Στο πυρ το εξώτερον, ως κατάπτυστους συνομωσιολόγους, έστελναν η κυβέρνηση και οι μιντιακοί της δίαυλοι, όσους τόλμησαν εξαρχής να υπονοήσουν ότι οι ασταθείς κυβερνητικές επιλογέςαμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας δεν μπορούσαν να εξηγηθούν με απλές αναφορές σε ανικανότητα ή εσφαλμένη εκτίμηση των δεδομένων αλλά οι απαντήσεις θα έπρεπε να αναζητηθούν σε προμελετημένες επιλογές. Έρχεται σήμερα ηεπιβεβαίωση των πιο μύχιων σκέψεων μας, από τις δηλώσεις του ίδιου του Στρος-Καν, που αποκαλύπτουν τον ασθμαίνοντα τρόπο με τον οποίο ο κ. Παπανδρέου πρόστρεξε στις «φιλόξενες φτερούγες» του ΔΝΤ για συμβουλές και αναζήτηση στήριξης.Κάποιοι βέβαια μας θυμίζουν τις περσινές αντίστοιχες δηλώσεις του κ. Σαχινίδη που περιέγραφαν, σε ανύποπτο χρόνο, ως προδιαγεγραμμένη την προσφυγή στο ΔΝΤ. Η τόσο ξεκάθαρη, όμως, αποκάλυψη της πραγματικότητας που όλοι υποπτευόμασταν, επιβεβαιώνει ακριβώς την προαποφασισμένη λογική όλων των ετερόκλητων, αναποτελεσματικών επιλογών του Παπανδρέου. Της εσκεμμένης λογιστικής εκτίναξης του ελλείμματος, της καταβαράθρωσης της αξιοπιστίας της χώρας με τις καταστροφολογικές δηλώσεις του, της μη λήψης έγκαιρων, ηπιότερων μέτρων, της αδυναμίας εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων για φθηνότερο δανεισμό κλπ.
Το ζήτημα πλέον δεν είναι μόνο η ανάδειξη μιας λογικής που πρόσβλεπε στην ισοπέδωση κοινωνικών κατακτήσεων και την μόνιμη υποθήκευση της χώρας, στο όνομα κάποιων όντως αναγκαίων μεταρρυθμίσεων (φυσικά και είναι δεδομένη η ευθύνη κυρίως των πολιτικών αλλά και της κοινωνίας για την εμμονή σε παθογενείς νοοτροπίες). Το καίριο ζητούμενο είναι ηκαταφανέστατη εξαπάτηση του Ελληνικού λαού με τις δήθεν προσποιήσεις αποφυγής εμπλοκής του ΔΝΤ, τι στιγμή που στο παρασκήνιο σχεδιαζόταν επιμελώς η μνημονιακή πορεία μας.
Το παιχνίδι δηλαδή ήταν χαμένο από τα αποδυτήρια και είναι θεμιτό να αναρωτιόμαστε ποιοι και πως επωφελήθηκαν από αυτή την εσωτερική πληροφόρηση για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της χώρας. Αυτό λοιπόν που κάποιοι περιέγραφαν ως κυβερνητική αβελτηρία, αποδεικνύεται κι επίσημα ένα καλά οργανωμένο πλέγμα παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Ακόμα κι αν τα κίνητρα του Στρος-Καν είναι ιδιοτελή (ενόψει της πιθανότατης συμμετοχής του στις επόμενες Γαλλικές εκλογές και της ανάγκης δημιουργίας ενός προφίλ με λιγότερα μελανά σημεία και αποποίηση περιττών ευθυνών), δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε ικανοποίηση που έθεσε τα πράγματα στην πραγματική τους βάση. Εναπόκειται πλέον στους Έλληνες πολίτες να χαρακτηρίσουν τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ, όπως τους αρμόζει, και να αποδείξουν με την αντίδραση τους, ότι η περηφάνια κι η αξιοπρέπεια των Ελλήνων δεν είναι έρμαιο στις μικροπολιτικές βλέψεις του καθενός.
Ακόμα κι αν τα κίνητρα του Στρος-Καν είναι ιδιοτελή (ενόψει της πιθανότατης συμμετοχής του στις επόμενες Γαλλικές εκλογές και της ανάγκης δημιουργίας ενός προφίλ με λιγότερα μελανά σημεία και αποποίηση περιττών ευθυνών), δεν μπορούμε παρά να αισθανόμαστε ικανοποίηση που έθεσε τα πράγματα στην πραγματική τους βάση. Εναπόκειται πλέον στους Έλληνες πολίτες να χαρακτηρίσουν τις πρακτικές του ΠΑΣΟΚ, όπως τους αρμόζει, και να αποδείξουν με την αντίδραση τους, ότι η περηφάνια κι η αξιοπρέπεια των Ελλήνων δεν είναι έρμαιο στις μικροπολιτικές βλέψεις του καθενός.
