Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Η επιστροφή των ζωντανών – νεκρών.

20130126-190032.jpgΤα “βαρυσήμαντα” άρθρα του Σημίτη, ο Παπανδρέου καθηγητής, ο καραγκιόζης φούρναρης και ο Παπαντωνίου “ελληνική φωνή στο Νταβός”. Όπως και το 2004, οι διαπλεκόμενοι προσπαθούν να φυγαδεύσουν τους ευεργέτες τους. Θυμηθείτε τότε τις “αποκαλύψεις” ότι ο Σημίτης θα γινόταν ΓΓ του ΟΗΕ, του ΝΑΤΟ, σφαζόντουσαν στην ποδιά του όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και άλλα διηγήματα.
Η σκοπιμότητα είναι απλή. Για όλους αυτούς υπάρχουν δικαστικές έρευνες σε εξέλιξη. Τα ευρήματα της λίστας, οι περίεργες διαδρομές, η ΕΛΣΤΑΤ, το μνημόνιο κλπ.
Αυτά τα αφιερώματα αποτελούν καταφανή εκβιασμό της δικαιοσύνης. Όπως και η αλητεία 
με τον Γεωργίου και τις δηλώσεις της κοπελίτσας δίπλα στον επίτροπο για τις οποίες σας έχουμε μία μεγάλη αποκάλυψη τις επόμενες ημέρες.
Οι εισαγγελείς υποχρεούνται να μην κάνουν βήμα πίσω απέναντι στους καταστροφείς της πατρίδας. Αλλιώς μετά από άλλα 20 χρόνια, θα μάθουμε ότι κάποιοι πλούτισαν από την καταστροφή της Ελλάδας και ουδείς αντιστάθηκε. Όπως μαθαίνουμε σήμερα για το χρηματιστήριο, την Siemens, τα υποβρύχια, την εμπορική, την ΕΤΒΑ, τα σουάπς κλπ κλπ. Και όμως ο Σημίτης είνα ακόμα έξω, ο δε Στουρνάρας υπουργός.

http://olympia.gr/2013/01/26/%CE%B7-
Read more

Πρέβεζα: Δεκάδες παιδιά σε σχολεία αδυνατούν να προμηθευτούν το κολατσιό τους


Το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερες οικογένειες, έρχεται να αποτυπώσει η αποκάλυψη ότι δεκάδες παιδιά τα οποία φοιτούν σε σχολεία της Πρέβεζας αδυνατούν να προμηθευτούν το κολατσιό τους.
Στον Δήμο της Πρέβεζας έχει φτάσει ήδη έγγραφο από σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο οποίο επισημαίνεται ότι τουλάχιστον 50 μαθητές που φοιτούν σε αυτό αδυνατούν να αγοράσουν ακόμη κι ένα σάντουιτς ή ένα μπουκάλι νερού και προτείνεται να βρεθεί ένας τρόπος να καλυφθεί η συγκεκριμένη δαπάνη. Και τα προφορικά αιτήματα που φτάνουν στον Δήμο είναι πολλά περισσότερα και αφορούν δεκάδες μαθητές σύμφωνα με τον εντεταλμένο σύμβουλο του Δήμου σε θέματα παιδείας κ. Γιώργο Φραγκούλη. «Ο Δήμος από την πλευρά του κάνει ότι μπορεί για να ανακουφίσει τις οικογένειες αυτές και κυρίως τις ευπαθείς ομάδες που είναι οι μαθητές» σημειώνει ο κ. Φραγκούλης, επισημαίνοντας όμως ότι το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και με πιο «μόνιμους» τρόπους
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Read more

ΧΙΟΥ κ. ΜΑΡΚΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ: «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ»

Να μελετήσουν την ελληνική γλώσσα κάλεσε τους μαθητές σε εγκύκλιό του με αφορμή την εορτή των Τριών Ιεραρχών ο Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος. 

Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων οι Τρεις Άγιοι και Ιεράρχες γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν την Ελληνική γλώσσα.

Ολόκληρη η εγκύκλιος έχει ως εξής: 
 
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 11

Προς
τους μαθητές και τις μαθήτριες
των Σχολείων της Περιφερειακής Ενότητος Χίου.
Ενταύθα

Αγαπητά μου παιδιά,

Η Εκκλησία μας γιορτάζει σήμερα την μνήμη Τριών Μεγάλων Αρχιερέων Της, Τριών Μεγάλων Ιεραρχών, του Μεγάλου Βασιλείου, του Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Η Ελληνική Παιδεία γιορτάζει σήμερα την ημέρα των γραμμάτων, τιμώντας τους Αγίους που αναφέραμε ως μορφωμένους άνδρες, ως επιστήμονες και ως σοφούς. Πολλά είναι τα κοινά σημεία μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης προσεγγίσεως. Εφέτος θα θέλαμε να σταθούμε σε ένα από αυτά. Οι Τρείς Άγιοι και Ιεράρχες γνώριζαν και χρησιμοποιούσαν την Ελληνική γλώσσα. ...
Οι Τρείς Ιεράρχες εμελέτησαν την Ελληνική γλώσσα. Σ’ αυτήν είχαν γραφεί τα έπη του Ομήρου, τα ποιήματα των μεγάλων τραγικών, οι αφηγήσεις των αρχαίων ιστορικών και οι στοχασμοί των φιλοσόφων. Η ίδια είχε χρησιμοποιηθεί ως το όχημα, επάνω στο οποίο ο ενανθρωπήσας Υιός και Λόγος του Θεού, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, μίλησε και δίδαξε τους ανθρώπους. Αυτή την γλώσσα την σπούδασαν οι Τρείς Ιεράρχαι στις μεγάλες φιλοσοφικές Σχολές των Αθηνών και της Αντιοχείας και την χρησιμοποίησαν για να διατυπώσουν κατ’ αρχάς την θεολογική διδασκαλία του Χριστού. Ο πλούτος των λέξεων της, το εύρος των εκφράσεων, το βάθος των νοημάτων, η ποικιλία των δομικών – συντακτικών σχημάτων προσέφεραν το απαραίτητο υλικό για να διατυπωθούν οι υψηλότερες έννοιες και οι βαθύτερες ερμηνείες του λόγου του Σταυρού. Δικαιολογημένα έχει ειπωθεί ότι «η Ελληνική είναι γλώσσα για να μιλάς με τον Θεό». Καί παράλληλα σ’ αυτήν την γλώσσα οι Τρείς Ιεράρχαι διατύπωσαν τα κείμενα τους της θύραθεν, δηλαδή της κοσμικής, γραμματείας: Τις κλασσικές διατριβές του ο Μ. Βασίλειος, τα ποιήματά του ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και την ρητορεία του ο ιερός Χρυσόστομος.

Αγαπητά μου παιδιά.

Αυτή την γλώσσα μας έχουν κληροδοτήσει οι πρόγονοί μας. Ο άπειρος πλούτος της έδωσε έκταση στην ανθρώπινη σκέψη, υπόβαθρο στον πολιτισμό. Ο περιορισμός της γλώσσας συρικνώνει τη σκέψη και μαραζώνει τον πολιτισμό. Η γλώσσα των Τριών Ιεραρχών είναι η γλώσσα του Ομήρου και του Πλάτωνος, του Ρωμανού του Μελωδού και του Γρηγορίου Παλαμά, του Δημοτικού τραγουδιού και του Διονυσίου Σολωμού, του Ανδρέα Κάλβου και Ηλία Βενέζη, του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη, είναι η γλώσσα των πατέρων μας. Αυτόν τον ανεκτίμητο θησαυρό σ’ όλη την διαχρονικότητά του να τον μελετήσετε και να τον γνωρίσετε, να τον αφομοιώσετε και να τον χρησιμοποιήσετε. Γιατί αυτήν την γλώσσα «ως μέσα στην Βακτριανή την πήγαμεν».

