ΟΤΑΝ ΟΙ ΜΕΤΡ ΤΩΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ ΜΑΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΓΙΑ… ΔΙΑΦΘΟΡΑ
Τον γύρο του κόσμου κάνουν συνεχώς το τελευταίο χρονικό διάστημα υποθέσεις σκανδάλωνμε πρωταγωνίστρια τη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα -και εκ των ισχυρότερων στην Ευρώπη- την Deutsche Bank AG, μία τράπεζα που μόνο… μακριά κι αγαπημένη δεν είναι σε σχέση με την Ελλάδα.
Η «Goldman Sachs» της Ευρώπης, ως γνήσιος παράγοντας διαχείρισης οικονομικής εξουσίας στο καπιταλιστικό σύστημα, επιλέγει διάφορους τρόπους για να φτάσει στον σκοπό της ύπαρξής της, το κέρδος, αδιαφορώντας για το αν είναι ηθικοί ή νόμιμοι.
Από σκάνδαλο σε σκάνδαλο
Από σκάνδαλο σε σκάνδαλο
Το γερμανικό περιοδικό Spiegel έγραψε ότι «όποιος ασκεί καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου της Deutsche Bank θα πρέπει να ξέρει, ότι «δικηγόροι και εισαγγελείς γρήγορα θα του χτυπήσουν την πόρτα». Και αυτή η φράση απεικονίζει όλη την αλήθεια.
Το 2004 ο Γιόζεφ Άκερμαν είχε καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου για την υπόθεση Mannesmann που αφορούσε την έγκριση αμφισβητούμενων μπόνους σε στελέχη της (όταν ο ίδιος βρισκόταν στο Δ.Σ. της), ύψους 57 εκατ. ευρώ, μετά την εξαγορά της γερμανικής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας από την Vodafone Group το 2000. Ο ελβετός τραπεζίτης, μάλιστα, επιτέθηκε στο δικαστήριο λέγοντας ότι «αυτή είναι η μοναδική χώρα στην οποία, αυτοί που επιτυγχάνουν μια καλή τιμή για μια εταιρεία σύρονται στο δικαστήριο». Τελικά «ξεμπέρδεψε» με ένα πρόστιμο 3,2 εκατ. ευρώ.
Ο ίδιος μάλιστα είχε ελεγχθεί ξανά το 2011 αφού κατηγορήθηκε για ανακριβείς μαρτυρίες στη δίκη του προκατόχου του στην DB, Ρολφ Μπρόιερ. Ο Μπρόιερ λογοδότησε στη γερμανική δικαιοσύνη για την υπόθεση της χρεοκοπίας της Kirch Group, εταιρείας που σχετιζόταν με τα ΜΜΕ. Ο πρόεδρος της εταιρείας, Λέο Κιρχ κατηγόρησε τον Μπρόιερ ότι εξέφρασε αμφιβολίες για την πιστοληπτική ικανότητα της εταιρείας, με αποτέλεσμα αυτή να πτωχεύσει. Απόφαση δικαστηρίου του Μονάχου που εκδόθηκε, χθες, υποχρεώνει την τράπεζα να αποζημιώσει τους κληρονόμους του μεγιστάνα των μέσων ενημέρωσης, ο οποίος απεβίωσε το 2011, κρίνοντάς την υπεύθυνη για την χρεοκοπία της αυτοκρατορίας του το 2002.
Το 2006 η εισαγγελία της Στουτγκάρδης άρχισε έρευνα για τον προκάτοχο του Μπρόιερ, τον Χίλμαν Κόπερ, για εσωτερική πληροφόρηση (insider training). Συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Daimler-Chrysler κατηγορήθηκε ότι πληροφόρησε τον Άκερμαν για την επικείμενη αποχώρηση του αφεντικού της Daimler, Γιούργκεν Σρεμπ. Η έρευνα τελικά έλαβε τέλος χωρίς απόδοση ευθυνών.
Το καλοκαίρι του 2009 η Wall Street Journal προχώρησε σε μία αποκάλυψη-βόμβα για την τράπεζα, αφού έκανε λόγο για την απόλυση δύο κορυφαίων στελεχών της για… κατασκοπεία! Τα στελέχη κατηγορήθηκαν πως παρακολουθούσαν μετόχους, με την Deutsche Bank να πραγματοποιεί εσωτερική έρευνα και να αναθέτει σε ιδιωτικούς ντετέκτιβ να παρακολουθήσουν τους «κατασκόπους», μεταξύ των οποίων φέρονται να ήταν ο οικονομικός διευθυντής Χέρμαν-Γιόζεφ Λαμπέρτι καθώς και ο επικεφαλής του τμήματος εξυπηρέτησης πελατών.
Στα τέλη του περασμένου Ιουλίου, ο γερμανικός τραπεζικός κολοσσός βρέθηκε εμπλεκόμενος σε άλλο ένα σκάνδαλο. Η Deutsche Bank παραδέχθηκε τη συμμετοχή στελεχών της στο σκάνδαλο χειραγώγησης του βρετανικού επιτοκίου Libor, κάνοντας λόγο για εσωτερική έρευνα που «αθώωσε» τα υψηλά κλιμάκιά της -αλίμονο- και οδήγησε στην πόρτα της εξόδου μερικούς υπαλλήλους, που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι.
