Ευθείες βολές σε βάρος του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλου, σύμφωνα με τις οποίες δεν του έδωσε καμία εντολή να διερευνήσει την υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, απευθύνει ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Γιάννης Διώτης, στο πολυσέλιδο υπόμνημα που κατέθεσε στους οικονομικούς εισαγγελείς το πρωί της Τρίτης.
Τα "πυρά" Διώτη περιλαμβάνουν συγκεκριμένα στοιχεία (όπως π.χ. προσωπικές εντολές Βενιζέλου για έρευνα άλλων φορολογικών υποθέσεων) αλλά και ξεκάθαρα την άποψή του, πώς «έπρεπε να αλλάξει το ισχύον νομικό καθεστώς για να γίνει χρήση της λίστας». Πάντως ο έμπειρος πρώην εισαγγελέας ξεκαθαρίζει πως ουσιαστικά πρόκειται για στοιχεία του 2006, παλιά δηλαδή και ελάχιστα αξιοποιήσιμα. Αναλυτικά ο κ. Διωτης, ο οποίος έφτασε στο εισαγγελικό γραφείο με τον δικηγόρο του, καθηγητή Νίκο Λίβο, αναφέρει:
«Περί τα μέσα Ιουνίου 2011 ο αποχωρών υπουργός Γιώργος Παπακωνσταντίνου μου απέστειλε ένα USB το οποίο μου παραδόθηκε ατύπως, χωρίς δηλαδή οποιοδήποτε συνοδευτικό έγγραφο του γραφείου του υπουργού, χωρίς συνημμένη αλληλογραφία οποιασδήποτε ελληνικής ή ξένης αρχής και χωρίς να συνοδεύεται από οποιαδήποτε εντολή περί χειρισμού του εκ μέρους του υπουργού… Ο συνήθης για υπουργό τρόπος παράδοσης με οδήγησαν στην εδραία πεποίθηση ότι το εν λόγω αντικείμενο αποτελούσε αντίγραφο από τα αρχεία που είχε υποκλέψει ο ήδη ποινικά διωκόμενος για την πράξη αυτή υπάλληλος της ελβετικής τράπεζας… Οι πληροφορίες αυτές αφορούσαν παλαιότερες εγγραφές, ανάγονταν δηλαδή σε χρονικό διάστημα πριν από την περιέλευση της χώρας σε οικονομική δυσπραγία…
Ο χρόνος καταχωρίσεως δηλαδή αποδείκνυε πώς τα ποσά αυτά δεν σχετίζονταν κατ΄άμεσο ή προφανή τρόπο με την διαμορφωθείσα οικονομική κατάσταση, ότι δηλαδή τα πρόσωπα αυτά εκμεταλλεύθηκαν τον κίνδυνο χρεωκοπίας της χώρας προκειμένου να εξαγάγουν σε ασφαλέστερους προορισμούς μεγάλα χρηματικά ποσά.
Τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξα, ότι δηλαδή:
Α) Το USB ήταν προϊόν αξιόποινης συμπεριφοράς
Β) εν πάση περιπτώσει η έρευνα ακόμα κι αν την επιχειρούσε κανείς κατά παράβαση του νόμου δεν είχε πάντως τον επείγοντα χαρακτήρα που εφέρετο να έχει, με οδήγησαν στον εξής τρόπο αντίδρασης:
Α) Να μην εγκαταλείψω τις έρευνες σχετικά με παρεμφερείς καταλόγους που εκείνη την εποχή είχε το ΣΔΟΕ , δίνοντας προτεραιότητα στα στοιχεία του υποκλαπέντος USB αλλά να τις συνεχίσω. Δεν είχα κανένα λόγο να ασχολούμαι με «λίστες» που ήταν προίόντα υποκλοπής και παραβίασης προσωπικών δεδομένων , όταν ήδη ερευνούσα στοιχεία που είχαν περιέλθει στο ΣΔΟΕ με καθ όλα νόμιμο τρόπο.
Β)Σε κάθε περίπτωση αποφάσισα να ενημερώσω τον νέο υπουργό Οικονομικών ώστε να λάβω εντολές από αυτόν.
