Αδιόριστοι εκπαιδευτικοί που έχουν οργώσει σαν αναπληρωτές και ωρομίσθιοι όλη την Ελλάδα χρόνια και χρόνια, με μισθούς που χρειάζονταν να συμπληρωθούν από την οικογένεια για να μπορούν να επιβιώσουν στοιχειωδώς, βλέπουν τα όνειρά τους για μόνιμο διορισμό να γίνονται καύσιμη ύλη των περικοπών και του μνημονίου.
Εκπαιδευτικοί που είχαν τη χαρά να διαβάσουν το όνομά τους στους καταλόγους των επιτυχόντων και διοριστέων του τελευταίου ΑΣΕΠ και σύμφωνα με τη νομοθεσία έπρεπε να είναι διορισμένοι από το 2010 βλέπουν και φέτος τα σχέδιά τους να συντρίβονται από ένα Υπουργείο που δεν τηρεί ούτε τους νόμους που το ίδιο υπογράφει.
Εκπαιδευτικοί ειδικών κατηγοριών που περίμεναν φέτος το διορισμό τους, σύμφωνα πάλι με τη νομοθεσία, διαπιστώνουν ότι το Υπουργείο με το έτσι θέλω αφαίρεσε την ειδικότητά τους από την προκήρυξη. Το πιο τραγελαφικό: στον κλάδο ΠΕ04 αφαιρείται η ειδικότητα του Γεωλόγου γιατί έτσι θεώρησε καλό η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας.
Σαν κακό όνειρο επεμβαίνει στις ζωές του πιο αδύναμου κρίκου, σα σεισμός από τα έγκατα της γης που αίφνης κόβει το σπίτι στα δυο και θάβει τους ενοίκους και τις μνήμες τους. Γιατί αυτή ακριβώς την αίσθηση προκάλεσε στους εκπαιδευτικούς που σα μετανάστες μήνες και μήνες έλιωσαν τα ρούχα τους σε όλη την Ελλάδα για μια χούφτα μόρια τα οποία τώρα κάποιος θέλει να τους τα σκορπίσει. Εξάλλου η ίδια η Υπουργός το είπε: «Πολιτική είναι το επίμονο και επίπονο τρύπημα σκληρών επιφανειών».
Αναπτύσσεται μια πολιτική ορολογία που μοιάζει με τη «λιποδιάλυση» που υπόσχονται τα ινστιτούτα αδυνατίσματος. Μόνο που το «λίπος» που πρέπει να «καεί» στην προκειμένη περίπτωση είναι οι κατακτήσεις των δυνάμεων της εργασίας. Μιλάμε για τονπυρήνα μιας λογικής που φαίνεται να έχει διανύσει χιλιόμετρα πολλά στις τεχνικές του Θατσερισμού την περίοδο που ονόμαζαν «τάξη» τη διάλυση των υπολειμμάτων του κράτους πρόνοιας, την ιδιωτικοποίηση και την καταδίκη χιλιάδων ανθρώπων στην απόλυση και την ανεργία.
Τα πράγματα είναι σοβαρά, δραματικά για δεκάδες εκατοντάδες ανθρώπους που πλέον νιώθουν να βαδίζουν σε μονόδρομο σε αδιέξοδο. Και συντρίβονται ζωές και οικογένειες και η απόγνωση δε θέλει πολύ να λιπάνει το έδαφος της νευρικής κρίσης.
ΟΙ ΔΙΟΡΙΣΤΕΟΙ ΤΟΥ ΑΣΕΠ
Οι επιτυχόντες και διοριστέοι εκπαιδευτικοί του ΑΣΕΠ και όχι μόνο βρίσκονται αυτή την περίοδο σε κατάσταση νευρικού κλονισμού. Κι αυτό γιατί ενώ, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, θα έπρεπε να έχουν διοριστεί από τη σχολική χρονιά 2010/11, τώρα υπάρχει ερωτηματικό αν θα διοριστούν ακόμη και το 2011/12. Όπως εξηγεί η επιτροπή επιτυχόντων εκπαιδευτικών του ΑΣΕΠ «το καλοκαίρι του 2009 εκδόθηκαν τα τελικά αποτελέσματα και ακολούθως τα ονομαστικά ΦΕΚ των διοριστέων του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, βάσει των οποίων πραγματοποιήθηκαν και οι πρώτοι διορισμοί το Σεπτέμβριο του 2009. Την επόμενη χρονιά (2010) και παρά το γεγονός ότι οι προκηρύξεις του γραπτού διαγωνισμού προέβλεπαν το διορισμό όλων των επιτυχόντων το αργότερο μέχρι τα τέλη του Αυγούστου 2010, η Κυβέρνηση άφησε άδικα και αναίτια εκτός προσλήψεων 428 επιτυχόντες και διοριστέους εκπαιδευτικούς του διαγωνισμού αυτού».
