Και πριν προκάμουν να περάσουν καν 24 ώρες δικαιωθήκαμε και πάλι. "Πριν αλέκτωρ λαλήσει" λένε οι γραφές, αλλά εδώ δεν τίθεται καν θέμα λαλήματος...
Το δικό μας το πουλερικό είναι της εποχής του βουβού κινηματογράφου, και ούτε που σκέφτεται την πιθανότητα να αποδράσει από αυτή, έστω και για λόγους επικοινωνιακούς όσο και ανώδυνους.
Λέγαμε μόλις πρίν από ελάχιστες ώρες: "Δεκάδες φερέφωνα της επικοινωνίας, προσπαθούν επί ματαίω να μεταπείσουν έναν προσκυνημένο πρωθυπουργό να φορέσει έστω για μια στιγμή την προβιά που θα τον κάνει να αισθανθεί πως είναι λιοντάρι. Το ξεφωνίζουν το κοκορόπουλο.
Το σπρώχνουν να τολμήσει να σταθεί όρθιος απέναντι στους υπαλλήλους της τρόϊκα, αλλά το κοκορόπουλο, διστάζει… Πισωπατά… Αρκείται να απαγγέλει ιδέες για τη φορολογική πολιτική, λες και δεν είναι αυτός ο πρωθυπουργός της χώρας, αλλά μια άβουλη καθαρίστρια στο δημόσιο ουρητήριο που λέγεται ΕΛΛΑΣ...". Δείτε περισσότερα ΕΔΩ
Και πέρασαν μονάχα λίγες ώρες...
Ο πρωθυπουργεύων που φυγομαχεί με τρόπο προκλητικό από την αυτονόητη υποχρέωση του, να υπερασπίσει και στοιχειωδώς τη θέση, τα στοιχειώδη, τα αυτονόητα της κοινωνίας την οποία υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, γι ακόμη μια φορά ...έκανε το θαύμα του.
Γι ακόμη μια φορά έβαλε την ουρά κάτω από τα σκέλια. Χάλασε το λοιπό του πρόγραμμα προκειμένου να αναβάλει για την Τετάρτη το ραντεβού του με τους υπαλλήλους των δανειστών.
Αντί να τολμήσει να χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι...
Αντί να βρει το ανάστημα να πεί: "Ως εδω..."
Αντί να τολμήσει έστω και για την τιμή των (δικών του) των όπλων, να υιοθετήσει δυο τρία μέτρα ανακούφισης των πολιτών που τον εξέλεξαν...
ΚΑι παρά τις προτροπές των αβανταδόρων των ΜΜΕ που τον στήριξαν διαχρονικά...
Αυτό το άτολμο και ολίγιστο ανθρωπάκι...
Επιμένει να κρύβεται πίσω από τους υπουργούς του και τους υπηρεσιακούς τεχνοκράτες, αποφεύγοντα να δώσει ακόμη και τυπικά, ακόμη και για δευτερεύοντα και επουσιώδη τη μάχη της προσωπικής του αξιοπρέπειας.
Το κλίμα άρχισε ήδη να φτιάχνεται και πάλι...
Η τρόϊκα πιέζει... Ο πρωθυπουργεύων φυγομαχεί... Η τρόϊκα ενδέχεται ακόμη και να αποχωρήσει (γνωστό το έργο και χιλιοπαιγμένο)... Και το σκηνικό του εκβιασμού θα ξεκινήσει ξανά από εκεί που έμεινε... (Η δόση του Μαρτίου στον αέρα, και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς τη δόση... σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί θα πλακώσουν, πετρέλαιο δε θα έχουμε... κλπ κλπ κλπ...).