Μία ἄλλη ματιά, πιὸ συνολική, μᾶς καταθέτει σήμερα ὁ Δαμιανὸς Βασιλειάδης.
Καὶ δυστυχῶς, ἀνεξαρτήτως τῶν καταγγελιῶν, ἐπιβεβαιώνεται αὐτὴ ἡ συγκεκριμένη πληροφορία ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἱστορία.
Τὸ χειρότερον βέβαια εἶναι πὼς κάποιοι, ἰδίως μέσα στὸ μΠΑτΣΟΚ, βαυκαλίζονται καὶ κραυγάζουν πανευτυχεῖς γιὰ τὴν ὕπαρξιν τοῦ Ἀνδρεά στὴν ζωή τους. Λὲς καὶ ἔχουν ποτιστεῖ ἀπὸ κάτι, πολὺ ἰσχυρό, τοῦ ὁποίου ἡ ἐπίδρασις δὲν θὰ περάσῃποτέ.
Φιλονόη.
Υ.Γ. Θά μπορούσαμε νά ὀνομάσουμε ὅλην τὴν περίοδο διακυβερνήσεως τοῦ μΠΑτΣΟΚ ὡς σκάνδαλο. Προσωπικῶς θεωρῶ πὼς τὸ μόνον καὶ μέγιστον καὶ χείριστον σκάνδαλον λέγεται Ἀνδρέας Παπανδρέου. Μία ἀπάτη, μία ψευδαίσθησις, μία παραπληροφόρησις ποὺ ἀκόμη μᾶς τυραννᾶ. Ἴσως θὰ ἔπρεπε στὴν θέσι τῆς λέξεως σκάνδαλο, στὰ λεξικά μας, ἀντὶ ἄλλης ἐρμηνείας, νὰ θέσουμε τὸ ὄνομά του. Δυστυχῶς ὅμως, ἰδίως γιὰ τὸ θέμα τῆς Κύπρου, ὑπάρχει κι ἄλλος ὑποψήφιος. Ὁ «ἐθνάρχης». Δὲν ξέρω λοιπὸν ποίου τὸ ὄνομα θὰ ἔπρεπε νὰ τεθῇ ὡς ἐρμηνεία τῆς λέξεως «σκάνδαλον». Ἐκτὸς ἐὰν ἀποφασίσουμε νὰ ἐρμηνεύσουμε κι ἄλλην μία λέξι: «ἐθνοπροδότης». Τότε νομίζω θὰ ἔχουμε πιὸ ὁλοκληρωμένη καταγραφή.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου και η ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια και όχι μόνο
Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα
Ποιος προώθησε την ενδιάμεση συμφωνία και την υπέγραψε;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου την εμπνεύστηκε και την εκτέλεσε ο Κάρολος Παπούλιας ως φερέφωνο και εκτελεστής εντολών του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, προκειμένου να έχει την ησυχία του και να παραμένει ανενόχλητος στην εξουσία πούλησε κυριολεκτικά την Ελλάδα.
Το πρώτο και μεγάλο του έγκλημα προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η πολιτική των παροχών με δανεικά, εφαρμόζοντας το καπιταλιστικό καταναλωτικό πρότυπο, που διέφθειρε τις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Κατόπιν τούτου έγιναν οι Έλληνες πολίτες έρμαιο του καταναλωτικού προτύπου, δηλαδή του εύκολου πλουτισμού με άνομα μέσα, απεμπολώντας ότι πνευματικές και ηθικές αξίες απέμειναν από το παρελθόν.
Εξαχρειώθηκε ο τόπος κυριολεκτικά. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Όλα ισοπεδώθηκαν προς τα κάτω.
Αυτό όσον αφορά το εσωτερικό. Ο άκρατος υλισμός βρήκε με τις μεθοδεύσεις του Ανδρέα Παπανδρέου την πλήρη εφαρμογή του. Αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί μπήκαν στο μεγάλο φαγοπότι. Θεώρησαν το κράτος ιδιοκτησία τους. Αυτά εν ολίγοις στο εσωτερικό.
Προς το εξωτερικό απέφυγε συστηματικά να επιλύσει κάποια ακανθώδη ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, όπως ήταν το Κυπριακό, το Αιγαίο και το Σκοπιανό.
