Αποχαιρετήσαμε τον τέταρτο κατά σειρά χρόνο άγριας λιτότητας, οικονομικής ανέχειας και δυσπραγίας, κοινωνικής εξαθλίωσης και πολιτικής ένδειας. Θα περίμενε κανείς, ύστερα από τόσα δεινά που έχουν υπομείνει οι Ελληνες πολίτες για να σωθεί το ευρώ και η χώρα εντός του ευρώ, να ήταν εμφανή ήδη τα σημάδια εξόδου από την πρωτοφανή κρίση, που πλήττει με σφοδρότητα τα ασθενή κοινωνικά στρώματα. Ομως, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών να μας πείσουν ότι έχουμε «success story», η πραγματικότητα τους διαψεύδει οικτρά και καθημερινά.
Πώς θα μπορούσαν άλλωστε να καλύψουν την τραγωδία των 1.350.000 επισήμως καταγεγραμμένων ανέργων που είναι πολύ περισσότεροι, αν αναλογισθεί κανείς ότι σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι εργαστούν έστω μία φορά το μήνα;
Αλλά μήπως δεν είναι «οιονεί άνεργοι» και όσοι ενώ θεωρητικά έχουν δουλειά, πληρώνονται, εάν πληρώνονται, με καθυστερήσεις 5-6 μηνών;
Τι θα πουν στους «τυχερούς» που εργάζονται ακόμη, αλλά με κουτσουρεμένα εισοδήματα εξαιτίας των μεγάλων περικοπών που επιβάλλουν στους μισθούς εκβιαστικά οι εργοδότες;
Με ποιο τρόπο θα δικαιολογήσουν τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα στα καταστήματα, την απαξίωση της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, το πράσινο φως στους πλειστηριασμούς, τους υπερβολικούς φόρους, τα τεράστια ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία;
Πώς θα εξηγήσουν τη ραγδαία άνοδο της εγκληματικής νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, στην οποία ο κρατικός αστυνομικός μηχανισμός έκλεινε πονηρά το μάτι;
Το πρωτογενές πλεόνασμα, το νέο «ευαγγέλιο» της κυβερνητικής πολιτικής, ακόμη και εάν δεν αποδειχθεί πλασματικό στο σύνολό του, υπάρχει εξαιτίας όλων των παραπάνω μικρών και μεγάλων καταστροφών. Διαφημίζεται ως πανάκεια, αλλά είναι η ολοζώντανη απόδειξη μιας παταγώδους οικονομικής αποτυχίας.
Αποκλειστικά υπεύθυνη για την εξέλιξη αυτή είναι η πολιτική τάξη της χώρας, που συνεχίζει να κυβερνά και μετά την κρίση. Η τρόικα ήρθε στη χώρα για να «σώσει» κυρίως αυτό το αποτυχημένο πολιτικό σύστημα. Το οποίο δεν είχε και δεν έχει όραμα και σχέδιο για το μέλλον. Απλά παρέδωσε εν λευκώ τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές και τους απανταχού «επενδυτές» ευκαιριών εις βάρος της δημόσιας περιουσίας.
Αυτό είναι η μεγάλη επιτυχία της τρόικας. Η οποία, διά των τραπεζιτών εκπροσώπων της, ζητεί νέα μέτρα λιτότητας από την Αθήνα, αδιαφορώντας αν αφήνει πίσω της ανθρώπους - συντρίμμια, πολίτες χωρίς όνειρα και μια οικονομία σε διάλυση. Μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία, ας ελπίσουμε ότι ο νέος χρόνος θα μας βρει έτοιμους για τη μεγάλη υπέρβαση και ανατροπή.