Στις 6 Δεκεμβρίου, οι Financial Times αποκάλυψαν ότι η γερμανική τράπεζα είχε αποκρύψει ζημίες 12 δισ. δολαρίων, κατά τη διάρκεια του ξεσπάσματος της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, για να αποφύγει την κρατική στήριξη, όπως κατήγγειλαν τρεις πρώην εργαζόμενοί της στις ρυθμιστικές αρχές και συγκεκριμένα στην SEC των ΗΠΑ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αν η τράπεζα είχε καταγράψει τα πραγματικά στοιχεία της για την περίοδο 2007-2009 θα χρειαζόταν κρατική χρηματοδότηση. Δύο από τους καταγγέλλοντες δήλωσαν ότι ωθήθηκαν εκτός τράπεζας, επειδή μίλησαν για το θέμα, με τον πρώην διαχειριστή κινδύνου της Deutsche Bank, Έρικ Μπεν–Άρτζι, να χάνει τη δουλειά του, τρεις μέρες αφότου κατέθεσε την καταγγελία του. Ο senior trader Μάθιου Σίμσον, επίσης αποχώρησε έπειτα από συμβιβασμό, λαμβάνοντας 900.000 δολάρια από την τράπεζα.
Tελευταίο σκάνδαλο που ταράσσει τη μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας είναι η υπόθεση φοροδιαφυγής-μαμούθ, ξεπλύματος χρήματος και παρεμπόδισης της δικαιοσύνης σχετικά με πώληση δικαιωμάτων εκπομπών αερίων ρύπων, στην οποία εμπλέκονται 25 στελέχη της. Η έφοδος 500 ατόμων της γερμανικής αστυνομίας και δικαιοσύνης στα γραφεία της τράπεζας στην Φρανκφούρτη, οδήγησε στην κράτηση τεσσάρων ατόμων. Στο μικροσκόπιο έχουν τεθεί οι ενέργειες του συνδιευθύνοντα συμβούλου της τράπεζας Γιούργκεν Φίτσεν και του οικονομικού διευθυντή της Στέφαν Κράουζε, που υπέγραψαν τη δήλωση φόρου για τον κύκλο εργασιών της τράπεζας για το 2009, έτος το οποίο «επηρεάστηκε» από τις παράνομες ενέργειες.
Οι καλοπληρωμένες συμβουλές και το παιχνίδι με τους υδρογονάνθρακες
Τα deals και οι «αναζητήσεις» του τραπεζικού κολοσσού, φυσικά, δεν θα μπορούσαν να μην περιλαμβάνουν και την περίπτωση της Ελλάδας, που ας μην ξεχνάμε έχει πέσει για τα καλά στα «δίχτυα» των τραπεζιτών της Φρανκφούρτης, ελέω μνημονίων και πακέτων «διάσωσης».
Η ελληνική κυβέρνηση, με υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Χρήστου Σταϊκούρα, ανέθεσε στην Deutsche Bank κυρίως, στην Morgan Stanley και στην London Branch να διαχειριστούν την επαναγορά των ομολόγων, πληρώνοντας συνολικά το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 11,7 εκατ. ευρώ (δίνοντας και 700.000 ευρώ μηνιαίως στο δικηγορικό γραφείο Cleary Gottlieb Steen and Hamilton).
Φυσικά, η γερμανική τράπεζα, εκτός από τα ζητήματα επί των ελληνικών ομολόγων έχει άποψη και για τα ενεργειακά της Ελλάδας. Η μυστική έκθεση που συνέταξε η Deutsche Bank εδώ και κάποιους μήνες -για την οποία είναι ενήμερος από τον Ιούνιο ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς- αποτιμά ότι υπάρχουν πιθανώς κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στην θαλάσσια περιοχή της νότιας Κρήτης αξίας 427 δισ. ευρώ. Η γερμανική τράπεζα μιλά για κέρδος 214 δισ. για τη χώρα μας, σε περίπτωσης που υλοποιηθεί η πρόβλεψη, κάνοντας για πρώτη φορά σύνδεση του δημοσιονομικού χρέους (εξέδωσε έκθεση για τη βιωσιμότητα το Νοέμβριο) με το κομμάτι του ορυκτού πλούτου, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Μία υπερχρεωμένη χώρα, η οποία, μέσω επιβαλλόμενων πολιτικών λιτότητας, είναι στο «χέρι» των πιστωτών της, αποτελεί θαυμάσια «επενδυτική» ευκαιρία εάν διαθέτει φυσικούς πόρους.
Μεγαλύτερη ειρωνεία, που προκύπτει από τη σχέση της χώρας μας με την «αμαρτωλή» τράπεζα, είναι η ατάκα του συνδιευθύνοντος συμβούλου της, Γιούργκεν Φίτσεν, τον περασμένο Μάιο, σε μια επίσκεψη-αστραπή στην Αθήνα για συναντήσεις με έλληνες συναδέλφους του, βιομηχάνους και εφοπλιστές: «Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα για την οποία νιώθω ότι μπορώ να πω πως απέτυχε ως κράτος. Είναι μια διεφθαρμένη Πολιτεία τόσο όσο και οι πολιτικοί της και ξεκάθαρα θα να βοηθηθεί από άλλους ανθρώπους».
Πραγματικά είναι φαιδρό να μιλάει για διαφθορά ο επικεφαλής ενός οργανισμού που χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να φτάσει στο κέρδος. Ιδιαίτερα αν προέρχεται από μία χώρα (αν και το Κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα) που έχει κατηγορήσει πολλάκις τους Έλληνες ως διεφθαρμένους, παρά το γεγονός ότι έχει χάσει το μέτρημα των τραπεζικών σκανδάλων και των cd με φοροφυγάδες.
Βαγγέλης Βιτζηλαίος