Με πατρικές ευχές

Ο Μητροπολίτης
+ Ο Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Μάρκος

http://stoxasmos-politikh.blogspot.gr/2013/01/blog-post_446.html#more
Read more

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ


20130126-182757.jpgH «μαγειρική» Παπακωνσταντίνου που φούσκωσε το έλλειμμα από 9% σε 15,4%.
Φάκελος ΕΛΣΤΑΤ: Το χρονικό της χρεοκοπίας της χώρας
Εφημερίδα « η Ελλάδα αύριο» , Σαββατοκύριακο 26-27 Ιανουαρίου 2013
(σελ 27-32)
Του Στεφ. Β. Αναγνώστου
Από την ημέρα της άσκησης ποινικής διώξεως σε βαθμό κακουργήματος κατά του προέδρου της ΕΛΣΤΑ Α. Γεωργίου και δύο ανωτάτων υπαλλήλων της Στατιστικής Αρχής, για παράνομες πράξεις κατά τον προσδιορισμό του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού 
του 2009, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να ζημιώσουν οικονομικά τη χώρα, να την οδηγήσουν στο χείλος της χρεοκοπίας αλλά και στην πτώχευση για πολλά ακόμη χρόνια τα ελληνικά νοικοκυριά, μοιραία επανέρχεται στην επικαιρότητα το περίφημο θέμα του «φουσκώματος» του ελλείμματος
του 2009. Δηλαδή η τεχνητή διόγκωσή του ελλείμματος η οποία είχε ως αποτέλεσμα, αντί η χώρα μας να υπαχθεί σε «αυστηρή επιτήρηση»,όπως αρχικά επιχειρήθηκε από την Ε.Ε. με το έλλειμμα να εκτιμάται από 9,9% σε 12,5% αρχικά και σε 12,7%, εν συνεχεία και αφού στη συνέχεια «διαμορφώθηκε» σε 13,6%, να τεθεί εκτός αγορών και να υπαχθεί στον Μηχανισμό Στήριξης της Ε.Ε. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αλλά και του Δ.Ν.Τ. , ενώ λίγους μήνες αργότερα το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε στο 15,7% του ΑΕΠ. Σημειώνεται ότι ο «Μηχανισμός Στήριξης»
της Ε.Ε, της ΕΚΤ και του Δ.Ν.Τ. είχε δημιουργηθεί το 2008, μετά δηλαδή την επέκταση της διεθνούς οικονομικής κρίσης, η οποία, ως γνωστόν ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, τον Αύγουστο του 2007. Και, κατά συνέπεια, τα όσα λένε τις τελευταίες ημέρες διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι τάχα διαφώνησαν με την υπαγωγή της χώρας μας στο Δ.Ν.Τ. είναι «αέρας φρέσκος» και δείχνει είτε έλλειψη γνώσης του θέματος είτε εύσχημο τρόπο, για να αυτοπροβληθούν ότι τάχα «αντιστάθηκαν» στο ΔΝΤ!
Από την ανάγνωση και μόνο του δημιοσιευόμενου στη συνέχεια χρονικού του «φουσκώματος» του ελλείμματος προκύπτει ανάγλυφα η τεράστια ευθύνη του ΠΑΣΟΚ για την περιπέτεια στην οποία μπήκε η χώρα και ο κάθε αναγνώστης ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Είναι μάλιστα ευκαιρία οι πολίτες της χώρας να γίνουν σοφότεροι για το μέλλον, ώστε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στο μέλλον να απαιτούν με φορτικότητα από τα κόμματα και τους πολιτικούς που θα τους τάζουν παχυλές αυξήσεις και ανέφελο μέλλον, πώς και από πού θα βρούν τα
χρήματα που απαιτούνται για να γίνουν πράξη τα όσα υπόσχονται με πολύ μεγάλη ευκολία…
Τι συνέβη λοιπόν με το έλλειμμα του 2009; Το χρονικό της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος του 2009 που ξεδιπλώνει και δημοσιεύει η «Ε» με επίσημα και δημοσιευμένα στοιχεία, καταδεικνύει και αποδεικνύει ποιοι είναι οι υπεύθυνοι για τη φτωχοποίση του ελληνικού λαού.
.Στις 9-10-2009, δηλαδή 5 ημέρες μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του τότε υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με τον Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο, προκειμένου ο τελευταίος να ενημερώσει τον νέο υπουργό Οικονομικών για τα βασικά οικονομικά μεγέθη. Σχετικά με το ύψος του ελλείμματος είχαν δηλωθεί τα ακόλουθα:
«Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: «Σε συνέχεια της χθεσινής συνάντησης και ενημέρωσης του Πρωθυπουργού από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, είχαμε σήμερα μια εκτενή συζήτηση για μια σειρά ζητημάτων, στα οικονομικά της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και το θέμα του ελλείμματος, όπως θα σας πει και ο κ. Προβόπουλος. Αυτού του είδους οι συναντήσεις θα γίνονται τακτικά».
Γ. ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟΣ: «Είχαμε μια συνάντηση, όπως είπε και ο Υπουργός που κάλυψε την ενημέρωση σ’ όλα αυτά τα θέματα. Θα σταθώ μόνο στο θέμα των δημοσιονομικών εξελίξεων και όπου και χθες σχολίασα ως αρνητικές. Αυτό που επιτρέπεται να πω στη βάση των στοιχείων των ταμειακών για την πορεία του ελλείμματος με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Α΄ εννεαμήνου και δυστυχώς το πρώτο εννεάμηνο προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι της τάξης του 10%. Εάν συνυπολογίσει κανείς τη δυναμική όπως έχει διαμορφωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι τους επόμενους
μήνες θα μπορούσε κανείς να πιθανολογήσει με σχετική βεβαιότητα ότι το έλλειμμα – δυστυχώς, το ξαναλέω – θα αγγίξει αν δεν ξεπεράσει τα επίπεδα του 12%.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα θα χρειασθούν μέτρα ….
Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Οπότε καταλαβαίνετε ότι έχουμε δουλειά να κάνουμε.»
. Στις 2 Οκτωβρίου 2009 ο τότε Γεν. Γραμματέας της Στατιστικής Υπηρεσίας Μαν. Κοντοπυράκης έστειλε στην Eurostat στοιχεία με την εκτίμηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, καθώς οι προβλέψεις των δαπανών στον προϋπολογισμό του 2009 ήταν δεδομένες, σύμφωνα με τα οποία το έλλειμμα το 2009 θα έκλεινε στο 6% του ΑΕΠ.
. Στις 16 Οκτωβρίου 2009, όπως έχει αναφέρει σε συνέντευξή του στον «Τύπο της Κυριακής» της 21ης Μαρτίου 2010 ο Μαν. Κοντοπυράκης από το υπουργείο Οικονομικών εστάλη e-mail στην ΕΣΥΕ, προβλέποντα έλλειμμα 14,8% του ΑΕΠ για το 2009. Στην ηλεκτρονική επιστολή –εντολή ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε: «Στείλτε στο Λουξεμβούργο,( την έδρα της Eurostat), την πρόβλεψη του 14,8% για το 2009». Ωστόσο λίγα λεπτά μετά το προαναφερθέν e-mail, είχε πεί ο Μ. Κοντοπυράκης «τηλεφώνησε στη Στατιστική ένας σύμβουλος του Γιώργου
Παπακωνσταντίνου και ζήτησε να μην το πράξουμε , διότι ο υπουργός θέλει το Σαββατοκύριακο να επανεξετάσει κάποια μεγέθη». Σημειώνεται ότι το επίμαχο e-mail, ο Μ. Κονοπυράκης είχε δηλώσει ότι «το έχει στη διάθεσή του» (προφανώς για την υπεράσπιση του εαυτού του και ορθά), δευκρινίζοντας ότι τελικά το νέο ποσοστό του ελλείμματος 14,8% δεν εστάλη στη Eurostat
.Στις 20 Οκτωβρίου 2009, συνεχίζει στην ίδια συνέντευξη ο Μ. Κοντοπυράκης, ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε «στους εμβρόντητους συναδέλφους του στο Ecofin ότιο τοπ ελληνικό έλλειμμα για το 2009 θα διαμορφωθεί στο 12,5%». Και προσθέτει: «Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε την οργή της Κομισιόν, που αποτυπώθηκε πλήρως στη γνωστή πλέον δήλωση του προέδρου της ευρωζώνης (σ.σ.τότε) Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ ότι «το παιχνίδι τελείωσε». Και ο Μ. Κοντοπυράκης συνέχισε: Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο άλλαξε εκ νέου το έλλειμμα». Μάλιστα είχε προσθέσει: «Η
αναθεώρηση του ελλείμματος μόλις λίγες ημέρες μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων, σε απίστευτα μεγάλο μέγεθος, δεν στέκει τεχνοκρατικά».
.Σε συνέντευξη τύπου στις 21 Οκτωβρίου 2009 Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε ότι οι τρεις λόγοι απόκλισης των στοιχείων για το έλλειμμα (από 6% στο 12,5%) είναι η υποεκτίμηση για την κατάρρευση των εσόδων και για την υπέρβαση των δαπανών και η μη καταγραφή μεγεθών που έπρεπε να καταγράφονται στις αποτυπώσεις του ελλείμματος, προσθέτοντας ότι «είναι απολύτως προφανές ότι θα υπάρχουν επιφυλάξεις από την Κομισιόν λόγω διπλασιασμού». Και πρόσθεσε ότι «θα κάνουμε νέο προϋπολογισμό» ενώ συμπλήρωσε ότι θα συνεχιστεί η διαδικασία
είσπραξης της έκτακτης εισφοράς, ενώ σε ό,τι αφορά την απόσυρση Ι,Χ είπε ότι «θα υπάρξουν τελικές αποφάσεις τις επόμενες ημέρες» και για την τακτοποίηση των ημιϋπαιθρίων ότι «θα υπάρξει ριζικά διαφορετική αντιμετώπιση». Και άρα δεν θα εισπράττονταν τα προϋπολογισθέντα έσοδα και θα μεγάλωνε το έλλειμμα!
Αναφερόμενος στον δανεισμό είχε πεί :
.Το χρέος στο α΄ εξάμηνο του έτους έφτασε στα 292 δισ. ευρώ. “Εχουμε ήδη δανειστεί επιπλέον και θα προχωρήσουμε και σε άλλο δανεισμό”, συμπληρώνοντας: “ελπίζω να μην φτάσουμε ψηλά”. Η πρώτη δόση του επιδόματος αλληλεγγύης θα καταβληθεί το 2009, ενώ συμπλήρωσε ότι τα υπόλοιπα μέτρα ενίσχυσης θα πραγματοποιηθούν το 2010, πράγμα που σήμαινε επιπλέον δαπάνη για το 2009, η οποία όμως δεν ήταν γραμμένη στον προϋπολογισμό του 2009 και άρα αυξανόταν και εξ αυτού του λόγου το έλλειμμα.
.Την ίδια ημέρα 21 Οκτωβρίου 2009 ο τότε εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. , ευρωβουλευτής Γ. Κουμουτσάκος, κατηγόρησε την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «για εσκεμμένο φούσκωμα του ελλείμματος, ώστε να φθάσει στο 12,5% του ΑΕΠ ακυρώνοντας την ίδια ώρα δικά μας μέτρα, μεταφέροντας για την επόμενη χρονιά έσοδα που θα εισπράττονταν φέτος και προγραμματίζοντας δαπάνες μέχρι το τέλος του έτους, οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν -σε σταθερότερο περιβάλλον- το 2010.»
.Την επόμενη ημέρα 22 Οκτωβρίου 2009 διεθνής οίκος Fitch, μετά τις δηλώσεις Παπακωνσυαντίνου ότι το έλλειμμα του 2009 θα εκτιναχθεί στο 12,5% του ΑΕΠ καθώς η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε ανακοινώσει ότι μέχρι το τέλος του 2009 θα προέβαινε σε περαιτέρω δαπάνες ύψους 2,5 δις ευρώ προχώρησε σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας από Α σε Α-,στέλνοντας παράλληλα και το μήνυμα ότι «εάν δεν εφαρμοστεί μια οικονομική πολιτική που θα οδηγήσει σε διατηρήσιμη μείωση του ελλείμματος και του χρέους είναι ανοικτό
το ενδεχόμενο περαιτέρω υποβάθμισης»!
. Αμέσως μετά την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας, την οποία έκανε ο οίκος Fitch στις 22 Οκτωβρίου, την επόμενη ημέρα 23 Οκτωβρίου … «πήραν τον κατήφορο» οι τιμές ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου στην αγορά ομολόγων της Ευρωζώνης, όπως ανέφερε το Dow Jones Newswires. Παράλληλα «η διαφορά στα spreads των ελληνικών δεκαετών κρατικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων γερμανικών διευρύνθηκε στις 136 από 131 μονάδες βάσης, ενώ τα spreads άλλων ομολόγων στην ευρωζώνη παρέμειναν αμετάβλητα η μειώθηκαν ελάχιστα.
. Παράλληλα την ίδια ημέρα 22 Οκτωβρίου 2009 και ενώ οι ενδιαφερόμενοι να τακτοποιήσουν τις περιπτώσεις των ημιϋπαίθριων χώρων βάσει της ρύθμισης Σουφλιά, η τότε υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωσε ότι «αναστέλλεται για έξι μήνες ο νόμος για την ‘’τακτοποίηση’’ των ημιυπαίθριων χώρων, των υπογείων και ισογείων πολυκατοικιών που άλλαξαν χρήση»!
. Στις 26 Οκτωβρίου 2009 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με δηλώσεις του επιτίθεται κατά της Στατιστικής Υπηρεσίας αλλά και κατά του μέχρι τότε Γενικού της Γραμματέα, καθηγητή, Μανώλη Κοντοπυράκη, με απαράδεκτες και προσβλητικές δηλώσεις. Ετσι λίγο αργότερα την ίδια ημέρα ο Μαν. Κοντοπυράκης, που στο μεταξύ είχε παραιτηθεί από την θέση του, με δηλώσεις του απάντησ, διευκρινίζοντας το αυτονόητο, ότι δηλαδή : «Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία δεν εμπλέκεται στη διαδικασία αναθεώρησης του ελλείμματος του
προϋπολογισμού», αποδίδοντας τις όποιες ευθύνες υπήρχαν- αν υπήρχαν- στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. «Η πρόβλεψη του ελλείμματος γίνεται από τη διεύθυνση δημοσιονομικής πολιτικής του υπουργείου Οικονομικών», είπε ο Μαν. Κοντοπυράκης και υποστήριξε ότι «τα στοιχεία που βασίζονται στις έρευνες της ΕΣΥΕ, όχι μόνο δεν άλλαξαν, αλλά και ουδέποτε αμφισβητήθηκαν από τη νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών στις συσκέψεις που έγιναν στο υπουργείο», επισήμανση που εξέθετε τον τότε υπουργό Γ.
