Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Κάποτε ἡ ἀπραξία εἶναι ἡ καλλίτερη πράξις…

Κάποτε ἡ ἀπραξία εἶναι ἡ καλλίτερη πράξις...Κάποιες φορὲς ἡ Ἀπραξία εἶναι ἡ καλλίτερη Πράξις…
Τότε, ἀπὸ τὸ νὰ μὴν κάνῃς κάνοντας, ἐπιλέγεις τὸ νὰ κάνῃς ΜΗκάνοντας…
Καὶ νικᾶς…
Κύττα φίλε μου τώρα κάτι σκέψεις ποὺ μᾶς καταθέτει ὁ Νικόλας…
Περίεργες; 
Παράδοξες;
Μπᾶ… Μᾶλλον κάτι θέλει νὰ μᾶς πῇ κι ἐμεῖς δὲν τὸ ἀντιλαμβανόμαστε…
Ἐτοῦτος ὁ πόλεμος δὲν ὁμοιάζει μὲ ἄλλους…
Δὲν ἔχει ὅπλα συνήθη…
Δὲν κουβαλᾶ βόμβες, κανόνια, μαχαίρια…
Ἐτοῦτος ὁ πόλεμος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἄλλα πράγματα, πιὸ σπουδαία… Πιὸ σημαντικά… Πιὸ οὐσιώδη… 
Ἐτοῦτος ὁ πόλεμος ἔχει νὰ κάνῃ μόνον μὲ τὸν νοῦ. Εἶναι καθαρὸς Ὀδυσσειακός. 
Καὶ ναί, ὅποιος τὸ ἀντιληφθῇ νικᾶ!