Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2013

Τὰ ὅπλα τους ὅπλα σου.

Τὰ ὅπλα τους ὅπλα σου.1
( για να καταλάβετε καλύτερα το κείμενο, δείτε πρώτα στο τέλος της ανάρτησης ποια είναι η αρθρογράφος) 
Γράφει η  Μαρία Αλιφραγκή 
1. Ορκίστηκες να υπακούς τους νόμους: πάνω απ’ όλα το Σύνταγμα. Το Σύνταγμα καταπατήθηκε, χούντα έχουμε, εμπόλεμη κατάσταση. Αυτό από μόνο του αρκεί. Ορκίστηκες να πράττεις το καθήκον σου με συνείδηση, όχι υπακούοντας τυφλά τις εντολές τους, όχι αυτή την εποχή. Συνείδηση!!! (ήτοι κοίτα μέσα σου). Αύτη θα καθορίσει την στάση σου… Με όπλο τη συνείδηση και την δηλωμένη αντίθεσή σου (δεν τους αναγνωρίζεις, δε συναινείς, δε συνεργάζεσαι) οποιαδήποτε εντολή μπορείς να την αναιρέσεις, να την αχρηστέψεις/καταργήσεις ή να την χρησιμοποιήσεις σαν όπλο.
2. Σε πληρώνουν, τι να κάνεις; Δεν σε πληρώνουν οι προδότες. Αυτοί σε χρειάζονται και σε χρησιμοποιούν για να πετυχαίνουν τους σκοπούς τους. Οι συμπολίτες σου σε πληρώνουν (πρόσθεσε πόσο δύσκολο είναι αυτή την εποχή!!!) και σε πληρώνουν για να έχουν μια δωρεάν δημόσια ΥΓΙΗ παιδεία. Σ’ αυτούς οφείλεις σεβασμό -όχι υπακοή. Από σένα εξαρτάται να έχουν ό,τι δεν επιτρέπει το σύστημα.

