Έχουμε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικές προτάσεις για τη ρύθμιση του δημοσίου χρέους και αυτό είναι γεγονός εκ των ών ουκ άνευ, για το μέλλον της χώρας και του έθνους. Η μία πρόταση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ κ.λ.π.), προκρίνει «ρύθμιση του χρέους σε βάθος 50 ετών», ενώ η άλλη
(ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ κ.λ.π.) προκρίνει «κούρεμα» εδώ και τώρα του μεγαλύτερου μέρος του χρέους.
Εδώ δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη διαχειριστική κυβερνητική επιλογή, ώστε να επικαλείται η κυβέρνηση...
την ανάγκη εξάντλησης της τετραετίας. Εδώ πρόκειται για εξαιρετική και άκρως κρίσιμη για το έθνος επιλογή. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να είχε τεθεί υπόψη του ελληνικού λαού ήδη από το 2010, αν είχαμε σοβαρούς πολιτικούς. Αν, παρόλα αυτά, η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει τις εκλογές, ας κάνει τουλάχιστον ένα δημοψήφισμα για το θέμα.
Αυτόν τον σημαντικότατο και κρίσιμο πολιτικό διχασμό, για τόσο ζωτικό για το έθνος ζήτημα, που θα καθορίσει κυριαρχικά το μέλλον της πατρίδας και το μέλλον όλων μας, θα πρέπει να τον εξαλείψει ο ίδιος ο λαός με την ψήφο του. Αν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, κάνουν το θανάσιμο για το έθνος λάθος, είτε για να αποφύγουν τώρα τις εκλογές, είτε για να δεσμεύσουν την μετέπειτα ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε γιατί το θέλει η Γερμανία, να μην κάνουν εκλογές, πριν τη συμφωνία για το χρέος και κάνουν τη συμφωνία μόνοι τους, θα καταστρέψουν την Ελλάδα.
Αν κάνουν το λάθος να δεσμεύσουν την Ελλάδα για τα επόμενα 50 και πλέον χρόνια, αυτό θα διχάσει βαθιά το λαό για πάντα. Οι υποστηρίζοντες την αντίθετη άποψη θα επισείουν κάθε στιγμή (δικαιολογημένα ή όχι) την επιλογή αυτή, ως την αιτία για όλα τα δεινά που θα επέλθουν και αυτό αναπόφευκτα θα ενδυναμώσει τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε εμφύλια σύγκρουση.
Την απόφαση, μεταξύ των δύο θέσεων για το θέμα του δημοσίου χρέους, θα πρέπει επιτέλους να την πάρει ο ίδιος ο λαός, είτε με δημοψήφισμα, είτε με εκλογές, ανεβάζοντας στην εξουσία τα κόμματα εκείνα που εκφράζουν τη μία ή την άλλη άποψη, που αυτός θα προκρίνει.
Πολύ φοβόμαστε όμως, ότι οι προσωπικοί μικροπολιτικοί υπολογισμοί, θα τεθούν υπεράνω του συμφέροντος της χώρας και της βούλησης του λαού και η συνέχεια θα είναι οδυνηρή.
Πέτρος Χασάπης
(ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ κ.λ.π.) προκρίνει «κούρεμα» εδώ και τώρα του μεγαλύτερου μέρος του χρέους.
Εδώ δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη διαχειριστική κυβερνητική επιλογή, ώστε να επικαλείται η κυβέρνηση...
την ανάγκη εξάντλησης της τετραετίας. Εδώ πρόκειται για εξαιρετική και άκρως κρίσιμη για το έθνος επιλογή. Κάτι το οποίο θα έπρεπε να είχε τεθεί υπόψη του ελληνικού λαού ήδη από το 2010, αν είχαμε σοβαρούς πολιτικούς. Αν, παρόλα αυτά, η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει τις εκλογές, ας κάνει τουλάχιστον ένα δημοψήφισμα για το θέμα.
Αυτόν τον σημαντικότατο και κρίσιμο πολιτικό διχασμό, για τόσο ζωτικό για το έθνος ζήτημα, που θα καθορίσει κυριαρχικά το μέλλον της πατρίδας και το μέλλον όλων μας, θα πρέπει να τον εξαλείψει ο ίδιος ο λαός με την ψήφο του. Αν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, κάνουν το θανάσιμο για το έθνος λάθος, είτε για να αποφύγουν τώρα τις εκλογές, είτε για να δεσμεύσουν την μετέπειτα ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είτε γιατί το θέλει η Γερμανία, να μην κάνουν εκλογές, πριν τη συμφωνία για το χρέος και κάνουν τη συμφωνία μόνοι τους, θα καταστρέψουν την Ελλάδα.
Αν κάνουν το λάθος να δεσμεύσουν την Ελλάδα για τα επόμενα 50 και πλέον χρόνια, αυτό θα διχάσει βαθιά το λαό για πάντα. Οι υποστηρίζοντες την αντίθετη άποψη θα επισείουν κάθε στιγμή (δικαιολογημένα ή όχι) την επιλογή αυτή, ως την αιτία για όλα τα δεινά που θα επέλθουν και αυτό αναπόφευκτα θα ενδυναμώσει τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε εμφύλια σύγκρουση.
Την απόφαση, μεταξύ των δύο θέσεων για το θέμα του δημοσίου χρέους, θα πρέπει επιτέλους να την πάρει ο ίδιος ο λαός, είτε με δημοψήφισμα, είτε με εκλογές, ανεβάζοντας στην εξουσία τα κόμματα εκείνα που εκφράζουν τη μία ή την άλλη άποψη, που αυτός θα προκρίνει.
Πολύ φοβόμαστε όμως, ότι οι προσωπικοί μικροπολιτικοί υπολογισμοί, θα τεθούν υπεράνω του συμφέροντος της χώρας και της βούλησης του λαού και η συνέχεια θα είναι οδυνηρή.
Πέτρος Χασάπης