dakepekoz: Δεν ξεχνάμε και θέλω κι από αυτή τη μικρή διαδικτυακή γωνιά να του δώσω τις ευχές μου, ότι ο ΜΟΝΟΣ που είπε την ΑΛΗΘΕΙΑ στους Έλληνες, την μοιράστηκε μαζί μας και προσπάθησε μόνος του να αποτρέψει την καταστροφή ήταν ο Κώστας Καραμανλής!
Χρόνια Πολλά, Πρόεδρέ μας! Χριστός Ανέστη!!! Και σε λίγο θα αναστηθεί και η Πατρίδα μας!
H Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια ζει στην ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας, περιμένοντας την πολυπόθητη Ανάσταση.
Η Ελλάδα είναι η χώρα του γέννησε την φιλοσοφία, την δημοκρατία, το θέατρο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Ωστόσο, όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος, στην Ελλάδα «η πενία αείκοτε σύντροφος ην». Τα τελευταία χρόνια η φαινομενική οικονομική ευρωστία - άκρατη δανειοδότηση-, οι Ολυμπιακοί αγώνες, ακόμα και η κατάκτηση του Euro στο ποδόσφαιρο δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι όλα τα δύσκολα πλέον ανήκαν στο παρελθόν. Κάθε όμως επιτυχία, μαζί με την χαρά και την ικανοποίηση, το θαυμασμό και την λάμψη, φέρνει τη ζήλεια και το φθόνο. Και ως αποτέλεσμα την προδοσία.
Η Eλλάδα και οι Έλληνες εδώ και τρία χρόνια βιώνουν την προδοσία αυτή. Μεθυσμένοι από την λάμψη των διαφόρων επιτυχιών, έχτισαν έναν δικό τους πλασματικό κόσμο και ζούσαν μέσα σε αυτόν. Δημιούργησαν πελατειακές σχέσεις με τους πολιτικούς, οι οποίοι με την σειρά τους απέκρυψαν από τους πολίτες τους κινδύνους που ελλόχευαν και δεν τους ενημέρωσαν για την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Έτσι, ξαφνικά οι Έλληνες βρέθηκαν δεσμευμένοι με το απεχθές Μνημόνιο. Αποδείχτηκε πως η οικονομική ευρωστία της εποχής της άνθησης του Ελληνικού χρηματιστηρίου ήταν μια «φούσκα», που οδήγησε στον βρόγχο του ΔΝΤ και της Ε.Κ.Τ. Και το πιο τραγικό οι Έλληνες όντας ανενημέρωτοι συνέχιζαν να ζουν ξοδεύοντας πολύ περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι επέτρεπαν οι οικονομικές συνθήκες της χώρας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θύμα διαχρονικά υπήρξε ο λαός. Αυτός πάντα υπέφερε τα πάθη. Ο ξένος παράγων υποδύθηκε το ρόλο των γραμματέων και των Φαρισαίων, με μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση των δικών του επιδιώξεων. Η πλειοψηφία των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας υιοθέτησε πολλές φορές το ρόλο του Ιούδα, με αντάλλαγμα τα «30 αργύρια»…
Οι Έλληνες με σεβασμό και συγκίνηση κλίνουμε γόνυ στα Άγια Πάθη του Χριστού και ευλογούμε τον Κύριο γιατί τώρα καταλαβαίνουμε περισσότερο τα πάθη Του αυτά. «Οι εμπτυσμοί, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, οι ύβρεις, οι γέλωτες και προπάντων ο Σταυρός», έχουν γίνει καθημερινά δικά μας βιώματα. Πλασματικές υποσχέσεις στους πολίτες, χιλιάδες απολύσεις, μεγάλο ποσοστό ανεργίας, αυτοκτονίες, ελλείψεις στα σχολεία, περικοπές στην υγεία, βαριά φορολογία, συνθέτουν μια κατάσταση Σταύρωσης.
Το άδηλο των εξελίξεων, ο φόβος για τα χειρότερα που μπορεί να αναμένονται, αλλά δεν δημοσιοποιούνται, συγκλονίζει το είναι μας. Και οι εχθροί μας περιγελούν, μας υβρίζουν, μας συκοφαντούν. Μας εμπαίζουν και εμείς δεν αντιδρούμε. Προς το παρόν.