Προκειμένου να παραμένει στην εξουσία ανενόχλητος και να ζει τη ζωή του άνετα και χωρίς εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα έκανε την περιβόητη συμφωνία με τον Οζάλ στις 30 Ιανουαρίου του 1988, όπου συμφωνήθηκε να μπει το Κυπριακό στο ράφι και να ρυθμιστούν τα θέματα στο Αιγαίο, ο περιβόητος «μη πόλεμος».
Και δεν έφταναν μόνο αυτά, παρά, όταν δημιουργήθηκε η ένταση με τους Σκοπιανούς εμπνεύστηκε, για την ησυχία του και πάλι, και υπέγραψε την κατάπτυστη ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια, που έπρεπε και πρέπει αμέσως να καταγγελθεί. Σκέφτηκε ότι όσο ζει δεν θα τον ενοχλεί το «σκοπιανό πρόβλημα». Μετά; Σίγουρα είπε μέσα του: «Δεν πάει να καταστραφεί ο τόπος; Εμένα με νοιάζει η εξουσία μου και η καλοπέρασή μου».
Και ένα τελευταίο. Αποσιώπησε και απέκρυψε από τον ελληνικό λαό τη σημασία και τη σπουδαιότητα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, για να μην έχει προβλήματα με τους Τούρκους.
Όλα με αποκλειστικό σκοπό να το γλεντάει σε βάρος των κορόιδων, δηλαδή όλου του εκμαυλισμένου από τον ίδιο ελληνικό λαό, που το μόνο που τον ενδιέφερε τελικά (έτσι τον κατάντησαν) ήταν η καταναλωτική αποκτήνωση και αποχαύνωση με δανικά.
Η σκέψη που τον διακατείχε ήταν: Μετά από μένα «γαία πυρή μειχθήτω».
Το ομολόγησε και ο ίδιος σε έναν διάλογό του με τον κ. Κόλμερ, που με βεβαιότητα είναι αληθινός και αν παρ’ όλα αυτά δεν είναι αληθινός, όμως εκφράζει στην κυριολεξία τη στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στους Έλληνες και την Ελλάδα.
Παραθέτω τον διάλογο, όπως τον αναφέρει ο κ. Κόλμερ:
Στις 18 Δεκεμβρίου στο κανάλι “High”, ο πρύτανις του οικονομικού ρεπορτάζ, Κώστας Κόλμερ, αποκάλυψε κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν:
Πρόβλεψη χρεοκοπίας πριν από 30 χρόνια
“Όταν ζούσε ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε μια συνέντευξη των Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, τον πλησίασα και του είπα: “Κύριε πρόεδρε, εσείς είσαστε ένας γνωστός οικονομολόγος και νομίζω ότι θα έχετε αντιληφθεί πως με αυτόν τον Δανεισμό, θα μας οδηγήσετε κάποια στιγμή στην χρεοκοπία….”
Και μου λέει ο Παπανδρέου: “Έχεις δίκιο, κάποια στιγμή θα χρεοκοπήσουμε, αλλά τότε δεν θα βρίσκομαι στην ζωή”!
Αυτός έζησε λοιπόν για να πεθάνουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Καλά τόνισε ο καθηγητής Τζέιμς Πέτρας, πρώην σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αηδιασμένος από τις μεθοδεύσεις του τελευταίου και τον αφόρητο λαϊκισμό και την υποκρισία του, σηκώθηκε και έφυγε, για να γράψει πρόσφατα το άρθρο με τίτλο « Η κατάρα των τριών Παπανδρέου».
Πιστεύω ότι δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει στην ιστορία της Ελλάδας χειρότερος πρωθυπουργός, που να έκανε συνειδητά τόση ζημιά στην Ελλάδα από τον Ανδρέα Γεωργίου Παπανδρέου και τον γιό του Γιώργο Παπανδρέου.
Πολύ υποτιμούν ή αγνοούν ή σκόπιμα παρασιωπούν τη δυνατότητα που είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου να θέσει τα θεμέλια της μετέπειτα κακοδαιμονίας της Ελλάδας, που μας οδήγησε στη σημερινή πραγματική ανείπωτη τραγωδία.
Λησμονούν ή αγνοούν ή παρασιωπούν συνειδητά ή υποσυνείδητα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θυσίαζε τους πάντες και τα πάντα στο βωμό της εξουσίας. (βλ. Δαμιανός Βασιλειάδης, «Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη», εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα 2007).
