Ο τελευταίες εξελίξεις δυστυχώς δείχνουν ότι παρόλο που και τα τρία κυβερνητικά κόμματα αναγνωρίζουν και εκφράζουν ότι η ανεργία έχει φτάσει στα ανώτατα κοινωνικά επιτρεπτά όρια, εντούτοις σχεδιάζουν όχι πως θα την μειώσουν αλλά αντίθετα πως θα απολύσουν 15.000 δημοσίους υπαλλήλους επιβαρύνοντας ακόμα 15.000 οικογένειες!
Υπάρχουν βέβαια τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος, μειώνοντας το προσωπικό στο δημόσιο χωρίς να αφήσουν κανέναν εργαζόμενο στην ανεργία και την οικογένεια του στην ανέχεια! Ο τρόπος αυτός μάλιστα είναι δίκαιος, σωστός και φυσικά κοινωνικά όχι μόνο αποδεκτός αλλά και ζητούμενος!!!
Αυτή τη στιγμή για να συνταξιοδοτηθεί αυτοδίκαια, χωρίς δική του αίτηση, κάποιος
δημόσιος υπάλληλος ο νομοθέτης λαμβάνει υπόψη του μόνο τα έτη ασφάλισής του στον δημόσιο τομέα με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και αν εργαζόταν (π.χ. ορισμένου χρόνου, αορίστου-ΙΔΑΧ, σύμβαση έργου κ.α.). Με τον τρόπο αυτό όμως εργαζόμενοι που έχουν εργαστεί προηγουμένως στον ιδιωτικό τομέα αντί να συμπληρώσουν 35 έτη εργασίας και τα 60 έτη (ηλικία) για να συνταξιοδοτηθούν φτάνουν συχνά τα 40 και πλέον χρόνια ασφάλισης καθότι λογίζονται μόνο τα χρόνια που υπηρετούσαν στο δημόσιο!!!
Μπορεί ο νομοθέτης λοιπόν να δώσει κίνητρα ή να υποχρεώσει του εργαζομένους στο δημόσιο να καταθέσουν στην Υπηρεσία τους τα χρόνια ασφάλισης τους στον ιδιωτικό τομέα και να λαμβάνονται και αυτά υπόψη για την αυτοδίκαιη συνταξιοδότησή τους (χωρίς αίτησή τους). Το μέτρο αυτό θα μπορούσε να μειώσει αρκετά τον αριθμό των υπαλλήλων που υπολογίζουν ότι πρέπει να αποχωρήσουν και ίσως μάλιστα και να επαρκούσαν χωρίς να απολυθεί κανείς!
Ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών δεν είναι γνωστός σε κανέναν αφού τα στοιχεία για τα συνολικά χρόνια ασφάλισης ενός εργαζομένου στο δημόσιο, προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί, υπολογίζονται αφού αυτός αποχωρήσει, με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία (Π.Δ.169/2007, όπως ισχύει σήμερα).
Ελπίζω την παραπάνω πρόταση-σκέψη να την μεταφέρουν στους αρμοδίους Υπουργούς και να δράσουν αναλόγως. Η εμπειρία μου τα χρόνια που ασχολούμαι με τις συνταξιοδοτήσεις στον δημόσιο τομέα αλλά και γενικότερα στη δημόσια διοίκηση λέει ότι σχεδόν ποτέ προτάσεις που προέρχονται από την “front line” των εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα προβλήματα των πολιτών δεν ερωτούνται για τις δικές τους προτάσεις επίλυσης των δυσκολιών αυτών. Την παρούσα πρόταση την διατυπώνω ύστερα από συζήτηση και επεξεργασία με συναδέλφους τόσο στον χώρο των συντάξεων όσο και με εργαζομένους στην δημόσια διοίκηση που έχουμε καθημερινή «τριβή» με πολίτες και συναδέλφους.
Υπάρχουν βέβαια τρόποι που μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματος, μειώνοντας το προσωπικό στο δημόσιο χωρίς να αφήσουν κανέναν εργαζόμενο στην ανεργία και την οικογένεια του στην ανέχεια! Ο τρόπος αυτός μάλιστα είναι δίκαιος, σωστός και φυσικά κοινωνικά όχι μόνο αποδεκτός αλλά και ζητούμενος!!!
Αυτή τη στιγμή για να συνταξιοδοτηθεί αυτοδίκαια, χωρίς δική του αίτηση, κάποιος
δημόσιος υπάλληλος ο νομοθέτης λαμβάνει υπόψη του μόνο τα έτη ασφάλισής του στον δημόσιο τομέα με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και αν εργαζόταν (π.χ. ορισμένου χρόνου, αορίστου-ΙΔΑΧ, σύμβαση έργου κ.α.). Με τον τρόπο αυτό όμως εργαζόμενοι που έχουν εργαστεί προηγουμένως στον ιδιωτικό τομέα αντί να συμπληρώσουν 35 έτη εργασίας και τα 60 έτη (ηλικία) για να συνταξιοδοτηθούν φτάνουν συχνά τα 40 και πλέον χρόνια ασφάλισης καθότι λογίζονται μόνο τα χρόνια που υπηρετούσαν στο δημόσιο!!!
Μπορεί ο νομοθέτης λοιπόν να δώσει κίνητρα ή να υποχρεώσει του εργαζομένους στο δημόσιο να καταθέσουν στην Υπηρεσία τους τα χρόνια ασφάλισης τους στον ιδιωτικό τομέα και να λαμβάνονται και αυτά υπόψη για την αυτοδίκαιη συνταξιοδότησή τους (χωρίς αίτησή τους). Το μέτρο αυτό θα μπορούσε να μειώσει αρκετά τον αριθμό των υπαλλήλων που υπολογίζουν ότι πρέπει να αποχωρήσουν και ίσως μάλιστα και να επαρκούσαν χωρίς να απολυθεί κανείς!
Ο αριθμός των υπαλλήλων αυτών δεν είναι γνωστός σε κανέναν αφού τα στοιχεία για τα συνολικά χρόνια ασφάλισης ενός εργαζομένου στο δημόσιο, προκειμένου να συνταξιοδοτηθεί, υπολογίζονται αφού αυτός αποχωρήσει, με βάση την υπάρχουσα νομοθεσία (Π.Δ.169/2007, όπως ισχύει σήμερα).
Ελπίζω την παραπάνω πρόταση-σκέψη να την μεταφέρουν στους αρμοδίους Υπουργούς και να δράσουν αναλόγως. Η εμπειρία μου τα χρόνια που ασχολούμαι με τις συνταξιοδοτήσεις στον δημόσιο τομέα αλλά και γενικότερα στη δημόσια διοίκηση λέει ότι σχεδόν ποτέ προτάσεις που προέρχονται από την “front line” των εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα προβλήματα των πολιτών δεν ερωτούνται για τις δικές τους προτάσεις επίλυσης των δυσκολιών αυτών. Την παρούσα πρόταση την διατυπώνω ύστερα από συζήτηση και επεξεργασία με συναδέλφους τόσο στον χώρο των συντάξεων όσο και με εργαζομένους στην δημόσια διοίκηση που έχουμε καθημερινή «τριβή» με πολίτες και συναδέλφους.
Πάνας Κων/νος
Υπεύθυνος Συνταξιοδοτήσεων
Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας της
Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
Υπεύθυνος Συνταξιοδοτήσεων
Περιφερειακής Ενότητας Αχαΐας της
Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.