Οι παγίδες

Το φιλότιμο: αυτό έσωζε προ χούντας τα πράγματα…. Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο δ/ντων και λοιπών. Εκεί ακουμπούν όταν κάτι θέλουν να περάσουν. Το δικό μου φιλότιμο σταμάτησε από τότε που άρχισε η επανάσταση. Δεν έκανα τίποτα για να τους διευκολύνω, τίποτα που να δείχνει πως όλα βαίνουν καλώς. Λεπτό παραπάνω δεν δούλεψα. Προ χούντας ώρες ατελείωτες διέθεσα για την τρέλα μου με τα παιδιά (όπως πολλοί συνάδελφοί μου). Δεν μπορεί σήμερα να λειτούργει το σχολειό σα να μην συμβαίνει τίποτα. Αν μπορεί να λειτουργεί σημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια τζάμπα φωνάζαμε για καλύτερη παιδεία. Εμείς οι δάσκαλοι είμαστε το πρόβλημα; Η παιδεία ήταν πάντα ριγμένη και πάντα σύχρηστη και συ προσπαθούσες πάντα για το καλύτερο… Τώρα βαλε στην άκρη τις δικαιολογίες παγίδες που σου τσαμπουνάνε “τι θα γίνει αν τα παιδιά σχολάνε στις 11. Τι θα κάνουν οι γονείς. Πρέπει να τους έχουμε με το μέρος μας και όχι απέναντι μας, δεν γίνεται αυτό. Τι θα κάνουν τα διπλανά σχολεία.” Οι γονείς θα κάνουν αυτό που πρέπει. Εσύ δηλώνεις το πρόβλημα. Όσο το σκεπάζεις και το κουκουλώνεις για να μη φαίνεται τόσο πιο χάλια θα γίνεται. Έκτος του ότι σημαίνει ότι το αποδέχεσαι, συμφωνείς μ’ αυτό που γίνεται, τους δικαιώνεις.
Όλες οι φράσεις παγίδες είναι γνωστές: κορυφαίες 1. Η εύρυθμη λειτουργία του σχολείου (ασχολίαστο, όταν δεν υπάρχει θέρμανση κλπ) 2. Για τα παιδιά, η μεγαλύτερη ψυχοφθόρα απόφαση ever. Τις παγίδες τις κατάλαβα από την αρχή και τις απέφυγα χωρίς να ντρέπομαι, γιατί: α. Ένα είναι το δίκαιο και το σωστό, δεν υπάρχει ναι μεν αλλά. Επιλέγεις ποιον δρόμο θα ακολουθήσεις. β. Γιατί έκανα το χρέος μου, έκανα αυτό που οραματιζόμουν για μια παιδεία που ήθελα. Ξέρουν όλοι τις θέσεις μου. Δεν χρειάζεται να αποδείξω κάτι ή να απολογηθώ. Η στάση μου είναι η απόδειξη. Γι’ αυτό δεν μπορούν οι παγίδες τους να με κάνουν να αμφιβάλω.
Τώρα έχουμε πόλεμο. Τελεία. Ανοιχτό, ξεκάθαρα. Μ’ όποιο μέσο μπορείς παλεύεις. Παράδειγμα: Όταν δεν είχαμε βιβλία έπεσαν απίστευτες προτάσεις για το τι μπορεί να γίνει. Κάλεσα τους γονείς και τους είπα: Αυτή είναι η θέση μου «Δεν έχω βιβλία. Θα κάνω δικά μου πράγματα. Δεν θέλω ν’ αγοράσετε τίποτα, δε θα βγάλω φωτοτυπίες κλπ. Αν δε συμφωνείτε πηγαίνετε στο Δ/ντη ή τον προϊστάμενο και ζητήστε αλλαγή δασκάλας. Αυτό προτίθεμαι να κάνω», ξεκάθαρη θέση. 
Η παιδεία έπρεπε να ‘ναι μπροστά σύσσωμη αυτή την εποχή. Το ονειρεύτηκα, θέλω να γίνει. Δάσκαλοι, μαθητές, γονείς.. για μια παιδεία ελεύθερη, χωρίς φόβο. Ένα όραμα που να νικά όλα τα «δεν γίνεται» που υψώνονται μπροστά του. Θα γίνει έτσι κι αλλιώς, όμως σκέψου.. όταν θα συμβεί εσύ τι θα κάνεις; Εσύ που έπρεπε να ‘σουν εκεί και να κτίζεις το αύριο, τι δικαιολογία θα βρεις…
Πολλοί συνάδελφοι μού είπαν γιατί παραιτήθηκες; Γιατί δεν έμεινες να παλέψεις το σύστημα από μέσα. Κι έχω να σου πω.. Άσε τον δικό μου δρόμο. Εγώ δεν γινόταν να παραμείνω. Εσύ που έμεινες κι έχεις την απορία, κάνε αυτό για το οποίο με συμβούλευες.. Πάλεψε τους, έχεις όπλα, μπορείς. Έχεις δίκιο κι αυτοί όλο το άδικο με το μέρος τους.
Τέλος, αν δε μπορείς τίποτα απ’ όλα αυτά να παρακάμψεις, αν η συνείδηση σου δεν σ’ αφήνει να διαλέξεις, κάμε τούτο τουλάχιστον, όσοι εργάζεστε (προς το παρόν), είστε περισσότεροι από τους απολυμένους, να συντηρείτε με μέρος από το μισθό σας τους απολυμένους. Και οι απολυμένοι -όπου μπορεί να γίνει- να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους. Έτσι αναιρείς τις αποφάσεις τους, έτσι συμπαραστέκεσαι έμπρακτα στους συναδέλφους σου, που ας μην το ξεχνάμε είναι απαραίτητοι.
Οραματίσου μια παιδεία (ρώτα τα παιδιά, ξέρουν καλύτερα). Έχεις χρέος, πάλεψε γι’ αυτήν… Η παιδεία μπορεί να αλλάξει ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ. Αυτοί δεν θέλουν!!!! Εσύ όμως το μπορείς!!!

