(του Άγγελου Μόσχοβα)
Μυστικά και... ύποπτα τραπεζώματα σε βουλευτές σχεδόν όλων των κομμάτων κάνουν εδώ και λίγο καιρό διεθνή και εγχώρια funds, με στόχο να πιέσουν για τις επιδιώξεις τους, σε μια χώρα που έχει βάλει «πωλητήριο». Όπως αποκαλύπτουν μάλιστα σήμερα τα «Επίκαιρα», διεθνείς κολοσσοί ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τον ΟΠΑΠ –αναζητούν διακαώς πληροφορίες για το πότε έρχεται νομοσχέδιο για την πώλησή του– αλλά και για άλλες ΔΕΚΟ υπό αποκρατικοποίηση, καθώς και για τα... πολλά υποσχόμενα τουριστικά ακίνητα.
Τα ραντεβού πραγματοποιούνται σε κεντρικά ξενοδοχεία, πολυτελή εστιατόρια του Ψυχικού και άλλων βορείων προαστίων. Εκπρόσωποι διεθνών οίκων, χρηματιστηριακών κέντρων, τραπεζικών κολοσσών του εξωτερικού και «ενδιάμεσοι» προσκαλούν κατά μόνας ή κατά ομάδες εκπροσώπους του ελληνικού Κοινοβουλίου –κυρίως από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ– με επίφαση μια συζήτηση για την οικονομική κατάσταση. Ωστόσο, ο πραγματικός σκοπός είναι να κάνουν λόμπινγκ και να τους εφοδιάσουν με επιχειρήματα υπέρ των συμφερόντων που εκπροσωπούν. Όλοι οι «οικοδεσπότες» δεν εκφράζουν κατ’ ανάγκην μεγάλα συμφέροντα, αλλά και μικρότερα, τα οποία επιχειρούν να «μπουν σφήνα» σε μεγάλες δουλειές.
Το εντυπωσιακό, μάλιστα, είναι ότι στις συζητήσεις αυτές κατατίθενται και εξαιρετικά απλά –έως απλοϊκά– και λαϊκίστικα επιχειρήματα που εκτιμάται ότι μπορεί να «πιάσουν» στην κοινή γνώμη. «Είναι δυνατόν να έχουμε φτάσει σε μια κατάσταση όπου κάποιος 35-40 ετών σήμερα να καταδέχεται να παίρνει βοήθημα από τους γονείς του για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και το ελληνικό κράτος να μην πουλά δημόσια περιουσία λόγω κάποιων ιδεοληψιών;» άκουσε έκπληκτος ένας βουλευτής να λέγεται σε ένα από τα δείπνα αυτά. Το «επιδόρπιο» ήταν η ανάγκη πώλησης κερδοφόρων ΔΕΚΟ και «φιλέτων» ανά την ελληνική επικράτεια... Ενώ άλλος εκπρόσωπος του ελληνικού Κοινοβουλίου άκουσε πολλά –και πειστικά– επιχειρήματα υπέρ της άποψης για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους...
Από τα δείπνα αυτά καθίσταται προφανές ότι επιχειρείται λόμπινγκ μέσω βουλευτών, αναλόγως των επιδιώξεων κάθε κονσόρτσιουμ: Κάποια funds προωθούν την ιδέα της ανάγκης για αναδιάρθρωση επειδή έχουν «σορτάρει» στη χρεοκοπία της χώρας. Κάποιοι άλλοι διεθνείς κολοσσοί «μυρίστηκαν ψαχνό» με τις αποκρατικοποιήσεις στην Ελλάδα και θέλουν να... πιάσουν θέση. Με τη χώρα στην πιο δύσκολη στιγμή της, υπερχρεωμένη και με σκληρούς όρους από τους πιστωτές της και με δεδομένο ότι.....
το εγχώριο τραπεζικό σύστημα δεν διανύει και την καλύτερη περίοδό του –με μειωμένη κεφαλαιακή επάρκεια, ζημίες κ.λπ.–, ανοίγει ο δρόμος για κινήσεις ξένων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στη χώρα μας.
