“Τρίζουν” οι καρέκλες των βουλευτών;
Πρόταση για 200 βουλευτές
και ασυμβίβαστο υπουργού-βουλευτή
Σεισμική δόνηση στα πολιτικά γραφεία και στα έδρανα των βουλευτών προκάλεσε η τολμηρή κίνηση του βουλευτή Καρδίτσας της Νέας Δημοκρατίας Παύλου Σιούφα, να καταθέσει στη Βουλή αιτιολογική έκθεση στην πρόταση νόμου για μείωση του αριθμού
των βουλευτών και θέσπιση ασυμβίβαστου υπουργού – βουλευτή. Ο κ. Σιούφας αναφέρει ότι η Ελλάδα έχει αναλογικά μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών σε σύγκριση με άλλες χώρες πολύ μεγαλύτερες από αυτήν, τη στιγμή που το Σύνταγμα ορίζει, ότι ο αριθμός των βουλευτών μπορεί να είναι κατ’ ελάχιστον διακόσιοι και όχι πάνω από τριακόσιοι.
Σημειώνει, ακόμη, ότι χρειάζονται δραστικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα της χώρας, οι οποίες επιβάλλονται και από την παρούσα οικονομική κρίση και την ανάγκη εξοικονόμησης πόρων σε όλους τους τομείς.
Επισημαίνει ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν υπουργούς και υφυπουργούς, κυρίως βουλευτές και προτείνει να υπάρξει ασυμβίβαστο, για να μπορεί κάποιος να γίνει μέλος της κυβέρνησης αφού παραιτηθεί από βουλευτής, για να εξασφαλιστεί με αυτό τον τρόπο η ανεξαρτησία της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας.
Αναλυτικά, η έκθεση που κατέθεσε ο Π. Σιούφας:
«Α. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ «ΜΕΙΩΣΗ ΑΡΙΘΜΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ – ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ»
Ι. Επί της Αρχής
Το άρθρο 51 §1 του Συντάγματος ορίζει, ότι ο αριθμός των βουλευτών καθορίζεται με νόμο και δεν μπορεί να είναι μικρότερος των διακοσίων ούτε μεγαλύτερος των τριακοσίων.
Σήμερα και εδώ και πολλά χρόνια ο αριθμός των βουλευτών είναι 300 δηλ. ο μέγιστος επιτρεπόμενος από το Σύνταγμα αριθμός.
Επίσης όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις είχαν για μέλη τους (Υπουργούς & Υφυπουργούς) κυρίως βουλευτές, κάτι που κατά την άποψή μου είναι απαράδεκτο, αφού γίνεται ανεπίτρεπτη μίξη της εκτελεστικής και της νομοθετικής εξουσίας, οι οποίες κατά το Σύνταγμα πρέπει να λειτουργούν ανεξάρτητα η μία απ’ την άλλη.
Κάθε μέρα και περισσότερο διαπιστώνεται, ότι στην Ελληνική κοινωνία έχει ωριμάσει η ιδέα για σημαντικές και δραστικές αλλαγές στο Πολιτικό Σύστημα της χώρας, είτε με μεταρρύθμιση διατάξεων του Συντάγματος είτε με νομοθετική πρωτοβουλία όπου μπορεί αυτό να γίνει.
Οι προτεινόμενες αλλαγές επιβάλλονται και λόγω της σημερινής οικονομικής κρίσεως και της αναγκαίας εξοικονόμησης πόρων σε όλους τους τομείς.
Να μη μας διαφεύγει, ότι αναλογικά η χώρα μας έχει μεγαλύτερο αριθμό βουλευτών από χώρες που είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτήν.
Οι αλλαγές που προτείνονται με την παρούσα Πρόταση Νόμου, είναι βέβαιο, ότι θα συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία του Κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος, θα αποκατασταθεί η ορθή και ανεξάρτητη λειτουργία των δύο Εξουσιών του Συντάγματος, παύοντας ο ελεγχόμενος να είναι ταυτόχρονα και ελέγχων και θα ικανοποιηθεί τα μέγιστα από τις αλλαγές αυτές η Ελληνική κοινωνία.
ΙΙ. Επί των άρθρων.
Με το άρθρο 1: Προβλέπεται και επιβάλλεται η μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200, αριθμός που είναι μέσα στις προβλέψεις του άρθρου 51 παρ. 1 του Συντάγματος και μάλιστα ο ελάχιστος.
Προβλέπεται επίσης από τους 200 βουλευτές, ότι οι 8 θα είναι βουλευτές Επικρατείας.
Με το άρθρο 2: Προβλέπεται το ασυμβίβαστο της βουλευτικής με την υπουργική ιδιότητα και αν ορισθεί βουλευτής υπουργός θα πρέπει να παραιτηθεί προηγουμένως από την βουλευτική ιδιότητα.
Με το άρθρο 3: Ορίζεται η ειδική χρονική έναρξη ισχύος του άρθρου 2 του παρόντος νόμου.
Β. ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΟΜΟΥ “ΜΕΙΩΣΗ ΑΡΙΘΜΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ – ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ”
1. Ο αριθμός των βουλευτών σε όλη την Επικράτεια ορίζεται σε διακόσιους (200). Απ’ αυτούς οι εκατόν ενενήντα δύο (192) εκλέγονται στις εκλογικές περιφέρειες στις οποίες οι αντίστοιχες βουλευτικές έδρες κατανέμονται κατά τον τρόπο που ορίζεται στις παραγράφους 2, 3, 4 & 5 του Π.Δ. 96/07. Οι υπόλοιποι οκτώ (8) βουλευτές εκλέγονται ενιαία σε ολόκληρη την Επικράτεια, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 3 του άνω Π.Δ.
2. Οι βουλευτές δεν μπορούν να είναι υπουργοί ή υφυπουργοί. Βουλευτής ορίζεται σαν υπουργός ή υφυπουργός, εφ’ όσον έχει προηγουμένως παραιτηθεί από βουλευτής.
3. Η διάταξη της παραγράφου 2 του παρόντος ισχύει από 1.1.2014»