Λίγα λόγια για την αρθρογράφο
Η Μαρία Αλιφραγκή ήταν δασκάλα. Στις 23 Ιανουαρίου 2012 ως ένδειξη διαμαρτυρίας και για να μην είναι συνένοχη στο έγκλημα που τελείται κατά της Ελλάδας και κατά της οικογένειας της, παραιτήθηκε. 
Τὰ ὅπλα τους ὅπλα σου.2
Στις 23 Απριλίου η παραίτηση της έγινε δεκτή 
Τὰ ὅπλα τους ὅπλα σου.3
Μετά σταμάτησε να πληρώνει τους λογαριασμούς της και απέτισε την εξόφληση τους από τους υπεύθυνους για την κατάντια της χώρας. Τους βουλευτές. 
Προς τους βουλευτές των Ελλήνων: Ήρθε η ώρα της πληρωμής.
Σας αποστέλλω τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ. Εσείς θα τους εξοφλήσετε. Μικρό το τίμημα, χρωστάτε κύριοι σε μένα, χρωστάτε μία ζωή. Μια ζωή που χάθηκε. Η αξία της δεν αποτιμάται, δεν θα σας επιτρέψω αριθμό να την κάνετε στις στατιστικές σας για να βολέψετε τη συνείδησή σας.
Το αίμα που χύσατε έγινε όπλο στα χέρια μου. Όρκος τιμής στην καρδιά μου. Ανταριάζει, αντρειεύεται και θεριεύει την ψυχή μου. Κυλά μέσα μου και δεν ησυχάζει. Όσο ζω κι αναπνέω τον Ελεύθερο αέρα της χώρας μου, θα σας πολεμώ. Θα αγωνίζομαι με όποιον τρόπο μπορώ «και ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θα αντιστέκομαι».
Προς το παρόν μού χρωστάτε κύριοι, κι αυτό το χρέος τελεύει μόνο με Δίκαιο.
Μαρία Αλιφραγκή του Νικολάου
Σημειώστε παρακαλώ και το γεγονός ότι πριν από όλα αυτά και συγκεκριμένα στις 5 Ιουλίου 2011,  ο σύζυγός της, ( πρώην πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας ),  δεν άντεξε την πίεση που του δημιουργούσαν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε και αφαίρεσε τη ζωή του. Εδώ το σημείωμα που άφησε πίσω του :
Τὰ ὅπλα τους ὅπλα σου.4
Στην κατάθεσή της, όταν κλήθηκε ως μάρτυρας από το αστυνομικό τμήμα για την αυτοκτονία, δήλωσε ότι πρόκειται για δολοφονία και κατέδειξε ως δολοφόνος την κυβέρνηση. Στην συνέχεια, επειδή μεταξύ άλλων, θεώρησε ότι πληρώνοντας τους παράνομους φόρους και τα χαράτσια, στην πραγματικότητα πλήρωνε τους δολοφόνους του συζύγου της και με αυτήν την έννοια συναινούσε στο έγκλημα τους και επειδή δεν μπορούσε να αρνηθεί τις πληρωμές διότι όλα τα ποσά παρακρατούνταν από το μισθό της παρά τη θέληση της, παραιτήθηκε.
Η Μαρία Αλιφραγκή ακόμη μέχρι σήμερα, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο (άρνηση πληρωμών, πλήρη ανυπακοή στα μέτρα και τους νόμους τους, καταγγελίες κλπ), συνεχίζει να πολεμά ενάντια του καθεστώτος.
Τώρα πια ασχολείται με γεωργικές εργασίες και ανταλλαγές.
Η ίδια λέει «είμαι πλούσια γιατί έχω φίλους».