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Ο κ. Διώτης στο υπόμνημά του αναφέρει πώς παρέδωσε το στικάκι με κάποιες εκτυπώσεις στον νέο υπουργό Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλο και του είπε πώς «δεν λαμβάνονται υπόψιν στην ποινική διαδικασία αποδεικτικά μέσα που αποκτήθηκαν με αξιόποινες πράξεις ή μέσω αυτών»:
«…Ο υπουργός συμφώνησε με την άποψή μου, κράτησε το UBS και δεν μου έδωσε οποιαδήποτε εντολή σχετικά με αυτό (στην περίπτωση αυτή άλλωστε δεν θα το κρατούσε) και έκτοτε δεν έγινε ποτέ άλλοτε λόγος για το συγκεκριμένο αντικείμενο ούτε κάποια ενέργεια μέχρι την αποχώρησή μου από το ΣΔΟΕ, αφού σύμφωνα με την νομική πεποίθησή μου, δεν θεώρησα καν αναγκαίο να κρατήσω αντίγραφο του UBS (προς τι άλλωστε;).
Θα ήθελα για την πληρότητα της θέσης μου (και επειδή ερωτήθηκα σχετικά στη Βουλή) να προσθέσω συναφώς ότι, εάν ο υπουργός μου ζητούσε, παρά την εκπεφρασμένη άποψή μου, να ενεργήσω τους αναγκαίους ελέγχους σχετικά με τις εγγραφές του UBS θα του πρότεινα να μεταρρυθμιστεί το ισχύον νομικό καθεστώς της Ελλάδας και να προσαρμοστεί στα ισχύοντα σε άλλες ευρωπαικές χώρες , ώστε αυτοί οι έλεγχοι να είναι απολύτως ανεπίληπτοι -σε διαφορετική περίπτωση θα υπέβαλλα την παραίτησή μου».
Σε άλλο σημείο και με αφορμή τις λειτουργικές δυνατότητες του ΣΔΟΕ ο κ. Διώτης ξεσπά σε βάρος του κ. Βενιζέλου:
«ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»
«...εντούτοις η εν λόγω διάκριση παραβλέπεται και συγχέεται από τον εκ των καταθεσάντων μαρτύρων κ. Βενιζέλο ο οποίος φαίνεται να αντιμετωπίζει το ΣΔΟΕ πρωτίστως ως προανακριτική αρχή! Αντιφάσκων εαυτόν μάλιστα ο εν λόγω μάρτυς, μολονότι διατείνεται ότι συμφωνεί με τη νομική μου άποψη καθ όσον αφορά την νομιμότητα ή μη της αξιοποίησης του USB, καταθέτει παρ΄ όλ΄ αυτά ότι «αν το υλικό αυτό είχε περιέλθει πρώτα σε εμένα ως Υπουργό, θα το παρεδιδα στον επικεφαλής του ΣΔΟΕ προς αξιολόγηση και αξιοποίηση»!… Γιατί (τότε) ο εν λόγω υπουργός δέχτηκε το USB όταν του το παρεδωσα; Γιατί δεν μου το επέστρεψε με την εντολή να το χειριστώ ως πηγή ανεπίσημων πληροφοριών» όπως λέει παρακάτω στην κατάθεσή του συγχέοντας προφανώς τις ανεπίσημες πληροφορίες με τις παρανόμως κτηθείσες;) Μήπως για την εν λόγω συμπεριφορά του εξήγηση αποτελεί η περιλαμβανόμενη στο τέλος της καταθεσής του έκθεση της ακολουθούμενης υπό της Κυβερνήσεως κατά το επίμαχο διάστημα πολιτικής (δηλαδή: α) ο επαναπατρισμός των κεφαλαίων του εξωτερικού και β) η σύναψη διακρατικής συμφωνίας με την Ελβετία για την φορολόγηση των καταθέσεων Ελλήνων πολιτών στις ελβετικές τράπεζες), την οποία ημουν εκ της θέσεώς μου υποχρεωμένος να ακολουθήσω στο ΣΔΟΕ; Και επιτέλους: δεν γνωρίζει ο προαναφερθείς μάρτυρας με