«Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός,
και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα.
Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα.
Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς,
ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς και της βασιλείας έξω κλεισθείς.
Αλλά ανάνηψον κράζουσα·
Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς».