Παπακωνσταντίνου. «Αν η Διεύθυνση Δημοσιονομικής Πολιτικής , έκανε την ίδια πρόβλεψη για το έλλειμμα του 2009 πριν και μετά τις εκλογές και αν το Γενικό Λογιστήριο έδινε τα ίδια οικονομικά μεγέθη πριν και μετά τις εκλογές, τότε η Στατιστική Υπηρεσία έκανε τέλεια τη δουλειά της» είχε επισημάνει ο Μαν. Κοντοπυράκης, ο οποίες κατέληξε λέγοντας: «Ο σάλος των τελευταίων ημερών ουδόλως οφείλεται σε στοιχεία της ΕΣΥΕ και ως εκ τούτου, οι επιθέσεις και η λάσπη που δέχθηκε τόσο η υπηρεσία όσο και εγώ προσωπικά, είναι τελείως
ανυπόστατες».
. Στις 30 Οκτωβρίου 2009 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου σε επιστολή του που απέστειλε στον αρμόδιο επίτροπο της Ε.Ε. Χοακίν Αλμούνια, αναφερόταν στα δημοσιονομικά μεγέθη του εννεαμήνου του 2009 και δεσμευόταν ότι «η ελληνική οικονομία θα εξυγιανθεί» και ότι «στο τέλος του 2010 το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι μονοψήφιο»!».
.Στις 30 Οκτωβρίου 2009- με υπουργό Οικονομικών τον Γ. Παπακωνσταντίνου- ανακοινώθηκαν από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους τα στοιχεία για το ύψος του ελλείμματος, το οποίο στο εννεάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου είχε διαμορφωθεί σε 23 δις. ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε στο 9,55% του ΑΕΠ( 240,8 δις ευρώ το σύνολο του ΑΕΠ)! Σύμφωνα με τα στοιχεία εκείνα:
.Τα έσοδα στο εννεάμηνο εμφάνιζαν μείωση κατά 3,3% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και σε απόλυτα νούμερα εισπράχθηκαν 1,174 δισ. ευρώ λιγότερα. Στόχος του οικονομικού επιτελείου της Ν.Δ. ήταν η αύξηση των εσόδων κατά 14,7% στο σύνολο του έτους και αυτό σημαίνει πως στο τέλος Νοεμβρίου θα έπρεπε να έχουν εισπραχθεί 6,5 δισ. ευρώ περισσότερα από τα 35,2 δισ. ευρώ που θα είχαν μπει τελικά στα ταμεία του κράτους.
.Σημειώθηκαν υπερβάσεις 1,8 δισ. ευρώ στο σκέλος των δαπανών, όπου συνολικά στο 9μηνο έχουν ξοδευτεί 51,822 δισ. ευρώ από τα 66,878 που έχουν εγγραφεί για το σύνολο του έτους. Οι δαπάνες θα έπρεπε να αυξηθούν κατά 9,7% αλλά “έτρεξαν” με ρυθμό αύξησης 13,6%.
. Στο εννεάμηνο το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκε σε 23,019 δισ. ευρώ έναντι αρχικού στόχου για συγκράτηση στα 8,8 δισ. ευρώ και αναθεωρημένη εκτίμηση με το πρόγραμμα σταθερότητας για έλλειμμα 12,7 δισ. ευρώ».
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω το μεγάλο ερώτημα που κυριαρχούσε εκείνη την περίοδο ήταν το ύψος του ελλείμματος του προϋπολογισμού που είχε διαμορφωθεί στις 30 Σεπτεμβρίου του 2009 και το οποίο και σύμφωνα με τα προαναφερθέντα στοιχεία του Γ.Λ.Κ της 30-10-2009 ανερχόταν στα 23 δις ευρώ ήτοι στο 9,55% του ΑΕΠ.
.Στις 5 Νοεμβρίου 2009 κατατέθηκε στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2010, προβλέποντας να περιορίσει το έλλειμμα του 2010 στο 9,4% του ΑΕΠ από 12,7% που εκτιμάτο για το 2009, αντί του 12,5% που είχε αναφέρει προ ολίγων ημερών ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου!
. Στις 10 Νοεμβρίου 2009, αμέσως μετά την ολοκλήρωση του Eurogroup και του Ecofin ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου είχε δηλώσει, σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρακτορείου Reuters ότι «θα υπάρξει νέα συζήτηση για το έλλειμμα κατά την επόμενη συνεδρίαση του Ecofin που έχει προγραμματιστεί το Δεκέμβριο αλλά οι τελικές αποφάσεις για το χρονοδιάγραμμα μέσα στο οποίο θα μειωθεί το έλλειμμα θα ληφθούν το Φεβρουάριο, μετά την κατάθεση στην Ε.Ε. του νέου προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης».
. Στις 11 Νοεμβρίου 2009 επιστρέφοντας από τις Βρυξέλλες ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε ότι το κείμενο του προϋπολογισμού που θα κατετίθετο στη Βουλή στις 20 Νοεμβρίου 2009 , θα ήταν διαφορετικό από το αντίστοιχο του προσχεδίου!
.Στις 16 Νοεμβρίου 2009 έφτασε στην Αθήνα κλιμάκιο της Eurostat για να βοηθήσει την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία στο έργο της και κυρίως για να καταγράψει το ποσοστό του ελλείμματος
.Λίγο αργότερα και μετά την κατάθεση του προϋπολογισμού στις 20 Νοεμβρίου 2009 το έλλειμμα του 2009 αναθεωρήθηκε στο 13,6% από το 12,7% του ΑΕΠ!
.Στις 6 Απριλίου 2010 ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου είχε ανακοινώσει ότι το έλλειμμα αναθεωρείται και πάλι λέγοντας όμως ότι «η όποια αναθεώρηση θα ήταν πολύ χαμηλότερη από μια μονάδα».
. Στις 22 Απριλίου 2010 η Eurostat μετά από συνεννόηση με την ΕΛΣΤΑΤ αναθεώρησε το έλλειμμα του 2009 από 12,7% , σε 13,6% του ΑΕΠ, το οποίο τελικά ανέβηκε στο 13,8% του ΑΕΠ ,σύμφωνα με τον σχετικό πίνακα που περιλαμβανόταν στην εισηγητική έκθεσξη του προϋπολογισμού του 2011, ο οποίος κατετέθη στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2011.
. Ένα χρόνο αργότερα:
.Σε υπόμνημα του υπαλλήλου της ΕΛΣΤΑΤ Κων. Σκορδά, που την επίμαχη περίοδο ήταν μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ, προς την Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων που υποβλήθηκε στις 19-09-2011, γίνεται λεπτομερής αναφορά για τον τρόπο λειτουργίας της ΕΛΣΤΑΤ από τότε που επι κεφαλής της τοποθετήθηκε ο Α.Γεωργίου. Συγκεκριμένα αναφερόμενος στο υπόμνημά του ο Κ. Σκορδάς στην συνεδρίαση που έγινε στην ΕΛΣΤΑΤ στις 20 Σεπτεμβρίου 2010, ενημέρωνε την προαναφερθείσα Επιτροπή της Βουλής και για το εξής:
. «Ο Πρόεδρος της Αρχής ενημέρωσε τότε τα Μέλη της Αρχής ότι στον υπολογισμό του προς αναθεώρηση ελλείμματος του έτους 2009 θα εντάσσονταν στοιχεία από Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφελείας (ΔΕΚΟ) και από άλλους φορείς του ευρύτερου δημοσίου τομέα, χωρίς να παράσχει οποιαδήποτε εξήγηση ως προς την αιτιολογία αυτής της μεταβολής και ως προς την συνεπαγόμενη μεταβολή της μεθοδολογίας υπολογισμού του ελλείμματος, δεδομένου ότι μέχρι τότε ουδέποτε υπολογίζονταν τέτοια στοιχεία στη διαμόρφωση του ελλείμματος.
.Σημειωτέον ότι σε καμία χώρα της Ευρωζώνης (πλην Νορβηγίας) δεν χρησιμοποιείται τέτοια μεθοδολογία υπολογισμού του ελλείμματος, παρότι ο σχετικός Κανονισμός ΕSA – 95 δεν την αποκλείει. Εξάλλου, ακόμη και εάν προέκρινε η Αρχή τη χρησιμοποίηση αυτής της ιδιαίτερα αυστηρής μεθοδολογίας, θα απαιτείτο οπωσδήποτε και πάλι να έχουν προηγηθεί στατιστικές μελέτες επί των εν λόγω επιχειρήσεων και φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα, οι οποίες είναι χρονοβόρες και οι οποίες δεν είχαν μέχρι τότε διεξαχθεί.
Παρά ταύτα, ο Πρόεδρος της Αρχής ανακοίνωσε την ένταξη και αυτών των επιχειρήσεων και φορέων στον υπολογισμό του αναθεωρημένου ελλείμματος έτους 2009, μη ζητώντας καν την έκδοση απόφασης της Αρχής επ’ αυτού, λόγω της έντονης διαφωνίας των Μελών της για αυτήν του την πρωτοβουλία.
. Εντέλει το αναθεωρημένο έλλειμμα του έτους 2009 περιέλαβε και αυτά τα στοιχεία, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Αρχής και χωρίς την έκδοση σχετικής απόφασης του συλλογικού οργάνου διοίκησης της Αρχής, όπως απαιτούσε ο Νόμος.
Το αναθεωρημένο κατά τον τρόπο αυτό έλλειμμα του έτους 2009 διαβιβάσθηκε από τον Πρόεδρο της Αρχής στην Eurostat, η οποία και εν συνεχεία προέβη στην υιοθέτηση και ανακοίνωσή του. Η ενέργεια αυτή, η πλήρης παράκαμψη του συλλογικού οργάνου διοίκησης της Αρχής από τον Πρόεδρό της, η άρνηση παροχής οποιασδήποτε αιτιολογίας και η άρνηση έκδοσης νόμιμης απόφασης, προκάλεσε την έντονη αντίδραση των Μελών της Αρχής και επέφερε πλέον διχόνοια, με συνέπεια τη ρήξη των σχέσεων μεταξύ Προέδρου και λοιπών Μελών της Αρχής».
Μετά την 08.10.2010 ο Πρόεδρος της Αρχής ουδέποτε μέχρι και σήμερα συγκάλεσε εκ νέου το συλλογικό όργανο διοίκησής της, για οποιοδήποτε θέμα και παρά τις αντίθετες ρητές διατάξεις του Νόμου»!
.Στις 18 Οκτωβρίου 2010 ο τότε επί κεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ είχε δηλώσει ότι «η όποια αναθεώρηση δεν θα είναι το αποτέλεσμα παρατυπιών ή παραλείψεων της κυβέρνησης της Ελλάδας, αλλά το αποτέλεσμα «επανακατηγοριοποίησης» ορισμένων κρατικών δαπανών», καθώς, όπως φάνηκε εν συνεχεία, η Eurostat περιέλαβε στο έλλειμμα τα αποτελέσματα επιχειρήσεων του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και των ΔΕΚΟ, χωρίς να είναι υποχρεωτικό αυτό να γίνει, αν δεν το ήθελε η ελληνική κυβέρνηση! Για παράδειγμα αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε
προσθέσει στο έλλειμμα του 17% του ΑΕΠ του 1990 και το έλλειμμα των ΔΕΚΟ που ήταν περί το 10% του ΑΕΠ, το έλλειμμα του 1990 θα πήγαινε στο 27% του ΑΕΠ. Επίσης κατά την απογραφή που είχε κάνει η Eurostat το 2004 και κατέγραψε έλλειμμα 7,5% του ΑΕΠ, πάλι τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ και δημοσίων επιχειρήσεων δεν είχαν προστεθεί στο έλλειμμα της λεγόμενης «κεντρικής Κυβέρνησης»
. Στις 15 Νοεμβρίου 2010 με Δελτίο Τύπου της Ελληνικής Στατιστικής αρχής ανακοινώνεται ότι αναθεωρήθηκαν τα δημοσιονομικά στοιχεία για την περίοδο 2006-2009 και το συμπέρασμα ήταν ότι:
. Το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε στο 15,4% του ΑΕΠ και το χρέος στο 126,8% του ΑΕΠ.
.Στην ίδια ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών αναφέρονταν και τα ακόλουθα:
.Το έλλειμμα του 2009 αναθεωρήθηκε από το 13,6% του ΑΕΠ στο 15,4% του ΑΕΠ ή 36.150 εκ. ευρώ. Μια αύξηση κατά 1,8 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ. Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής:
· Ένταξη στην Γενική Κυβέρνηση δημοσίων οργανισμών (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,7% ΑΕΠ)
· Προσαρμογή των λογαριασμών των ασφαλιστικών ταμείων και των ΟΤΑ (αύξηση ελλείμματος κατά 0,9% ΑΕΠ)
· Μείωση του ΑΕΠ του 2009 (αύξηση του ελλείμματος κατά 0,2%)
Η αναθεώρηση επηρεάζει προφανώς και τα στοιχεία του δημοσίου χρέους, στο οποίο ενσωματώθηκαν τα συσσωρευμένα χρέη των δημοσίων επιχειρήσεων που εντάχθηκαν στην Γενική Κυβέρνηση. Το χρέος Γενικής Κυβέρνησης του 2009 αναθεωρήθηκε στα 298.032 εκ. ευρώ ή 126,8% του ΑΕΠ από το 115,4% του ΑΕΠ, μια αύξηση 11,4 μονάδων του ΑΕΠ. Η αναθεώρηση οφείλεται κυρίως στα εξής:
· Ένταξη ΔΕΚΟ στα στοιχεία Γενικής Κυβέρνησης (αύξηση χρέους κατά 7,75% ΑΕΠ ή 18.204 εκ. ευρώ)
· Προσαρμογή των off-market swaps (αύξηση χρέους κατά 2,3% του ΑΕΠ ή 5.530 εκ. ευρώ)
Σε απόλυτους αριθμούς το έλλειμμα διαμορφώθηκε σε 36 δισ. ευρώ (36.150 εκατ. ευρώ).
. Στις 6 Δεκεμβρίου 2010, με τα αναθεωρημένα δημοσιονομικά στοιχεία να έχουν περιληφθεί στην έκθεση του προϋπολογισμού του 2011 και αφού είχαν οριστικοποιηθεί τα απολογιστικά στοιχεία του 2009, ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών επί Ν.Δ. Γιάννης Παπαθανασίου έδωσε στη δημοσιότητα μελέτη του, υπό τον τίτλο «Με τη γλώσσα των αριθμών» καταγγέλλοντας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι και τον Δεκέμβριο προκάλεσε δαπάνες και ματαίωσε έσοδα ύψους 9,3 δις. ευρώ, χωρίς να προβλέπονται από τον
προϋπολογισμό του 2009 και χωρίς να ψηφίσει κάποιον συμπληρωματικό προϋπολογισμό, με αποτέλεσμα να αυξήσει το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ, αναφέροντας τα ακόλουθα στοιχεία:
.Επεστράφησαν φόροι ύψους 1,5 δις. ευρώ
. Δόθηκε επιχορήγηση σε νοσοκομεία ύψους 1,2 δις ευρώ
Αύξηση εξοπλιστικών δαπανών κατά 0,7 δις ευρώ
.Χορήγηση επιδόματος αλληλεγγύης 0,5 δις(ενώ αντίστοιχο επίδομα για το 2009 είχε ήδη δοθεί τους προηγούμενους μήνες).
.Μετετέθη η είσπραξη του ΕΤΑΚ συνολικού ύψους 0,6 δις. ευρώ
.Αύξηση στις δαπάνες για το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων κατά 0, 2 δις ευρώ.
