Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

Πόσο ακόμα σε κώμα;


Είναι κάτι χρόνια τώρα που συνεχίζεται αυτός ο βομβαρδισμός της χώρας, και απορώ αν έχουν το σθένος οι πολιτικοί μας να κάνουν έναν ειλικρινή απολογισμό, τι κατάφεραν, και ποια η προοπτική της χώρας και των πολιτών της; Ποια τα επιτεύγματα τους;
Αυτή η χώρα μοιάζει με τον Ολυμπιακό, μόλις κάνει δυο βήματα στην Ευρώπη, μετά από απανωτές ήττες, γυρίζει πίσω πάλι εκεί που βρισκότανε και ξανά η προσπάθεια από την αρχή!


Γράφουμε συνέχεια τα ίδια, αλλά έχει κολλήσει το μυαλό μας βρε αδερφέ! Όπως κόλλησε και το χρέος της χώρας!
Έχουμε πάρει κάπου 200 δις και χρωστάμε ακόμα τα ιδια! Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος δρόμος, αλλά και αυτός που πηγαίνουμε μοιάζει με το μύθο του Σίσυφου, που ανέβαζε το βράχο στο βουνό και συνεχεια του κατρακυλούσε και ξεκινούσε ξανά μανα τα ίδια και τα ίδια!
Ποια είναι η επιτυχία σας; Που έχουμε νόμισμα ευρώ; Ποιος το έχει; ξέρετε κανέναν; Με τους ελαχιστότατους μισθούς και συντάξεις, που θέλουν να τους κάνουν ακόμα πιο μικρούς, ο μισθός μας είναι σαν το τραγουδάκι "πότε τον παίρνεις πότε τον τρως , αχ είναι λίγος ο μισθός …"

Μήπως είμαστε περήφανοι που ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή ένωση; Έχει καμιά σημασία; Διαλυμένη οικονομία, ανύπαρκτη βιομηχανία, χαμένη εργασία, άπιαστες τιμές προϊόντων, μοιάζουμε εμείς για ευρωπαϊκή χώρα; ονομάσαμε το κάρο Μερσεντές και πρέπει να πληρώνουμε τέλη κυκλοφορίας σαν όχημα πολυτελείας; Βρε δε γαμ …τε καλλίτερα; Δηλαδή, δεν έχουμε και τίποτε που να μας κάνει να συνεχίζουμε να βαδίζουμε σε αυτόν τον κατήφορο της διάλυσης…

Ακόμα και στην κατοχή, περίμενε ο κόσμος μια απελευθέρωση, στέλνανε και λίγα λόγια υποστήριξης οι σύμμαχοι μας, και είχε στο μυαλό του ο κόσμος πως θα φύγουν μια μέρα οι βάρβαροι! Και σε μια τουρκοκρατία και εκεί κάτι μας κρατούσε, ένα δημοτικό τραγούδι,"ακόμα ετούτη η άνοιξη, ραγιάδες …"

Εδώ, τώρα, μας έχουν προδιαγράψει ένα μαύρο μέλλον, μια καταστροφή χειρότερη, ένα αδιέξοδο, που άλλοι πεθαίνουν απο εμφράγματα, άλλοι πηδάνε από τα μπαλκόνια, άλλοι είναι μπουκωμένοι με ψυχοφάρμακα και η Ελλάδα αιμορραγεί με τα πιο πολλά παιδιά της χαμένα στο εξωτερικό!

Κόλαση Αν δεν πιστέψουμε λιγάκι στον εαυτό μας, να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας, και να βρεθεί και ένας ηγέτης πραγματικός να πάρει το λαό μαζί του και να σπάσει αλυσίδες, με όλους αυτούς τους "γιες μεν" δεν οδηγούμαστε πουθενά!

Αδειάστε τα νησάκια σας μας λένε από την Τρόικα, κλείστε τα μισά αεροδρόμια σας, κοψτε τα φάρμακα, κλείστε νοσοκομεία, κοψτε συντάξεις και μισθούς, καψτε σανίδες για να ζεσταθείτε! Αγαπητοί μου μια είναι η απάντηση, έχω πολλά μπινιλίκια για να τους πω, αλλά μια είναι η σωστή απάντηση! Το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη . "Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς …"

Δεν ξερώ πόσα δισεκατομμύρια μας ζητάνε πάλι, αλλά αν βγούνε στο δρόμο δέκα εκατομμύρια μαγκούρες, τότε θα δείτε το πραγματικό Ελληνικό πλεόνασμα!