Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι” δεν έπαψε από την πρώτη στιγμή να υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο Σαμαράς αδικεί τον εαυτό του αλλά και τη χώρα, παραμένοντας αιχμάλωτος σε ένα “γερμανοκίνητο παρακράτος με απολήξεις στο Μαξίμου” το οποίο έχει βαθιές τις ρίζες του στη χώρα μας.Μόλις χθες γράφαμε>
Πανικό προκαλεί στο Μέγαρο Μαξίμου το καψόνι του Ομπάμα στον Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό γιατί ενώ μόλις 3 βδομάδες χωρίζουν τον πρωθυπουργό από το πολυπόθητο ταξίδι στην Ουάσινγκτον, δεν έχει κανονισθεί ακόμη συνάντηση με τον ένοικο του Λευκού Οίκου.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα άρθρο του Αλέξη Παπαχελάδιευθυντή της Καθημερινής (εφημερίδα που στηρίζει παραδοσιακά την αστική κεντροδεξιά) και δημοσιογράφου με προσβάσεις στο πολιτικό και μηντιακό κατεστημένο των ΗΠΑ, έρχεται να κατακερευνώσει το Μαξίμου και τον πρωθυπουργό στον οποίο καταλογίζει έλλειψη οράματος για τη χώρα. Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς:
“Στην περίπτωση του κ. Σαμαρά έχει κανείς την εντύπωση πως η «μεταμόρφωση» του περασμένου καλοκαιριού παραμένει ατελής. Νιώθει, δηλαδή, πως έπειτα από μια σύσκεψη για το πώς θα ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις, ανοίγει ξαφνικά μια «κομματική μπουκαπόρτα» στο γραφείο του στο Μαξίμου μέσα από την οποία «μπουκάρουν» μερικοί κλασικοί παλαιοκομματικοί σύμβουλοι. Και εκεί αρχίζουν το μπίρι μπίρι: «Μα πρέπει να βολέψουμε τον τάδε συνδικαλιστή που ήταν μαζί μας χρόνια», «και τι θα κάνουμε με αυτήν τη θέση; Πρέπει να βάλουμε κάποιον δικό μας γιατί θα τον χρειασθούμε αν πάμε σε εκλογές». Το διφυές σύστημα διακυβέρνησης του Μαξίμου κουβαλάει μαζί του και το τεχνοκρατικό, καινούργιο και το φαύλο, παλαιοκομματικό χθες. Το πού και πότε επικρατεί το χθες φαίνεται από μια απλή ανάγνωση βιογραφικών διορισμένων στελεχών σε καίριες θέσεις. Κρίμα, πολύ κρίμα.
Η συνέχεια εδώ: http://www.kourdistoportocali.com/articles/21038.htm