Η Ελλάδα, στα βάθη των αιώνων, υπήρξε πάντα ένας βασανισμένος τόπος, που η ζωή της έμοιαζε περισσότερο με Γολγοθά. Για κάποια χρόνια πιστέψαμε πως οι δύσκολες μέρες έμειναν πίσω για πάντα. Τώρα πλέον βιώνουμε την εγκατάλειψη. Κάποιοι από εμάς κλονίζονται. Πιστεύουν ότι δεν υπάρχει διαφυγή, σωτηρία. Νιώθουν μόνοι, αποξενωμένοι από όλους τους υπόλοιπους.
Είναι γεγονός ότι όλοι ζούμε τον δικό μας, προσωπικό Σταυρό και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτό το διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, πάσχουμε και ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Μαζί μας πάσχει και το «Γλυκύ Έαρ, ο υιός της Παρθένου». Έχουμε εμπιστοσύνη στην προστασία Αυτής που είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός μας διαχρονικά. Είναι αυτή « δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια και δι' ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι». Και επιπλέον είναι «η στοργὴ η πάντα πόθον νικῶσα». Γι’ αυτό οι Έλληνες ξέρουμε να ζούμε με το θαύμα. Ξέρουμε να πιστεύουμε στο θαύμα. Γιατί είμαστε Ορθόδοξοι παρά τα λάθη μας, τις μικρότητες και τις αδυναμίες μας. Ζούμε την Σταύρωση. Αλλά δεν αμφιβάλλουμε για την Ανάσταση μας και γι αυτό κάνουμε κουράγιο. Και μέσα στο βαθύ σκοτάδι, τον Γολγοθά, μπορούμε να βλέπουμε το φως της Ανάστασης. Και να αντέχουμε...
Θέλουμε να μείνουμε ενωμένοι. Να μην διχαστούμε. Θέλουμε ξεπερνώντας δυσκολίες και τραγικές καταστάσεις να μην πάψουμε να σεβόμαστε το κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Προσμένουμε την ανάσταση του Γένους μας. Και είμαστε βέβαιοι γι αυτό. Αρκεί να κρατήσουμε την Ορθόδοξη πίστη μας και την ελληνική γλώσσα μας. Το θαύμα θα γίνει πάλι, γιατί πάντα μία είναι η αλήθεια: «Χριστός Ανέστη!».
Χρόνια Πολλά, Πρόεδρέ μας! Χριστός Ανέστη!!! Και σε λίγο θα αναστηθεί και η Πατρίδα μας!
Η Ελλάδα είναι η χώρα του γέννησε την φιλοσοφία, την δημοκρατία, το θέατρο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Ωστόσο, όπως έλεγε και ο Ηρόδοτος, στην Ελλάδα «η πενία αείκοτε σύντροφος ην». Τα τελευταία χρόνια η φαινομενική οικονομική ευρωστία - άκρατη δανειοδότηση-, οι Ολυμπιακοί αγώνες, ακόμα και η κατάκτηση του Euro στο ποδόσφαιρο δημιούργησαν την ψευδαίσθηση ότι όλα τα δύσκολα πλέον ανήκαν στο παρελθόν. Κάθε όμως επιτυχία, μαζί με την χαρά και την ικανοποίηση, το θαυμασμό και την λάμψη, φέρνει τη ζήλεια και το φθόνο. Και ως αποτέλεσμα την προδοσία.
