Από τα τέλη του 19ου αι. άρχισε η προσέγγιση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Γερμανίας. Χαρακτηριστικό της επιχειρούμενης προσέγγισης Υψηλής Πύλης - Βερολίνου ήταν το γεγονός ότι ο Γερμανός αυτοκράτορας Γουλιέλμος ο Δεύτερος επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη δύο φορές, το
1889 και το 1898, υπογράφοντας σημαντικές συμφωνίες, με τις οποίες η Γερμανία αύξανε σε σημαντικό βαθμό την επιρροή της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η προσέγγιση αυτή συνεχίστηκε τα επόμενα χρόνια, με αποκορύφωμα την περίοδο της εμφάνισης και ανάληψης της διακυβέρνησης από τους Νεοτούρκους, η ηγεσία των οποίων ήταν στην ουσία τυφλά όργανα του Βερολίνου. Ακολούθησε η αποστολή 42μελούς στρατιωτικής γερμανικής αποστολής στην Κωνσταντινούπολη, η οποία είχε ως αποστολή την αναδιοργάνωση και την προετοιμασία του οθωμανικού στρατού για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ολα αυτά τα χρόνια οι άλλες δυνάμεις της Δύσης και ιδιαίτερα η Μεγάλη Βρετανία, για να «εξισορροπήσει» την κατάσταση, στράφηκαν προς τις μειονότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με το σκεπτικό ότι αυτές αποτελούσαν την αχίλλειο πτέρνα της. Ετσι η Μεγάλη Βρετανία προσέγγισε Ελληνες, Αρμενίους, Ασσυρίους, Αραβες και όποιον άλλον ήταν κατάλληλο «εργαλείο» στους γεωπολιτικούς στόχους των Αγγλων!
Η προσέγγιση όμως κυρίως των χριστιανικών πληθυσμών με τη Μεγάλη Βρετανία εκλήφθηκε -και ήταν- μια σοβαρή απειλή για τα γερμανικά συμφέροντα, κυρίως εν όψει του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι ήδη οι χριστιανοί της Ανατολής είχαν χαρακτηριστεί από τους Νεοτούρκους «βλαβερά ζιζάνια» που απομυζούσαν το αίμα του τουρκικού λαού και είχαν μπει στο πρόγραμμα της εκκαθάρισης από το 1910-11, για να οικοδομηθεί η «Καθαρή Τουρκία».
Ομως ο εναγκαλισμός των χριστιανών από τη μια πλευρά από τους Αγγλους, για να τους χρησιμοποιήσουν ως εργαλείο στα γεωπολιτικά τους συμφέροντα, που οδήγησε τους Γερμανούς στρατιωτικούς συμβούλους των Οθωμανών να τους χαρακτηρίσουν δυνάμει απειλή, εν όψει του Μεγάλου Πολέμου, διευκόλυνε τα γενοκτονικά σχέδια των Νεοτούρκων, με αποτέλεσμα τη Γενοκτονία εκατομμυρίων χριστιανών της Ανατολής, ήτοι των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, που άρχισε το 1914, με τον Μεγάλο Διωγμό, και ολοκληρώθηκε το 1924, με την Ανταλλαγή και την εξέγερση των Νεστοριανών στο Χακιάρι!
Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το ιστορικό πλαίσιο της Γενοκτονίας και του αφανισμού των χριστιανών της Ανατολής, στην οποία το ελληνικό κράτος, αν δεν συνέβαλε με τις άφρονες πράξεις του, παρέμεινε ψυχρό και απαθής θεατής!
Τα δύο τελευταία χρόνια είναι σε εξέλιξη γεγονότα που μπορεί να οδηγήσουν στη Γενοκτονία και στον αφανισμό τους χριστιανούς της Συρίας, που αποτελούν, ίσως, το ιστορικότερο τμήμα του Χριστιανισμού. Γεωπολιτικά συμφέροντα και πάλι έχουν αγκαλιάσει από τη μια πλευρά τούς μουσουλμάνους και εσχάτως τους Κούρδους και από την άλλη πλευρά τον Ασαντ και τους Αλαουίτες, με τα 1.500.000-2.000.000 χριστιανούς να είναι στη μέση και εντελώς ανυπεράσπιστοι, αντιμέτωποι με την απίστευτη αγριότητα των εγκληματικών συμμοριών ισλαμιστών, που εξοπλίζονται από την Αγκυρα, το Κατάρ και το Ριάντ, υπό τον συντονισμό και την καθοδήγηση της Ουάσινγκτον!
Οσο για την Αθήνα, πνιγμένη στα οικονομικά προβλήματα που προήλθαν -εκτός της απίστευτης ανηθικότητας- και εξαιτίας της γεωπολιτικής μυωπίας της πολιτικής, οικονομικής και διανοητικής ελίτ του τόπου, όχι μόνο παρακολουθεί απαθής τη σφαγή των χριστιανών από τους εγκαθέτους της Αγκυρας, αλλά δηλώνει -διά στόματος ΥΠΕΞ- τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της στην Τουρκία, επειδή, λέει, δέχτηκε στο έδαφός της 100.000 πρόσφυγες από τη Συρία, τους οποίους εξεδίωξαν από τα σπίτια τους οι πολιτικές της ίδιας της Αγκυρας - χωρίς να λαμβάνει υπ’ όψιν του ότι η Τουρκία, στην οποία συμπαριστάμεθα, έστειλε στην Ελλάδα 1.000.000 μουσουλμάνους μετανάστες, για να ’χουμε να πορευόμαστε και να γίνουμε κι εμείς κάποια στιγμή… Συρία!
Σήμερα ο Ιησούς Χριστός τοποθετείται στον Τάφο και μαζί Του οι χριστιανοί της Συρίας, ενώ δεν είναι ακόμα γνωστή η τύχη των μητροπολιτών του Χαλεπίου, που έχουν απαχθεί από εγκληματική συμμορία ισλαμιστών, κοντά στα σύνορα της Τουρκίας, και ενώ είχαν αναχωρήσει από την Αντιόχεια!
Ας ελπίσουμε ότι το ζήτημα της σφαγής των χριστιανών της Συρίας να απασχολήσει σοβαρά την ελληνική κυβέρνηση, η οποία με τις ενέργειές της θα αποτρέψει τη σφαγή και τον αφανισμό τους και θα τους οδηγήσει στην ανάσταση!
