“-Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας… Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη και άλλα drugs, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι… δεν είδα μάνες να πουλάνε τα παιδιά τους όπως γίνεται στο LA. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν. Όσα δεν πήραν οι τράπεζες, τα πήραν οι έμποροι… Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι’ αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους…”
Αυτά γράφαμε αρκετούς μήνες πριν αποκαλυφθεί η πρόθεση του ΓΑΠ να φέρει το ΔΝΤ, πολύ πριν την υπογραφή του μνημονίου. Ήταν η μαρτυρία τ. Αντιπροέδρου του ΔΝΤ εκ των στελεχών που διαχειρίστηκαν την “κρίση” στην Αργεντινή.
Το ίδιο μοντέλο δράσης και στην Ελλάδα. Οι τρόποι αντίστασης, στο άρθρο που παραθέτουμε.