Κολοσσοί όπως η Deutsche Bank ή η Morgan Stanley έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για τον ΟΠΑΠ ή άλλες ΔΕΚΟ υπό αποκρατικοποίηση, καθώς και για ακίνητα τουριστικά «φιλέτα». Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, η Deutsche Bank αναμένεται να ανοίξει τμήμα leasing στη χώρα μας, μέσω του οποίου θα χορηγεί χρηματοδοτήσεις σε πελάτες της –είτε για ακίνητα Δημοσίου είτε και για ιδιωτικά– και, όπως όλα δείχνουν, «θα έρθει για να μείνει» ανοίγοντας ενδεχομένως και υποκαταστήματα στη χώρα μας.
«Πόλεμος» στις συνεδριάσεις
Όλα αυτά είναι σε γνώση του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο βλέπει με δυσθυμία τις εντάσεις που προκαλούνται σε διάφορες συνεδριάσεις ΚΤΕ – Περιβάλλοντος για την οικοδόμηση σε περιοχές Natura, Οικονομικών με την υπόθεση «φρουτάκια» κ.λπ. Συνομιλητής του πρωθυπουργού, χωρίς να υποστηρίζει ότι οι αντιδράσεις των βουλευτών προέρχονται από ίδια συμφέροντα, εκτιμά ως παράδοξες και υπερβολικές τις αντιδράσεις αυτές, ενώ μιλά με σκληρή γλώσσα για τα «ευκαιριακά μέτωπα» που έχουν συμπήξει κάποιοι. Ειδικά για το σχέδιο νόμου για τα «φρουτάκια», το προνουντσιαμέντο των βουλευτών την περασμένη Πέμπτη ήταν τόσο έντονο, που ο κ. Γ. Φλωρίδης έφτασε να πει πως, «αν δεν είχαν απεργία τα ΜΜΕ, θα έπεφτε η κυβέρνηση σήμερα». Ωστόσο, πέραν της ηθικολογικής προσέγγισης που υπήρξε για την πλήρη απελευθέρωση του τζόγου –«καταλύουμε και τον τελευταίο κοινωνικό ιστό», είπε βουλευτής, ή, όπως είπε η Βάσω Παπανδρέου, «τότε να νομιμοποιήσουμε και τα ναρκωτικά για να εισπράττει έσοδα το κράτος»–, στο διά ταύτα, οι περισσότεροι από τους διαφωνούντες συνέκλιναν σε ένα πράγμα: Να μην φύγει από τα χέρια του ΟΠΑΠ ο τζόγος, με το επιχείρημα πως «κάποιος έλεγχος μπορεί να υπάρξει». Ωστόσο, ορισμένοι πιο «υποψιασμένοι» –βουλευτές που μετείχαν στον ΚΤΕ και συνεργάτες του πρωθυπουργού – έμειναν με την εντύπωση ότι η αντίδραση δεν διατυπώθηκε ως «πολιτική έκφραση» αλλά ως «πίεση λόμπινγκ». «Το να υπάρχει εποπτεία επαρκής και μέτρα για τους ανήλικους το καταλαβαίνω», έλεγε προς τα «Επίκαιρα» ένας εξ αυτών, ωστόσο πρόσθετε αιχμηρά: «Γιατί το βουλευτή να τον νοιάζει ποιος θα έχει τη διαχείριση του τζόγου; Εδώ έχουμε δώσει σε ιδιώτες κομμάτια εθνικού συμφέροντος, όπως την ενέργεια και τις επικοινωνίες, στον ΟΠΑΠ μάς έπιασε ο πόνος;»...
Υπάρχουν και κάποιοι κυβερνητικοί παράγοντες που δεν διστάζουν να μιλήσουν σκληρά και απαξιωτικά για όσους συναδέλφους τους έχουν συμπήξει «ευκαιριακά και ωφελιμιστικά ένα «αντιμνημονιακό μέτωπο», είτε επειδή «εξοφλούν γραμμάτια από το παρελθόν» είτε επειδή «κολακεύεται η ματαιοδοξία τους» είτε επειδή «δεν αποκόπτουν δεσμούς εξάρτησης». Τα υπονοούμενα είναι δηλητηριώδη. Αλλά δεν αρκούν για να αποδείξουν κάτι. Ωστόσο είναι χρήσιμο να επισημανθεί πως όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που μιλάμε για περικοπές μισθών και συντάξεων, για κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, για βαθιά ύφεση και εξοντωτική ανεργία...
(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα: 15/04/2011)
