Τον ρώτησαν τον Δάσκαλο, δάσκαλος ποιος λογάται
κι αυτός για λίγο σώπασε πριν πει σαν γνωμικό,
πως τέτοιος είναι μόνο αυτός που μέσα σου βρυχάται,
και δε σ'αϕήνει απαίδευτο να στύβεις το κενό.
Είναι αυτός που θα σου πει πως γυάλινα έχεις πόδια
κι ένα σχοινί θα σου κρατά ψηλά ν'ακροβατείς,
που τα στολίδια που ϕοράς, τις κάπες και τα ξόμπλια,
θα σου τα βγάλει και γυμνός θα πει να κοιταχτείς.
Είναι αυτός που δίπλα σου βρίσκεται κι ας μην είναι,
που απλώνει ροδοπέταλα κι αγκάθια να πατάς,
που στα σκοτάδια σε πετά και σου προστάζει "μείνε"
μέχρι να βρεις το πέρασμα το τούνελ να περνάς
που ταπεινά ομολογεί: "Δάσκαλος 'γω δεν είμαι,
μα μέσα σου το δάσκαλο θα βρω για ν'ακουμπάς"...
Ειρήνη Λορδούτσου
Δασκάλα
