ευρώ επιβεβαιώνει ότι, τελικά, η εξόφθαλμη χορηγία δεν έλαβε καν τις απαιτούμενες εγκρίσεις και πέρασε… υπογείως;
Η λίστα ΟΠΑΠ
Με βάση επιλεκτικές τακτικές φαίνεται πως συνεχίζει να «σκορπά» χορηγίες, δωρεές και διαφημίσεις ο ΟΠΑΠ, που παρέχει πλουσιοπάροχα τα «λάφυρά» της κυρίως σε φίλιες δυνάμεις.
Πρωταθλητές των χορηγιών, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας» (τα ποσά άνευ ΦΠΑ) είναι:
η Nova sports με 7.500.000 ευρώ (ειδικό αθλητικό κανάλι),
ο ANTENNA TV με 1.000.000 ευρώ,
ο όμιλος της «Καθημερινής»-ΣΚΑΪΤν-ΣΚΑΪ Ρ/skai.gr-Metropolis με 965.000 ευρώ,
ο όμιλος «Εθνος»-«Ημερησία» με 750.000 ευρώ, με τον οποίο ο ΟΠΑΠ υποτίθεται ότι βρίσκεται σε χρόνια αντιδικία, επειδή ο πρώτος παραβίασε συμφωνία με τον ΟΠΑΠ διαφημίζοντας ανταγωνιστές του.
η εφημερίδα «Πρώτο θέμα» με την ιστοσελίδα της (protothema.gr) με 650.000 ευρώ,
η εφημερίδα «Real» και η ιστοσελίδα της (real.gr) με 500.000 ευρώ,
Καλοπληρωμένες χορηγίες έλαβαν μέχρι και κομματικές εφημερίδες, όπως είναι:
η «Αυγή» και ο «Ριζοσπάστης», από 100.000 ευρώ εκάστη.
Από τα ενημερωτικά sites το μεγαλύτερο ποσό χορηγίας κατευθύνεται:
Στη zougla.gr 150.000 ευρώ,
Στην οικονομική ιστοσελίδα capital.gr με 121.951 ευρώ και
Επίσης, στον κατάλογο περιλαμβάνονται:
η νεοπαγής «Δημοκρατία» 100.000 ευρώ,
και η εφημερίδα «Άποψη», η οποία έλαβε 120.000 ευρώ.
Εντύπωση προκαλεί η σταθερή επί χρόνια επιχορήγηση του ΤΗΛΕΑΣΤΥ, μέχρι πρότινος κομματικού καναλιού του ΛΑΟΣ.
Με δεκάδες χιλιάδες ευρώ επιχορηγούνται έντυπα του ειδικού τύπου του στοιχήματος. Ενδεικτικά αναφέρονται οι χορηγίες:
Στην εφημερίδα 12X & 12ΧΜΠΟΥΚ με 203.252 ευρώ, και
στην εφημερίδα ΧΡΥΣΗ ΣΤΗΛΗ/ΠΡΟΓΝΩΣΠΟΡ/ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ με το ποσόν των 203.252 ευρώ.
Read more

ΚΡΟΚΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ: «ΘΗΣΑΥΡΟΣ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ!

Ο κρόκος, ή αλλιώς το σαφράν ή η ζαφορά, προέρχεται από το φυτό Crocus sativus (κρόκος ο ήμερος) και αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια και ακριβότερα μπαχαρικά στον κόσμο.Είναι γνωστός για τις γευστικές, αρωματικές και θεραπευτικές του ιδιότητες, όπως επίσης για το έντονο κίτρινο χρώμα που δίνει. Πέρα από την Ελλάδα, και πιο συγκεκριμένα την Κοζάνη, ο κρόκος παράγεται και σε ακόμα λίγες χώρες του κόσμου, όπως στην Ινδία, στο Μαρόκο, στο Ιράν και στην Ισπανία. Ωστόσο, ο κρόκος Κοζάνης αξιολογείται ως καλύτερης ποιότητας σε σύγκριση με αυτόν των άλλων χωρών. Στο εμπόριο, λοιπόν, θα το βρείτε σε συσκευασίες των 0,5, 1, 2, 4, 28 γραμμαρίων και κοστίζει περίπου 2,5 ευρώ το γραμμάριο.

