Γράφει ο Στάθης Διομήδης
Οι δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τον τελευταίο καιρό, δείχνουν ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται στα ίδια ποσοστά, λίγο πιο πάνω από 20%. Σε όλες, η διαφορά δεν ξεπερνά τα όρια του στατιστικού λάθους είτε φέρεται πρώτη η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Από την ανάγνωση των δημοσκοπήσεων εμφανίζεται μια μεγάλη πτώση των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης πάνω από 10% αθροιστικά. Η ΝΔ έχει μια μικρότερη πτώση (αναλογικά) από τους άλλους δύο, αλλά παραμένει σε γενικές γραμμές σταθερή εδώ και μήνες.
Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι φαίνονται να βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα από τη ΝΔ. Για τη μεν ΔΗΜΑΡ η προσπάθεια να σταθεροποιηθεί γύρω από το 4-5% ώστε να μπει με άνεση και στην επόμενη Βουλή, δείχνει να μην έχει ευοδωθεί. Για δε το ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα καθώς συνεχίζει με σταθερότητα την πορεία του προς το γκρεμό. Το γεγονός ότι η σημερινή του ηγεσία επέλεξε να ανοίξει το θέμα με τα άδεια κομματικά ταμεία και την κακοδιαχείριση του πρόσφατου παρελθόντος, δείχνει να γυρίζει μπούμερανγκ στον Βενιζέλο καθώς πλέον και οι τελευταίοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ προβληματίζονται σοβαρά για την επιλογή τους στις επόμενες εκλογές.
Ένα άλλο στοιχείο είναι η αύξηση του ποσοστού της Χρυσής Αυγής που έχει ξεπεράσει το 10%. Θα πρέπει να καταλάβουν όλες οι πλευρές του πολιτικού φάσματος ότι η φτώχεια φέρνει εξαθλίωση. Η εξαθλίωση φέρνει οργή και η οργή φέρνει βία. Ο κρατικός αυταρχισμός και τσαμπουκάς θα φέρει αντίστοιχα, ακραία κοινωνικά φαινόμενα. Όταν τα τρία κόμματα της κυβέρνησης και πολύ περισσότερο η Αριστερά, δεν μπορούν να αντιληφθούν τα προβλήματα μιας ολόκληρης κοινωνίας και ουσιαστικά αρνούνται να δώσουν απαντήσεις και λύσεις στα νέα δεδομένα που ισχύουν με σύγχρονους και πραγματικούς όρους και όχι με ιδεολογήματα και αμπελοφιλοσοφίες, τότε η άκρα δεξιά θα αυξάνει το ποσοστό της αλλά και τη δυναμική της στις νεαρές ηλικίες και στις παραγωγικές γενιές. Πολύ απλοϊκή ανάλυση μπορεί να ισχυριστεί κάποιος αλλά η «μοναξιά» της τρίτης θέσης που κατέχει δημοσκοπικά η Χ.Α. αυτό δείχνει…
Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες έχουν αρχίσει και έχουν μια μικρή σταθερά καθοδική πορεία που κανείς δεν ξέρει που θα σταματήσει…
Το ΚΚΕ δείχνει να έχει πλέον σταθερά μικρές αυξητικές τάσεις μετά από τους κλυδωνισμούς του εκλογικού αποτελέσματος του Ιουνίου αλλά και την αλλαγή ηγεσίας.
Και τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος παραμένει καθηλωμένος δημοσκοπικά και δε λέει να γίνει μια αξιόλογη και αξιόμαχη αξιωματική αντιπολίτευση. Παρά την μεγάλη επίθεση που γίνεται από την κυβέρνηση Σαμαρά στα εισοδήματα, στις κοινωνικές δομές, στην ιδιωτική περιουσία αλλά και παρά τον υπέρμετρο αυταρχισμό και την κρατική βία.
Είναι γεγονός ότι μέσα σε μια «νύχτα» δεν είναι εύκολο κανείς να διαχειριστεί την αύξηση από 4% στο 27%. Ίσως ακόμη πιο δύσκολο είναι να υπάρξει διαχείριση της πολυφωνίας αλλά και της διαφορετικότητας 18 πλέον συνιστωσών!!! Κάτι το οποίο φαίνεται καθημερινώς από τις εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις πλειάδας στελεχών για το ίδιο θέμα, αλλά και την «στρογγυλή» πολλές φορές προσέγγιση του Προέδρου σε θέματα τα οποία μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε ασχοληθεί καθώς δεν υπήρξε η κουλτούρα της κυβερνησιμότητας. Μεγάλο μειονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει, οι θέσεις που έχει στο μεταναστευτικό που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με την συντριπτική πλειοψηφία του λαού αλλά και η πλήρης αδυναμία του να εκφράσει έναν πατριωτικό λόγο, με ξεκάθαρες θέσεις και κόκκινες γραμμές. Εάν πράγματι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να είναι παρών στο ραντεβού με την ιστορία τότε, στο συνέδριο που έχει σε δύο μήνες θα πρέπει με παρρησία, να πάρει σαφείς και ξεκάθαρες θέσεις και στο μεταναστατευτικό, και στα πατριωτικά ζητήματα. Ταυτόχρονα θα πρέπει να ξεκαθαρίσει την οικονομική του πολιτική-πρόταση αλλά και να έχει και εναλλακτικό σχέδιο καθώς, η κατάσταση είναι ρευστή και μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε όποιας μορφής «ατύχημα» είτε στην Ελλάδα είτε σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα που θα επηρεάσει την Ελλάδα. Και τέλος, θα πρέπει να υπάρξει ενιαία στρατηγική και θα πρέπει να πει αλήθειες. ΣΚΛΗΡΕΣ αλήθειες για το που βρισκόμαστε και το που πάμε, γιατί αλλιώς θα το βρει μπροστά του.
Η απροθυμία των ψηφοφόρων του, να συμμετάσχουν στην προσυνεδριακή διαδικασία του κόμματος αλλά και ο φόβος αρκετών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να συμμετάσχει μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων στις κομματικές διαδικασίες, δείχνει μια καχυποψία εκατέρωθεν.
Εν κατακλείδι, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας, θα πρέπει όχι μόνο να εμπνεύσουν αλλά και να πείσουν τον ψηφοφόρο ότι μπορεί να στηριχθεί πάνω τους…
Και επειδή κενά δεν μπορούν να υπάρξουν στην ιστορία και στην πολιτική, όταν δεν πας εσύ στο ραντεβού με την ιστορία πάει άλλος!!!
Υ.Γ. Να μην ξεχνάμε ότι: οι δημοσκοπήσεις δεν είναι κάλπη, δείχνουν την τάση της στιγμής, ούτε καν της ημέρας. Είναι απλά ένα εργαλείο ενημέρωσης και πολύ περισσότερο μελέτης. Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ κάλπη είναι εκεί έξω, ο ίδιος ο Λαός και τα όσα βιώνει…
http://kostasxan.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9016.html