Μικρό διάστημα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της στο Υπουργείο Παιδείας η κ. Άννα Διαμαντοπούλου με συνεχείς παρεμβάσεις της στα ΜΜΕ ενημέρωνε την εμβρόντητη κοινή γνώμη ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί βρίσκονται μακριά από τις σχολικές αίθουσες. Με δραματικό τρόπο, με ευκολοχώνευτα παραδείγματα και με επικοινωνιακή μαεστρία, πληροφόρησε την κοινή γνώμη (η οποία είναι μπουρλότο εδώ και χρόνια με την απαράδεκτη κατάσταση στην Παιδεία) ότι «ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών, που μπορεί να υπερβαίνει και τις 10.000, βρίσκεται αποσπασμένος σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου», ότι στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας «πρυτανεύουν τα κριτήρια πελατειακής εξυπηρέτησης» και ότι πάνω σ΄αυτό το έδαφος λιπαίνονται τα χιλιάδες κενά στα σχολεία.
Ήταν η περίοδος στοχοποίησης των εκπαιδευτικών για να λειανθεί το έδαφος πάνω στο οποίο έμελε να «τσουλίσουν» τα σχέδια για το «νέο σχολείο», και τον χειραγωγημένο εκπαιδευτικό.
Αμέσως, οι αγιογράφοι των ΜΜΕ έπιασαν δουλειά και ανάμεσα σε θυμιάματα και «ωσανά» για την Υπουργό που επιτέλους επιχειρεί να επαναφέρει την τάξη στα σχολεία, στοχοποίησαν τους εκπαιδευτικούς που με τα «κονέ», «τα βύσματα» και τις «άκρες» αποσπώνται οπουδήποτε αλλού από τα σχολεία.
Βέβαια η Υπουργός δεν έκανε τον κόπο να ενημερώσει την κοινή γνώμη ότι τις πελατειακές αποσπάσεις των εκπαιδευτικών στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου, στα Γραφεία και τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης, στις ιερές Μητροπόλεις και στα Πανεπιστήμια, δεν τις κάνουν οι εκπαιδευτικοί αλλά οι εκάστοτε Υπουργοί Παιδείας βασισμένοι στο νόμο 2986 που θεσμοθέτησε το ΠΑΣΟΚ το 2002. Παράλληλα ξέχασε να αναφέρει στην κοινή γνώμη ότι οι Υπουργοί Παιδείας επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας αποσπούσαν όποιους και όσους εκπαιδευτικούς ήθελαν πάλι στηριγμένοι σε νομοθεσία που θεσμοθέτησε το ΠΑΣΟΚ την ίδια ακριβώς περίοδο. Οι νόμοι μάλιστα αυτοί καθιερώθηκαν παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών φορέων οι οποίοι ζητούσαν αφενός να περνούν όλες οι υπηρεσιακές αλλαγές από τα θεσμοθετημένα όργανα και να μη μετράνε τα μόρια περιοχών διορισμού όταν αποσπώνται οι εκπαιδευτικοί σε υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας.
Η Υπουργός Παιδείας ωστόσο, στη βιασύνη της να βάλει «τάξη στην εκπαίδευση», παρέλειψε να πληροφορήσει την κοινή γνώμη ποιοι ακριβώς τα τελευταία 18 χρόνια (το 1992 έγιναν οι τελευταίοι διορισμοί διοικητικών υπαλλήλων) άφησαν γυμνές όλες τις υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, μη διορίζοντας το διοικητικό προσωπικό που απαιτούνταν και αποσπούσαν εκπαιδευτικούς σε αυτές, ποιοι ακριβώς τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια δεν έκαναν τις απαραίτητες προσλήψεις διδακτικού προσωπικού στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ με αποτέλεσμα να απαιτείται η απόσπαση εκπαιδευτικών Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης για να μπορέσει να λειτουργήσει η τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Το Μάρτιο του 2010 η Κυβέρνηση θεσμοθέτησε με την παράγραφο 8 του άρθρου 11 του ν. 3833/2010 «Προστασία της εθνικής οικονομίας – Επείγοντα μέτρα για την αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης « (ΦΕΚ 40/τ. Α΄ / 15-3-2010 ότι «δεν επιτρέπεαι η απόσπαση εκπαιδευτικού προσωπικού σε θέσεις χωρίς πλήρη εκπαιδευτικά και διδακτικά καθήκοντα».
Ένα μήνα αργότερα με την Εγκύκλιο 42041/Δ1/16-4-2010 το Υπουργείο Παιδείας καλεί τους εκπαιδευτικούς Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης να υποβάλουν αιτήσεις για απόσπαση κατά το σχολικό έτος 2010/11 στην κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας αλλά και σε άλλους φορείς του Υπουργείου. Σύμφωνα με την Εγκύκλιο «οι υποψήφιοι προς απόσπαση στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου θα κληθούν να τοποθετηθούν είτε σε υπηρεσίες που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τη διοίκηση της εκπαίδευσης, είτε σε αμιγώς διοικητικής, οικονομικής φύσεως θέματα είτε σε θέματα έρευνας, προγραμματισμού και εφαρμογής εκπαιδευτικής πολιτικής σε όλες τις βαθμίδες και τους τύπους εκπαίδευσης και συνεργασίας με άλλους φορείς»
Με λίγα λόγια η ίδια η Υπουργός Παιδείας θέλει να καλύψει διοικητικές θέσεις με αποσπασμένους εκπαιδευτικούς.
Μέσα στις λίγες γραμμές της Εγκυκλίου, ξεχνιέται ο ν. 3833/2010 που η ίδια η κυβέρνηση θέσπισε λίγο πριν, ξεχνιούνται οι ισχυρισμοί ότι «οι αποσπασμένοι εξυπηρετούσαν το πελατειακό σύστημα εγκαταλείποντας την τάξη» και αναγνωρίζεται ότι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί καλύπτουν πραγματικές ανάγκες της κεντρικής υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας, των Διευθύνσεων και των Γραφείων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης, που όπως τονίσαμε στην αρχή, έχουν να προσλάβουν διοικητικό προσωπικό από το 1992.
Χρήστος Κάτσικας