Ο κρόκος Κοζάνης αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης C, σιδήρου, μαγνησίου, μαγγανίου και καλίου, ενώ περιέχει πολύ μικρή ποσότητα υδατανθράκων και λίπους. Επιπλέον, περιέχει βιταμίνες του συμπλέγματος Β, τα καροτένια α, β και γ, λυκοπένιο, ζεαξανθίνη και ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία αποτελούν και συστατικά του, δηλαδή η κροκίνη, η πικροκροκίνη, η σαφρανάλη και η κροκετίνη.

Οι φαρμακευτικές ιδιότητες αυτού του μπαχαρικού είναι πολύ αξιόλογες, και όχι άδικα. Έχει αντιοξειδωτική, αντιγηραντική και αντικαρκινική δράση, χάρη στα φυτοχημικά που περιέχει, τα οποία καταστρέφουν τις ελεύθερες ρίζες του οργανισμού. Παρουσιάζει αντικαταθλιπτικές και ηρεμιστικές ιδιότητες και παράλληλα, ενισχύει την εγκεφαλική λειτουργία και τη μνήμη (ήδη στην Ιαπωνία υπάρχει σχετικό σκεύασμα), και έχει ευεργετική δράση σε άτομα που πάσχουν από άνοια ή Αλτσχάιμερ.

Εμφανίζει αντιθρομβωτική δράση και μειώνει τα επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα. Επιπλέον, φαίνεται να βοηθάει σε κρίσεις άσθματος, στο προεμμηνορρυσιακό σύνδρομο, στη ναυτία, σε πεπτικές διαταραχές, στις ενοχλήσεις κατά την οδοντοφυΐα (στην Ευρώπη κυκλοφορεί σχετικό σκεύασμα) και στη μείωση της ακμής.Επίσης, λειτουργεί ως παυσίπονο και επουλωτικό, ενώ συγχρόνως τονώνει και δυναμώνει τον οργανισμό. Τέλος, είναι γνωστό από την αρχαιότητα για τις αφροδισιακές του ιδιότητες, καθώς ο κρόκος συνδέεται με τον έρωτα και τη γονιμότητα.

Προμηθευτείτε, λοιπόν, τον κρόκο Κοζάνης και χρησιμοποιήστε τον στα φαγητά, στα γλυκά και στα ροφήματά σας. Είναι ιδανικός για φαγητά όπως το ρύζι, τα ζυμαρικά, τις πατάτες, το κοτόπουλο, το αρνί, τις ψαρόσουπες και τα όσπρια, ενώ παράλληλα ταιριάζει σε γλυκά, όπως το κέικ, το παγωτό και το τσουρέκι. Μπορεί να προστεθεί στο νερό, στο γάλα και στο τσάι, χαρίζοντας το λεπτό του άρωμα και τη πικάντικη γεύση του. Προσοχή, όμως, στην ποσότητα που θα χρησιμοποιήσετε, καθώς μπορεί να αλλοιώσει τη γεύση του φαγητού και σε μεγάλες ποσότητες θεωρείται τοξικός για τον οργανισμό. 
http://www.agioritikovima.gr/ugeia/15163-krokos-kozanis
Read more

ΣΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ Τ ΑΝΟΙΧΤΑ-ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

Read more

Νηστικοί οι μαθητές στα σχολεία – Κραυγή μαθήτριας σε έκθεση: “Θέλω μόνο να έχουμε ψωμί να φάμε”