.Καταργήθηκε η ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους, την επιβολή φορολογίας στα λαχεία και τα σκάφη αναψυχής, συνολικού ποσού 2,2 δις ευρώ.
.Αυξήθηκαν οι λειτουργικές δαπάνες, τα οδοιπορικά και οι προμήθειες του δημοσίου κατά 0,7 δις ευρώ και
.Αδρανοποιήθηκε ο εισπρακτικός μηχανισμός του υπουργείου οικονομικών, με αποτέλεσμα να υπάρξει υστέρηση εσόδων ύψους 1,7 δις ευρώ.
.Τα παραπάνω και μόνο αποδεικνύουν την πραγματικότητα ότι το έλλειμμα του 2009 διαμορφώθηκε στο 12,7% του ΑΕΠ εξ αιτίας της δημιουργίας δαπανών που δεν προβλέπονταν από τον προϋπολογισμό του 2009 αλά και εξ αιτίας του γεγονότος ότι η Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ακύρωσε την εφαρμογή συγκεκριμένων φορολογικών-εισπρακτικών μέτρων που είχαν ψηφισθεί στις αρχές Αυγούστου από τη Βουλή.
. Επιπλέον, η Eurostat επέβαλε να περιληφθούν στο έλλειμμα στοιχεία, που ήταν μεν γνωστά, αλλά ουδέποτε μέχρι τώρα είχαν προσμετρηθεί σε αυτό, όπως τα αποτελέσματα των ΔΕΚΟ. Κάτι που εκτοξεύει το έλλειμμα και το χρέος, όχι μόνο για το 2009, αλλά και για όλα τα επόμενα χρόνια και κάνει την προσπάθεια της χώρας για έξοδο από την κρίση ακόμα πιο δύσκολη»!
.Στις 9-12-2010 με γραπτή απάντηση του ο αρμόδιος Επίτροπος Ολι Ρέν σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νικ. Χουντή αποκάλυπτε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε την επιλεκτική ένταξη των ελλειμματικών ΔΕΚΟ στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, χωρίς να είναι υποχρεωμένη γράφοντας τα ακόλουθα: «Στη διάρκεια των πρόσφατων μεθοδολογικών επισκέψεων της Επιτροπής (Eurostat) στην Ελλάδα, έγινε σαφές ότι τέτοιες έρευνες δεν είχαν πραγματοποιηθεί για κάποιο διάστημα, κατά το οποίο οι οικονομικές εξελίξεις σε πολλές δημόσιες
επιχειρήσεις έχουν καταστήσει αναγκαία την επανακατάταξή τους στη γενική κυβέρνηση. Επομένως, ο όμιλος ΟΣΕ, ο ΗΣΑΠ, η ΕΘΕΛ και ο ΗΛΠΑΠ έχουν επαναταξινομηθεί από την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) στον τομέα της γενικής κυβέρνησης». Δηλαδή ότι η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε ζητήσει να προστεθεί το έλλειμμα των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης.
.Τον Σεπτέμβριο του 2011 ο πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών επί ΠΑΣΟΚ , καθηγητής, Νίκος Χριστοδουλάκης σε πρόσφατο βιβλίο που εξέδωσε υπό με τον αγωνιώδη τίτλο: «Σώζεται ο Τιτανικός;». Στο κεφάλαιο το βιβλίου αυτού υπό τον τίτλο «Η διόγκωση του κινδύνου από το Ελληνικό Χρέος», μεταξύ άλλων, στις σελίδες 79,80,81 και 82 αναφέρει και τα ακόλουθα:
«Μια σημαντική ιδιαιτερότητα του ελληνικού χρέους είναι ότι εκείνο περιλαμβάνει σημαντικά ποσά τα οποία δεν μεταβιβάζονται σε τρίτους, δεν κινδυνεύουν με άμεση ρευστοποίηση και, γενικά, δεν είναι εκτεθειμένα στην κερδοσκοπία των αγορών. Για παράδειγμα, τα κοινοπρακτικά δάνεια που έγιναν προς τις τράπεζες ή για εξοπλισμούς των Ενόπλων δυνάμεων, τα ομόλογα που δόθηκαν κατά τη δεκαετία του 90 ως προίκα στην Τράπεζα της Ελλάδος, οι κεφαλαιακές ενισχύσεις της αγροτικής Τράπεζας, τα ομόλογα διάσωσης ελληνικών τραπεζών του
2008,καθώς και όσα χρησιμοποιούνται ως ενέχυρα στην ΕΚΤ, είναι, από πρακτική άποψη, «χρέος εκτός αγορών». Κανείς από τους ως άνω κατόχους δεν θα στηθεί σε ουρά στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους για να τα ρευστοποιήσει.
. Στην πραγματικότητα, από όλο το ελληνικό δημόσιο χρέος περίπου το μισό είναι εκτεθειμένο στον κίνδυνο μαζικής εξόφλησης, αλλά και αυτό, σε μεγάλο βαθμό, το καλύπτει πλέον ο μηχανισμός διάσωσης Ε.Ε-ΔΝΤ-ΕΚΤ».
. «..Η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει αποδεχτεί πρωτοβουλίες που οδήγησαν σε απρόσμενη διόγκωση του ελληνικού χρέους, όπως δυστυχώς συνέβη με τη μεταφορά πολλών εγγυημένων δανείων των ΔΕΚΟ και άλλων οργανισμών τύπου ΕΛΓΑ στο χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, το οποίο έτσι εκτοξεύθηκε, αιφνιδίως και αναιτίως, κατά ένα άλλο 10% του ΑΕΠ στο τέλος του 2010.
. Κανένα από τα παραπάνω δεν ήταν κρυφό, άγνωστο ή μη εξυπηρετούμενο χρέος, γι αυτό άλλωστε και οι τόκοι που εγγράφονται στον προϋπολογισμό δεν μεταβλήθηκαν έκτοτε ούτε κατά ένα ευρώ. Ούτε η προσάρτηση τους αποτελούσε κανενός είδους υποχρέωση, αφού σε άλλες χώρες της Ε.Ε., τα ομαλώς εξυπηρετούμενα δάνεια των κρατικών επιχειρήσεων δεν λογίζονται ως μέρος του δημόσιου χρέους, πόσο μάλλον αν είναι εγγυημένα από εμπράγματα περιουσιακά στοιχεία».
. «Η καταγραφή του χρέους πρέπει να γίνεται με την ίδια πρακτική που ακολουθούν και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης για να μη σχηματίζονται διογκωμένες εντυπώσεις εις βάρος μας. Εχουμε μεγάλο χρέος, δεν χρειάζεται και να το κάνουμε να δείχνει μεγαλύτερο. Άλλες χώρες δεν περιλαμβάνουν τις εγγυήσεις των ΔΕΚΟ στο κρατικό χρέος, ενώ, πριν από μία δεκαετία μια μεγάλη χώρα είχε βγάλει ακόμη και τα νοσοκομεία από τον δημόσιο τομέα, για να μην υπολογίζονται στο έλλειμμα. Επιπλέον με την προκαταβολική εναπόθεση της αποπληρωμής του
χρέους μιας ΔΕΚΟ στο Κράτος, μειώνονται και τα κίνητρα που έχει η Διοίκηση να κάνει εξοικονομήσεις και αποκρατικοποιήσεις».
. «Ορισμένοι ισχυρίζονται επίσης ότι το χρέος της χώρας είναι διπλάσιο, αν προσμετρηθούν τα αναλογιστικά ελλείμματα των ταμείων και τα χρέη του ιδιωτικού τομέα.
. Σε καμία χώρα του κόσμου τα μελλοντικά ελλείμματα δεν συνυπολογίζονται στο παρόν χρέος, εκτός, νομίζω, από τη Νέα Ζηλανδία»
. «Στη δύσκολη συγκυρία του 2010 , αυτή η αδικαιολόγητη διόγκωση είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να ξεπεράσει το Βέλγιο και την Ιταλία και να εμφανίζεται πλέον ως η πιο υπερχρεωμένη χώρα της Ε.Ε. πράγμα που δεν άργησαν να το εκμεταλλευτούν δεόντως διάφοροι αναλυτές, για να παραγάγουν ένα νέο γύρο κακών σεναρίων».
. Στις 8-3-2012 η καθηγήτρια Στατιστικής στο ΑΠΘ και πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ,που είχε τοπποθετηθεί από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καταθέτοντας στην εξεταστική επιτροπή που είχε συσταθεί για την υπόθεση είχε καταθέσει ότι: «Κατά την άποψη μου το έλλειμμα θα μπορούσε να συγκρατηθεί αν έπαιρνε μέτρα η κυβέρνηση και σήμερα θα μπορούσε να είναι μονοψήφιο. Λέω με επιφύλαξη ότι το πραγματικό έλλειμμα του 2009 ήταν 12,5% το άλλο ήταν «φούσκωμα» και εξήγησε ότι «τα στοιχεία πειράχθηκαν για να πάει το έλλειμμα από 12,5% σε 13,6%. Ο Γεωργίου
δεν μας ενημέρωνε για τίποτε, ενημέρωνε για τα πάντα τον Παπακωνσταντίνου».
.Στις 18 Μαρτίου 2012 ήλθε στην δημοσιότητα η μαρτυρία του πρώην Γενικού Γραμματέα της Στατιστικής Υπηρεσίας Εμμ. Κοντοπυράκη, με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News», και σχετικά με το ύψος του ελλείμματος ανέφερε τα ακόλουθα, αναφερόμενος στον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου:
. «Το ίδιο βράδυ και πριν πάω τα στοιχεία, του μίλησα στο τηλέφωνο και του είπα: ‘’Κύριε υπουργέ, η στατιστική υπηρεσία ανακοινώνει αυτά τα αποτελέσματα που στείλαμε αφού η Eurostat θα βγάλει το δελτίο Τύπου, στις 21 Οκτωβρίου του 2009’’. Μου είπε: ‘’Θα το ανακοινώσω εγώ, γιατί πρόκειται να το αλλάξω’’. Όταν το είπε αυτό, ήταν υπουργός μιας ώρας, δεν είχε δει τα στοιχεία ακόμα, δεν τα είχα πάει. Έμεινα άφωνος, διότι δεν είχα συναντήσει ποτέ τέτοια συμπεριφορά από κανέναν υπουργό. Αυτό ήταν ωμή παρέμβαση»! Και στη συνέχεια η ίδια
εφημερίδα πρόσθετε: «Για την πρόβλεψη του ελλείμματος του 2009 είχαν τεθεί επί τάπητος διαφορετικά σενάρια σε απανωτές συσκέψεις που έλαβαν χώρα, στα μέσα Οκτωβρίου στο υπουργείο Οικονομικών με επικεφαλής τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Σύμφωνα δε με έγγραφο που αποκάλυπτε την ίδια ημέρα η Realnews τα δύο σενάρια που επικράτησαν ήταν η πρόβλεψη του ελλείμματος στο 14,8% (35,6 δισ. ευρώ) και στο 12,5% (30,1 δισ. ευρώ), σενάρια που παρουσίαζαν απόκλιση της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ.
. Σε οργισμένη ανακοίνωση που είχε εκδώσει το βράδυ της 17ης Μαρτίου 2012 ο τότε υπουργός ΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου, ενέφερε: «Ο κ. Κοντοπυράκης ως Γενικός Γραμματέας της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας Ελλάδας έχει βαρύτατες ποινικές ευθύνες για το γεγονός ότι στις 2 Οκτωβρίου του 2009 διαβίβασε στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία εν γνώσει του ψευδή στοιχεία, προσθέτοντας ότι «προτίθεται να προσφύγει στη Δικαιοσύνη»! Φυσικά για τον διάλογο που είχε με τον Κοντοπυράκη αλλά και για το έγγραφο που είχε
δημοσιεύει η εφημερίδα ο Γ. Παπακωνσταντίνου στην ανακοίνωσή του απέφυγε να αναφέρει κάτι σχετικό.
. Την επόμενη ημέρα 18 Μαρτίου 2012 που δημοσιεύθηκε η συνέντευξη του Μαν. Κοντοπυράκη, ο τότε εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης, αναφερόμενος στις αποκαλύψεις του πρώην επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας Μ. Κοντοπυράκη και τα έγγραφα που αποδείκνυαν ότι ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου εξέταζε διαφορετικά σενάρια για το έλλειμμα του 2009, καθώς και στις σχετικές δηλώσεις του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, με δήλωσή του, μεταξύ άλλων ανέφερε:
. «Μιας ώρας υπουργός ο κ. Παπακωνσταντίνου, χωρίς καν να έχει δει τα στοιχεία για το έλλειμμα του 2009, δήλωνε ότι θα τα αλλάξει και εξέταζε εντελώς διαφορετικά σενάρια. Αυτό και μόνο αρκεί για να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες της Νέας Δημοκρατίας ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ “φούσκωσε” σκόπιμα και αυθαίρετα το έλλειμμα. Πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, που προκάλεσε καταστροφικές επιπτώσεις στην οικονομία, αδυναμία δανεισμού και προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ».
. Στις 28 Μαρτίου 2012 από το Γραφείο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Αθήνα, εκδόθηκε «Δελτίο Τύπου», στο οποίο αναφέρονταν και τα ακόλουθα:
«Στις 26 Μαρτίου, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και υπεύθυνος για τον Ανταγωνισμό κ. Almunia καθώς και ο Γενικός Διευθυντής της Eurostat κ. Radermacher, έστειλαν τις απαντήσεις τους προς την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων που διενεργεί έρευνα όσον αφορά τη διαμόρφωση του ελλείμματος του χρέους του 2009 και τους παράγοντες που οδήγησαν στην αμφισβήτηση των ελληνικών στατιστικών στοιχείων.
Στην επιστολή του ο Χοακίν Αλμούνια, έλεγε ότι «δεν ήταν δεσμευτικό να εντάξετε τις ΔΕΚΟ στο έλλειμμα». Υπενθυμίζουμε ότι με τη μέθοδο αυτή αυξήθηκε το έλλειμμα από 13,6% σε 15,7%.
-οι δαπάνες για τις ΔΕΚΟ αποτελούν «πηγή έμπνευσης» και «δεν επηρεάζουν τους υπάρχοντες εθνικούς κανονισμούς».
-«ο Κώδικας Ορθής Πρακτικής για τις ευρωπαϊκές στατιστικές δεν αποτελεί νομικά δεσμευτική πράξη».
(http://www.acceptance.ec.europa.eu/commission_2010-2014/almunia/headlines/hellenic_questionnaire_cover_en.pdf
Επιστολή-απάντηση (ελληνικά):
. Την ίδια ημέρα 28 Μαρτίου 2012, ο τότε εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας Γιάννης Μιχελάκης, αναφερόμενος στην επιστολή που έστειλε προς την Εξεταστική Επιτροπή για την ΕΛΣΤΑΤ, ο πρώην Επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε. Χ. Αλμούνια, είχε , μεταξύ άλλων δηλώσει:
«Τα όσα αναφέρει ο κ. Αλμούνια, επιβεβαιώνουν τις καταγγελίες που έγιναν από τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ – διορισμένα και αυτά από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ – για αυθαίρετο “φούσκωμα” του ελλείμματος του 2009, καθώς η ένταξη των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα, δεν ήταν υποχρεωτική».
Read more

ΝΕΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Φάρμακο που αναπτύσσεται στο Linkoping University της Σουηδίας προστατεύει έναντι των παρενεργειών της αγωγής κατά του καρκίνου, ενώ ισχυροποιεί την επίδραση στον όγκο. Τώρα ξεκινά διεθνής αξιολόγηση του φαρμάκου σε μεγαλύτερη ομάδα ασθενών.

Τα αποτελέσματα των ερευνών με την ουσία, γνωστή ως calmangafodipir, δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Translational Oncology με κύριο ερευνητή τον Rolf G. G. Andersson, όπως αναφέρει το iatronet.gr 
Η έρευνα άρχισε σε ουσία που ονομάζεται mangafodipir, που χρησιμοποιήθηκε στις μαγνητικές τομογραφίες. Ωστόσο, ερευνητές του LiU ανακάλυψαν ότι προστάτευε επίσης υγιή κύτταρα σε σχέση με αγωγές κατά του καρκίνου.

Ο καθηγητής Andersson, ανακάλυψε ότι η ουσία θα μπορούσε να επηρεάσει τη δημιουργία ριζών οξυγόνου που αποτελούν αιτία παρενεργειών στη χημειοθεραπεία.Για παράδειγμα, ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων μειώνεται σημαντικά σε σχεδόν όλους τους ασθενείς, που ανοίγει την πόρτα σε λοιμώξεις που ενδεχομένως να είναι μοιραίες.

Οι ερευνητές άρχισαν με εξετάσεις σε κύτταρα και στη συνέχεια σε ποντικούς με καρκινικά κύτταρα. Οι ποντικοί ακολούθησαν αγωγή με χημειοθεραπεία και έλαβαν ταυτόχρονα mangafodipir. Η ανάπτυξη του όγκου μειώθηκε, ενώ προστατεύτηκαν τα λευκά αιμοσφαίρια. Ένα πρόβλημα ήταν ότι απελευθερώθηκε μεγάλο μέρος του μαγγανίου στην ουσία, με συνέπεια να υποχωρήσει η θετική επίδραση. Το ελεύθερο μαγγάνιο μπορεί επίσης να είναι δηλητηριώδες και να προκαλέσει βλάβη στον εγκέφαλο.

Ο Andersson ανέπτυξε και πάλι την ουσία και αντικατέστησε πολύ μαγγάνιο με ασβέστιο. Αυτό απέδωσε πιο σταθερή σύνθεση που φάνηκε να είναι ακόμα καλύτερη στην προστασία των κυττάρων αυξάνοντας την αντικαρκινική επίδραση.

Η επίδραση της mangafodipir επιβεβαιώθηκε σε μικρότερη έρευνα σε ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Translational Oncology in February 2012.
http://www.agioritikovima.gr/ugeia/15538-neo-farmako-pro
Read more

Σπάμε την ομερτά: Οι πρόθυμοι της Φρανκφούρτης


Ο Κώστας Σημίτης με τον Λουκά Παπαδήμο
“ Το σύστημα που έχει «δέσει» την Ελλάδα στο άρμα της Γερμανίας και καθορίζει τις τύχες της χώρας και του λαού μας ”
Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας και ιδεολογικός πρωθιερέας του ναζισμού, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού στη δίκη της Νυρεμβέργης, έλεγε το εξής «Σε κάθε χώρα θα βρούμε αρκετά ιδιοτελή καθάρματα». Εννοούσε βέβαια τους πρόθυμους σε κάθε χώρα που πατούσε η γερμανική μπότα, να συνεργαστούν με τον Γ΄ Ράιχ. Οι εποχές αλλάζουν, τα εξουσιαστικά σχήματα μεταβάλλονται, οι οικονομικές δομές τροποποιούνται, αλλά οι ρόλοι των ιστορικών προσώπων παραμένουν οι ίδιοι.
Στη σημερινή Ευρώπη, στην γηραιά ήπειρο της κυριαρχίας του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, υπάρχουν πολλά ιδιοτελή καθάρματα τα οποία είναι πρόθυμα να συνεργαστούν με το Βερολίνο, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να μετατραπεί σε «γερμανική Ευρώπη» και οι χώρες, κυρίως εκείνες του ευρωπαϊκού Νότου, σε τμήματα της «γερμανικής ενδοχώρας». Δοτές κυβερνήσεις, πρόθυμα κυβερνητικά σχήματα, κυβερνήσεις συνεργασίας, διορισμένοι πρωθυπουργοί, υποτελείς στα ανώτατα διευθυντήρια και εχθρικοί προς τους λαούς υπουργοί Οικονομικών, εργάζονται για την υπόθεση της κυριαρχίας του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, για την πολιτική ομοποσπονδιοποίηση της Ευρώπης, για τον εξανδραποδισμό των λαών και για την εξάλειψη των εθνικά κυρίαρχων κρατών.
Το πλαίσιο
Τα τελευταία τρία χρόνια της σφοδρής κρίσης χρέους που «χτύπησε» άγρια τον ευρωπαϊκό Νότο, οι υπερεθνικές ελίτ, η διεθνής τραπεζοκρατία και μεγάλο Κεφάλαιο, οι εθνικές λούμπεν μεγαλοαστικές τάξεις εξαπέλυσαν σφοδρές επιθέσεις τους λαούς των ευρωπαϊκών κρατών. Πέραν της κοινωνικής συνοχής που δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται, τα υπερεθνικά κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, τα συστήματα της χάραξης της σκληρής νεοφιλελεύθερης στρατηγικής επιτέθηκαν και στη Δημοκρατία.


Το Νοέμβριο του 2011 η αμερικανική εφημερίδα «New York Times» χαρακτήρισε ως «τεχνοκρατικά πραξικοπήματα» τις τοποθετήσεις των δοτών «κυβερνητών», δηλαδή του Λουκά Παπαδήμου και του Μάριου Μόντι, στο τιμόνι της διακυβέρνησης δύο κρατών του ευρωπαϊκού Νότου, της Ελλάδας και της Ιταλίας αντίστοιχα. Ο εξαιρετικός δημοσιογράφος των New York Times Ross Douthat παρατηρούσε τότε μεταξύ πολλών άλλων ότι «Η σταθερότητα επιτυγχάνεται σε βάρος της δημοκρατίας. Ο κοινοβουλευτικός διάλογος και οι εκλογές δεν θα εξαφανιστούν. Αλλά η πραγματική εξουσία, σε ό, τι αφορά στη λήψη αποφάσεων, θα περάσει εις το διηνεκές στις δυνάμεις που εκπροσωπούν τον αποκαλούμενο “Όμιλο της Φρανκφούρτης”. Εναν ad hoc κλειστό κύκλο εξουσίας που συγκροτείται από τη γερμανίδα Ανγκελα Μέρκελ, το γάλλο Νικολά Σαρκοζί και μια χούφτα τραπεζίτες και ευρωκράτες, οι οποίοι διαχειρίζονται από τον Οκτώβριο την ευρωπαϊκή κρίση». Η διαβόητη Deutsche Bank έχει την έδρα της στην Φρανκφούρτη, από όπου ο «Όμιλος», αυτό το κλειστό ad hoc σύστημα καθοδηγεί τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και καθορίζει με τρόπο πραξικοπηματικό και χυδαίο τα πολιτικά πράγματα σε κράτη, τα οποία μέχρι χθες υποτίθεται ότι ήταν εθνικά κυρίαρχα. Αυτό το σύστημα, ο, σύμφωνα με τους New York Times, «Όμιλος της Φρνακφούρτης» έχει τους εκπροσώπους του και στην Ελλάδα. Πρόκειται για πρόσωπα, σαν και εκείνα που είχε περιγράψει ο ναζί Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, δηλαδή για «πρόθυμα ιδιοτελή καθάρματα», για ένα είδος αντιπροσωπείας της υπερεθνικής ελίτ, η οποία έχει θέσει δύο βασικούς στόχους στον ευρωπαϊκό χώρο: Οικονομική ενοποίηση και ομοσπονδιοποίηση με έδρα της διακυβέρνησης το Βερολίνο και κέντρο λήψης των αποφάσεων για την ευρωπαϊκή οικονομία την Φρανκφούρτη.

Οι πρόθυμοι
Η είσοδος της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση, στη ζώνη του Ευρώ έχει γερμανικό άρωμα. Η Γερμανία έκανε «τα στραβά» μάτια στα «πειραγμένα» στοιχεία που προσκόμισε η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Η Γερμανία όπως διαπιστώνουν όλοι σήμερα, επωφελείται από τη  διάλυση της ελληνικής οικονομίας, την εξαθλίωση του ελληνικού λαού και την μετατροπή της χώρας μας από προτεκτοράτο σε αποκία. Στην Ελλάδα, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, το ντόπιο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έκανε με τη σειρά του τα στραβά μάτια στα εγχειρίδια που διένειμε το ΙΣΤΑΜΕ, τα οποία προέβλεπαν την ευημερία των ελληνικών νοικοκυριών της Ελλάδας του Ευρώ, δέκα χρόνια μετά την ένταξη της χώρας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση. Τελικά, 10 χρόνια μετά, δηλαδή σήμερα, τα ελληνικά νοικοκυριά όχι μόνο δεν ευημερούν, αλλά έχουν γίνει τα θύματα της μεγαλύτερης ληστρικής επίθεσης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
Εγκέφαλοι, αυτής της επίθεσης είναι οι πρόθυμοι εντολοδόχοι του Βερολίνου, οι αρχιτέκτονες της ένταξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη και έχουν ονοματεπώνυμα: Κώστας Σημίτης, Λουκάς Παπαδήμος, Τάσος Γιαννίτσης, Γιάννος Παπαντωνίου και Γιάννης Στουρνάρας. Εσχάτως, αν και προέρχεται από διαφορετικό πολιτικό χώρο και όχι από την γερμανοτραφή σοσιαλδημοκρατία, σε αυτό το στρατόπεδο προσχώρησε ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Συνοπτικά, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας κανείς, ως πολλαπλά ωφελημένη, από την ελληνική τραγωδία και από την ληστρική επιδρομή που έχουν διατάξει τα ιερατεία του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης, εμφανίζεται σήμερα η Γερμανική οικονομία. Κατά τη δεκαετία του 1990, μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην ανατολική Ευρώπη και την επανένωση των δύο Γερμανιών, το γερμανικό οικονομικό θαύμα έπρεπε να εισέλθει σε νέα ιστορική φάση και πορεία και η επέκταση της ηγεμονίας της γερμανικής οικονομίας, η επιβολή του Δ΄Ράιχ στον ευρωπαϊκό χώρο θα έπαιρνε πολλά χρόνια. Οι Γερμανοί αναζήτησαν σε εκείνη την χρονική και ιστορική συγκυρία τους πρόθυμους, όπως ακριβώς τους είχε περιγράψει δεκαετίες πριν ο πρωθιερέας του ναζισμού Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ.


Στην Ελλάδα υπήρχε ο κατάλληλος άνθρωπος, πολύ γνωστός στους Γερμανούς και αδελφός ενός προσώπου απολύτως ενταγμένου στο γερμανικό Κατεστημένο: Ο Κώστας Σημίτης, αδερφός του Σπύρου Σημίτη, ο αρχιτέκτονας της εισόδου της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση το έτος 2002. Αφού το 1996 κυριάρχησε, με περίπου πραξικοπηματικό τρόπο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του «κύκλου της Φρανκφούρτης», δηλαδή την πρόσδεση της Ελλάδας στο γερμανικό άρμα, μέσω της ένταξης της χώρας μας, δηλαδή μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας, άρα μιας μικρής οικονομίας η οποία δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, στην ευρωζώνη. Ο Κώστας Σημίτης είναι μόνο ένα από τα πρόσωπα που συμμετέχουν στον «κύκλο της Φρανκφούρτης». Ο «εγκέφαλος» είναι ο αδερφός του, Σπύρος, ο οποίος διαμένει στην γερμανική πόλη, ενώ ισχυρός «παίκτης» είναι πάντοτε ο Λουκάς Παπαδήμος, έναντι του οποίου το γερμανικό κατεστημένο και ένα ισχυρό τμήμα της ευρωπαϊκής ελίτ, αυτό που ευθύνεται για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, λειτούργησε ανταποδοτικά, αμείβοντάς τον για τις υπηρεσίες του με τοποθετήσεις σε υψηλές θέσεις, όπως αυτή του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά και του πρωθυπουργού της Ελλάδας .