ποιόν επίσημο τρόπο χειρίστηκαν τα αντίστοιχα ζητήματα εκ των παρανόμων κτηθέντων στοιχείων άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις; Είναι δυνατόν να υιοθετείται ο τρόπος με τον οποίο μου παραδόθηκε το USB ως «φυσιολογικός» τρόπος άσκησης πολιτικής στην Ελλάδα για την πάταξη της φοροδιαφυγής; Με λύπη μου βέβαια είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι ακόμα και στους υπεύθυνους παράγοντες της πολιτείας υφέρπει η βεβαιότητα (ή ακόμα χειρότερα η απαίτηση) ότι το ΣΔΟΕ, ή τουλάχιστον εγώ προσωπικά, θα έπρεπε κατά μεν εμφανή τρόπο να τηρήσω τον νόμο, κατά δε αφανή να τον παραβώ διεξάγοντας έρευνες με τη χρήση του παράνομου αποδεικτικού υλικού…. Όμως είχα και εξακολουθώ αμετανοήτως να έχω την άποψη ότι η νομιμότητα δεν ισχύει «a la carte”!
ΤΟ «ΑΔΕΙΑΣΜΑ»
Ο πρώην εισαγγελικός λειτουργός πάντως «αδειάζει» ξεκάθαρα τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ο οποίος ειχε πεί σε συνέντευξή του πώς δεν έδινε εντολές για συγκεκριμένες υποθέσεις αλλά γενικές και κατευθυντήριες οδηγίες, υπονοώντας πώς ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ έπρεπε να διερευνήσει τη λίστα :
«Η δη από τον Οκτώβρη του 2011 έλαβα εντολή (επισυνάπτεται) από τον κ. Βενιζέλο να διενεργήσει η υπηρεσία μου επείγοντα φορολογικό έλεγχο 750 προσώπων που περιλαμβάνονταν σε πίνακα της Γ.Γ.Π.Σ σχετικά με εξαγωγή ποσών στο εξωτερικό για το έτος 2009 (ενώ αναμένονταν από τις τράπεζες, σύμφωνα με πληροφόρηση του υπουργού, και τα στοιχεία για τα έτη 2010, 2011). Ας σημειωθεί εν πρώτοις και εν παρόδω ότι ο κ. Βενιζέλος ισχυρίζεται δημόσια ότι ως υπουργός δεν έδινε ποτέ εντολές για χειρισμό συγκεκριμένων υποθέσεων, αλλά μόνο «γενικές και κατευθυντήριες οδηγίες».
Τα καρφιά Διώτη αφορούν και ουσιαστικά «αμέλειες» εκ μέρους του κ. Βενιζέλου στην επίλυση προβλημάτων που θα βοηθούσαν το ΣΔΟΕ να προχωρήσει τους ελέγχους αυτούς:
«Λίγες μέρες αργότερα ο υπουργός Οικονομικών με νεώτερο έγγραφό του έδωσε εντολή σε εμένα προσωπικά να γίνει σχετικός έλεγχος για εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ που αφορούσαν το έτος 2010 για συνολικά 743 φυσικά πρόσωπα στο εξωτερικό. Από τον έλεγχο διαπιστώθηκε ότι σε σημαντικό αριθμό περιπτώσεων υπήρχαν εσφαλμένα ΑΦΜ. Ζήτησα διευκρινίσεις και ουδέποτε μας παρασχέθηκαν».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η συνέχεια της ιστορίας αυτής, καθώς στην τελευταία σύσκεψη που είχε με τον σημερινό υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, ο Γιάννης Διώτης λίγες ώρες πριν αντικατασταθεί τον ενημέρωσε για τα προβλήματα αυτά και εκείνος εξεπλάγη, ενώ έδωσε αμέσως εντολή να σταλεί ο πλήρης κατάλογος στο ΣΔΟΕ.
http://www.lykavitos.gr/2012/10/blog-post_720.html