Νηστικοί πηγαίνουν στο σχολείο τουλάχιστον 100 μαθητές δημοτικών σχολείων της… Καλαμάτας χωρίς να έχουν χρήματα για να αγοράσουν κάτι να φάνε, σύμφωνα με την Ενωση Γονέων Καλαμάτας, που συγκέντρωσε στοιχεία από διευθυντές σχολείων.
Εξαιτίας της οικονομικής κρίσης οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται αντιμέτωποι με τραγικές καταστάσεις υποσιτισμένων μαθητών και προσπαθούν να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούν, άλλοτε προσφέροντας ένα κουλούρι και άλλοτε προσφέροντας φαγητό στις άπορες οικογένειες. 
Η σοβαρότητα της κατάστασης αποτυπώνεται ακόμη και στις εκθέσεις των μαθητών. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα μιας μαθήτριας που έγραψε πως: “Το μόνο που θέλω είναι μια δουλειά για τη μανούλα μου για να έχουμε ψωμί να φάμε και παπούτσια να φορέσουμε”!
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας “Ελευθερία” τραγική είναι η κατάσταση στο Δημοτικό Σχολείο Ασπροχώματος, όπου πάνω από το 50% των μαθητών δεν έχει ούτε κολατσιό, ούτε μεσημεριανό. Από το Σεπτέμβρη μέχρι τώρα έχουν λιποθυμήσει από την πείνα 5 μαθητές, σύμφωνα με τη διευθύντρια που αναζητεί τρόπους να εξασφαλιστεί φαγητό για τους μαθητές της.
Προβλήματα σε μικρότερο ποσοστό παρατηρούνται και σε σχολεία του κέντρου. Στο 3ο Δημοτικό Σχολείο για παράδειγμα, το 8% έως 10% των παιδιών δεν έχει κολατσιό, ενώ η δουλειά στο κυλικείο έχει μειωθεί κατά 70% αφού πολλά παιδιά δεν έχουν πλέον χαρτζιλίκι.
Μικρότερο ποσοστό μαθητών υποσιτίζεται στο 21ο Δημοτικό Σχολείο, ενώ στην περιοχή της Αγίας Τριάδας, σύμφωνα με γονείς, 5 -6 ντόπιες οικογένειες μικρών μαθητών αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα και στα παιδιά προσφέρεται πρωινό από ανθρώπους που το έχουν αναλάβει εθελοντικά. 
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Το Έθνος” ο πρόεδρος της Ενωσης Γονέων, Ευάγγελος Σιδερέας, επισκέφθηκε το Επιμελητήριο, ενημέρωσε σχετικά τον πρόεδρο Δημήτρη Μανιάτη και τον πρόεδρο της ΕΤΑΠ (Αναπτυξιακή Εταιρεία του Επιμελητηρίου) Γιώργο Γκούμα. Ζήτησε τη βοήθεια των επαγγελματιών της Καλαμάτας που μπορούν να βοηθήσουν ώστε να προσφέρεται σε αυτά τα παιδιά δωρεάν δεκατιανό.
Επίσης, όπως δήλωσε ο ίδιος, έχει ενημερώσει την αντιδήμαρχο Κοινωνικής Υποστήριξης Μαρία Οικονομάκου και τον πρόεδρο της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας Σαράντο Μαρινάκη, οι οποίοι ετοιμάζουν παρέμβαση για τη φροντίδα των μαθητών που υποσιτίζονται.
Ο πρόεδρος της Ενωσης Γονέων τόνισε ότι επιβάλλεται να υπάρξει άμεση παρέμβαση για την αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού προβλήματος και εμφανίστηκε ικανοποιημένος από την αντίδραση των υπευθύνων του δήμου και του επιμελητηρίου.
Το επιμελητήριο σε ανακοίνωσή του για τη συνάντηση σημειώνει: «Σκοπός της συνάντησης ήταν η ενημέρωση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι μαθητές στα σχολεία του Δήμου Καλαμάτας και ιδιαίτερα το μείζον θέμα του υποσιτισμού. Από πλευράς επιμελητηρίου εκφράστηκε η άποψη πως βλέπει με ευαισθησία το θέμα και υπήρξε δέσμευση ότι θα συζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση της Διοικητικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου».
newsit.gr
Read more