Μα καλά, θα ρωτήσει κάποιος ανίδεος. Είναι τρελοί αυτοί οι Τούρκοι που ξεσηκώνονται ενάντια στην κυβέρνηση του Σουλεϊμάν Ερντογάν;
Μα αυτή η χώρα δεν έχει σπάσει όλα τα ρεκόρ της ανάπτυξης; Στη χώρα αυτή δε συρρέουν οι επενδυτές απ’ όλο τον κόσμο, κατασκευάζονται εκπληκτικά κτίρια και μεγάλα projects δισεκατομμυρίων βρίσκονται σε εξέλιξη;
Στη γειτονική χώρα δε λένε από το πρωί ως το βράδυ ότι είναι υπερδύναμη, χωροφύλακας της Αμερικής στην περιοχή, πανίσχυρη που μπορούν να κονιορτοποιήσουν κάθε εχθρό;
Μα καλά, όλες αυτές οι εικόνες που βλέπουμε από τα δεκάδες τουρκικά σήριαλ που μας έχουν κατακλύσει δε δείχνουν μια χώρα πανέμορφη, πάμπλουτη, εξευρωπαϊσμένη, με απίστευτη κουλτούρα και πολιτισμό;
Καλά τι θέλουν οι αγανακτισμένοι Τούρκοι και βγήκαν κατά χιλιάδες να διαδηλώσουν ενάντια στον Ερντογάν, τον άνθρωπο που έχουν εκλέξει δύο φορές και μάλιστα με μεγάλη πλειοψηφία;
Αυτός δεν είναι ο νέος Κεμάλ που αναμόρφωσε την Τουρκία και την έχει κάνει χώρα – υπόδειγμα; Γιατί, λοιπόν σε μια τέτοια χώρα να μιλάμε τις τελευταίες ώρες για «τουρκική άνοιξη» και να περιμένουμε εικόνες ανάλογες με αυτές στις αραβικές χώρες;
Προφανώς κάποιοι θα μιλήσουν για συνωμοσία κατά του Ερντογάν. Βρήκε ευκαιρία η αντιπολίτευση και σε συνεργασία με το βαθύ κράτος των στρατηγών που τσάκισε τα τελευταία χρόνια ο Τούρκος πρωθυπουργός, είπαν να πάρουν την εκδίκησή τους. Μάζεψαν χιλιάδες οπαδούς τους και έστησαν μια σύγκρουση με τον Ερντογάν που μπορεί να γίνει εύκολα πόλεμος, διότι όλοι ξέρουμε πόσο εύκολα παρασύρεται το πλήθος. Αυτή είναι μια ερμηνεία, αλλά είναι πολύ απλοϊκή, όπως απλοϊκή είναι και η θεωρία ότι κάποιες ξένες μυστικές υπηρεσίες είπαν να ρίξουν τον Ερντογάν γιατί δεν τους κάνει τη δουλειά που θέλουν. Μπορεί να είναι η ΣΙΑ, μπορεί η Μοσάντ, μπορεί οποιαδήποτε χώρα που έχει τεράστια συμφέροντα στην περιοχή. Άλλωστε, τώρα ξαναμοιράζεται η τράπουλα, τώρα έχουμε μια νέα «Γιάλτα» όπου αυτά που ξέραμε θα ανατραπούν.
Μπορεί να είναι και οι δύο θεωρίες μαζί, αλλά μπορεί να είναι και μια τρίτη. Αυτή η τρίτη λέει ότι η πραγματική Τουρκία δεν είναι αυτή που μας δείχνουν με τη Φατμαγκιούλ, τη Σιλά, τον Μοιραίο Έρωτα, το Χίλιες και Μια Νύχτες. Δεν έχει καμιά σχέση με τα τουρκοσήριαλ που κατέκλυσαν την ελληνική αγορά διότι είναι φθηνά και εύπεπτα. Η Τουρκία δεν είναι μόνο οι ωραίες εικόνες της Κωνσταντινούπολης με τους πλούσιους Τούρκους να κάθονται στις επαύλεις τους και να οδηγούν τα πανάκριβα αμάξια τους. Δεν είναι μόνο η χώρα που βλέπουμε στις ταινίες που δημιουργήθηκαν για καθαρά προπαγανδιστικούς λόγους. Σκεφτείτε: Χιλιάδες ξένοι τουρίστες σπεύδουν στην Πόλη, τη Σμύρνη ή άλλες παραλιακές πόλεις της Τουρκίας για να δουν από κοντά το μέρος που γυρίστηκαν τα σήριαλ. Εκεί που πάτησε το πόδι του ο Μποράν, ο Σουλεϊμάν, ο Κενάν, ο Καράνταγι ή όποιος άλλος ηθοποιός. Και φυσικά δεν είναι η Τουρκία οι πανέμορφες και πανέμορφοι ηθοποιοί με τα πανάκριβα ευρωπαϊκά ρούχα τους.
Όλα αυτά τα σήριαλ γυρίστηκαν με συγκεκριμένο σκοπό. Να εξωραΐσουν την εικόνα της Τουρκίας του Ερντογάν. Να δώσουν σε όλο τον κόσμο μια επίπλαστη πραγματικότητα για τη σύγχρονη Τουρκία που δεν έχει μεγάλη σχέση με τρίτο κόσμο, όπως πολλοί πίστευαν. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο τα περισσότερα σήριαλ είναι γυρισμένα στην πανέμορφη Πόλη όπου ηθοποιοί – μοντέλα με αυτοκίνητα εκατομμυρίων πηγαινοέρχονται σε βίλες με θέα το Βόσπορο.
Μια καλοστημένη προπαγάνδα από τη βιομηχανία του θεάματος έχει στηθεί, πολλές φορές με κρατικό χρήμα από τον Ερντογάν. Διότι η Τουρκία πρέπει να διεκδικήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, πρέπει να πάρει το Μουντιάλ, πρέπει να μπει επιτέλους στην Ευρώπη, πρέπει να δείξει ότι έχει χρήμα και δύναμη. Γι’ αυτό και τα δισεκατομμύρια που έχουν πέσει και στο άλλο είδος του θεάματος, τον αθλητισμό. Ειδικά σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ όπου τα μπάτζετ των ομάδων είναι εξωπραγματικά.
Όμως, όποιος δει πίσω από τις κάμερες, το θέαμα και την τηλεοπτική χλιδή, θα διαπιστώσει ότι υπάρχει και μια άλλη Τουρκία. Είναι αυτή της φτώχειας με εκατομμύρια να δυστυχούν. Είναι αυτή της έλλειψης δημοκρατίας όπου το να διαδηλώνεις στο δρόμο είναι περίπου ποινικό αδίκημα. Είναι η χώρα που ακόμη κυβερνά ο στρατός ή μια κάστα κολλητών του Ερντογάν.
Είναι η χώρα που σταδιακά οδηγείται σε αναγκαστικό εξισλαμισμό. Και είναι η χώρα που στα βάθη της Ανατολίας η οπισθοδρόμηση είναι τέτοια που δεν το χωράει ο νους. Εκεί η θεοκρατία και οι πολύ σκληρές παραδόσεις είναι πάνω από νόμους, δημοκρατίες, Συντάγματα.
Τα πολύ σοβαρά επεισόδια που έγιναν δείχνουν ότι η Τουρκία δεν είναι αυτή που βλέπουμε στις οθόνες μας. Κρύβει πολλούς σκελετούς στη ντουλάπα της, έχει πολλά ένοχα μυστικά.
