| Του Θύμιου Παπανικολάου
Η ιστορία αργεί αλλά δεν ξεχνά. Η εκδίκησή της γίνεται πιο σκληρή όταν καθυστερεί η τιμωρία της…
Το κόμμα που εξαπάτησε και χλεύασε, όσο κανένα άλλο, την Ιστορία και τον ελληνικό λαό, το ΠΑΣΟΚ, βρίσκεται στους τελευταίους επιθανάτιους σπασμούς του.
Δεν υπάρχει, ίσως, άλλο κόμμα στην ελληνική ιστορία που στο όνομα της «Αλλαγής» και της σοσιαλιστικής ελπίδας, να ευνούχισε και να ισοπέδωσε τα ΠΑΝΤΑ, αλλά και να δηλητηρίασε τα ΠΑΝΤΑ: ΔΕΝ άφησε τίποτε όρθιο…
Τώρα θάβεται μέσα στα ερείπια της αποσύνθεσής του, μέσα στα συντρίμμια των διαψευσμένων ελπίδων και στους γιγάντιους οχετούς των ποικίλων ακαθαρσιών του…
Γράφαμε, μεταξύ άλλων, τον Αύγουστο του 2012 στο άρθρο μας:
ΠΑΣΟΚ: «Κακό χωριό τα λίγα σπίτια»:
«Η Ελληνική παροιμία, «κακό χωριό τα λίγα σπίτια», αποτυπώνει, πολύ παραστατικά, το θλιβερό τέλος της πασοκικής αθλιότητας και αχρειότητας.
Πάνω στα συντρίμμια των ελπίδων και των αυταπατών που γέννησε η ίδρυση αυτού του κόμματος και αφού παραφούσκωσε από τις ακαθαρσίες της αποσύνθεσής του (ακαθαρσίες που ξάπλωσε, κατά όγκους, σε όλους τους ιστούς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής), αφού κήρυξε το δωσιλογισμό σε πολιτική αρετή και τη νεοταξική αυθάδεια σε καθεστώς, το ΠΑΣΟΚ έφτασε στο ΤΕΛΟΣ του, πνιγμένο μέσα στα ίδια τα δυσώδη και καρκινογόνα απορρίμματά του…».
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ:
Τους σταθμούς της αποσυνθετικής του πορείας τους αναλύουμε στο άρθρο:
«Το ιλαροτραγικό θέαμα της αποσυνθετικής διάλυσης του ΠΑΣΟΚ»
ΕΔΩ:
ΤΩΡΑ παίζονται τα τελευταία επεισόδια της τραγωδίας: Η «τραγωδία» της πασοκικής ελονοσίας και εξαχρείωσης…
Επεισόδια που αποτυπώνουν και την καταθλιπτική πολιτική κενότητα και ΜΗΔΑΜΗΝΟΤΗΤΑ, αλλά και τη φρενοβλαβή αυθάδεια των πρωταγωνιστών του αποσυνθετικού ΤΕΛΟΥΣ αυτού του ναυαγίου…
Η Άννα Διαμαντοπούλου, αυτή η Μεσσαλίνα της Παιδείας, αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ γιατί όπως μας λέει «δεν έχει λόγο ύπαρξης πλέον το ΠΑΣΟΚ».
Τι λόγο ύπαρξης μπορεί να έχει κάτι που έχει ήδη κατεδαφιστεί και σκεπαστεί με τους σωρούς των ερειπίων του;
Τέτοιες μπούρδες μας λέει η κυρία, και τέτοιες «ακριβείς» διατυπώσεις (του μπακάλη) χρησιμοποιεί για να δικαιολογήσει την αγωνία της πολιτικής της επιβίωσης, τη δραματική ανέχεια των πολιτικών της πόρων και το νοσηρό ναρκισσισμό της.
Η άμοιρη η Άννα δεν μπορεί να καταλάβει ότι ΤΙΠΟΤΕ δεν τη σώζει. Καμία «νέα» πολιτική κίνηση, διότι αποτελεί ένα από τα πιο στιγματισμένα πρόσωπα της πασοκικής αχρειότητας και αποσύνθεσης.
Αντί να πάει στο σπιτάκι της, συνεχίζει να εμπαίζει τον ελληνικό λαό και να επιμένει πεισματικά στην «αξία» του ανύπαρκτου πολιτικού της «εγώ» (κατασκεύασμα των ποικίλων μηχανισμών): άθλια πολιτική φιγούρα που προκαλεί την οργή και την αηδία (σε συνδυασμό) του ελληνικού λαού…
Είναι να γελά κανείς με αυτά τα λείψανα του πασοκικού τέλους. Κάθε ένα κατασκευάζει και πολιτικό φορέα!!!
Τώρα απέμεινε ο Βενιζέλος ΜΟΝΟΣ…
Ίσως η τελευταία πράξη του πασοκικού δράματος γραφτεί μεταξύ των δύο αρχηγών (τέως και νυν), σημαιοφόρων της δωσίλογης αθλιότητας: ΓΑΠ-Βενιζέλου…
ΠΗΓΗ:
|
Σάββατο 25 Μαΐου 2013
Τα τελευταία ιλαροτραγικά επεισόδια του πασοκικού ΤΕΛΟΥΣ
