Αν πιστέψουμε ότι η πολιτική είναι μια… ιογενής κατάσταση που «προσβάλλει» τον οργανισμό κάποιου, τότε μάλλον καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι… ο βήχας που τη συνοδεύει, ακολουθεί τον «πάσχοντα» για σειρά ετών.
Σκεφτείτε λοιπόν την περίπτωση ενός πολιτικού, με αστική καταγωγή, ρίζες και συμπεριφορική προσέγγιση της πραγματικότητας, να έχει εγκλωβιστεί σε ένα κόμμα που ψευδεπίγραφα παρουσιάζεται ως Κίνημα και εμπνέεται από «δημοκρατικά» καθεστώτα όπως αυτά που γκρεμίζονται εσχάτως, στην Αίγυπτο και τη Λιβύη. Να υποχρεώνεται να παρουσιάζεται ως «συνιδρυτής» και επί σειρά ετών να ανέχεται τις οβιδιακές πολιτικές μεταμορφώσεις του αυθεντικού ιδρυτή. Τελικά, να τον διαδέχεται, έστω κι αν… δεν γέμιζε το μάτι των αντιπάλων του. Να μένει στην πρωθυπουργία για οκτώ συναπτά έτη, ξεπερνώντας σε αντοχές στον χρόνο πολιτικούς θρύλους σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το κόμμα-Κίνημα να τον διαγράφει. Και να παρακολουθεί τον διάδοχό του να διαμορφώνει μια πολιτική, που κάθε άλλο παρά την πιστεύει.
Ο Κώστας Σημίτης λοιπόν, εκτός από όλα τα παραπάνω, παραμένει ενεργός πολιτικός. Με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και σκέψη. Με κεντροδεξιόστροφη ανάγνωση της πολιτικής πραγματικότητας. Πιθανότατα και με την κατανοητή φιλοδοξία μιας ετεροχρονισμένης δικαίωσης.
Αν παρακολουθήσει κανείς προσεκτικά το πώς κινείται ο Κώστας Σημίτης τους τελευταίους μήνες, θα διαπιστώσει ότι ο πρώην πρωθυπουργός βάζει… κουτάκια στη σειρά. Εκκινώντας από την αγωνία του για το μέλλον του τόπου, και το που θα πάει το ΠΑΣΟΚ, επικεντρώνει τη συζήτηση στην πραγματική του στόχευση: Την Ευρωπαϊκή Ένωση και την πολιτική λειτουργία της.
Όσοι τον γνωρίζουν, πολύ περισσότερο εκείνοι που τον στήριξαν και συνεχίζουν να τον πιστεύουν, θεωρούν ότι για να βγει η Ευρώπη από τη βαθιά και πολυεπίπεδη κρίση που διέρχεται σήμερα, χρειάζεται πολιτικές προσωπικότητες σαν τον Κώστα Σημίτη.
Ο ίδιος φροντίζει να αναπτύσσει, στα άρθρα και τις δημόσιες ομιλίες του, μια ευρωπαϊκή ρητορική.Κουνάει το δάχτυλο στις σημερινές Βρυξέλλες. Και τονίζει σε όλους τους τόνους ότι η ηγεσία της Ένωσης ακολουθεί λάθος στρατηγική για το μέλλον. Επειδή έχει κάνει τη λάθος ανάγνωση των δεδομένων που παρατάσσονται μπροστά μας. Προφανώς επειδή στις καίριες θέσεις βρίσκονταιλάθος άνθρωποι.
Αυτό το τελευταίο ο Κώστας Σημίτης δεν το λέει ευθέως. Αλλά ο υπαινιγμός που αφήνει είναι ξεκάθαρος. Και πολύ πιο βαρύς..