Οι επίγονοι τους οποίους ο ίδιος ανέδειξε και κατόπιν προώθησαν τα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας, εφάρμοσαν με μεγαλύτερο ζήλο τη δική του καταστρεπτική πολιτική.
Αυτή είναι δυστυχώς η ωμή αλήθεια.
Το επιβεβαιώνει και ο Χάρολντ Πίντερ, (νομπέλ λογοτεχνίας 2005) με τα ακόλουθα λόγια:
«Η πλειοψηφία των πολιτικών, όπως όλοι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ενδιαφέρονται όχι για την αλήθεια, αλλά για την εξουσία και τη διατήρησή της.
Για να διατηρηθεί η πολιτική εξουσία είναι αναγκαίο οι πολίτες να παραμείνουν στην αμάθεια, να αγνοούν την αλήθεια της δικής τους ζωής.
Ώς εκ τούτου, ό,τι μας περιβάλλει είναι ένα απέραντο υφαντό από ψέματα, από τα οποία τρεφόμαστε». (Ἰνφογνώμων)
Ποιος προώθησε την ενδιάμεση συμφωνία και την υπέγραψε;
Ο Ανδρέας Παπανδρέου την εμπνεύστηκε και την εκτέλεσε ο Κάρολος Παπούλιας ως φερέφωνο και εκτελεστής εντολών του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου, προκειμένου να έχει την ησυχία του και να παραμένει ανενόχλητος στην εξουσία πούλησε κυριολεκτικά την Ελλάδα.
Το πρώτο και μεγάλο του έγκλημα προς την κατεύθυνση αυτή ήταν η πολιτική των παροχών με δανεικά, εφαρμόζοντας το καπιταλιστικό καταναλωτικό πρότυπο, που διέφθειρε τις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των Ελλήνων. Κατόπιν τούτου έγιναν οι Έλληνες πολίτες έρμαιο του καταναλωτικού προτύπου, δηλαδή του εύκολου πλουτισμού με άνομα μέσα, απεμπολώντας ότι πνευματικές και ηθικές αξίες απέμειναν από το παρελθόν.
Εξαχρειώθηκε ο τόπος κυριολεκτικά. Δεν έμεινε τίποτε όρθιο. Όλα ισοπεδώθηκαν προς τα κάτω.
Αυτό όσον αφορά το εσωτερικό. Ο άκρατος υλισμός βρήκε με τις μεθοδεύσεις του Ανδρέα Παπανδρέου την πλήρη εφαρμογή του. Αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί μπήκαν στο μεγάλο φαγοπότι. Θεώρησαν το κράτος ιδιοκτησία τους. Αυτά εν ολίγοις στο εσωτερικό.
Προς το εξωτερικό απέφυγε συστηματικά να επιλύσει κάποια ακανθώδη ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, όπως ήταν το Κυπριακό, το Αιγαίο και το Σκοπιανό.
Προκειμένου να παραμένει στην εξουσία ανενόχλητος και να ζει τη ζωή του άνετα και χωρίς εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα έκανε την περιβόητη συμφωνία με τον Οζάλ στις 30 Ιανουαρίου του 1988, όπου συμφωνήθηκε να μπει το Κυπριακό στο ράφι και να ρυθμιστούν τα θέματα στο Αιγαίο, ο περιβόητος «μη πόλεμος».
Και δεν έφταναν μόνο αυτά, παρά, όταν δημιουργήθηκε η ένταση με τους Σκοπιανούς εμπνεύστηκε, για την ησυχία του και πάλι, και υπέγραψε την κατάπτυστη ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια, που έπρεπε και πρέπει αμέσως να καταγγελθεί. Σκέφτηκε ότι όσο ζει δεν θα τον ενοχλεί το «σκοπιανό πρόβλημα». Μετά; Σίγουρα είπε μέσα του: «Δεν πάει να καταστραφεί ο τόπος; Εμένα με νοιάζει η εξουσία μου και η καλοπέρασή μου».
Και ένα τελευταίο. Αποσιώπησε και απέκρυψε από τον ελληνικό λαό τη σημασία και τη σπουδαιότητα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, για να μην έχει προβλήματα με τους Τούρκους.
