Γράφει ο Νίκος Βανδώρος
Η παλιά μου ιδιότητα ως μέλους της Νέας Δημοκρατίας με οδήγησε στο προσυνέδριο του κόμματος το περασμένο Σάββατο στον Αστέρα. Είχα προηγηθεί τηλέφωνο από τα κεντρικά πως με περιμένουν για να κάνω τον κλακαδόρο. Κάτι η περιέργεια μου, κάτι η πεποίθηση πως η τρικομματική θα συνεχίσει να κυβερνάει βρέθηκα και εγώ για να ακούσω τι σκέφτονται για το μέλλον της χώρας. Θεώρησα πως θα είχανε μάθει από τα λάθη τους και θα
ήταν μια διαφορετική συνάντηση. Ουσίας και όχι εντυπώσεων. Μόλις μπήκα ο Κεφαλογιάννης ήταν ήδη στο βήμα. Ο κόσμος συνομιλούσε μεταξύ του αδιάφορος για την ομιλία. Ο Κεφαλογιάννης προσπαθούσε να τους ξυπνήσει με αναφορές στους παλιούς προέδρους της παράταξης για να ..ξεσπάσουν σε αυθόρμητα χειροκροτήματα. Ομολογώ πως δεν κατάφερε την πεθαμένη ομήγυρη. Το κοινό ξανά μανά το ίδιο και σίγουρα μειωμένο από παλαιότερες εποχές. 200 ηλικιωμένοι, 100 στελέχη κόμματος και δημόσιων οργανισμών, μερικοί περίεργοι και οι δημοσιογράφοι. Οι εισηγήσεις συνεχίστηκαν από τα στελέχη. Λόγια, Λόγια, λόγια που έχουν ακουστεί και κουράσει τα αυτιά μας χιλιάδες φορές. Για την Δυτική Ελλάδα που ονειρεύεται ,για την Πάτρα που πρέπει να διεκδικήσει και άλλα πομπώδη. Τα κλασσικά γλοιώδη αστεία και πειράγματα μεταξύ των στελεχών συμπλήρωσαν την εικόνα. Άλλη μια άχρηστη συνάθροιση, χωρίς κανένα αντίκτυπο στην ζωή του καθενός, πραγματοποιήθηκε. Όλα τα στελέχη που βρίσκονταν στον βήμα έκαναν αναφορά στον νέο πρόεδρο της Οννεδ . Τον παίνεψαν γιατί κατάφερε να εκλεγεί έχοντας αντίπαλο τον…κακό του εαυτό. Ήταν ο μόνος υποψήφιος! Από πλευράς ΟΝΝΕΔ η παρουσία ήτανε από ισχνή έως ανύπαρκτη με τα στελέχη να φτάνουν αργοπορημένα και αγουροξυπνημένα από το ξενύχτι της προηγούμενης μέρας.
ήταν μια διαφορετική συνάντηση. Ουσίας και όχι εντυπώσεων. Μόλις μπήκα ο Κεφαλογιάννης ήταν ήδη στο βήμα. Ο κόσμος συνομιλούσε μεταξύ του αδιάφορος για την ομιλία. Ο Κεφαλογιάννης προσπαθούσε να τους ξυπνήσει με αναφορές στους παλιούς προέδρους της παράταξης για να ..ξεσπάσουν σε αυθόρμητα χειροκροτήματα. Ομολογώ πως δεν κατάφερε την πεθαμένη ομήγυρη. Το κοινό ξανά μανά το ίδιο και σίγουρα μειωμένο από παλαιότερες εποχές. 200 ηλικιωμένοι, 100 στελέχη κόμματος και δημόσιων οργανισμών, μερικοί περίεργοι και οι δημοσιογράφοι. Οι εισηγήσεις συνεχίστηκαν από τα στελέχη. Λόγια, Λόγια, λόγια που έχουν ακουστεί και κουράσει τα αυτιά μας χιλιάδες φορές. Για την Δυτική Ελλάδα που ονειρεύεται ,για την Πάτρα που πρέπει να διεκδικήσει και άλλα πομπώδη. Τα κλασσικά γλοιώδη αστεία και πειράγματα μεταξύ των στελεχών συμπλήρωσαν την εικόνα. Άλλη μια άχρηστη συνάθροιση, χωρίς κανένα αντίκτυπο στην ζωή του καθενός, πραγματοποιήθηκε. Όλα τα στελέχη που βρίσκονταν στον βήμα έκαναν αναφορά στον νέο πρόεδρο της Οννεδ . Τον παίνεψαν γιατί κατάφερε να εκλεγεί έχοντας αντίπαλο τον…κακό του εαυτό. Ήταν ο μόνος υποψήφιος! Από πλευράς ΟΝΝΕΔ η παρουσία ήτανε από ισχνή έως ανύπαρκτη με τα στελέχη να φτάνουν αργοπορημένα και αγουροξυπνημένα από το ξενύχτι της προηγούμενης μέρας.
Δεν είχε κόσμο στο προσυνέδριο της νέας Δημοκρατίας το Σάββατο. Κόσμο είχε η Ρήγα Φεραίου εκείνη τη μέρα. Τι να ακούσεις κάποιος, τα ίδια και τους ίδιους; Τα βλέπεις και από την τηλεόραση. Η όλη διαδικασία έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου με την συγκυρία που βρίσκεται η χώρα. Οι ομιλητές έμοιαζαν σαν τον τρελό επιστήμονα που βρίσκεται μέσα στο πυρηνικό καταφύγιο και εκτός πραγματικότητας κάνει πειράματα στην κοινωνία. Και πια δεν είναι ούτε καν κυβερνήτης αλλά διεκπεραιωτής κάποιων άλλων. Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει ότι δεν έχουν κανένα λαικό έρεισμα και ότι συντηρούνται από τον φόβο των πολιτών για την επόμενη μέρα. Προτείνω στις επόμενες εκλογές να κατέβουν με τον τίτλο Νέα Τρομοκρατία. Θα είναι ότι πρέπει.
Μιας και μιλήσανε για ριζοσπαστικότητα και για μαχητική παράταξη έχω να ρωτήσω και κάτι. Αλήθεια που πήγε η παλιά βόλτα των πολιτικών στελεχών που μας επισκέπτονταν στο κέντρο της πόλης; Πού να τολμήσουν πια! Θα τους πλακώσει ο κόσμος με βαριά καρδιά, όπως με βαριά καρδιά ψηφίζουν ότι νόμο τους πασάρουν…