Σάββατο 8 Ιουνίου 2013

Αντέχεις Δημοκρατία;

Γράφει η Θάλεια Χούντα

Χιλιάδες χρόνων πολιτικής ιστορίας της χώρας μας έχουν αναδείξει διάφορα πολιτεύματα, όπως τυρρανία, ολιγαρχία, δημοκρατία, βασιλεία … και όλοι έχουμε την εμπειρία τους είτε σε επίπεδο διαβάσματος είτε σε επίπεδο δια ζώσης γνώσεως.

Τα τελευταία εκατό χρόνια βιώσαμε σχεδόν τα πάντα, όπως βιώσαμε και τα αποτελέσματα της εκάστοτε πολιτικής. Μεγάλη Ελλάδα, μικρότερη Ελλάδα, σκλαβωμένη Ελλάδα, ελεύθερη Ελλάδα, όμως στην καρδιά μας πάντα Ελλάδα. Στο όνομά της έχουν γίνει όλα, έχει χυθεί ηρωικό αίμα, έχουν γραφεί χρυσές σελίδες ιστορίας και πάντα πρωταγωνιστής ήταν ο Έλληνας, όμως ο γνήσιος Έλληνας που αγαπάει και πονάει τον τόπο, που έχει γαλουχηθεί με αρχές και δεν διστάζει να αναδείξει τις αρετές του. Ο απλός καθημερινός άνθρωπος που δεν μάχεται για τους πολιτικούς αλλά για την ιδέα.

Σαράντα σχεδόν χρόνια ζούμε την νεότερη δημοκρατία, την πιο «εξελιγμένη» εκδοχή της, η οποία όπως εφαρμόστηκε από τους πολιτικούς, κατόρθωσε το ακατόρθωτο! Όλοι να έχουν παράπονα. Στην κοινωνική πολιτική, στην εθνική πολιτική, στην οικονομική πολιτική, στην στρατηγική πολιτική. Συγκυρίες δημιούργησαν πολιτικούς σχηματισμούς, ανέδειξαν άλλους και άλλους καταβαράθρωσαν. Η πραγματική ουσία είναι, ότι υπάρχει μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, το οποίο μετακινείται αναζητώντας μόνιμη πολιτική εγκατάσταση και μέχρι να του παρουσιαστεί, θα βιώνουμε ετερόκλητες καταστάσεις.

Σε ρεαλιστική βάση ας παρατηρήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ και την Χρυσή Αυγή. Ο ΣΥΡΙΖΑ που τόσα χρόνια είχε ένα ποσοστό τέτοιο, που πάλευε κυριολεκτικά να μπεί οριακά στην Βουλή, σήμερα είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Παρουσίασε κάποιον πολιτικό λόγο διαφορετικό από το παρελθόν ή έκανε κάτι πρωτοποριακό; Όχι, απλώς συγκέντρωσε το ποσοστό των μετακινούμενων οπαδών του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δυσαρεστήθηκαν και έφυγαν. Όπως ήρθαν όμως, αύριο μπορεί να φύγουν και πάλι. Η Χρυσή Αυγή επίσης, παρουσιάζει ένα ποσοστό ψηφοφόρων, το οποίο έχει μετακινηθεί από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΛΑΟΣ, το οποίο τύποις υπάρχει και χάριν των ευρωβουλευτών που ακόμη διαθέτει. Αν παρουσιαστεί μία σοβαρή πρόταση από ένα ΝΕΟ φορέα, είναι δεδομένο, ότι θα ξαναγυρίσει στο σταθερό ποσοστό της κάτω του ένα τοις εκατό.

Με αυτά όμως τα δεδομένα καλούμαστε να βιώσουμε και να υπερασπιστούμε μία Δημοκρατία, η οποία αγκομαχάει υπό το βάρος των πολιτικών σκανδάλων, της διαπλοκής και της οικονομικής εξαθλίωσης του κόσμου. Δύσκολοι καιροί και πρέπει πάντα να έχουμε δεύτερες σκέψεις για τον κάθε πολιτικό ή πολιτική. Πρέπει όμως να έχουμε την σκέψη μας στην Πατρίδα και να αναρωτηθούμε, αν η Δημοκρατία αντέχει άλλο αυτό το βάρος που της φόρτωσαν. Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο, για να βρει και πάλι την αρχική αγνή μορφή της, την άμεση δημοκρατία, όπου ο λαός αποφάσιζε και όχι κάποιοι αντιπρόσωποι. Η Αγορά, η Πνύκα και τόσα ιστορικά μέρη υπάρχουν, αποδεικνύουν και περιμένουν να βιώσουν τον σημερινό Χρυσό Αιώνα.