Από μια βραχυπρόθεσμη και κοντόφθαλμη οπτική γωνία η κυβέρνηση της Μέρκελ υπηρετεί το γερμανικό εθνικό συμφέρον και ένα σχέδιο επιβολής της γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας στην ηπειρωτική Ευρώπη. Από μια πιο μακροπρόθεσμη και πιο πολύπλοκη οπτική γωνία η κυβέρνηση της Μέρκελ είναι ένας υποδειγματικά ανόητος εργολάβος των χρηματοοικονομικών συμφερόντων του συστήματος της FED και της ευρωατλαντικής γεωπολιτικής, διότι η πολιτικής της Μέρκελ καταστρέφει την Ευρωζώνη και τελικά και την ίδια τη Γερμανία, ετοιμάζεται να προσφέρει «στο πιάτο» την Ευρωζώνη, σχεδόν κατεστραμμένη, στο σύστημα της FED και επίσης η Γερμανία θα φορτωθεί όλο το πολιτικό κόστος για τον εφιάλτη της Ευρωζώνης, ενώ οι ΗΠΑ, την κατάλληλη στιγμή, θα αναδειχθούν ως οι σωτήρες και λυτρωτές της Ευρώπης από το αποτυχημένο ευρωζωνικό σύστημα και ειδικά από την καταστροφική πολιτική της Μέρκελ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ, με την καταστροφική πολιτική της, «κατόρθωσε» να συρρικνώσει ραγδαία τον αντιαμερικανισμό στην Ελλάδα, και μάλιστα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας πλέον προσδοκά την απελευθέρωσή του από τη γερμανική ηγεμονία μέσω των ΗΠΑ και του ευρωατλαντισμού.
Με την αλαζονική και καταστροφική πολιτική της Μέρκελ και την εξαιρετικά ανόητη και αυτοκαταστριφική ηγεμονική πολιτική της Γερμανίας, οι ΗΠΑ δεν χρειάζεται να δαπανήσουν πόρους για να επιβάλλουν την ηγεμονία τους στην Ευρώπη. Η ίδια η Γερμανία κάνει το «βρωμοδουλειά», αποδυναμώνοντας την Ευρωζώνη και οικοδομώντας θετικό προφίλ για τις ΗΠΑ. Την κατάλληλη ώρα, καθώς θα έχει αποδομηθεί το ευρωπαϊκό γεωοικονομικό και γεωπολιτικό προνομιακό πεδίο δράσης της Γερμανίας, εξ αιτίας της ίδιας της γερμανικής πολιτικής, οι ΗΠΑ θα αναλάβουν τα ηνία της ηγεμονίας από τους Γερμανούς, ασκώντας τους, αν χρειαστεί, μια επιπλέον πίεση στο οικονομικό μέτωπο της Κίνας. Η Γερμανία, έχοντας καταστρέψει τις αγορές της στην Ευρωζώνη και υφιστάμενη μια επιπλέον πίεση στην Κίνα από τις ΗΠΑ, θα παραδεχθεί την ήττα της.
Ο Ντράγκι και το λόμπι του «ευρωομολόγου» είναι οι δούρειοι ίπποι του συστήματος της FED μέσα στην Ευρωζώνη και ετοιμάζονται να δράσουν όταν η Γερμανία θα έχει φέρει τα πράγματα στο μη περαιτέρω, ώστε να περάσει η Ευρωζώνη στον έλεγχο μιας ευρωατλαντικής χρηματοοικονομικής ελίτ, που θα διαχειρίζεται και το ευρωομόλογο. Όπως, σταδιακά, η οικονομία των ΗΠΑ, πέρασε στον έλεγχο της χρηματοοικονομικής ελίτ του συστήματος της FED.
Οι κυβερνήσεις της Μέρκελ και των κρατών-δορυφόρων της, μεταξύ των οποίων και η κυβέρνηση Σαμαρά στην Ελλάδα, αποτελούν τους αναλώσιμους (αρκετές φορές ακούσιους) εργολάβους των ΗΠΑ. Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις έχουν αυξημένη πολιτική και οικονομική ισχύ για όσον χρόνο η Γερμανία παίζει, ή αφήνεται να παίζει, το παίγνιό της στην Ευρωζώνη. Είναι όμως οι εργολάβοι –έστω οι ακούσιοι εργολάβοι– του συστήματος της FED για να κάνουν τελικά τη «βρωμοδουλειά» στην Ευρώπη υπέρ των ΗΠΑ. Αφού γίνει το μεγαλύτερο μέρος της «βρωμοδουλειάς», θα αναδειχθούν νέες μεταβατικές κυβερνήσεις, έως ότου δημιουργηθούν οι νέοι πολιτικοί πυλώνες της νέας ευρωπαϊκής (ευρωατλαντικής) οικονομικής τάξης πραγμάτων.
Ήδη, στην Ελλάδα, πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι, εγχώριοι και ξένοι, απεργάζονται και επεξεργάζονται νέα μεταβατικά κυβερνητικά σενάρια, στα οποία το νέο τρίπτυχο περιλαμβάνει τον Δημήτρη Αβραμόπουλο (αντί του Αντώνη Σαμαρά), τους «Ανεξάρτητους Έλληνες» (αντί του ΠΑΣΟΚ) και ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ ελεγχόμενο αποκλειστικά από τη «γραμμή Τσίπρα» (αντί της ΔΗΜΑΡ).
Πηγή εφημερίδα "Ελλάδα"
