Σταύρος Χριστακόπουλος Το ελληνικό δράµα δεν έχει… ευτυχισμένο τέλος, όπως έγραψαν οι «Financial Times» στο κύριο άρθρο τους. Οι πολιτικές επιλογές στην Αθήνα επέφεραν πολύ περισσότερο πόνο για τους αδύναμους και προστάτευσαν τους ισχυρούς και διαπλεκόμενους. Αληθές το συμπέρασμα.
Ωστόσο εξακολουθούμε να βασανιζόμαστε όχι μόνο από την καταστροφική πολιτική των αλλεπάλληλων μνημονίων, αλλά και από την άγαρμπη προσπάθεια της συγκυβέρνησης να εμπορευτεί ελπίδα για ανάκαμψη και έξοδο από την κρίση.
Όµως, παρότι δηµοσίως η τρόικα στηρίζει τα κυβερνητικά φληναφήματα για τους λόγους που το «Ποντίκι» έχει γράψει από την περασμένη εβδομάδα, όταν έρχεται η ώρα τα στελέχη της να υπογράψουν κείμενα εκθέσεων, αποφεύγουν να δεσμευτούν εγγράφως για όσα αφειδώς αραδιάζουν στις δηλώσεις τους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις τελευταίες εκθέσεις του ΔΝΤ και της Κομισιόν, τις οποίες οι φωστήρες της κυβέρνησης διαφήμισαν ως τεκμήρια δυνητικής ανάκαμψης αποσιωπώντας τα μαύρα μαντάτα που περιέχουν τα κείμενα αυτά.
Κι όµως, βασικές επιλογές της, για τις οποίες εμφανίζεται «υπερήφανη», όπως οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, με βάρβαρο εργασιακό καθεστώς και φορολογική ασυδοσία για τους επενδυτές, απορρίπτονται ακόμη και από το… ΔΝΤ, ακριβώς επειδή ενισχύουν την ασυλία των ισχυρών επιδεινώνοντας τις φορολογικές ανισότητες.
Επιπλέον το ΔΝΤ κατακεραυνώνει την προσπάθεια (για την οποία επίσης το «Ποντίκι» έγραψε πρώτο) να εμφανιστεί πλασματική ανάπτυξη με συνταγές και μέσα αμφισβητούμενης αποτελεσματικότητας. Τώρα όλοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα νέο «κούρεμα» χρέους και σε… απόβαση Κινέζων επενδυτών.
Ωστόσο στις 15 Μαΐου, την ημέρα που ο πρωθυπουργός θα αρχίζει την επίσκεψή του στην Κίνα, στην Ελλάδα θα λήγει το τρίμηνο της «μετενέργειας» της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και 42 κλαδικών συμβάσεων, με συνέπεια να καταργούνται το επίδομα γάμου και κάποια άλλα επιδόματα, μια κατάργηση που θα επιφέρει περαιτέρω μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα μεταξύ 10% και 20%.
Ενώ, λοιπόν, οι φανφάρες περί επενδυτών και «ψήφου εμπιστοσύνης» προς την κυβέρνηση θα κορυφώνονται, ο πόνος για τους αδύναμους θα γίνεται ακόμη πιο οξύς και το αδιέξοδο ακόμη εντονότερο. Το έγκλημα συνεχίζεται.. L1