Εκ του αποτελέσματος μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Κώστας Σημίτης και ο Λουκάς Παπαδήμος έχουν βρεθεί στο ανώτατο κυβερνητικό αξίωμα, δηλαδή στη θέση του πρωθυπουργού, στις πιο κρίσιμες φάσεις της πορείας της Ελλάδας στο πεδίο της οικονομικής ενοποίησης της Ευρώπης, για να διαχειριστεί ο μεν πρώτος την «επιτυχία» της ένταξης της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση, ο δε δεύτερος την «αποτυχία» του εγχειρήματος. Ίσως, ο καλύτερος χαρακτηρισμός για να περιγράψει κανείς τα δύο αυτά πρόθυμα να εξυπηρετήσουν πρόθυμα τις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού πρόσωπα είναι ο εξής: «ευρωφετιχιστές». Εξάλλου ακόμη υπάρχει εκείνη η φωτογραφία με τους δύο αυτούς πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος, την πρωτοχρονιά του 2002 να κοιτάζουν περιχαρείς τον φωτογραφικό φακό, κρατώντας στα χέρια τους τα πρώτα χαρτονομίσματα του ευρώ. Και, όμως, έστω και αν φαίνεται υπεραπλουστευτικό και ξεκομμένο από τις διεθνείς εξελίξεις, ο ελληνικός λαός πληρώνει σήμερα την εμμονή αυτών των προσώπων και ενός γκρουπούσκουλου αυλικών στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Ελλάδας μέσω της πρόσδεσης της χώρας στο άρμα του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού.
Ο κύκλος της Φρανκφούρτης
Η ανοικτή κυριαρχία του «ελληνικού παραρτήματος» του λεγόμενου «ομίλου της Φρανκφούρτης» , που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στη δεκαετία του 1970, κοντεύει πια τα 20 χρόνια. Εμφανής εκπρόσωπος του γερμανοτραφούς και γερμανόφιλου αυτού συστήματος στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, είναι ο Γιάννης Στουρνάρας, άνθρωπος του Κώστα Σημίτη και του Λουκά Παπαδήμου. Ο Γιάννης Στουρνάρας (με την περίπτωση του οποίου θα ασχοληθούμε διεξοδικά παρακάτω) βρίσκεται σε μόνιμη γραμμή επικοινωνίας με τους δύο προηγούμενους και ενίοτε συνυπογράφει άρθρα με τον Κώστα Σημίτη. Σε αυτά τα χρόνια, από το 1996 μέχρι σήμερα, δηλαδή από την εποχή της ανάδειξης του Κώστα Σημίτη σε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και σε πρωθυπουργό της χώρας, ο γερμανικός πολιτικός και οικονομικός παράγοντας έχει εφορμήσει σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας με αποκορύφωμα την υπογραφή των απανωτών μνημονίων που εξαθλιώνουν τον ελληνικό λαό και έχουν ανοίξει τον δρόμο για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από «πρόθυμα καθάρματα», που θα έλεγε και ο ναζί Ρόζενμπεργκ.

Η Γερμανία, εξάλλου, πριν την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης είχε ήδη ξεκινήσει το πλιάτσικο όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας, την περίοδο των υψηλών δεικτών της: στα αεροδρόμια («Ελευθέριος Βενιζέλος»), στις τηλεπικοινωνίες (με την εξαγορά του ΟΤΕ από την DeutscheTelekom), στα media κ.α.. Ο ρόλος του γερμανικού πολιτικού και οικονομικού παράγοντα υπήρξε εμφανέστατος και στο σκάνδαλο με τις μίζες της SIEMENS και σε εκείνο με τα υποβρύχια, αλλά και στο διαρκές πρέσινγκ, ακόμη στις μέρες μας, για τα εξοπλιστικά προγράμματα (Βλέπε Leopard). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όταν το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη πρωθυπουργός, στα κλειστά σαλόνια έλεγαν ότι: « … είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός τα τελευταία χρόνια ο οποίος δεν ομιλεί τη γερμανική γλώσσα».
Η πρόσδεση της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ στο άρμα του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης εξόργισε πρόσφατα και τον αξιωματούχο πρεσβείας ξένης ισχυρής χώρας, η οποία βρίσκεται εκτός Ευρώπης. Σε ιδιωτική συζήτηση έλεγε αγανακτισμένος «Δεν είναι δυνατόν επί πολλά χρόνια τώρα, σε όλα τα φιλέτα να μπαίνουν οι Γερμανοί. Τους βλέπουμε διαρκώς μπροστά μας στην Ελλάδα». Σε κάθε περίπτωση η έναρξη της δραστηριότητας του «κύκλου της Φρανκφούρτης» χρονολογείται στη δεκαετία του 1970, τότε που ο αδερφός του πρώην πρωθυπουργού, ο Σπύρος Σημίτης, άνθρωπος του σκληρού γερμανικού κατεστημένου ή, για τους πιο μυημένους, μέλος του στενού πυρήνα του «γερμανικού βαθέος κράτους» και άμεσα διασυνδεμένος με το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, το οποίο εκφράζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ανέλαβε ρόλο περίπου ταυτόχρονα και από κοινού με ένα άλλο πρόσωπο, τον μέντορα του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Ανδρέα Λοβέρδου, στενά διασυνδεμένο με το σύστημα των Γερμανών συνταγματολόγων Δημήτρη Τσάτσο. Ο Δημήτρης Τσάτσος υπήρξε ο εισηγητής της μειοψηφίας για το Σύνταγμα του 1975 και δημιούργησε γύρω του έναν κύκλο θερμών υποστηρικτών , συνεργατών και συνοδοιπόρων.Σύμφωνα με μια άποψη, η ομάδα αυτή αποτέλεσε τον πρώτο ιστορικό κύκλο των εκσυγχρονιστών, τις πολιτικές επιλογές της οποίας πληρώνει ο ελληνικός λαός σήμερα και θα πληρώσουν ακόμη πιο ακριβά οι επόμενες γενιές.

Σε κυβερνητικό επίπεδο ο «κύκλος της Φρανκφούρτης» εκφράστηκε δειλά – δειλά το 1985. Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε εκείνη την περίοδο ο εμπνευστής, ως υπουργός Οικονομίας, του τριετούς προγράμματος σταθεροποίησης, το οποίο προέβλεπε την υποτίμηση της δραχμής και πάγωμα των μισθών, αλλά και κάτι ακόμη: Η εφαρμογή του προγράμματος δεσμευόταν από ευρωπαϊκό δάνειο ύψους 2 δισ. ECU, το οποίο όριζε ουσιαστικά την Κομισιόν ως τοποτηρητή της ελληνικής οικονομίας. Η ομοιότητες εκείνης της περιόδου είναι πάρα πολλές με το σήμερα. Για παράδειγμα τοποτηρητές ή επίτροποι δεν ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα την εποχή της τρόικας, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυρίως την περίοδο 1990-1993, ελέω Στέφανου Μάνου, Μιράντας Ξαφά και Γιώργου Αλογοσκούφη. Την περίοδο 1990-1993, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν σύμβουλος του τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας Τίμου Χριστοδούλου και είχε συμμετάσχει με τον τότε υπουργό Οικονομίας, Στέφανο Μάνο, σε συζητήσεις αναφορικά με τα δημοσιονομικά μέτρα, τα οποία μεταξύ άλλων προέβλεπαν και την υποτίμηση της δραχμής. Αργότερα ο Κώστας Σημίτης, το 1996 έγινε πρωθυπουργός, ο Λουκάς Παπαδήμος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και δοτός πρωθυπουργός και έτσι άνοιξε ο δρόμος για την είσοδο της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση. Σήμερα, τα παραπάνω πρόσωπα είναι μόνο μερικά από εκείνα που στηρίζουν την μνημονιακή πολιτική της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, της εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και του ξεπουλήματος της περιουσίας του ελληνικού λαού.
Η σημερινή κυβέρνηση
Η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, την οποία στηρίζουν εθελοντικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος και της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, εμπίπτει στην κατηγορία των πρόθυμων, όπως ακριβώς τους είχε περιγράψει ο Ρόζενμπεργκ. Οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση, η οποία σχηματίστηκε μετά από δύο διαδοχικές εκλογικές διαδικασίες, στις οποίες κυριάρχησε η τρομοκρατία προς τον ελληνικό λαό και η συσπείρωση όλων των αντιδραστικών δυνάμεων (ξενικού παράγοντα, διεθνούς τραπεζοκρατίας, ντόπιων τραπεζιτών, επιχειρηματικών συμφερόντων και μιντιοκρατίας) εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ελληνικού λαού, είναι μία κυβέρνηση ειδικού σκοπού, προσηλωμένη στο να εφαρμώσει απαρέγκλιτα το λαοκτόνο πρόγραμμα των δανειστών για την Ελλάδα. Κορμός αυτής της λαομίσητης κυβέρνησης, είναι το οικονομικό της επιτελείο, στο οποίο έπρεπε εξ αρχής τον πρώτο λόγο να έχει «ο κύκλος της Φρανκφούρτης» ή πιο δόκιμα ο «κύκλος των εκσυγχρονιστών» ή «των σημιτικών».

Ας μην ξεχνάμε ότι πρώτη επιλογή της κυβέρνησης για τη θέση του υπουργού Οικονομικών, του λεγόμενου και «Τσάρου της Οικονομίας» υπήρξε ο κ. Βασίλης Ράπανος, πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών – και όχι μόνο -, πρόσωπο στενά διασυνδεμένο με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Για … λόγους υγείας τελικά αντικαταστάθηκε σχεδόν αμέσως από ένα πρόσωπο πολύ πιο στενά διασυνδεμένο με τον Κώστα Σημίτη, έναν εκ των αρχιτεκτόνων της εισόδου της Ελλάδας στη ζώνη του Ευρώ, έναν ακόμη ευπατρίδη των τραπεζών τον Γιάννη Στουρνάρα. Το γεγονός ότι όλες οι επιλογές για τη θέση του Τσάρου της ελληνικής οικονομίας, οδηγούσαν σε πρόσωπα του «σημιτικού» περιβάλλοντος ή σε «ανθρώπους του Σημίτη», είναι ενδεικτικές του γεγονότος ότι από την πρώτη στιγμή η οικονομική πολιτική της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης θα ήταν μονοδιάστατη, απολύτως προσηλωμένη στους στόχους του εγχειρήματος που ξεκίνησε το 1996, όταν ο Κώστας Σημίτης έγινε αρχικά πρόεδρος και στη συνέχεια πρωθυπουργός της Ελλάδας. Οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο, υποστηρίζουν ότι ο Γιάννης Στουρνάρας δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του Αντώνη Σαμαρά, με την έννοια ότι αυτός αποφάσισε.
Ο Αντώνης Σαμαράς, γνώριζε, πριν γίνει πρωθυπουργός ότι ο υπουργός Οικονομικών θα ήταν επιβεβλημένος από το ad hoc σύστημα εξουσίας, το οποίο οι New York Times, περιέγραψαν ως «Όμιλο της Φρανκφούρτης». Κάποιοι κύκλοι υποστηρίζουν μάλιστα ότι «Ο Γιάννης Στουρνάρας υπήρξε το δώρο του Αντώνη Σαμαρά προς την Άνγκελα Μέρκελ». Ποιος ξέρει;
Ο Γερμανόφιλος Στουρνάρας
Ο Γιάννης Στουρνάρας ταιριάζει γάντι στον χαρακτηρισμό που είχε δώσει ο Ρόζενμπεργκ για εκείνους που είχε ανάγκη σε κάθε χώρα το Γ’ Ράιχ. Ο σημερινόςυπουργός Οικονομικών δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι υπήρξε ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνώμων την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Σημίτη. Τότε ο Γιάννης Στουρνάρας είχε αποδεχθεί το κλείδωμα της ισοτιμίας μετατροπής της δραχμής σε ευρώ σε υψηλότερα επίπεδα από αυτά που προέκυπταν από την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούνταν με τρόπο κραυγαλέο τα γερμανικά εμπορικά συμφέροντα.
Το μέγεθος της υποτέλειάς του προς το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη, το αγαπημένο παιδί του Κώστα Σημίτη, ο μαθητής και παλαιός σύμβουλος του Γιάννου Παπαντωνίου στο υπουργείο Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, «φώναξε» στην εκπομπή του Αλέξη Παπαχελά «οι Νέοι Φάκελοι» πρόσφατα. Εκεί, σε οικείο πάντοτε περιβάλλον, και χωρίς αιδώ αποκάλυψε ότι η πιο δύσκολη στιγμή της θητείας του στο υπουργείο Οικονομικών υπήρξε η τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τον είχε επικρίνει. Ορίστε τι είχε δηλώσει ο κ. Στουρνάρας «Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν όταν αφού είχα μιλήσει στη Βουλή για την επιμήκυνση που είχαμε εξασφαλίσει, με ενημέρωσε η Γραμματέας μου ότι με αναζητεί στο τηλέφωνο ο Σόιμπλε και μου είπε ότι υπάρχει και η Γερμανική Βουλή και πως δεν έπρεπε να έχω πει αυτά πριν ενημερώσει ο ίδιος το δικό του κοινοβούλιο. Λίγο μετά είχα συνάντηση με τα τρία κόμματα όπου ο καθένας έλεγε τα δικά του και είχε τις ενστάσεις του. Ακόμη κι εγώ που είμαι ήρεμος και ψύχραιμος άνθρωπος αισθάνθηκα πολύ δύσκολα». Εκτός αυτού είπε το εξής: «Για να καταλάβετε πόση δουλειά έχουμε κάνει, δείτε τι λένε οι πιο σκληροί κριτές μας. Όταν πριν από λίγες εβδομάδες είχα επισκεφτεί τον κ. Σόιμπλε μου είχε ενεχειρίσει μία λίστα με αυτά που δεν είχαν γίνει. Τώρα που τον ξαναείδα με συνεχάρη, μου είπε: μα εσείς, τα κάνατε όλα!».


