ΘΑΝΑΣΗΣ ΑΡΓΥΡΑΚΗΣ
Σήμερα πραγματοποιείται μια ακόμη πανεργατική απεργία από τη στιγμή που η κυβέρνηση του Μνημονίου μετέτρεψε τη χώρα σε αποικία της τρόικας. Γίνεται, δε, δέκα μήνες μετά τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 5ης Μαΐου 2010, που σημαδεύτηκε από τη λαοθάλασσα των πολιτών που διαδήλωσε κατά των αντιλαϊκών κυβερνητικών μέτρων, αλλά και τους τρεις νεκρούς υπαλλήλους της Marfin. Εγκλημα, το οποίο έχει μείνει ατιμώρητο, ενώ ουδείς έχει συλληφθεί γι’ αυτό. Σ’ αυτό το διάστημα οι «μη έχοντες», η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, έβλεπαν κάθε μέρα να τους αδειάζουν τις τσέπες τους και οι «έχοντες» να μένουν ανέγγιχτοι. Επίσης, ενώ προεκλογικά άκουγαν ότι «λεφτά υπάρχουν», μόλις πρόσφατα πληροφορήθηκαν ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είχε βάλει τη χώρα στην «γκιλοτίνα», πολύ προτού αυτό συμβεί επίσημα. Ακουσαν ακόμα την κυβέρνηση να επαγγέλλεται τον εκσυγχρονισμό της χώρας και να λέγει ότι οι θυσίες του λαού θα πιάσουν τόπο, ενώ τώρα μαθαίνουν ότι «ράβει» και νέο Μνημόνιο σε βάρος του λαού.
ΕΣΧΑΤΩΣ, είδαν τους εκπροσώπους της τρόικας να υποδεικνύουν ότι η χώρα πρέπει να πουλήσει περιουσία ύψους 50 δισ. ευρώ. Κάτι που αφενός αποδεικνύει την αποτυχία της ακολουθούμενης σοσιαλ-θατσερικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αφετέρου δείχνει ότι η κυβέρνηση επέτρεψε στους εκπροσώπους της τρόικας να συμπεριφέρονται σαν σε υποτελή χώρα. Σε όλα αυτά προστίθεται το μπάχαλο στους κόλπους της, όπως φάνηκε και με την περίπτωση των ημιυπαίθριων. Δύο γεγονότα που οδήγησαν ακόμα και σημαντική μερίδα της οικονομικο-πολιτικής διαπλοκής που στηρίζει την πολιτική ΠΑΣΟΚ να κριτικάρει σφόδρα την κυβέρνηση για χάος και για ανικανότητα να προωθήσει τις πολιτικές των Μνημονίων. Είναι εμφανές ότι ακόμα και τα «σύμμαχα» στην κυβέρνηση σαλόνια της ελίτ την προειδοποιούν ότι τα περιθώρια στενεύουν, όπως, άλλωστε, θα τελειώσουν, εντός του 2011, και τα λίγα αποθέματα ανοχής των πολιτών, μαζί με τις αποταμιεύσεις χρημάτων που διαθέτει ο καθένας τους.