Παράλληλα οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοί υποστηρίζουν ότι ο διορισμός 700 εκπαιδευτικών φέτος είναι πέρα από κάθε λογική καθώς «σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 3833/2010 που αφορά στον Προγραμματισμό προσλήψεων προσωπικού έτους 2011 από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2013, ο αριθμός των ετήσιων προσλήψεων και διορισμών του μόνιμου προσωπικού δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος συνολικά από το λόγο ένα προς πέντε (μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις), στο σύνολο των φορέων».
Και είναι ήδη γνωστό, το δήλωσε και η ίδια η υπουργός της παιδείας ότι και φέτος πάνω από 10.000 εκπαιδευτικοί θα συνταξιοδοτηθούν. Και αναιρεί έτσι το υπουργείο τα ίδια του τα λόγια, τη νομοθεσία που το ίδιο «κατασκεύασε».
ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ - ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ
Κι αν το «μαχαίρι» στους μισθούς και στις συντάξεις των εκπαιδευτικών που οδηγούνται μήνα με το μήνα σε φτωχοποίηση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση που πρέπει να αντιμετωπιστεί μαζί με την υποχρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου, κι αν η πληθωρικές τάξεις που βαθαίνουν το κράτος της αμάθειας είναι ένα εξόχως σημαντικό ζήτημα στο οποίο πρέπει να δοθεί απάντηση από εκπαιδευτικούς και γονείς και μαθητές, εξίσου σημαντικό θέμα είναι και η συντριπτική μείωση των διορισμών και των προσλήψεων εκπαιδευτικών που χτυπάει στον πυρήνα του δημόσιου σχολείου.
Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, τα πρωτοβάθμια σωματεία των εκπαιδευτικών, οι επιτροπές των αδιόριστων εκπαιδευτικών, οι εργαζόμενοι γονείς, οι μαθητές, οφείλουν άμεσα να οργανώσουν το πιο ενωτικό μέτωπο για να αντιμετωπίσουν με τη μαχητικότητα που αρμόζει τους εχθρούς της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν φαίνεται να μπορεί να υπολογίσει καλά τα πράγματα και κυρίως δεν νοιάζεται να συμβουλευθεί από την ιστορία. Οι εκπαιδευτικοί, οι εργαζόμενοι γονείς, οι μαθητές δεν θα μείνουν για πολύ ναρκωμένοι και άβουλοι. Είναι τόσα τα προβλήματα που τους τρώνε τα σωθικά που μια σπίθα μπορεί να ανάψει αργά ή γρήγορα νέα φωτιά στον κάμπο με τα παρατημένα ξερόκλαδα. Όσοι έχουν ματιά να δουν και την τιμιότητα να πιστέψουν στα μάτια τους αναγνωρίζουν ότι πλέον η φωτιά δεν αφορά τους άλλους αλλά το δικό τους σπίτι. Το παζλ συμπληρώνεται κομμάτι κομμάτι αλλά όλο και περισσότεροι αρχίζουν να μπορούν να προβλέπουν το σύνολό του: Σήμερα οι αναπληρωτές με τη μείωση των διορισμών, αύριο οι μαθητές με νέα εξεταστικά κολαστήρια, μεθαύριο η χειραγώγηση και η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων με όχημα την αξιολόγηση και στο τέλος για όλους η αποκέντρωση/περιφερειοποίηση της εκπαίδευσης, δηλαδή το πέρασμα των σχολείων, οι προσλήψεις, οι μισθοί, τα προγράμματα και η επιτήρηση, στους δήμους. Στο πακέτο μισθός, περίθαλψη και σύνταξη στην εντατική.
