Η γυναικα που δεν μπήκε φυλακη για τις δηλώσεις της περι δραχμής, που κόστισαν δισεκατομμύρια στην Ελλάδα (συμπτωματικά κάποιοι άλλοι πλούτισαν).
Λίγες ώρες πριν, η «επαναστάτρια» Μαρία Δαμανάκη, που άλλαξε τρεις συζύγους και τρία κόμματα,λειτουργώντας σαν “σκιάχτρο” της τρόικας πήρε τη σκυτάλη από τονανεκδιήγητο Μέργο και επανέφερε την απειλή μείωσης του κατώτατου μισθού!
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, θα της έδινε δίκιο: Αλίμονο στον νέο που δεν είναι επαναστάτης κι αλίμονο στο γέρο που είναι. Μαζί του ήρθε να συμφώνησει και ο τότε πρωθυπουργός, ο τολμητίας ΓΑΠ.
Ο Παπανδρέου, εκτίμησε πως το βιογραφικό της, διαθέτει όλες εκείνες τις περγαμηνές που θα της επιτρέψουν να αναδειχθεί σε άξια διάδοχο του Σταύρου Δήμα και έτσι η Ευρώπη υποδέχτηκε τη Μαρία Δαμανάκη.
Το 1977 κατάφερε να είναι η νεότερη βουλευτής-γεννήθηκε στη Κρήτη το 1952-, εκλεγμένη με ένα κόμμα στο οποίο εκείνη την εποχή, πρωταγωνιστούσαν στελέχη που θα μπορούσαν να είναι παπούδες της.
Στο μεταξύ είχε προλάβει ν αφήσει τη φωνή της, παρακαταθήκη στην Ιστορία, εδώ (Πολυτεχνείο) όπου σπούδαζε χημικός μηχανικός, στα χρόνια της δικτατορίας.
Στα 25 της, μπόλιαζε με τη λάμψη και τη φρεσκάδα της, τους ηλικιωμένους γέροντες του Πολίτ Μπιρό του ΚΚΕ και απολλοτρίωνε από κείνους σοφία και εμπειρίες. Τόσο ο Φαράκος, οσο και ο Χαρίλαος, δεν έκρυβαν τον ενθουσιασμό τους για το αγωνιστικό πάθος που διέκρινε την νεαρή συντρόφισσα.
Το 1989, -χρονιά σημαδιακή και για το ΚΚΕ-θα έδινε το παρόν, στη συγκρότηση του Συνασπισμού. Ηταν η«ώρα της Αριστεράς», σύμφωνα με το τότε σύνθημα. Η Μαρία Δαμανάκη, έζησε το ‘89 του Ειδικού Δικαστηρίου και τη συγκυβέρνηση και έμεινε στον «μικρό» Συνασπισμό μετά την έντρομη αναδίπλωση του ΚΚΕ και την αποχώρησή του από τα γυμνάσια εξουσίας.
ΤΟ ΦΛΕΡΤ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Το 1991 είναι η κορυφαία στιγμή της πολιτικής της καριέρας: Εκλέγεται πρόεδρος του Συνασπισμού, στα 39 της χρόνια. Από τη θέση αυτή οδηγεί ένα κόμμα με ισχυρές φυγόκεντρες τάσεις και θολή φυσιογνωμία στις εκλογές του 1993, και ο Συν μένει εκτός βουλής. Εκείνη παραιτείται. Εκλεγμένη με τον Συνασπισμό, μπαίνει στην εποχή Σημίτη, στην εποχή του εκσυγχρονισμού και της Ισχυρής Ελλάδας, και τότε αρχίζει εκ μέρους της το διαρκές φλερτ με το ΠΑΣΟΚ…
Στο μεταξύ δεν χάνει την ευκαιρία να δηλώσει την αποστασιοποίησή της από την εξουσία: «Yπάρχει μια κινέζικη παροιμία, που λέει ότι την εξουσία, θα έπρεπε να τη δώσουμε σ αυτούς που δεν τη θέλουν…».
Μόνο που η ίδια, πολύ δύσκολα θ αντιστεκόταν στις εκμαυλιστικές προτάσεις εξουσίας που της έγιναν κατά καιρούς. Το 1998, κατέβηκε ως κοινή υποψήφια του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, εναντίον του Δ. Αβραμόπουλου, για να υποστεί συντριβή. Στις εκλογές του 2000, εκλέγεται με την προσωπική της ακτινοβολία, διαφωνώντας στρατηγικά με το κόμμα της και υποστηρίζοντας τη συμμαχία με το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ…
Πώς να εμπιστευτείς μια γυναίκα που έχει αλλάξει τρεις συζύγους και τρία κόμματα;»., θα τη ρωτούσε η δημοσιογράφος Λένα Παπαδημητρίου, για λογαριασμό του«Βημαgazino»: «Θεωρώ την αλλαγή, για να θυμηθώ τον Σαββόπουλο, μεγάλη δόξα. Καλό είναι να καταλάβεις εγκαίρως ότι όλα στη ζωή αλλάζουν. Αρκεί να έχεις την ικανότητα να ξεχωρίσεις τον εσώτερο χώρο σου, αυτόν που δεν αλλάζει ποτέ», ήταν η απάντηση της νέας Επιτρόπου.
Η Μαρία Δαμανάκη, φρόντισε ν αλλάξει νωρίς και την αισθητική της εμφάνιση. Όπως κάθε γυναίκα, είχε τους λόγους της:
«Στις γυναίκες πολιτικούς η εξωτερική εμφάνιση μετράει περισσότερο απ’ ό,τι στους άνδρες, ειδικά σήμερα που υπάρχει μια λαγνεία για το νέο και το φρέσκο. Εγώ αυτό που θα ζήλευα είναι μια Μπάρμπι με μυαλό. Αυτά που με τρομάζουν είναι το άδειο μυαλό και το άδειο μάτι. Τώρα που το σκέφτομαι, υπάρχουν και πάρα πολλές Μπάρμπι με μουστάκια. Αυτοί οι νέοι, ωραίοι, καλοβαλμένοι, οι ιδανικοί γαμπροί».
Παρότι έχει διατελέσει Τομεάρχης Παιδείας του ΠΑΣΟΚ, η Επίτροπος έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για τα παιδιά της: Έστειλε τα δίδυμα (είναι μητέρα τριών παιδιών) να σπουδάσουν στη Βρετανία-όπως κάνουν άλλωστε πολλοί συνάδελφοί της, γαλάζιοι και πράσινοι. Θα δηλώσει σχετικά:
«Είχαν (τα παιδιά) μια αίσθηση του ελληνικού πανεπιστημίου, ίσως είχαν μεγεθύνει στο μυαλό τους την αγωνία των πανελλαδικών, και πίστευαν ότι θα πετύχουν κάτι καλύτερο στο εξωτερικό. Εκ των υστέρων βλέπω, και το λέω με πίκρα, ότι είχαν δίκιο. Ολοκλήρωσαν πολύ γρήγορα τις σπουδές τους, είναι 21 ετών και έχουν μεταπτυχιακά διπλώματα.»
H ίδια, στη διάρκεια της ενδοπασοκικής διαμάχης του 2007, θα διέθετε το πολιτικό της ταμπεραμέντο στην υπηρεσία του Γιώργου Παπανδρέου. Εκείνη η προσφορά θα ήτο στα συν του βιογραφικού της, που όπως όλα δείχνουν μελέτησε επισταμένως ο ΓΑΠ!
