Κάθε μέρα ένα θέατρο, μία κοροϊδία με πρωταγωνιστές τα χρυσοπληρωμένα κοινοβουλευτικά πιόνια. Κάθε αλλαγή προς το χειρότερο για τον λαό που νομοθετικά θεσπίζει η κυβέρνηση, αντί να γίνει έναυσμα για τους σωτήρες της αντιπολίτευσης να σπάνε έδρανα μέσα στο κοινοβούλιο, να σταματάνε
κάθε διαδικασία ψηφοφορίας, γίνεται η αφορμή να πουλήσουν κι αυτοί την μαγκιά τους ότι έχουν επιχειρήματα που θα κάνουν την ανατροπή.
Εφόσον δέχεσαι ως κόμμα ότι μόνο αυτό το πολιτικό σύστημα της τηλεοπτικής δημοκρατίας μπορεί να υπάρξει στην χώρα, εφόσον θεωρείς ότι η παρουσία σου και μόνο είναι πράξη αντίστασης απέναντι στην λαίλαπα, κάνε αυτό που πρέπει. Σταμάτα να συζητάς μαζί τους, γύρνα την Βουλή και τα υπουργικά συμβούλια ανάποδα και μην αφήνεις κανένα που να θίγει την εθνική αξιοπρέπεια και το δίκαιο να μιλά από το έδρανο κάθε φορά που θα γίνεται Ολομέλεια.
Έχετε συνηθίσει ένα λαό να σάς βλέπει να λογομαχείτε (ο θεός να τον κάνει λόγο) όπως συνήθισε να βλέπει τις βόμβες να πέφτουν στην Σερβία και στο Ιράκ. Ωραία και μετά τι; Κερδίσατε ή χάσατε πόντους στις καθημερινές σφυγμομετρήσεις που επιβεβαιώνουν την ύπαρξή σας. Οι νεκροί και οι ακρωτηριασμένοι όμως στην αρένα της πραγματικής καθημερινότητας δεν σάς αφορούν. Μερίδα του λαού προσπαθεί να κερδίσει δευτερόλεπτα ζωής, ανάσα με ανάσα. Πολλοί από αυτούς ανήκουν και στα κόμματά σας και μπορεί να είστε η ελπίδα τους. Με ποιο δικαίωμα τους περιπαίζετε; Πρώτη φορά η ελπίδα αντί να ριζώσει στην ψυχή του καθένα και να γίνει λύση για το αύριο, ουρλιάζει σαν ηθοποιός της κακιάς ώρας σε κακοπαιγμένη τραγωδία πληρωμένη από το υπουργείο Πολιτισμού.
Τη μια έχετε κουβέντα για τα φάρμακα, την άλλη για τα ναυπηγεία, την επόμενη για το αν ηθικός είναι αυτός που δεν έχει ακόμα κυβερνήσει και ό,τι σκέφτονται τα καλοπληρωμένα από το εξωτερικό επιτελεία σας να τα φέρετε στο τραπέζι της Βουλής και να τα συζητήσετε. Τι να συζητήσεις μωρέ; Εδώ έξω στην πραγματική ζωή γίνεται το μακελειό και εσείς στα βελούδινα έδρανα παίρνετε ύφος Καίσαρα και κοιτάτε αν σάς τραβάει το καλό προφίλ η κάμερα. Έχετε τα μούτρα να μιλήσετε και περί ηθικής. Και οι μεν και οι δε. Εξουσία και σύσσωμη η αντιπολίτευση!
Αναφέρεστε όλοι σας χωρίς καμία εξαίρεση στον ελληνικό λαό όταν μιλάτε και χρησιμοποιείτε τρίτο ενικό πρόσωπο. Όχι πρώτο γιατί δεν είστε κομμάτι του ελληνικού λαού και το γνωρίζετε. Δεν έχετε σταθεί ούτε από περιέργεια σεκαμία ουρά δημοσίου ταμείου, συσσιτίου, φαρμακείου, νοσοκομείου τράπεζας σαν απλός πολίτης. Να πάρετε μυρωδιά από πραγματική ζωή.Αν το κάνατε έστω και μία φορά και είχατε άντερα μέσα σας κάθε φορά που θα μιλούσε μέσα στην Βουλή συνάδελφός σας εν ονόματι του λαού θα του είχατε πετάξει όλο το έδρανο που καθόσαστε στο κεφάλι.
Τι φοβάστε και δεν το κάνετε; Μήπως καλέσει τους φρουρούς της Βουλής ο πρόεδρος του κοινοβουλίου και πετάξει έξω το μισό κοινοβούλιο; Γιατί τόσοι μάς κοροϊδεύετε ότι είστε με το μέρος του λαού και όχι με το Μνημόνιο. Ας σάς πετάξει. Εκμεταλλευόμενοι την τηλεοπτική δημοκρατία που γουστάρετε την άλλη μέρα θα πέσει η κυβέρνηση που δεν στηρίζετε. Αλλά εσείς την κυβέρνηση, τα μνημόνια, τα μέτρα, τους θανάτους συνανθρώπων σας τα στηρίζετε και με το παραπάνω. Γουστάρετε να δημιουργείτε σκάνδαλα γιατί καλύπτουν την οσμή του αγωνιώδους ιδρώτα επιβίωσης ενός λαού. Γουστάρετε να παίρνετε ύφος μεγάλου ρήτορα μετά από πολύχρονες πρόβες μπροστά στον καθρέπτη του σπιτιού σας, γιατί σας ενδιαφέρει η εικόνα σας και όχι η ουσία των λόγων σας. Μέγας δάσκαλος ο Γκέμπελς!
Κι ενώ εσείς θα κουβεντιάζετε και θα φωνάζετε και θα χειροκροτείτε την κάθε ηλίθια ατάκα του αρχηγού σας στην στημένη αντιπαράθεση μέσα στην Βουλή μη έχοντας την αγωνία αν το πετρέλαιο που ζεσταίνει τα κωλαράκια σας στο Παλάτι της Δημοκρατίας θα τελειώσει όσο εσείς θα τραβάτε την συζήτηση, τα παιδιά μας αύριο στην Μακεδονία δεν θα πάνε σχολείο λόγω έλλειψης θέρμανσης.
Ζήστε, λοιπόν, τον μύθο σας στην Ελλάδα όσο εμείς και τα παιδιά μας ζούμε θάνατο.-