Όπως αναφέρουν εξαιρετικά πληροφορημένες πηγές, ο Γιάννης Στουρνάρας καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες ώστε η Deutsche Bank να αποκτήσει στρατηγικό πακέτο της Εθνικής Τράπεζας, μέσω της οποίας η Γερμανία θα ελέγξει ολόκληρη την ελληνική οικονομία. Χαρακτηριστικότερο στοιχείο της διασύνδεσης του Γιάννη Στουρνάρα με τον γερμανικό πολιτικό και οικονομικό παράγοντα είναι η πρωτοφανής και ενάντια προς τα συμφέροντα της Ελλάδας απόφαση του ιδίου να «κλείσει» με εξωδικαστικό συμβιβασμό το ζήτημα του σκανδάλου με τις μίζες του γερμανικού κολοσσού SIEMENS.Επρόκειτο για μία κραυγαλέα προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου και αποτέλεσε μία από τις πρώτες αποφάσεις που έλαβε ο Γιάννης Στουρνάρας, από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του ως «Τσάρος» της ελληνικής οικονομίας. Μάλιστα υπήρξε τόσο ανοικτά γερμανόφιλος ώστε από το βήμα της βουλής και ως μη εκλεγμένος από τον ελληνικό λαό αμφισβήτησε την εκτίμηση της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Siemens αναφορικά με το ύψος της ζημιάς για το Δημόσιο (2 δις ευρώ), την οποία χαρακτήρισε ασύμμετρη ως προς τις συνολικές αποζημιώσεις τις οποίες έχει καταβάλει η εταιρεία παγκοσμίως (1,7 δις ευρώ). Το γεγονός αυτό δημιούργησε περίεργους συνειρμούς.
Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι ο Γιάννης Στουρνάρας, ως πρόεδρος του ΙΟΒΕ, είχε βραβεύσει τον φυγόδικο για το σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της SIEMENS Μιχάλη Χριστοφοράκο. Για την ιστορία πρέπει να υπενθυμιστεί ότι ο γερμανόφιλος υπουργός οικονομικών είχε υπογράψει την επονείδιστη συμφωνία εξωδικαστικού συμβιβασμού με τον αμαρτωλό γερμανικό κολοσσό SIEMENS παραμονές του ταξιδιού του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρα στο Βερολίνο και της συνάντησης που είχε με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Η φιλογερμανική στάση του Γιάννη Στουρνάρα εξόργισε τους προηγούμενους μήνες και τους Αμερικανούς, όπως είχε αποκαλύψει στο Periodista αμερικανική πηγή, όταν δεν είχε προσέλθει στην ετήσια σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο Τόκυο της Ιαπωνίας, κάτι το οποίο είχαν πράξει όλοι οι προκάτοχοί του στο υπουργείο Οικονομικών.
Στο δια ταύτα και … «με το στανιό»
Το 1917 ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ Λένιν έγραφε στην Πράβδα: «Πίεσαν την Ελλάδα με την πείνα. Την αποκλείσανε τα πολεμικά των Αγγλογάλλων και Ρώσων Ιμπεριαλιστών. Την Ελλάδα την άφησαν χωρίς ψωμί. Οι πολιτισμένοι Ιμπεριαλιστές της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και λοιποί, βασάνισαν με την πείνα μια ολόκληρη χώρα, έναν ολόκληρο λαό, για να τον εξαναγκάσουν με την πείνα να αλλάξει πολιτική».
Σε εκείνη τη χρονική συγκυρία τα στρατεύματα της Αντάντ είχαν αποκλείσει την Αθήνα εκβιάζοντας και καταδικάζοντας τον πληθυσμό της νότιας Ελλάδας σε πείνα, προκειμένου να ολοκληρωθεί το διαδικαστικό πλαίσιο σταθεροποίησης του Ελευθέριου Βενιζέλου στην εξουσία και της προσχώρησης της Ελλάδας στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, με το στανιό.
Ομοίως, αυτές οι σημερινές δήθεν «μεταρρυθμιστικές» δυνάμεις, του εκσυγχρονισμού ή νεοφιλελεύθεροι ταγοί, και κυρίως ο κύκλος της Φρανκφούρτης παρασύρουν έναν ολόκληρη λαό εδώ και χρόνια στην απόλυτη καταστροφή για να ικανοποιήσουν πρωτίστως τους εντολείς τους και δευτερευόντως τις εμμονές τους. Στην Ιταλία ο Μάριο Μόντι, της ίδιας συνομοταξίας, παρότι ολοκληρώθηκε η θητεία του στην πρωθυπουργία παραμένει στο πολιτικό “παιχνίδι” για να παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις. Ενδιαφέρεται για την πολιτική; Όχι. Το ενδιαφέρον του εστιάζεται στο να προχωρήσει το λαοκτόνο πρόγραμμα και για την Ιταλία. Όπως και στην Ελλάδα, με το στανιό.
Πηγή. http://www.periodista.gr/index.php/coverstories/item/1683-
http://bluebig.wordpress.com/2013/01/22/%CF%83%CF%80%CE%AC%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%84%CE%AC-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%86%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%BA/
Read more

Έσχατη προδοσία και όμως είναι ακόμα ελεύθεροι (και ο Γεωργίου στην θέση του)

20130126-083602.jpg Από 9% το πήγαν στο 15,7% με μαγειρέματα, εξαπάτηση, μεταφορές εσόδων – εξόδων από το ένα έτος στο άλλο. Σε αγαστή συνεργασία με το ΔΝΤ ώστε να μεθοδεύσουν την υπαγωγή της χώρας σε έναν αντευρωπαϊκό μηχανισμό που έμελλε να είναι η κερκόπορτα για όλο τον Ευρωπαϊκό νότο.
Οι υπόλοιποι ηγέτες βεβαίως αντιστάθηκαν. Ουδείς υπέγραψε την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με τα χρήματα των φορολογουμένων. Ουδείς υπέγραψε την εκχώρηση εθνικής 
κυριαρχίας. Μόνο η συμμορία Παπανδρέου.
και όμως, ακόμα και σήμερα όχι μόνον είναι ελεύθεροι, αλλά έχουν το θράσος να μιλούν για “συνωμοσιολογίες” παίρνοντας ως παράδειγμα τις υπόλοιπες χώρες του νότου! Εκμεταλλευόμενοι το ότι ο απλός πολίτης δεν έχει την δυνατότητα να μελετήσει τα εκεί “μνημόνια” όπως έκανε από την πρώτη στιγμή το “Ολυμπία”. Μα οι ίδιοι οι υπουργοί του ΓΑΠ δεν διάβασαν το ντόπιο μνημόνιο…
Η μοναδική ελπίδα πριν το χάος είναι να επιτραπεί στους εισαγγελείς να κάνουν την δουλειά τους. Ειδ’ άλλως θα γίνει με “άκομψο” τρόπο από τον ίδιο τον λαό.

http://olympia.gr/2013/01/26/%CE%AD%CF%83%CF%87%CE%B1%CF%84%CE%B7-
Read more

Υπουργείο Παιδείας: Προς νέες συγχωνεύσεις σχολείων


Προς νέες συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων και συμπτύξεις τμημάτων προσανατολίζεται το υπουργείο Παιδείας και αυτό γίνεται φανερό σε έγγραφό του προς του διευθυντές σχολικών μονάδων ζητάει να μάθει τη μέγιστη χωρητικότητα των αιθουσών σε μαθητές.
 
Με το έγγραφο που εστάλη στους διευθυντές σχολικών μονάδων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ζητείται η επικαιροποίηση της καταχώρισης των απαραίτητων στοιχείων στο σύστημα καταγραφής μαθηματικού και εκπαιδευτικού προσωπικού (Survey). Μάλιστα, σημειώνεται ότι τα στοιχεία θα πρέπει να ανανεώνονται κάθε 1η και 15 κάθε μήνα.
 
Σχετική προειδοποίηση έχει στείλει εγγράφως προς τις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ο υφυπουργός Παιδείας Θ. Παπαθεοδώρου σημειώνοντας ότι «η μη καταχώριση, επικαιροποίηση και οριστικοποίηση των στοιχείων στο σύστημα καταγραφής Survey αποτελεί παράβαση καθήκοντος». Τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η ΔΟΕ υποστηρίζουν ότι τα στοιχεία που ζητά το υπ. Παιδείας θα χρησιμοποιηθούν για συγχωνεύσεις από το ερχόμενο σχολικό έτος και συμπτύξεις τμημάτων. Αρκετοί είναι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι συσχετίζουν τις επικείμενες συγχωνεύσεις με τη δραματική μείωση των διορισμών δασκάλων και καθηγητών αλλά και την αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, που έχει προαναγγελθεί.
Read more

Η ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ.‏



Η εισβολή ξένων και κυρίως αγγλικών λέξεων και φράσεων στην καθημερινότητα μας, έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε είναι ορατός ο κίνδυνος στο άμεσο μέλλον να εκτοπίσουνε τη γλώσσα μας ή να την νοθέψουν σε σημαντικό βαθμό. Η απειλή αυτή είναι ορατή από την ξενομανία που συναντάμε 
σε βιτρίνες, αφίσες, περιοδικά, διαφημίσεις, ταμπέλες καταστημάτων. Πιο συγκεκριμένα τα περιοδικά μας έχουν πλημμυρίσει με ξενόγλωσσους τίτλους, οι διαφημίσεις σε αφίσες και σε όλα τα Μ.Μ.Ε είναι γεμάτες από αγγλικές λέξεις και φράσεις. Πολλές φορές το τελικό μήνυμα που θέλουν να εντυπωθεί στον Έλληνα καταναλωτή είναι αγγλική φράση όπως Power to you! , Fashion for all!, The power of knowledge! , Keep walking! Call them all! κλπ.

Στις βιτρίνες βλέπεις τη λέξη offers αντί για προσφορές, discount αντί για έκπτωση και το χειρότερο αντί να γράψουν παντελόνι, παπούτσια, φούστα, μπλούζα ,γράφουν pant ,shoes, top κλπ. Κάποιος που δεν γνωρίζει αγγλικά χρειάζεται διερμηνέα, ενώ παράλληλα αισθάνεται «αγράμματος» εφόσον δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε στοιχειώδεις συναλλαγές, και ξένος μέσα στην ίδια του την χώρα.

Όσον αφορά τις ταμπέλες των καταστημάτων, είναι φωτεινές εξαιρέσεις εκείνα που φέρουν ελληνικό όνομα, με ελληνική γραμματοσειρά. Η μεγάλη πλειοψηφία φέρει αυτούσιες αγγλικές, ιταλικές ή γαλλικές λέξεις. Σε πολλές περιπτώσεις, αν η λέξη στη ταμπέλα είναι ελληνική την γράφουνε με γκρίκλις πχ ekentron , efimeron, iliofania, κλπ.
Μερικοί Έλληνες καταστηματάρχες ή ιδιοκτήτες βιοτεχνιών, γράφουν το όνομά τους έτσι ώστε να φαίνεται η φίρμα αγγλική όπως Dimis-Tshirts, ή ιταλική πχ, Fratelli Karida. ή γαλλική πχ Manouel collection. Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι η εκτεταμένη χρήση της αγγλικών λέξεων και φράσεων στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Παραδείγματα άπειρα όπως: «Θα ήθελα κάτι πιο compact» ή «Ένα καφέ για take away», «Θα τα πούμε face to face» κλπ. 

Αν παρατηρήσουμε τους Έλληνες πολιτικούς όταν βγαίνουν στο εξωτερικό σε διεθνείς συναντήσεις, ή όταν δίνουν συνέντευξη στα ξένα ΜΜΕ μιλάνε στα αγγλικά, σε αντίθεση με τους άλλους Ευρωπαίους πολιτικούς, οι οποίοι χρησιμοποιούν την μητρική τους γλώσσα.
Ο Αναστάσιος Πεπονής είχε γράψει σε κείμενο που δημοσιεύτηκε το 1972 τα εξής: «Οι ξένες λέξεις, σύμφωνα με τον Μανόλη Τριανταφυλλίδη, μέσα στο λαϊκό στόμα, πολιτογραφούνται, εξελληνίζονται τελείως, παίρνουν τον τονισμό και τις κλίσεις των άλλων ελληνικών λέξεων. Τώρα όμως το ελληνικό λαϊκό στόμα σχεδόν αδρανεί, βομβαρδίζεται το μάτι και το αυτί του Έλληνα και δεν του μένει παρά να επαναλαμβάνει μαϊμουδίζοντας ότι βλέπει και ότι ακούει στη διαφήμιση.[…] 
Οι ξένες λέξεις και φράσεις έχουν εγκατασταθεί μόνιμα μέσα στη ζωή και στη γλώσσα μας, χωρίς να αλλοιώνονται , χωρίς να αφομοιώνονται , χωρίς να χάνουν τίποτα από τα ξενικά χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα.» Από το 1972 έχουν περάσει 40 χρόνια. Το πρόβλημα του συνεχούς αφελληνισμού της γλώσσας που είχε επισημάνει τότε ο Α. Πεπονής έχει γίνει πια υπαρκτή απειλή. Και εδώ γεννιούνται ποικίλα ερωτήματα όπως: Γιατί το κάνουμε αυτό; Ποια είναι η αιτία που μας σπρώχνει να χρησιμοποιούμε μια ξένη γλώσσα και όχι την μητρική μας; 

Η ιστορία έχει δείξει ότι, όταν μια χώρα είναι αδύναμη οικονομικά, τότε παρατηρούμε το φαινόμενο αυξημένης εισροής ξένων λέξεων, ενώ αντίθετα αν είναι εύρωστη τότε η ίδια δανείζει σε άλλους ξένες λέξεις και εκφράσεις. Όλα ξεκινάνε δηλαδή από το πώς νιώθουμε σε κοινωνικό και εθνικό επίπεδο. Αυτό το πλέγμα εθνικής μειονεξίας μας κάνει να νομίζουμε ότι εμπνέουμε κύρος και σεβασμό, φαινόμαστε μοντέρνοι και έξυπνοι, φτάνουμε στο επίπεδο του Άγγλου του Γάλλου ή του Ιταλού Ευρωπαίου αν χρησιμοποιούμε την γλώσσα του. Δεν καταλαβαίνουμε πόσο θλιβερός είναι αυτός ο πιθηκισμός, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ένας άνθρωπος ή ένας λαός είναι όμορφος και γοητευτικός όταν δείχνει αυτό που πραγματικά είναι. Αυτό που τον κάνει υπέροχα μοναδικό είναι η γλώσσα του, η νοοτροπία του, οι συνήθειές του , το φαγητό του, η μουσική του. 

