Δρομολούλουδα

Η σκόνη, το τσιμέντο κι η άχαρη βοή
κακότεχνα μπερδεύονται με πέταλα βαμμένα
σε μίσχους που ξεθύμαναν την πρώτη τους οσμή
και σε καλάθια μαρασμού κείτονται στριμωγμένα

Πάνω τους αγκιστρώνονται ματιές περαστικών
που βιαστικά τα προσπερνούν ή αδέξια τα σκαλίζουν
Σε γκρίζα πεζοδρόμια ή στάσεις φαναριών
από χεράκια παιδικά εκκλήσεις ψιθυρίζουν

Θλιμμένα δρομολούλουδα στις πέτρες της ψυχής
ζητάτε ν’ ανταμώσετε μια ξεχασμένη ρίζα
τα γιορτινά σας ντύνεστε στο φως της παρακμής
και κλέβετε το μυστικό από τη Μόνα Λίζα

Με πείσμα διαδηλώνετε τη φλόγα των χρωμάτων
κι είστε μεσίτες στη χαρά των πιο απλών πραγμάτων

Ειρήνη Λαρδούτσου- Κούρτη

Εκπαιδευτικός