Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς ώθησε τον κ. Βενιζέλο να αναλάβει το καυτό υπουργείο των Οικονομικών στη σημερινή συγκυρία. Μπορεί να ήταν η μεγάλη πίστη στις; δυνατότητές του, μπορεί το δέλεαρ της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης, μπορεί η αύξηση κατακόρυφα της πιθανότητας διαδοχής, μπορεί… Πάντως, εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι ήταν πολιτική κίνηση....λανθασμένη πέρα για πέρα.
Η ανάληψη από τον ίδιο (συνυποψήφιου για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ) του καυτού πόστου του υπουργού των οικονομικών, αντικαθιστώντας τον αποτυχημένο κ. Παπακωνσταντίνου, αφενός διέσωσε και ανέστησε πολιτικά τον κ. Παπανδρέου τη στιγμή που ουσιαστικά είχε υποβάλει την παραίτησή του στον Αντώνη Σαμαρά και είχε καταρρεύσει στα μάτια του λαού, αφετέρου έδινε στο λαό υποσχέσεις για καλύτερη πορεία στα οικονομικά της χώρας.
Όμως από τη στιγμή της ανάληψης του υπουργείου Οικονομικών, άρχισε μια σειρά από λανθασμένες κινήσεις, υπακούοντας πλήρως στα κελεύσματα της τρόϊκας. Η τελευταία λανθασμένη κίνησή του με την διμερή συμφωνία με την Φινλανδία για παροχή χρηματικής εγγύησης, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις του ίδιου στο πρόσφατο παρελθόν, ήταν και το κερασάκι στην τούρτα των πολιτικών λαθών του και της διεύρυνσης επικίνδυνα της πολιτικής φθοράς του. Τώρα τρέχει να διαμαρτυρηθεί στην ΕΕ και να ζητά πολιτική λύση, αλλά το λάθος έγινε. Η πολιτική λύση έπρεπε να ζητηθεί πριν την συμφωνία με την Φινλανδία.
Ταυτόχρονα βλέπουμε από την πλευρά του πρωθυπουργού μια προσπάθεια αποστασιοποίησης και εγκατάλειψης του κ. Βενιζέλου στην προδιαγεγραμμένη αποτυχία του. Με συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο κ. Παπανδρέου, έστειλε ουσιαστικά μήνυμα προς τον κ. Βενιζέλο ότι ο ίδιος δεν εγκαταλείπει και ότι εκλογές δεν πρόκειται να γίνουν τώρα, ενώ σύμφωνα με όσα διαβάζουμε στον τύπο, ο κ. Βενιζέλος επιθυμεί εκλογές τώρα.
Ο κ. Βενιζέλος έχει πλέον μόνο μια λύση στα χέρια του και πρέπει να την σκεφτεί σοβαρά. Να απαιτήσει την ψήφιση της δεύτερης δανειακής σύμβασης από τουλάχιστον 180 βουλευτές, όπως εξάλλου ο ίδιος έχει πει. Η κίνησή του αυτή αφενός θα εμφανίσει τον ίδιο ως δημοκρατικό πολιτικό, επιδιώκοντα ευρύτερες συναινέσεις, αφετέρου θα στριμώξει πολλούς. Πρώτα και κύρια θα στριμώξει τον κ. Παπανδρέου ο οποίος θα αισθανθεί αμέσως το άρωμα του πολιτικού του τέλους. Θα στριμώξει την Νέα Δημοκρατία, αφού υπάρχει ενδεχόμενο να παρουσιαστούν διαρροές. Θα στριμώξει τον Αντώνη Σαμαρά ο οποίος τελικά θα είναι εκείνος που με την άρνησή το, θα αναλάβει το βάρος να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Τελικά η κίνησή του αυτή θα διασώσει τον ίδιο και το τμήμα εκείνο του ΠΑΣΟΚ που δεν χρωστάει τίποτα και δεν επιθυμεί να εξευτελίζεται το ίδιο και να σύρεται η χώρα στην καταστροφή από την εξουσιομανία του κ. Παπανδρέου.
