Των Γιάννη Βασιλακόπουλου – Θοδωρή Δαφέρμου
Όταν ο Ευριπίδης Στυλιανίδης είχε κάνει την περίφημη δήλωση «Καραμανλή ή χάος», σε μια από τις πιο ταραγμένες περιόδους της κυβέρνησης Καραμανλή, πολλοί είπαν πως ο νεαρός εκ Ροδόπης βουλευτής χτίζει το μελλοντικό αρχηγικό του προφίλ στην Κεντροδεξιά. Σήμερα που τα σενάρια για το τι σκέπτεται, τι θα κάνει και πώς θα αντιδράσει ο πρώην πρωθυπουργός δίνουν και παίρνουν, ολοένα και περισσότεροι βουλευτές και στελέχη πυκνώνουν τις τάξεις του «καραμανλικού στρατοπέδου».
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης είναι ακόμα,όπως λένε οι πληροφορίες του «Π», εκ των στενότερων και πιο συχνών συνομιλητών του πρώην πρωθυπουργού. Ο ίδιος ο Καραμανλής την ώρα που του αποδίδονται προθέσεις, του καταλογίζονται κινήσεις και περιγράφονται δήθεν στοχεύσεις άμεσης πολιτικής κινητοποίησης, μιλάει με λίγους ανθρώπους, λέει συγκεκριμένα πράγματα και σε κανένα –μα απολύτως κανέναν- δεν προσδιορίζει χρονικά την επόμενη κίνησή του.
Ένα είναι το σίγουρο, ο Καραμανλής ούτε έχει αποσυρθεί ούτε έχει πρόθεση να αποσυρθεί σύντομα από την πολιτική.
Το πολιτικό του γραφείου στο Λυκαβηττό ένα διακριτικό ευρύχωρο ισόγειο χωρίς ταμπέλες φανφάρες και τάσεις διαφήμισης, ακολουθεί τον καραμανλικό, σχεδόν δωρικό, τρόπο ζωής και σκέψης και συνιστά ένα στρατηγείο μέσα από το οποίο ο πρώην πρωθυπουργός ενημερώνεται για τα πάντα, συναντά δεκάδες ανθρώπους κάθε μέρα, αλλά περισσότερο ακούει παρά μιλά.
Όπως είναι σε θέση να διαβεβαιώσει σήμερα κάποιοι εγχώριοι και εξωχώριοι κήνσορες τον άδειασαν με τον πιο αισχρό τρόπο (το σχέδιο δολοφονίας του με το κωδικό όνομα Πυθία και οι υποκλοπές, ήταν η κορυφή του παγόβουνου).
Έτσι διαβεβαιώνει πως δεν έχει καμία πρόθεση να μπλεχτεί τώρα στα πόδια του Αντώνη Σαμαρά, με τον οποίον διατηρεί καλές – αλλά όχι συμβουλευτικές – σχέσεις.
Ένα πολιτικός ηγέτης τόσο νέος, ο οποίος μετρά μεγάλες επιδόσεις δημοφιλίας, που καταγράφονται τόσο στις δημοσκοπήσεις όσο και στις αντιδράσεις του κόσμου, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αναλώσιμος. Οι συνθήκες ωστόσο κάτω από τις οποίες θα επιστρέψει στη δρώσα πολιτική και σε κομβικό ρόλο ο Κώστας Καραμανλής δεν είναι ούτε απλές ούτε αντικείμενο εύκολης ανάλυσης.
Ο Καραμανλής ανησυχεί για την άνοδο της ακροδεξιάς και γνωρίζει και ποιοι έχτισαν το φαινόμενο. Ξέρει επίσης ότι αφενός ο ίδιος χαίρει μεγάλης δημοφιλίας από τους Έλληνες πολίτες παρά το ότι διακυβέρνησε σε μια πολύ ταραγμένη περίοδο και διατηρεί την ευελιξία να συντηρεί γέφυρες με όλες τις δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου. Δεν είναι καθόλου κρυφό ότι έχει πολύ καλές σχέσεις και με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο λέει σε συνεργάτες του πως θεωρεί ικανό πολιτικό ανεξάρτητα με τη διαχείριση επί μέρους ζητημάτων και επιζητεί σύμπνοια στο πρόσωπό του όχι πια για αν επανέλθει ως πρωθυπουργός (κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις του) αλλά δεν θα έβλεπε με κακό μάτι την ανάδειξή του στο θώκο της Προεδρίας της Δημοκρατίας από τον λαό.
Είναι, τέλος, δεδομένο ότι ο ίδιος παρά το ότι διαφωνεί κάθετα με νέα οριζόντια μετρά θα αποτελέσει εγγυητή της ενότητας της ευρύτερης Κεντροδεξιάς, αν κάτι τέτοιο το καλέσουν οι συνθήκες. Αυτά για να μην αναλωνόμαστε σε σενάρια και να μεταδίδουμε όσο πιο πιστά μπορούμε σκέψεις και προθέσεις ενός πολιτικού ηγέτη που όπως δείχνουν τα φαινόμενα ο ρόλους του δεν έχει τελειώσει.
