Ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου είπε ότι η λύση η οποία εφαρμόστηκε στην Ελλάδα ήταν μοναδική, και η ευρωζώνη θα πρέπει να είναι προσεκτική αναφορικά με την αξιοπιστία.
Είχαν προηγηθεί οι αναφορές του ΔΝΤ για τον λάθος πολλαπλασιαστή που η ΕΕ έλεγε και ξανα-έλεγε ότι δεν παίζει κάποιο σημαντικό ρόλο στο πρόγραμμα και ότι οι όποιες αλλαγές στο πρόγραμμα έγιναν στο τέλος του 2012, ενώ η Λαγκάρντ και ο Τόμσεν έχουν παραδεχθεί τα λάθη.
Γιατί, όμως, υπάρχουν αυτές οι συνεχείς ομολογίες αποτυχίας και την ίδια στιγμή δεν προχωρούν στις απαραίτητες διορθωτικές οικονομικές και πολιτικές κινήσεις εκείνοι που επέβαλαν την εξαθλίωση στην Ελλάδα;
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Επειδή –εκτός του ότι είναι μικρόψυχοι, ιδιοτελείς και πρωταθλητές στην διαφθορά και στις σχέσεις τους με το τραπεζικό σύστημα- δεν θέλουν να φορτωθούν την ομολογία του εγκλήματος που έκαναν, αφού μία τέτοια ομολογία θα τους τοποθετούσε στην θέση του κατηγορουμένου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Προτιμούν, λοιπόν, μέσω των δηλώσεών τους να υποδαυλίζουν μία «επανάσταση», η οποία θα έχει ως καταληκτικό αποτέλεσμα την ούτως ή άλλως επερχόμενη ολοκληρωτική οικονομική καταστροφή, αλλά θα επιταχύνει και τις διαδικασίες επαναφοράς των οικονομιών εκείνων των χωρών που έγιναν στόχοι των «λάθος» επιλογών. Μέσα στον κυκεώνα των εξελίξεων, οι υπεύθυνοι θα μπορέσουν να μετακυλήσουν τους ευθύνες και στη συνέχεια ίσως και να αναδειχθούν ως τελικοί σωτήρες των χωρών της νότιας Ευρώπης που σήμερα βαδίζουν με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη εξαθλίωση των λαών και στην κατάλυση – κατάργηση των πολιτευμάτων.
Όμως, ενδέχεται οι «ινστρούχτορες» της Ευρώπης να επιθυμούν μέσα από τις συγκεκριμένες δηλώσεις να ενεργοποιήσουν τον καταλύτη της ολοκληρωτικής καταστροφής, την οποία στη συνέχεια θα φορτώσουν στους εξεγερθέντες λαούς, αλλά και θα προσφέρουν την λύση (που πολλοί λένε ότι προϋπήρξε του οικονομικού προβλήματος) της απόλυτα ενοποιημένης Ευρώπης, δηλαδή την λύση της προωθημένης παγκοσμιοποίησης που επιδιώκουν τα νεοταξικά κέντρα αποφάσεων.
Τι από όλα αυτά ισχύει; Το μόνο βέβαιο είναι πως το επόμενο βήμα είναι πολύ οδυνηρό και οι «εγκέφαλοι» δεν τολμούν να το επιχειρήσουν, αφού νιώθουν μία σχετική ανασφάλεια πως η μεθεπόμενη ημέρα θα είναι καλύτερη για τους λαούς, αλλά πάρα πολύ άσχημη για τους ίδιους…
Αναγνώστης
http://kostasxan.blogspot.gr/2013/03/blog-post_6734.html
