Νικόλας Άσιμος ρε μπαγάσα

Αυτά έχω από εσένα, αυτά μου πρόσφερες!
Τους στίχους, τις μελωδίες, τις εικόνες, τον πατριωτισμό, την άγρια τρυφερότητα, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, την ανιδιοτελή προσφορά!
Λίγα είναι;;;;
Μπορώ να ξεχάσω;;;; Μπορώ να τα αφήσω;;;;;

Λοιπόν τι κάνουμε εδώ, και πότε θα αλλάξει ο Κόσμος..." θα μονολογούσε ο Τάσος Λειβαδίτης. Δύσκολοι καιροί για όλα ... που καιρός για συναισθήματα και άλλες μη παραγωγικές αηδίες... Ας είναι δύσκολοι οι καιροί, άλλωστε το αδύνατον είναι το πλέον πιθανόν να συμβεί!

"...Ήταν σαν να πέρασε από δώ ο Έτσι και να μας έδωσε ζωή, και να γινήκαμε όλοι έτσι, και ξαναφεύγοντας ο Έτσι ρούφηξε όλη τη ζωή, παίρνοντας πίσω ό,τι είχε δώσει. Μαζί και μια σταγόνα απ' τον καθέναν. Ίσως του χρειαζόταν για να 'χει τη δύναμη να περπατά, για το αίμα που 'χε χάσει. Ίσως αυτό νομίζουν όλοι. Κι ίσως γι' αυτό τον αποφεύγουν, τον βρίζουν και τον θεωρούν αλήτη. Ίσως το πήρα κι εγώ έτσι. Αλλά τον ξέρω 'γώ τον Έτσι. Και ήμουν πριν κι εγώ σαν Έτσι. Θέλει κουράγιο να 'σαι Έτσι. Για να μπορείς να παραμένεις έτσι, πρέπει να παίζεις την ψυχή σου. Κι εγώ το ξέρω, δεν είν' έτσι. Και ο καθένας είν' ο Έτσι..."

Στίχοι: Νικόλας Άσιμος
Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Aφήνω πίσω τις αγορές και τα παζάρια.

Θέλω να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια, 

να ξαναγίνω καβαλάρης

και ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ, 

για δεν υπήρξα κατεργάρης

και τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;

Μιαν ανάσα γυρεύω για να γιάνω.

Δεν το πιστεύω να με χλευάζεις

σαν σε χαζεύω δε χαμπαριάζεις.

Πρότεινέ μου κάποια λύση

δε θα σου παρα κοστήσει.

Και θα σου φτιάχνω τραγουδάκια

με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.

Για το χαμένο μου αγώνα

που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν

Aφήνω πίσω το σαματά και τους ανθρώπους.

Έχω χορτάσει κατραπακιές και ψάχνω τρόπους

πως να ξεφύγω από τη μοίρα

κι έχω μέσα μου πλημμύρα ουρανέ, 

για δεν υπήρξα κατεργάρης

και θα το θες να με φλερτάρεις γαλανέ.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω;

Κάνε πάσα καμιά ματιά και χάμω.

κει που κοιμάσαι και αρμενίζεις

ξάφνου αστράφτεις και μπουμπουνίζεις

κι ότι σου `ρθει κατεβάζεις

μην θαρρείς πως με ταράζεις.

Γιατί σου φτιάχνω τραγουδάκια

με τα πιο όμορφα στιχάκια στο ρεφρέν.

Για το χαμένο μου αγώνα

που τ' αστεράκια μείναν μόνα να τον κλαιν

http://www.youtube.com/watch?v=tCO2o-uoQdE