Η Eλλάδα και οι Έλληνες εδώ και τρία χρόνια βιώνουν την προδοσία αυτή. Μεθυσμένοι από την λάμψη των διαφόρων επιτυχιών, έχτισαν έναν δικό τους πλασματικό κόσμο και ζούσαν μέσα σε αυτόν. Δημιούργησαν πελατειακές σχέσεις με τους πολιτικούς, οι οποίοι με την σειρά τους απέκρυψαν από τους πολίτες τους κινδύνους που ελλόχευαν και δεν τους ενημέρωσαν για την πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας. Έτσι, ξαφνικά οι Έλληνες βρέθηκαν δεσμευμένοι με το απεχθές Μνημόνιο. Αποδείχτηκε πως η οικονομική ευρωστία της εποχής της άνθησης του Ελληνικού χρηματιστηρίου ήταν μια «φούσκα», που οδήγησε στον βρόγχο του ΔΝΤ και της Ε.Κ.Τ. Και το πιο τραγικό οι Έλληνες όντας ανενημέρωτοι συνέχιζαν να ζουν ξοδεύοντας πολύ περισσότερα χρήματα απ’ ό,τι επέτρεπαν οι οικονομικές συνθήκες της χώρας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θύμα διαχρονικά υπήρξε ο λαός. Αυτός πάντα υπέφερε τα πάθη. Ο ξένος παράγων υποδύθηκε το ρόλο των γραμματέων και των Φαρισαίων, με μόνο σκοπό την εξυπηρέτηση των δικών του επιδιώξεων. Η πλειοψηφία των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας υιοθέτησε πολλές φορές το ρόλο του Ιούδα, με αντάλλαγμα τα «30 αργύρια»…
Οι Έλληνες με σεβασμό και συγκίνηση κλίνουμε γόνυ στα Άγια Πάθη του Χριστού και ευλογούμε τον Κύριο γιατί τώρα καταλαβαίνουμε περισσότερο τα πάθη Του αυτά. «Οι εμπτυσμοί, τα ραπίσματα, τα κολαφίσματα, οι ύβρεις, οι γέλωτες και προπάντων ο Σταυρός», έχουν γίνει καθημερινά δικά μας βιώματα. Πλασματικές υποσχέσεις στους πολίτες, χιλιάδες απολύσεις, μεγάλο ποσοστό ανεργίας, αυτοκτονίες, ελλείψεις στα σχολεία, περικοπές στην υγεία, βαριά φορολογία, συνθέτουν μια κατάσταση Σταύρωσης.
Το άδηλο των εξελίξεων, ο φόβος για τα χειρότερα που μπορεί να αναμένονται, αλλά δεν δημοσιοποιούνται, συγκλονίζει το είναι μας. Και οι εχθροί μας περιγελούν, μας υβρίζουν, μας συκοφαντούν. Μας εμπαίζουν και εμείς δεν αντιδρούμε. Προς το παρόν.
Η Ελλάδα, στα βάθη των αιώνων, υπήρξε πάντα ένας βασανισμένος τόπος, που η ζωή της έμοιαζε περισσότερο με Γολγοθά. Για κάποια χρόνια πιστέψαμε πως οι δύσκολες μέρες έμειναν πίσω για πάντα. Τώρα πλέον βιώνουμε την εγκατάλειψη. Κάποιοι από εμάς κλονίζονται. Πιστεύουν ότι δεν υπάρχει διαφυγή, σωτηρία. Νιώθουν μόνοι, αποξενωμένοι από όλους τους υπόλοιπους.
Είναι γεγονός ότι όλοι ζούμε τον δικό μας, προσωπικό Σταυρό και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτό το διάστημα. Παρ’ όλα αυτά, πάσχουμε και ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Μαζί μας πάσχει και το «Γλυκύ Έαρ, ο υιός της Παρθένου». Έχουμε εμπιστοσύνη στην προστασία Αυτής που είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός μας διαχρονικά. Είναι αυτή « δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια και δι' ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι». Και επιπλέον είναι «η στοργὴ η πάντα πόθον νικῶσα». Γι’ αυτό οι Έλληνες ξέρουμε να ζούμε με το θαύμα. Ξέρουμε να πιστεύουμε στο θαύμα. Γιατί είμαστε Ορθόδοξοι παρά τα λάθη μας, τις μικρότητες και τις αδυναμίες μας. Ζούμε την Σταύρωση. Αλλά δεν αμφιβάλλουμε για την Ανάσταση μας και γι αυτό κάνουμε κουράγιο. Και μέσα στο βαθύ σκοτάδι, τον Γολγοθά, μπορούμε να βλέπουμε το φως της Ανάστασης. Και να αντέχουμε...
Θέλουμε να μείνουμε ενωμένοι. Να μην διχαστούμε. Θέλουμε ξεπερνώντας δυσκολίες και τραγικές καταστάσεις να μην πάψουμε να σεβόμαστε το κάθε ανθρώπινο πρόσωπο. Προσμένουμε την ανάσταση του Γένους μας. Και είμαστε βέβαιοι γι αυτό. Αρκεί να κρατήσουμε την Ορθόδοξη πίστη μας και την ελληνική γλώσσα μας. Το θαύμα θα γίνει πάλι, γιατί πάντα μία είναι η αλήθεια: «Χριστός Ανέστη!».
