Μέσω της Καθημερινής ρίχνει "ρουκέτες" στον πρωθυπουργό κάνοντας λόγο για κυβέρνηση του "βλέποντας και κάνοντας"...
Όχι που θα άφηνε ο Κώστας Σημίτης αναπάντητες τις αιχμές του Θεόδωρου Πάγκαλου για την κυβέρνηση 2000-2004, αλλά και την περιορισμένη στήριξη που παρείχε ο Γιώργος Παπανδρέου στον ίδιο όταν πρόσφατα συγκεντρώθηκαν πολίτες έξω απο το σπίτι του στο Κολωνάκι φωνάζοντας "φέρτε πίσω τα λεφτά"... Έτσι, με άρθρο του στην Καθημερινή υπογραμμίζει την ανάγκη να υιοθετήσει η κυβέρνηση σαφή, πειστική και μακροπρόθεσμη πολιτική και ταυτόχρονα οι πολιτικές δυνάμεις να επιδείξουν μεγαλύτερη αίσθηση συνευθύνης προκείμενου «μέσα από μια συνεννόηση να προκύψει ένας σχεδιασμός ρεαλιστικής εξόδου από την κρίση».
«Η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική βλέποντας και κάνοντας» εκτιμά ο πρώην πρωθυπουργός ρίχνοντας ηχηρό... χαστούκι στον Γιώργο Παπανδρέου και προειδοποιεί ότι «ασάφειες που παραμένουν και δεν διευκρινίζονται, μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα σε μεγαλύτερη ακόμη αστάθεια».
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους σημειώνει πως στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε «ως μέσο για τον περιορισμό του υπερβολικού χρέους μιας χώρας» και προσθέτει ότι «μπορεί να τεθεί ως προϋπόθεση της χορήγησης βοήθειας από τον νέο Μηχανισμό και έτσι να επιβληθεί σε μία χώρα». Χαρακτηρίζει ως μη ρεαλιστικό το στόχο είσπραξης 50 δισ ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και την ακίνητη περιουσία έως το 2015, ενώ σε ότι αφορά την ρευστότητα των τραπεζών υποσημειώνει πως «όσο πάσχει η αξιοπιστία της χώρας, η διεθνής αγορά θα αρνείται να τις δανείζει».
http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/105465/Default.aspx
«Η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική βλέποντας και κάνοντας» εκτιμά ο πρώην πρωθυπουργός ρίχνοντας ηχηρό... χαστούκι στον Γιώργο Παπανδρέου και προειδοποιεί ότι «ασάφειες που παραμένουν και δεν διευκρινίζονται, μπορεί να οδηγήσουν τη χώρα σε μεγαλύτερη ακόμη αστάθεια».
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους σημειώνει πως στην απόφαση της Συνόδου Κορυφής της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε «ως μέσο για τον περιορισμό του υπερβολικού χρέους μιας χώρας» και προσθέτει ότι «μπορεί να τεθεί ως προϋπόθεση της χορήγησης βοήθειας από τον νέο Μηχανισμό και έτσι να επιβληθεί σε μία χώρα». Χαρακτηρίζει ως μη ρεαλιστικό το στόχο είσπραξης 50 δισ ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις και την ακίνητη περιουσία έως το 2015, ενώ σε ότι αφορά την ρευστότητα των τραπεζών υποσημειώνει πως «όσο πάσχει η αξιοπιστία της χώρας, η διεθνής αγορά θα αρνείται να τις δανείζει».
http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/105465/Default.aspx
