Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Νικόλαος Λαγομιτζής: Για ποια αύξηση ωραρίου μιλάμε; Μείωση τώρα!


Επανέρχεται το τελευταίο χρονικό διάστημα η συζήτηση για την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Ένα «εύπεπτο» στην ευρύτερη κοινωνία μέτρο, στη συνέχεια της στοχοποίησης των εκπαιδευτικών που είχε ξεκινήσει από την κα Διαμαντοπούλου και εντασσόμενο στη δήθεν αύξηση της παραγωγικότητας των εργαζομένων και τα συναφή.
Ταυτόχρονα προκαλεί τη μήνι των εκπαιδευτικών, που βλέποντας τους μισθούς τους να έχουν μειωθεί μεσοσταθμικά κατά 35%, την ίδια στιγμή καλούνται να δουλέψουν παραπάνω.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Το υπουργείο έχει κάνει έρευνα σχετική με τις αναγκαίες ώρες διδασκαλίας και κατά πόσον αυτές καλύπτονται από το υπάρχον προσωπικό ή ενδεχομένως να πλεονάζουν κιόλας;
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι σε αρκετές ειδικότητες, ειδικά στις περιοχές της βόρειας Ελλάδας και  ειδικότερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, υπάρχει περίσσευμα ωρών διδασκαλίας σε αρκετούς συναδέλφους, λόγω διάφορων διαχρονικών στρεβλώσεων που δεν είναι της παρούσης.
Είναι επίσης γνωστό ότι αρκετοί από το εκπαιδευτικό προσωπικό έχει τυπικά προσόντα τέτοια, που μπορεί να διδάξει και στις δύο βαθμίδες, έχοντας πάντα υπ’όψιν φυσικά την ανάγκη διασφάλισης του χαρακτήρα της κάθε βαθμίδας.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτά εκτιμώ ότι το Υπουργείο πρέπει να προβεί άμεσα σε μία σοβαρή και εμπεριστατωμένη χαρτογράφηση των ωρών διδασκαλίας σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας και του διαθέσιμου προσωπικού αξιοποιώντας όλα τα προσόντα του.
Και πιστεύω ακράδαντα ότι η μελέτη αυτή θα βγάλει πορίσματα τέτοια, που θα επιτάσσουν όχι την αύξηση του ωραρίου αλλά τη ΜΕΙΩΣΗ του, αρκεί να είναι ίδιο για όλους.
Γεγονός που άλλωστε θα επιφέρει και μια σχετική ειρήνη στις σχολικές μονάδες, καθότι θα λειτουργήσει αντιλογιστικά στη ραγδαία και εξουθενωτική μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών.
Ας αποφασίσουν επιτέλους οι «αρμόδιοι» να δουν τα ζητήματα που άπτονται της εκπαίδευσης στην πραγματική τους διάσταση, μακριά από αγκυλώσεις και παραπληροφόρηση. Να δώσουν λύσεις τέτοιες που δε δημιουργούν κόστος μεν, δίνουν την αίσθηση της κοινωνικής-επαγγελματικής δικαιοσύνης δε.
Να επικρατήσει επιτέλους στη διοίκηση η κοινή λογική.

Καλή σχολική χρονιά με υγεία σε όλους, εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς