Του Θανάση Καρτερού
Είχε πει πριν λίγο καιρό ο εκρηκτικός Πολύδωρας: “Ηθικόν επιμύθιον: Μπορούμε να παίζουμε με τις λέξεις όσο θέλουμε με τους ηλίθιους που κυβερνάμε και με τον πόνο τους. Αίσχος”!
Αυτό το σχόλιο, που το πήρε τότε πολύ βαριά το Μαξίμου, χωρίς να αλλάξουμε ούτε λέξη, πάει γάντι και για τη διαγραφή του από τον Σαμαρά. Διότι το σκεπτικό της διαγραφής του είναι ακριβής απεικόνιση του αίσχους για το οποίο τότε μιλούσε.
Τον κατηγορεί τώρα το κόμμα του -τον Πολύδωρα!!!- ότι “τη στιγμή που η κυβέρνηση αγωνίζεται με επιτυχία να βγάλει την Ελλάδα από την οικονομική κρίση, ο ίδιος επέλεξε συνειδητά να βρεθεί απέναντι στην εθνική προσπάθεια, στην παράταξή του και να ταυτιστεί με τους αντιευρωπαϊστές, τους λαϊκιστές, τους οπαδούς της δραχμής και τους αρνητές της εθνικής προσπάθειας για τη σωτηρία της χώρας».
Με όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά πυροβολείται ο πιστός Βύρων, γιατί; Γιατί αρνήθηκε να ψηφίσει το νόμο για τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας -δήμευση τη χαρακτήρισε ο ίδιος. Δεν είναι λοιπόν παιγνίδι με τις λέξεις που απευθύνεται σε ηλίθιους και αίσχος του αίσχους το σκεπτικό της διαγραφής του;
Η εξέλιξη όμως αυτή φανερώνει κάτι σοβαρό: Η ΝΔ του Σαμαρά βρίσκεται όχι στα πρόθυρα αλλά στα βαθιά νευρικής κρίσης. Τα κουκιά που σπέρνει κάθε φορά για να περάσει άγρια μέτρα μειώνονται. Οι βουλευτές-κουκιά λιγοστεύουν.
Μόλις 152, στο τσακ δηλαδή, ψήφισαν το άθλιο νομοσχέδιο που χαρατσώνει σπίτια, αυλές, χωράφια και βοσκότοπους. Και ο ακραιφνής δεξιός Πολύδωρας -πώς έρχονται καμιά φορά τα πράγματα…- σαν να έγινε η αρχή του τέλους αυτής της κυβέρνησης. Διότι ο Πολύδωρας δεν είναι ούτε φίλος του Τσίπρα, ούτε ξάδελφος του Λαφαζάνη. Είναι παιδί της δεξιάς, αίμα από το αίμα της, κι όταν ο Σαμαράς του θίγει τα ιερά και τα όσια θα το βρει μπροστά του.
Βουλευτής της δεξιάς από το 1981, υφυπουργός προεδρίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος επί Μητσοτάκη, υφυπουργός σε μια σειρά υπουργεία, υπουργός δημόσιας τάξης στην κυβέρνηση Καραμανλή και υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματος, ο Βύρων έχει λαμπρό παρελθόν στη δεξιά. Λαμπρότερο πάντως από του Σαμαρά, ο οποίος όχι μόνο διέσπασε την παράταξη και ανέτρεψε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά ίδρυσε δικό του κόμμα και άνοιξε σκληρό μέτωπο με τη ΝΔ. Άσχετα αν τώρα δεν διστάζει να εμφανίζεται ως προστάτης της παράταξης και να εμφανίζει ως εχθρό της τον Πολύδωρα.
Τον Πολύδωρα; Πολύ δεν πάει; Ο Πολύδωρας είναι ο υπουργός της ζαρντινιέρας, ο υπουργός επίσης που δήλωνε φάτσα φόρα ότι κάνει αγγαρεία και εκτίει ποινή, ο αυτουργός της δήλωσης ότι οι Πακιστανοί επιδίδονται στο σπορ να απαγάγουν ο ένας τον άλλο, ο πολιτικός της δεξιάς που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων όταν ψιλοαθώωνε τη Χρυσή Αυγή επειδή την ψήφισε ένα μέρος του εκλογικού σώματος. Δεν είναι δηλαδή κάποιος από τους κατά Φαήλο φλώρους της δεξιάς -έχει την ιστορία του στην παράταξη ο άνθρωπος, και μόνο για τις βλακείες που τον κατηγορεί ο Σαμαράς, ότι άλλαξε δήθεν στρατόπεδο, δεν μπορεί να κατηγορηθεί.
Στραπάτσο του Σαμαρά και της πολιτικής του είναι το “όχι” και η διαγραφή ενός τέτοιου στελέχους -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και ανεξάρτητα τι έκανε μέχρι τώρα και τι θα κάνει από δω και μπρος, ο Βύρων το έριξε το χαστούκι του και στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση. Και επειδή υπήρξε πιστός στην παράταξη και αγαπητός στους οπαδούς της, θα αποτελεί σίγουρα έναν πονοκέφαλο διαρκείας -εξ ου και η απόπειρα ηθικού εξοστρακισμού του με τις βαριές κατηγορίες που του φόρτωσαν.
Ο Πολύδωρας όμως δεν είναι δεξιός που μασάει, είναι δεξιός σαμουράι. Κι όσο γραφικό κι αν τον θεωρούν ορισμένοι, έχει τη θέση του στις δεξιές καρδιές. Σας είπα ότι θέλω την καρδιά σας κι όχι την ψήφο σας κι εσείς το πήρατε τοις μετρητοίς, δήλωσε πριν χρόνια στους συνέδρους της ΝΔ μετά την ήττα του από τον Καραμανλή – και καταχειροκροτήθηκε. Να δούμε πώς θα τον ξεριζώσει τώρα από αυτές τις πληγωμένες καρδιές ο Σαμαράς…
Κουτί της πανδώρας
Είχε πει πριν λίγο καιρό ο εκρηκτικός Πολύδωρας: “Ηθικόν επιμύθιον: Μπορούμε να παίζουμε με τις λέξεις όσο θέλουμε με τους ηλίθιους που κυβερνάμε και με τον πόνο τους. Αίσχος”!
Αυτό το σχόλιο, που το πήρε τότε πολύ βαριά το Μαξίμου, χωρίς να αλλάξουμε ούτε λέξη, πάει γάντι και για τη διαγραφή του από τον Σαμαρά. Διότι το σκεπτικό της διαγραφής του είναι ακριβής απεικόνιση του αίσχους για το οποίο τότε μιλούσε.
Τον κατηγορεί τώρα το κόμμα του -τον Πολύδωρα!!!- ότι “τη στιγμή που η κυβέρνηση αγωνίζεται με επιτυχία να βγάλει την Ελλάδα από την οικονομική κρίση, ο ίδιος επέλεξε συνειδητά να βρεθεί απέναντι στην εθνική προσπάθεια, στην παράταξή του και να ταυτιστεί με τους αντιευρωπαϊστές, τους λαϊκιστές, τους οπαδούς της δραχμής και τους αρνητές της εθνικής προσπάθειας για τη σωτηρία της χώρας».
Με όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά πυροβολείται ο πιστός Βύρων, γιατί; Γιατί αρνήθηκε να ψηφίσει το νόμο για τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας -δήμευση τη χαρακτήρισε ο ίδιος. Δεν είναι λοιπόν παιγνίδι με τις λέξεις που απευθύνεται σε ηλίθιους και αίσχος του αίσχους το σκεπτικό της διαγραφής του;
Η εξέλιξη όμως αυτή φανερώνει κάτι σοβαρό: Η ΝΔ του Σαμαρά βρίσκεται όχι στα πρόθυρα αλλά στα βαθιά νευρικής κρίσης. Τα κουκιά που σπέρνει κάθε φορά για να περάσει άγρια μέτρα μειώνονται. Οι βουλευτές-κουκιά λιγοστεύουν.
Μόλις 152, στο τσακ δηλαδή, ψήφισαν το άθλιο νομοσχέδιο που χαρατσώνει σπίτια, αυλές, χωράφια και βοσκότοπους. Και ο ακραιφνής δεξιός Πολύδωρας -πώς έρχονται καμιά φορά τα πράγματα…- σαν να έγινε η αρχή του τέλους αυτής της κυβέρνησης. Διότι ο Πολύδωρας δεν είναι ούτε φίλος του Τσίπρα, ούτε ξάδελφος του Λαφαζάνη. Είναι παιδί της δεξιάς, αίμα από το αίμα της, κι όταν ο Σαμαράς του θίγει τα ιερά και τα όσια θα το βρει μπροστά του.
Βουλευτής της δεξιάς από το 1981, υφυπουργός προεδρίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος επί Μητσοτάκη, υφυπουργός σε μια σειρά υπουργεία, υπουργός δημόσιας τάξης στην κυβέρνηση Καραμανλή και υποψήφιος για την αρχηγία του κόμματος, ο Βύρων έχει λαμπρό παρελθόν στη δεξιά. Λαμπρότερο πάντως από του Σαμαρά, ο οποίος όχι μόνο διέσπασε την παράταξη και ανέτρεψε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά ίδρυσε δικό του κόμμα και άνοιξε σκληρό μέτωπο με τη ΝΔ. Άσχετα αν τώρα δεν διστάζει να εμφανίζεται ως προστάτης της παράταξης και να εμφανίζει ως εχθρό της τον Πολύδωρα.
Τον Πολύδωρα; Πολύ δεν πάει; Ο Πολύδωρας είναι ο υπουργός της ζαρντινιέρας, ο υπουργός επίσης που δήλωνε φάτσα φόρα ότι κάνει αγγαρεία και εκτίει ποινή, ο αυτουργός της δήλωσης ότι οι Πακιστανοί επιδίδονται στο σπορ να απαγάγουν ο ένας τον άλλο, ο πολιτικός της δεξιάς που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων όταν ψιλοαθώωνε τη Χρυσή Αυγή επειδή την ψήφισε ένα μέρος του εκλογικού σώματος. Δεν είναι δηλαδή κάποιος από τους κατά Φαήλο φλώρους της δεξιάς -έχει την ιστορία του στην παράταξη ο άνθρωπος, και μόνο για τις βλακείες που τον κατηγορεί ο Σαμαράς, ότι άλλαξε δήθεν στρατόπεδο, δεν μπορεί να κατηγορηθεί.
Στραπάτσο του Σαμαρά και της πολιτικής του είναι το “όχι” και η διαγραφή ενός τέτοιου στελέχους -αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και ανεξάρτητα τι έκανε μέχρι τώρα και τι θα κάνει από δω και μπρος, ο Βύρων το έριξε το χαστούκι του και στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση. Και επειδή υπήρξε πιστός στην παράταξη και αγαπητός στους οπαδούς της, θα αποτελεί σίγουρα έναν πονοκέφαλο διαρκείας -εξ ου και η απόπειρα ηθικού εξοστρακισμού του με τις βαριές κατηγορίες που του φόρτωσαν.
Ο Πολύδωρας όμως δεν είναι δεξιός που μασάει, είναι δεξιός σαμουράι. Κι όσο γραφικό κι αν τον θεωρούν ορισμένοι, έχει τη θέση του στις δεξιές καρδιές. Σας είπα ότι θέλω την καρδιά σας κι όχι την ψήφο σας κι εσείς το πήρατε τοις μετρητοίς, δήλωσε πριν χρόνια στους συνέδρους της ΝΔ μετά την ήττα του από τον Καραμανλή – και καταχειροκροτήθηκε. Να δούμε πώς θα τον ξεριζώσει τώρα από αυτές τις πληγωμένες καρδιές ο Σαμαράς…
Κουτί της πανδώρας
Πηγή: http://www.logiosermis.net/2013/12/blog-post_1125.html#ixzz2oPTbENcI