Όλα με αποκλειστικό σκοπό να το γλεντάει σε βάρος των κορόιδων, δηλαδή όλου του εκμαυλισμένου από τον ίδιο ελληνικό λαό, που το μόνο που τον ενδιέφερε τελικά (έτσι τον κατάντησαν) ήταν η καταναλωτική αποκτήνωση και αποχαύνωση με δανικά.
Η σκέψη που τον διακατείχε ήταν: Μετά από μένα «γαία πυρή μειχθήτω».
Το ομολόγησε και ο ίδιος σε έναν διάλογό του με τον κ. Κόλμερ, που με βεβαιότητα είναι αληθινός και αν παρ’ όλα αυτά δεν είναι αληθινός, όμως εκφράζει στην κυριολεξία τη στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στους Έλληνες και την Ελλάδα.
Παραθέτω τον διάλογο, όπως τον αναφέρει ο κ. Κόλμερ:
Στις 18 Δεκεμβρίου στο κανάλι “High”, ο πρύτανις του οικονομικού ρεπορτάζ, Κώστας Κόλμερ, αποκάλυψε κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν:
Πρόβλεψη χρεοκοπίας πριν από 30 χρόνια
“Όταν ζούσε ο μακαρίτης ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε μια συνέντευξη των Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, τον πλησίασα και του είπα: “Κύριε πρόεδρε, εσείς είσαστε ένας γνωστός οικονομολόγος και νομίζω ότι θα έχετε αντιληφθεί πως με αυτόν τον Δανεισμό, θα μας οδηγήσετε κάποια στιγμή στην χρεοκοπία….”
Και μου λέει ο Παπανδρέου: “Έχεις δίκιο, κάποια στιγμή θα χρεοκοπήσουμε, αλλά τότε δεν θα βρίσκομαι στην ζωή”!
Αυτός έζησε λοιπόν για να πεθάνουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Καλά τόνισε ο καθηγητής Τζέιμς Πέτρας, πρώην σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αηδιασμένος από τις μεθοδεύσεις του τελευταίου και τον αφόρητο λαϊκισμό και την υποκρισία του, σηκώθηκε και έφυγε, για να γράψει πρόσφατα το άρθρο με τίτλο « Η κατάρα των τριών Παπανδρέου».
Πιστεύω ότι δεν υπήρξε και δεν θα υπάρξει στην ιστορία της Ελλάδας χειρότερος πρωθυπουργός, που να έκανε συνειδητά τόση ζημιά στην Ελλάδα από τον Ανδρέα Γεωργίου Παπανδρέου και τον γιό του Γιώργο Παπανδρέου.
Πολύ υποτιμούν ή αγνοούν ή σκόπιμα παρασιωπούν τη δυνατότητα που είχε ο Ανδρέας Παπανδρέου να θέσει τα θεμέλια της μετέπειτα κακοδαιμονίας της Ελλάδας, που μας οδήγησε στη σημερινή πραγματική ανείπωτη τραγωδία.
Λησμονούν ή αγνοούν ή παρασιωπούν συνειδητά ή υποσυνείδητα ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου θυσίαζε τους πάντες και τα πάντα στο βωμό της εξουσίας. (βλ. Δαμιανός Βασιλειάδης, «Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της Ένωσης Κέντρου, του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη», εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», Αθήνα 2007).
Οι επίγονοι τους οποίους ο ίδιος ανέδειξε και κατόπιν προώθησαν τα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας, εφάρμοσαν με μεγαλύτερο ζήλο τη δική του καταστρεπτική πολιτική.
Αυτή είναι δυστυχώς η ωμή αλήθεια.
Το επιβεβαιώνει και ο Χάρολντ Πίντερ, (νομπέλ λογοτεχνίας 2005) με τα ακόλουθα λόγια:
«Η πλειοψηφία των πολιτικών, όπως όλοι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, ενδιαφέρονται όχι για την αλήθεια, αλλά για την εξουσία και τη διατήρησή της.
Για να διατηρηθεί η πολιτική εξουσία είναι αναγκαίο οι πολίτες να παραμείνουν στην αμάθεια, να αγνοούν την αλήθεια της δικής τους ζωής.
Ώς εκ τούτου, ό,τι μας περιβάλλει είναι ένα απέραντο υφαντό από ψέματα, από τα οποία τρεφόμαστε». (Ἰνφογνώμων)