Υπάρχουν και αυτοί που έχουν αντίθετη άποψη, ανάμεσά τους καθηγητές πανεπιστημίου και γλωσσολόγοι, οι οποίοι θεωρούν ότι όλα αυτά περί ξενικής γλωσσικής εισβολής και αφελληνισμού της γλώσσας είναι υπερβολικά και φτάνουν μέχρι την κινδυνολογία.

Τα επιχειρήματα που προβάλλουν είναι συνήθως τα εξής:

o Την παρουσία των δανείων στη γλώσσα θα μπορούσε να τη δει κανείς ως κάτι θετικό αφού τα δάνεια εμπλουτίζουν την ελληνική γλώσσα δημιουργώντας σημασιολογικές διαφορές.
Είναι μια άποψη παρόμοια με όλες αυτές τις απόψεις που προωθείται σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, η οποία προβάλλει ως θετικό την «συνύπαρξη» διαφορετικών πολιτισμών, θρησκειών, οικονομιών, με όρους φυσικά όχι αδελφοσύνης και διατήρησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του καθενός, αλλά ομογενοποίησης, ισοπέδωσης και επικράτησης του πιο ισχυρού. Για χάρη αυτής της «συνύπαρξης», όλοι οι λαοί πρέπει να υποχωρήσουν να παραχωρήσουν, έως και να χάσουν πολλά από την εθνική και οικονομική τους κυριαρχία, τον πολιτισμό τους, την θρησκεία τους και τη γλώσσα τους.
o Δεύτερο επιχείρημα είναι ότι δεν δανείζεται μόνο η ελληνική γλώσσα από την αγγλική, αλλά όλες οι γλώσσες κάνουν το ίδιο, διότι η αγγλική αποτελεί σήμερα γλώσσα περιωπής.
Οι άλλες όμως γλώσσες, οι περισσότερες στην Ευρώπη, είναι λατινογενείς, το αλφάβητο κοινό κι έτσι ενσωματώνουν εύκολα την ξένη λέξη. Εδώ όμως, εκτοπίζεται το ελληνικό αλφάβητο, διατηρείται η ξένη γραφή και πολύ συχνά και η ξένη προφορά. Οι Ισπανοί παρόλο που έχουν το ίδιο αλφάβητο με τους Άγγλους, επιλέγουν να μην μιλήσουν αγγλικά στους ξένους που επισκέπτονται τη χώρα τους ακόμα κι αν γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα. Οι ταμπέλες των καταστημάτων τους, οι βιτρίνες και οι διαφημίσεις είναι στα Ισπανικά. Ακόμα και διεθνείς αγγλικούς όρους τους έχουν «εξισπανίσει». Αντιστέκονται και προστατεύουν την γλώσσα τους από την γλωσσική κυριαρχία της Αγγλικής γλώσσας που χρόνο με τον χρόνο μας καταπίνει όλους.

«Η διείσδυση της ξένης γλώσσας λοιπόν αλλοιώνει τη δική μας κατά την φυσιογνωμία και αυτή η αλλοίωση , δηλαδή η νόθευση της φυσιογνωμίας της γλώσσας απειλεί και την εθνική μας φυσιογνωμία, πράγμα πολύ σημαντικό, για όσους βέβαια ενδιαφέρονται ουσιαστικά για την ελληνικότητα του λαού μας και του τόπου μας»(Α. Πεπονής)

o Ένα άλλο επιχείρημα των «εκσυγχρονιστών» που διακηρύττουν ότι η γλώσσα μας δεν κινδυνεύει, είναι ότι ίσως να σταματούσε η κινδυνολογία γύρω από το δανεισμό αν γνωρίζαμε ότι πολλές λέξεις όπως αντιβιοτικό, αστροναύτης, ελικόπτερο, ένζυμο, ηλεκτρισμός, θερμόμετρο, μαγνητόφωνο, μετεωρολογία, σπηλαιολόγος, τεχνολογία, τηλέγραφος, , φωτογραφία και χιλιάδες άλλες , είναι δάνειες λέξεις.

Πράγματι, αυτές τις λέξεις, τις επινόησαν ξένοι επιστήμονες μέσα από τις ενασχολήσεις τους για να «ντύσουν» τις πράξεις τους, τις εφευρέσεις τους, τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματά τους. Που κατέφυγαν όμως και αναζήτησαν λέξεις για να δημιουργήσουν αυτούς τους ορισμούς; Τα ελληνικά έχουν αναγνωριστεί διεθνώς ως γλώσσα-πηγή, διότι είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο. Επίσης η ακριβολογία και η κυριολεξία στη διατύπωση των εννοιών είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της γλώσσας μας. Οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται.».
o Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο των επιχειρημάτων έρχονται να προστεθούν και απόψεις όπως ότι «δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες γλώσσες, όπως δεν υπάρχουν ανώτερες και κατώτερες φυλές και οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία ανάγεται στο χώρο του ρατσισμού.».
Δεν υπάρχουν ανώτερες φυλές, όλοι οι άνθρωποι μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό. Υπάρχει όμως κοινή παραδοχή ότι υπήρξαν λαμπροί πολιτισμοί που άφησαν την σφραγίδα τους στην ανθρωπότητα.
Ένας τέτοιος θαυμαστός πολιτισμός ήταν ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός, ο οποίος επηρέασε και επηρεάζει ακόμα τη σύγχρονη σκέψη. Παράλληλα δημιούργησε την πλουσιότατη και πλαστικότατη και αξεπέραστη γλώσσα. Επειδή όμως η σχέση μεταξύ γλώσσας και πολιτισμού είναι αμφίδρομη, η γλώσσα είναι το όχημα που διακινεί τον πολιτισμό. 
Προς τί λοιπόν αυτές οι ισοπεδωτικές απόψεις; Ας υπενθυμίσουμε σε όλους αυτούς που θέλουν να υποβαθμίσουν την αξία της γλώσσα μας (οι οποίοι κατά κόρον είναι Έλληνες ), τι έχουν πει ξένοι διανοούμενοι γι αυτήν: 

*Gilbert Murray (Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης)

«Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαριά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα, επειδή εκφράζει τις σκέψεις τελειότερων ανθρώπων.»

*Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας)

«Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς.»

*Ο σπουδαίος Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ είχε δηλώσει:

«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνο αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα.»

*Juan Jose Puhana Arza (Βάσκος Ελληνιστής και πολιτικός)

«Οφείλουμε να διακηρύξουμε ότι δεν έχει υπάρξει στον κόσμο μία γλώσσα η οποία να δύναται να συγκριθεί με την κλασσική Ελληνική.»

*D’Eichtal (Γάλλος συγγραφέας)

«Η Ελληνική γλώσσα είναι μία γλώσσα η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, όλες τις προϋποθέσεις μιας γλώσσης διεθνούς... εγγίζει αυτές τις ίδιες τις απαρχές του πολιτισμού... η οποία όχι μόνον δεν υπήρξε ξένη προς ουδεμία από τις μεγάλες εκδηλώσεις του ανθρωπίνου πνεύματος, στην θρησκεία, στην πολιτική, στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, αλλά υπήρξε και το πρώτο εργαλείο, – προς ανίχνευση όλων αυτών – τρόπον τινά η μήτρα... Γλώσσα λογική και συγχρόνως ευφωνική, ανάμεσα σε όλες τις άλλες...»

*Ιωάννης Γκαίτε (Ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας, 1749-1832)

«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.» 

Δυστυχώς όμως την ελληνική γλώσσα την αναγνωρίζουν και την υποστηρίζουν στον μεγαλύτερο τουλάχιστον βαθμό μόνο οι ξένοι και όχι οι Έλληνες .Πολλοί επιφανείς επιστήμονες αλλά και πολιτικοί μας, υποστηρίζουν με κάθε μέσο τις ξένες γλώσσες και μάλιστα κάνουν λόγο για την κατάργηση του ελληνικού αλφαβήτου για να μην πονοκεφαλιάζουν τα Ελληνόπουλα με την ορθογραφία, όπως επίσης υποστηρίζουν και την καθιέρωση της Αγγλικής ως επίσημη γλώσσα τη στιγμή που οι ίδιοι οι Άγγλοι μιλούν για την ανωτερότητα και τη σπουδαιότητα της ελληνικής.

Αλλά ακόμα και αν η γλώσσα μας δεν ήταν αυτή που είναι, ακόμα και αν δεν είχε προσφέρει θησαυρούς λέξεων και ορισμών σε όλη την ανθρωπότητα, έχουμε καθήκον να την προστατέψουμε γιατί είναι η μητρική μας γλώσσα. Είναι αναντικατάστατη η αξία των λέξεων της μητρικής γλώσσας για τον Μ. Τριανταφυλλίδη. Χαρακτηριστικά έχει πει: «Με τη μητρική γλώσσα, ξυπνούμε στη ζωή και ωριμάζουμε• μ’ αυτήν εντασσόμαστε στην ανθρώπινη κοινωνία και ρίχνουμε ρίζες στο γονικό μας παρελθόν• οι λέξεις της παίρνουν στη γλωσσική μας συνείδηση χρώμα, συναισθηματικό βάθος, ψυχικό πλούτο, έμφαση εκφραστική, συγκινησιακή δύναμη».
Ανατρέπεται λοιπόν αυτό το καθεστώς της γλωσσικής μας υποδούλωσης στο οποίο έχουμε περιέλθει και το οποίο διαβρώνει σιγά σιγά και την εθνική μας ταυτότητα ; Η απάντηση είναι ναι! Από εμάς, τους Έλληνες εξαρτάται. Για το τι θα πρέπει να κάνει η πολιτεία σε επίπεδο σχολικής εκπαίδευσης είναι μια άλλη συζήτηση. Ας δούμε τι μπορούμε να κάνουμε εμείς:

 Να χρησιμοποιούμε στη γραφή αποκλειστικά και μόνο το ελληνικό αλφάβητο. Ποτέ γκρίκλις, διότι έτσι υποβιβάζουμε και γελοιοποιούμε τη γλώσσα μας ενώ παράλληλα χάνουμε και ξεχνάμε την οπτική εικόνα των λέξεων. Όλα τα ιστολόγια που συμφωνούν με αυτή την άποψη, να μην ανεβάζουν σχόλια με γκρίκλις.

 Να χρησιμοποιούμε ελληνικό αλφάβητο ακόμα και σε ξένες λέξεις. Να γράφουμε πχ ίντερνετ, τουίτερ κλπ

 Όπου μπορούμε σιγά σιγά στον προφορικό λόγο, να αντικαθιστούμε λέξεις και εκφράσεις που τις έχουμε συνηθίσει στα αγγλικά με τις αντίστοιχες ελληνικές.

 Τα καταστήματα, οι βιομηχανίες για την ονομασία της επιχείρησης , των προϊόντων τους ή της ανάγκες της διαφήμισής τους, να καταφεύγουν στην ανεξάντλητη πηγή της ελληνικής γλώσσας. Θα ανακαλύψουν τεράστιο πλούτο και απίστευτη ομορφιά!

 Να διδάσκουμε στα παιδιά μας την αξία της χρησιμοποίησης της μητρικής μας γλώσσας και του ελληνικού αλφαβήτου. 

 Μου αρέσει, αγαπώ να μαθαίνω ξένες γλώσσες δεν σημαίνει ότι ξεχνώ και παραγκωνίζω την μητρική μου.

Κι έτσι θα βρούμε ξανά τον δρόμο μας, έτσι θα αισθανθούμε ξανά την αυτοπεποίθηση που πηγάζει από την μοναδικότητά μας. Αν πάρουμε την στροφή και ακολουθήσουμε την πινακίδα που γράφει «Ελληνική Γλώσσα».

Θωμαή Στεφανοπούλου, Νηπιαγωγός
http://www.triklopodia.gr/2013/01/blog-post_757.html
Read more