Εφιαλτικές προβλέψεις όχι μόνο για το μέγεθος της ανεργίας, αλλά και για την διάρκειά της η οποία θα πάρει .... δεκαετίες για να "εξημερωθεί", έγιναν από τον επιστημονικό διευθυντή της ΙΝΕ ΓΣΕΕ Σάββα Ρομπόλη, και ενώ παιδιά λιποθυμούν από την πείνα καθημερινά .
Για «άνεργη ανάκαμψη» της ελληνικής οικονομίας από το 2015, και μείωση της ανεργίας από το 2020, έκανε λόγο στον ΣΚΑΪ ο επιστημονικός διευθυντής της ΙΝΕ ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης, στον απόηχο των ευρωπαϊκών συζητήσεων για αύξηση των θέσεων εργασίας.
Τόνισε ότι ο μέσος όρος ανεργίας ανήλθε το 2012 στο 24,4%, από 17,7% το 2011, ενώ το 2013 θα φτάσει το 29%.
Όπως εξήγησε ο κ. Ρομπόλης, από το 2015 και έπειτα που εμφανίζεται ανάκαμψη της οικονομίας αυτή δεν είναι ικανοποιητική για την αντιμετώπιση της ανεργίας. «Θα έχουμε άνεργη ανάκαμψη. Για να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας η ανάπτυξη θα πρέπει να αυξάνεται κατά 3% του ΑΕΠ ετησίως, και δεν διαφαίνεται αυτό »σημείωσε, τοποθετώντας τη μείωση της ανεργίας μετά το 2020.
Η καταστροφή που προκάλεσε το μνημόνιο στην ουσία είναι αμετάκλητη τουλάχιστον μια γενιά Ελλήνων πάει χαμένη.
Για να κατανοήσουμε την δυστυχία που το πολιτικό σύστημα έφερε στην χώρα διαβάζουμε στο Patrastimes.gr περιστατικό που συνέβη το πρωί της περασμένης Τρίτης σε κεντρικό δρόμο της Πάτρας όταν ένας μαθητής του δευτέρου Δημοτικού πηγαίνοντας στο σχολείο κατέρρευσε μπροστά στα μάτια άλλων μαθητών αλλά και γονέων.
Κοντά του έσπευσαν συμμαθητές αλλά και συνοδοί τους, οι οποίοι του πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες για να αποδειχθεί στη συνέχεια πως το παιδί είχε να φάει δυο ημέρες, καθώς οι γονείς του αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για τη διατροφή της οικογένειας.
Ο διάλογος μεταξύ των γονέων και του παιδιού είναι αποκαλυπτικός του δράματος που περνά η οικογένειά του, καθώς όταν ρωτήθηκε «εάν το πονάει κάτι και τι νιώθει» η απάντηση ήταν σοκαριστική, με τον μικρό να τους κάνει γνωστό «πως έχει να φάει δυο ημέρες και ότι στο στόμα του έχει βάλει μόνο λίγο γάλα ».
Ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων αποφάσισε να προχωρήσει στην αγορά τροφίμων τα οποία με διακριτικό τρόπο θα δοθούν στην οικογένεια του αγοριού, οι γονείς του οποίου πριν ξεσπάσει η κρίση είχαν ένα καλό εισόδημα.
Γονείς σαν αυτούς υπάρχουν αυτή τη στιγμή χιλιάδες, οι οποίοι είτε δεν έχουν δουλειά, έιτε οι μισθοί τους δεν φτάνουν πια ούτε για φιλοδώρημα. Ιστορίες που ακούγαμε από τους παππούδες μας στην Κατοχή τις βλέπουμε ζωντανά τώρα, σε μια άλλη κατοχή χωρίς όπλα (ακόμα), που έχει πραγματοποιηθεί χωρίς να πέσει "τουφεκιά".
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
